Όταν ο εργαζόμενος επικαλείται γεγονότα ή στοιχεία από τα οποία πιθανολογείται ότι εκδηλώθηκε σεξουαλική παρενόχληση, ο εργοδότης φέρει το βάρος να αποδείξει ότι πράγματι δεν υπήρξε
Με απόφασή του το Μονομελές Εφετείο Θεσσαλονίκης (ΜΕφΘεσ 1196/2020) επιδίκασε αποζημίωση για ηθική βλάβη εξαιτίας σεξουαλικής παρενόχλησης σε βάρος εργαζομένης.
Σύμφωνα με την απόφαση, σεξουαλική παρενόχληση είναι οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης λεκτικής, μη λεκτικής ή σωματικής συμπεριφοράς σεξουαλικού χαρακτήρα, με σκοπό ή αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας ενός ατόμου, ιδίως με τη δημιουργία εκφοβιστικού, εχθρικού, εξευτελιστικού, ταπεινωτικού ή επιθετικού περιβάλλοντος.
Οι μορφές της σεξουαλικής παρενόχλησης μπορούν να κυμαίνονται από ήπιες συμπεριφορές μέχρι και σοβαρά ποινικά αδικήματα, ως τέτοιες δε, μεταξύ άλλων, θεωρούνται τα περιττά αγγίγματα στο σώμα του εργαζομένου, ανεπιθύμητες ερωτικές και ανήθικες προτάσεις, πίεση για σεξουαλικές πράξεις, καθώς και πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, και μάλιστα με εκμετάλλευση της εργασιακής θέσης του παθόντος.
Τέτοιες συμπεριφορές συνιστούν ταυτοχρόνως και προσβολή της προσωπικότητας του εργαζομένου και γεννούν υπέρ του παρενοχλούμενου αξιώσεις για πλήρη αποζημίωση, θετική και αποθετική, και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη.
Όταν ο εργαζόμενος επικαλείται με την αγωγή του γεγονότα ή στοιχεία από τα οποία πιθανολογείται ότι εκδηλώθηκε σεξουαλική ή άλλη παρενόχληση, ο εναγόμενος εργοδότης φέρει το βάρος να αποδείξει ότι πράγματι δεν υπήρξε παρενόχληση.
Η απόφαση είναι δημοσιευμένη στο τεύχος 1/2021 του Αρμενόπουλου, διαθέσιμη στη sakkoulas-online.