ΤΡΙΜ. ΕΦΕΤ. ΠΛΗΜ. ΠΕΙΡΑΙΑ 504/2021 Περίπτωση βελτίωσης της κατηγορίας αποτελεί και η εγκατάλειψη μέρους του πραγματικού της, για το λόγο ότι δεν προέκυψε κατά τη σχετική αποδεικτική διαδικασία, και η συγκρότηση της κατηγορίας για την καταδίκη του κατηγορουμένου βάσει των υπολοίπων πραγματικών περιστατικών, τα οποία διαλαμβάνονται στο κατηγορητήριο. Απορρίπτει αίτηση περί συμπληρώσεως -διορθώσεως της αποφάσεως.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός Απoφάσεως   504/2021                                                

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

 Συνεδρίαση της 11^ης Οκτωβρίου 2021                            

Στο άρθρο 145 παρ. 1 του ΚΠοινΔ ορίζεται ότι «Όταν στην απόφαση, στην ποινική διαταγή ή στην διάταξη υπάρχουν λάθη ή παραλείψεις που δεν δημιουργούν ακυρότητα, ο δικαστής που τις εξέδωσε διατάσσει αυτεπαγγέλτως ή με αίτηση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους τη διόρθωση ή τη συμπλήρωσή τους, εφόσον δεν επέρχεται ουσιώδης μεταβολή στην απόφαση ή στη διάταξη και δεν αλλοιώνεται η αληθινή εικόνα αυτών που πράγματι συνέβησαν στο ακροατήριο. Ουσιώδης μεταβολή υπάρχει ιδίως όταν εκφέρεται νέα δικαιοδοτική κρίση, επιβάλλεται κύρια ποινή, παρεπόμενη ποινή ή μέτρο ασφαλείας».

Περαιτέρω, στο άρθρο 369 παρ. 3 του ισχύοντος ΚΠοινΔ (το οποίο ταυτίζεται κατά περιεχόμενο με το άρθρο 371 παρ. 3 του προϊσχύσαντος ΚΠοινΔ) ορίζεται ότι «Πρώτα γίνεται  ψηφοφορία για την ενοχή ή την αθωότητα του κατηγορουμένου για την πράξη που του αποδίδεται, όπως αυτή προέκυψε από την κύρια διαδικασία και για τον χαρακτηρισμό της πράξης …»  Από τη  διάταξη αυτή προκύπτει ότι το δικαστήριο οφείλει να αποφανθεί επί του αντικειμένου της ποινικής δίκης, δηλαδή επί της υποθέσεως η οποία αφορά στην αντίστοιχη διαδικασία. Ειδικότερα, η έννοια του αντικειμένου της ποινικής δίκης περιλαμβάνει οποιοδήποτε στοιχείο το δικαστήριο πρέπει να ερευνήσει κατά την εκδίκαση της σχετικής υπόθεσης, το οποίο αφορά σε ολόκληρο το υπό την κρίση του καταγόμενο ιστορικό γεγονός. Επίσης, το δικαστήριο οφείλει να ερευνήσει τη σχετική πράξη, κατά τα συγκροτούντα εξ αντικειμένου αυτήν πραγματικά περιστατικά, δηλαδή οφείλει να ερευνήσει αυτή ως ιστορικόν γεγονός στο σύνολο του μετά όλων των με αυτό συναπτομένων ή αμέσως συνεχομένων περιστάσεων, οι οποίες συνυπάρχουν με αυτό και δεν παραλλάσσουν την αρχική βάση της κατηγορίας, τροποποιώντας μόνον το βαθμό της ευθύνης του κατηγορουμένου.  Ακόμη, το δικαστήριο δύναται, εντός των ορίων του αντικειμένου της ποινικής δίκης, κατά την πρόοδο της σχετικής διαδικασίας, να βελτιώσει την κατηγορία κατά τρόπον ώστε να ανταποκρίνεται στην αληθή μορφή των πραγμάτων. Ειδικότερα, το δικαστήριο δύναται να αυξήσει ή μειώσει την έκταση του σχετικού γεγονότος, διά της προσθήκης ή αφαιρέσεως πραγματικών περιστατικών, διευρύνοντας ή περιορίζοντας το αντικείμενο της δίκης, χωρίς, όμως, να μεταβάλλεται η ταυτότητα της πράξης (βλ. ΑΠ 670/2009 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 371/1998 ΝοΒ 1999 490). Εξάλλου, περίπτωση βελτίωσης της κατηγορίας αποτελεί και η εγκατάλειψη μέρους του πραγματικού της, για το λόγο ότι δεν προέκυψε κατά τη σχετική αποδεικτική διαδικασία, και η συγκρότηση της κατηγορίας για την καταδίκη του κατηγορουμένου βάσει των υπολοίπων πραγματικών περιστατικών, τα οποία διαλαμβάνονται στο κατηγορητήριο (βλ. Α. Παπαδαμάκη «ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ» εκδ. 7^η σελ. 597).

Στην προκείμενη περίπτωση, από τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν, προκύπτει ότι, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΒΤ 1884/2019 αποφάσεως του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, οι κατηγορούμενοι ……………. και ……….……… καταδικάσθηκαν σε συνολική ποινή φυλάκισης δεκαπέντε (15) μηνών, έκαστος, για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφήμησης (ο πρώτος) και της ηθικής αυτουργίας στις ανωτέρω πράξεις (η δεύτερη), οι οποίες τελέσθηκαν εις βάρος του αιτούντος ……………….. , ο οποίος παραστάθηκε ως πολιτικώς ενάγων στη σχετική ποινική δίκη. Σημειωτέον ότι κατά της ανωτέρω αποφάσεως έχουν ασκηθεί εφέσεις από τους κατηγορούμενους, η εκδίκαση των οποίων εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Ειδικότερα, σύμφωνα με το διατακτικό της ανωτέρω αποφάσεως, οι προαναφερθέντες κατηγορούμενοι κηρύχθηκαν ένοχοι του ότι «Στον Πειραιά, την 5.11.2015 τέλεσαν πράξεις που προβλέπονται και τιμωρούνται από το νόμο με στερητικές της ελευθερίας ποινές και ειδικότερα: Α) Ο πρώτος εξ’ αυτών ………………… στον ανωτέρω τόπο και χρόνο: 1) Εξεταζόμενος ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση κατέθεσε εν γνώσει του ψέματα και συγκεκριμένα, καταθέτοντας ως μάρτυρας ενώπιον της Συμβολαιογράφου …………..  ………………….. στο πλαίσιο της υπ’ αριθμ. 15421/5-11-2015 ένορκης βεβαίωσης, (η οποία θα χρησιμοποιείτο από την δεύτερη κατηγορούμενη σε κατ’ έφεση πολιτική δίκη ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς την 5.11.2015 προς αντίκρουση της έφεσης του εγκαλούντος ………………. κλπ κατ’ αυτής) κατέθεσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: “Ο αδελφός της και ανηψιός μου ………………. και η γυναίκα του ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια την ανηψιά μου», «Απ’ οσο γνωρίζω πάντα δημιουργούσε προβλήματα στην αδελφή του έχοντας εκδικητική συμπεριφορά, (ενν. ο ……………………)”, “ο …………………. έδιωξε με το χειρότερο τρόπο και τον μηχανικό …”, “Γνωρίζω πολύ καλά ότι οι σωλήνες του φυσικού αερίου περνούν κάτω από την κρεβατοκάμαρα της …………………. , τα αέρια της δημιουργούν απ’ όσο μου έχει πει πρόβλημα αναπνευστικό”, ενώ γνώριζε ότι τα ανωτέρω ήταν ψευδή, αφού το αληθές ήταν ότι ο εγκαλών ουδέποτε δημιούργησε προβλήματα ή είχε εκδικητική συμπεριφορά έναντι της αδελφής του, ότι ουδεμία επικινδυνότητα ή όχληση υφίσταται από τα εκβαλλόμενα αέρια από τη καμινάδα του φυσικού αερίου, ότι ο μηχανικός εγκατέλειψε το έργο, διότι εκδιώχθηκε από τον πατέρα του πολιτικώς ενάγοντος, ………………… , καθ’ ο χρόνο ο πολιτικώς ενάγων απουσίαζε σε επαγγελματικό ταξίδι, και κατόπιν δικής του απόφασης. 2)Ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτου για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδή γεγονότα που μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη αυτού και συγκεκριμένα ισχυρίστηκε ενώπιον της Συμβολαιογράφου ενώπιον της οποίας εδόθη η ένορκη βεβαίωση αλλά και του Προέδρου του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς στο οποίο προσκομίστηκε η ανωτέρω ένορκη βεβαίωση, όσα ανωτέρω αναφέρονται ως ψευδή, καίτοι γνώριζε ότι τούτα τα γεγονότα που περιήλθαν σε γνώση των ανωτέρω προσώπων ήταν ψευδή και ταυτόχρονα πρόσφορα να μειώσουν την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος, ενώ τα αληθή είναι όσα ανωτέρω αναφέρονται ως αληθή. Β) Η δεύτερη εξ αυτών, …………………. του ……………. , στον ανωτέρω τόπο και χρόνο: 3)Με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε και συγκεκριμένα με πειθώ, φορτικότητα, συνεχείς παραινέσεις και προτροπές κατέπεισε τον πρώτο κατηγορούμενο να τελέσει το πλημμέλημα της ψευδορκίας, όπως η εν λόγω αξιόποινη πράξη περιγράφεται παραπάνω. 4)Με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε και συγκεκριμένα με πειθώ, φορτικότητα, συνεχείς παραινέσεις και προτροπές κατέπεισε τον πρώτο κατηγορούμενο να τελέσει το πλημμέλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, όπως η εν λόγω αξιόποινη πράξη περιγράφεται παραπάνω».

Εξάλλου, στο τμήμα του αιτιολογικού της ανωτέρω αποφάσεως (ΒΤ 1884/2019), μεταξύ άλλων, διαλαμβάνονται και τα ακόλουθα: «… Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι στα πλαίσια της επίμαχης υπ’ αριθμ. 15421/5.11.2015 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της Συμβολαιογράφου ………….. …………………. που έδωσε ο ως άνω κατηγορούμενος στον Πειραιά στις 5.11.2015, κατέθεσε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα ήτοι ότι : “Επισκέπτομαι συχνά την ανηψιά μου με την οποία διατηρώ άριστες σχέσεις. ‘Ήμουν μπροστά σε συζήτηση της ανηψιάς μου με τον αδελφό της που του ζητούσε να αποκαταστήσει την παράνομη εγκατάσταση φυσικού αερίου του από το ισόγειο. Ο ανιψιός μου ……………………. γνώριζε πολύ καλά ότι στο σημείο που τρύπησε ο Μηχανικός του, είχε κοινόχρηστη κολώνα. Κι εγώ το ήξερα και η αδελφή μου και η ανηψιά μου και ο ανηψιός μου”, “ο ……………………. όχι μόνο τόσα χρόνια δεν κάνει κάτι για να αποκαταστήσει τη βλάβη,…”, “Στην είσοδο του ισογείου από την οδό Θέμιδος αρ 2 δίπλα από τη γυάλινη πόρτα που οδηγεί στην αυλή ο ……………………. , η γυναίκα του και τα παιδιά τους είχα δει ότι είχαν τοποθετήσει πολλά αντικείμενα ντουλάπα, ποδήλατα, καρότσι λαϊκής, απλώστρα κ. α. Ο ……………………  έφτιαξε στο σημείο εκείνο σωληνώσεις παρότι είναι κοινόχρηστος χώρος το 2012…. Το χώρο της αυλής τον χρησιμοποιούσαν όλοι και η αδελφή μου και ο άντρας της και η ……………. ……………….. με την οικογένειά της. Ακόμα και όταν νοικιάστηκε πάντα υπήρχε κλειδί στην πόρτα. Η πόρτα αυτή δεν έπρεπε να υπάρχει ούτε για θέματα ασφαλείας καθώς η πόρτα της εισόδου είναι ασφαλείας. Η αδελφή μου είχε πει όταν ζούσε, ότι το λέει στον Κανονισμό ότι όλοι θα χρησιμοποιούν την αυλή. Μόνο το τίναγμα και το άπλωμα δεν επιτρέπεται για να μην γεμίζει σκόνη το ισόγειο από τα παράθυρα. Στην αυλή (ως αποθηκευτικό χώρο) όλοι βάζαμε τα πράγματά μας (τα οποία ήταν μεγάλης συναισθηματικής και οικονομικής αξίας) και η …………. και εγώ αλλά ποτέ δεν μας τα έδωσε πίσω ο …………. αφού κλείδωσε την πόρτα. Από τότε που εγκαταστάθηκε στην πολυκατοικία ο ανηψιός μου …………………….. με τη γυναίκα και τα παιδιά του έκλεισαν την πόρτα και έβγαλαν το κλειδί για να δημιουργούν πρόβλημα στην ανηψιά μου ……………”. Τα ως άνω πραγματικά περιστατικά είναι αληθή και όπως προεκτέθηκε ο 1^ος  κατηγορούμενος τα γνώριζε είτε από ιδία αντίληψη, είτε από συζητήσεις με την ανιψιά του».

Ο αιτών με την υπό κρίση αίτησή του (όπως αυτή εκτιμάται) ζητεί τη συμπλήρωση του διατακτικού της ανωτέρω αποφάσεως, προκειμένου να γίνει προσθήκη σ’ αυτό των προαναφερθέντων περιστατικών, που περιλαμβάνονται στο από 8-3-2016 κατηγορητήριο του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς, βάσει του οποίου αποδόθηκε η αντίστοιχη κατηγορία στους κατηγορούμενους στην εν λόγω υπόθεση, για τα οποία, κατά τα ως άνω, το πρωτόδικο Δικαστήριο, με το αιτιολογικό της σχετικής απόφασης, δέχθηκε ότι είναι αληθή, όμως, κατά τους ισχυρισμούς του, παρέλειψε να αποφανθεί επί του αντίστοιχου μέρους της κατηγορίας και να περιλάβει τα ανωτέρω περιστατικά στο διατακτικό της απόφασης αυτής. Ωστόσο, το πρωτόδικο Δικαστήριο με την ανωτέρω απόφασή του (ΒΤ 1884/2019) δεν παρέλειψε να αποφανθεί για κάποιο μέρος της σχετικής κατηγορίας, αλλά προέβη σε βελτίωσή της, περιορίζοντας το αντικείμενο της αντίστοιχης ποινικής δίκης, χωρίς, όμως, να μεταβάλλεται η ταυτότητα των ανωτέρω αξιόποινων πράξεων για τις οποίες καταδικάσθηκαν οι κατηγορούμενοι, λόγω του ότι, κατά την κρίση του, δεν προέκυψαν κατά τη σχετική αποδεικτική διαδικασία τα περιστατικά που αφορούν στο αντίστοιχο μέρος της κατηγορίας, η οποία συγκροτήθηκε, για την καταδίκη των κατηγορουμένων βάσει των υπολοίπων πραγματικών περιστατικών, τα οποία διαλαμβάνονται στο ανωτέρω κατηγορητήριο και στο διατακτικό της απόφασης αυτής.

Επομένως, ενόψει του ότι σύμφωνα με τις προεκτεθείσες σκέψεις δεν συντρέχει κάποια περίπτωση διόρθωσης ή συμπλήρωσης της ανωτέρω απόφασης, κατά το άρθρο 145 παρ. 1 του ΚΠοινΔ, η ένδικη αίτηση είναι απορριπτέα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει με παρόντα τον αιτούντα …………………….. του …………….., που κατοικεί στ. ……………….. οδός ……..……………

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ  την από 6-12-2019  αίτηση του προαναφερθέντος περί διορθώσεως-συμπληρώσεως της υπ’ αριθ. ΒΤ 1884/20-5-2019 αποφάσεως του Β΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς.