Στοιχειοθέτηση απόπειρας ανθρωποκτονίας. Κήρυξη των κατηγορουμένων ενόχων για τέλεση από κοινού βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης. Αποδείχθηκε ότι δεν είχαν ανθρωποκτόνο δόλο. Κρίθηκε ότι ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο επιχείρησαν πράξη που περιείχε αρχή τουλάχιστον εγκλήματος, ήτοι με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του αυτού εγκλήματος με σκοπό να αποκομίσουν οι ίδιοι παράνομο περιουσιακό όφελος, εξανάγκασαν κάποιον με βία και με απειλές βλάβης της δραστηριότητας που ασκούσε ο εξαναγκαζόμενος, να παραλείψει την άσκηση της δραστηριότητας αυτής, πλην όμως δεν ολοκλήρωσαν την ανωτέρω πράξη τους από λόγους ανεξάρτητους της βούλησής τους. Οπλοχρησία. Διάπραξη κακουργήματος της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης από κοινού με χρήση όπλου. Απόρριψη ισχυρισμών περί κατάστασης άμυνας και περί μετατροπής της κατηγορίας σε επικίνδυνη σωματική βλάβη ή σε βαριά μη σκοπούμενη σωματική βλάβη.
Αριθμός: 94-95/2019
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δικάσιμος της 18ης Μαρτίου 2019
Δημόσια Συνεδρίαση της 18ης και 19ης Μαρτίου 2019
Σύνθεση Δικαστηρίου :
Χρήστος Νάστας, Πρόεδρος Εφετών, νομίμως ορισθείς με απόφαση της Ολομέλειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, [άρθρο 93 Ν. 4139/2013 και κληρωθείς άρθρο 17 του Κ.Ο.Δ.Κ.Δ.Λ. (Ν.1756/1988, όπως ισχύει)],
Απόστολος Ντίτουρας, Ελένη Μαστρογιώργη, Εφέτες, νομίμως κληρωθέντες [αρθρ. 17 του Κ.Ο.Δ.Κ.Δ.Λ. (Ν. 1756/1988 όπως ισχύει)]
Ηλίας Σεφερίδης, Εισαγγελέας Εφετών, νομίμως κληρωθείς [αρθρ. 17 του Κ.Ο.Δ.Κ.Δ.Λ. (Ν. 1756/1988 όπως ισχύει)]
Φωτεινή Παπαδοπούλου, Γραμματέας
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ
1) … ο οποίος γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1958, είναι κάτοικος Νεάπολης Θεσσαλονίκης (οδός …), με ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ. …,
2) …, ο οποίος γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1978, (Δικηγόρος με ΑΜ … ΔΣΘ), είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης (οδός …), κάτοχος του υπʼ αριθμ. ΑΗ-… ΔΑΤ, με ΑΦΜ … Βʼ Δ.Ο.Υ. …
ΠΑΡΟΝΤΕΣ
ΠΡΑΞΕΙΣ
1) Απόπειρα ανθρωποκτονίας από κοινού
2) Επικίνδυνη σωματική βλάβη
3) Απόπειρα εκβίασης από κοινού
4) Οπλοχρησία
ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
Συνεδρίαση της 18ης Μαρτίου 2019
Η Συνεδρίαση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.
Ο Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα του πρώτου κατηγορουμένου, ο οποίος βρέθηκε παρών και όταν τον ρώτησε ο Πρόεδρος για το όνομα και το επώνυμό του, τον τόπο της γέννησής του, την ηλικία του, το όνομα των γονέων του, απάντησε ότι ονομάζεται, όπως πιο πάνω αναφέρεται.
Στο σημείο αυτό, προσήλθε ο δικηγόρος Θεσσαλονίκης, Βασίλειος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (ΑΜ 13362), ο οποίος δήλωσε ότι κατά τη συνεδρίαση της 23-3-2018 του ιδίου Δικαστηρίου, οπότε εκδόθηκε η με αριθμό 114/2018 αναβλητική απόφαση, διορίσθηκε αυτεπαγγέλτως ως πληρεξούσιος δικηγόρος και συνήγορος υπεράσπισης του πρώτου κατηγορουμένου και ότι αναλαμβάνει τα καθήκοντά του.
Ο Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα του δεύτερου κατηγορουμένου ο οποίος εμφανίστηκε και όταν τον ρώτησε ο Πρόεδρος για το όνομα και το επώνυμό του, τον τόπο της γέννησής του, την ηλικία του, το όνομα των γονέων του, απάντησε ότι ονομάζεται όπως πιο πάνω αναφέρεται. Επίσης, δήλωσε ότι διορίζει ως συνήγορό του για να τον υπερασπισθεί, τον δικηγόρο Θεσσαλονίκης, Λάζαρο ΞΕΝΙΔΗ (ΑΜ 6422), ο οποίος αποδέχθηκε το διορισμό του και δήλωσε ότι ο κατηγορούμενος είναι δικηγόρος, δεν οφείλει να προσκομίσει γραμμάτιο παράστασης στο Δικαστήριο, βάσει του άρθρου 82 παρ. 2 του Νέου Κώδικα Δικηγόρων Ν. 4194/2013.
Ο Εισαγγελέας, αφού πήρε τον λόγο από τον Πρόεδρο, είπε ότι η προκειμένη υπόθεση εισάγεται στο Δικαστήριο αυτό μετά από εφέσεις των κατηγορουμένων, κατά της υπʼ αριθμ. 172-181/2013 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, ανέπτυξε τις εφέσεις και πρότεινε να γίνουν τυπικά δεκτές γιατί ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα.
Στο σημείο αυτό διαβάστηκαν από τον Πρόεδρο, δημόσια στο ακροατήριο, οι παραπάνω εκθέσεις εφέσεων.
Οι συνήγορος των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος, ζήτησαν να γίνουν τυπικά δεκτές οι εφέσεις των κατηγορουμένων.
Στη συνέχεια, το εκ τακτικών Δικαστών Δικαστήριο του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, αφού διασκέφτηκε, μυστικά, επί της έδρας του, παρουσία και της Γραμματέως, κατάρτισε και διά του Προέδρου του δημοσίευσε δημόσια στο ακροατήριό του με την παρουσία όλων των παραγόντων της δίκης, την υπʼ αριθμ. 94/2019 απόφαση, η οποία έχει ως εξής :
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά την διάταξη του άρθρου 473 παρ. 1, εδάφ. αʼ, του Κ.Π.Δ., όπου ειδική διάταξη νόμου δεν ορίζει διαφορετικά, η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι δέκα ημέρες από τη δημοσίευση της αποφάσεως. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 1 του ιδίου Κώδικα, το ένδικο μέσο ασκείται στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση, ενώ για τη δήλωση συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλει ή τον αντιπρόσωπό του και από εκείνον που τη δέχεται. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή, οι με αριθμούς 15, 16 και ημερομηνία 27 Μαρτίου 2013 κρινόμενες εφέσεις, που άσκησαν οι κατηγορούμενοι κατά της υπʼ αριθ. 172-181/2013 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, έχουν νόμιμα και εμπρόθεσμα ασκηθεί, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθεί περαιτέρω, για να κριθούν αν είναι βάσιμες και από την ουσιαστική τους άποψη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις με αριθμούς 15 και 16 και με ημερομηνία 27 Μαρτίου 2013 αντίστοιχα, εφέσεις των κατηγορουμένων, τις οποίες άσκησαν κατά της με αριθμό 172-181/2013 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 18 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 394 Κ.Ποιν.Δικ., όπως αυτή τροποποιήθηκε με το νόμο 969/1979, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου παρήγγειλε για τη συγκρότηση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, την Γραμματέα να διαβάσει τον κατάλογο των ενόρκων, που κληρώθηκαν στη συνεδρίαση της 6ης Φεβρουαρίου 2019 στο Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης (Συμβούλιο), για το Β΄ δωδεκαήμερο αυτής της συνόδου, όπως ο κατάλογος αυτός τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε, αφού έγιναν διαγραφές και αντικαταστάσεις στη συνεδρίαση της 1-3-2019, δηλαδή την ημέρα της έναρξης των εργασιών του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η ανάγνωση αυτή παραγγέλθηκε να γίνει μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 10 ενόρκων.
Ταυτόχρονα, ο Πρόεδρος παρήγγειλε σʼ όλους τους παρευρισκόμενους ενόρκους να ανακοινώνουν την παρουσία τους στο ακροατήριο όταν φυσικά ο καθένας τους, ακούσει την εκφώνηση του ονόματός του.
Στη συνέχεια η Γραμματέας του Δικαστηρίου με δυνατή φωνή διάβασε τον κατάλογο των ενόρκων σύμφωνα με τη σειρά των ονομάτων που είναι γραμμένα σʼ αυτόν.
Έτσι βρέθηκαν οι παρακάτω αναφερόμενοι ένορκοι ως εξής:
1. … παρούσα
2. … παρούσα
3. … παρών
4. … παρών
5. … παρών
6. … παρών
7. … παρών
8. … παρούσα
9. … παρών
10. … παρών
Σημειώνεται ότι συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 10 παρόντων ενόρκων σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 394 και 395 του Κ.Ποιν.Δικ.
Ο Πρόεδρος έβαλε τα καρτελάκια με τα ονόματα των 10 παρόντων ενόρκων στην κληρωτίδα, χωρίς από κανένα να προβληθεί αντίρρηση ή ένσταση. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι είναι αναγκαίο για την συγκρότηση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης μόνο τέσσερις (4) ένορκοι που θα κληρωθούν για να πάρουν μέρος στη σημερινή συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου.
Επίσης, ο Πρόεδρος ανακοίνωσε ότι ο Εισαγγελέας και οι κατηγορούμενοι έχουν δικαίωμα να εξαιρέσουν μέχρι δύο (2) ενόρκους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δικαιολογήσουν τον λόγο της εξαίρεσης.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος ρώτησε τους κατηγορούμενους εάν την χρήση του δικαιώματος της εξαίρεσης θα ασκήσουν οι ίδιοι προσωπικά ή οι συνήγοροι τους. Αυτοί δήλωσαν στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, ότι αναθέτουν την άσκηση του δικαιώματος της εξαίρεσης στους συνηγόρους της υπεράσπισης που αποδέχθηκαν το διορισμό αυτό.
Αμέσως μετά ο Πρόεδρος άρχισε την κλήρωση των ενόρκων, αφού προηγουμένως ανάδευσε τα καρτελάκια με τα ονόματά τους.
Έτσι, άρχισε και εξήγαγε από την κληρωτίδα ένα-ένα καρτελάκι που αντίστοιχα στο καθένα ήταν γραμμένο το όνομα του κάθε ενόρκου που κληρωνόταν. Σημειώνεται όμως, ότι ο Πρόεδρος αμέσως μετά την κλήρωση διάβαζε το όνομα του ενόρκου που ήταν γραμμένο στο καρτελάκι και παράλληλα έλεγε στον Εισαγγελέα πρώτα και στους κατηγορούμενους, καθώς και στους παραπάνω συνηγόρους τους πως έχουν δικαίωμα εξαίρεσής του. Έτσι μʼ αυτή την τάξη και σειρά κληρώθηκαν οι παρακάτω ένορκοι, όπως ο νόμος ορίζει ειδικά για την περίπτωση αυτή.
1. … δεν εξαιρέθηκε από κανέναν,
2. … δεν εξαιρέθηκε από κανέναν,
3. … εξαιρέθηκε από τον συνήγορο,
4. … εξαιρέθηκε από τον Εισαγγελέα,
5. … εξαιρέθηκε από τον Εισαγγελέα,
6. … εξαιρέθηκε από τον συνήγορο,
7. … δεν εξαιρέθηκε από κανέναν,
8. … δεν εξαιρέθηκε από κανέναν.
Έτσι, τελικά συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των τεσσάρων (4) ενόρκων για τη συγκρότηση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης, που πρόκειται να δικάσει την προκειμένη υπόθεση.
Σημειώνεται ότι οι κληρωθέντες και μη εξαιρεθέντες τέσσερις ένορκοι πήραν τις προσδιορισμένες θέσεις τους δίπλα από τους Τακτικούς Δικαστές και σύμφωνα με τη σειρά κλήρωσης του καθένα.
Μετά από αυτά ο Πρόεδρος είπε ότι όλοι πρέπει να σηκωθούν από τις θέσεις τους για να ορκιστούν οι ένορκοι. Ο Πρόεδρος ρώτησε τους ενόρκους αν επιθυμούν να ορκισθούν με θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο. Οι ένορκοι δήλωσαν ότι επιθυμούν να ορκισθούν με θρησκευτικό όρκο. Έτσι, ο Πρόεδρος διάβασε τον θρησκευτικό όρκο των ενόρκων, όπως ακριβώς το περιεχόμενό του αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 398 παρ. 3 του Κ.Ποιν.Δικ., όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 39 του Ν. 4055/2012 και στη συνέχεια εκφώνησε το όνομα κάθε ενόρκου χωριστά για όρκιση.
Μετά ο κάθε ένας από τους ενόρκους σήκωνε το δεξί του χέρι και όταν άκουγε το όνομά του έλεγε την λέξη «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ».
Αφού έγιναν όλα αυτά άρχισε η συζήτηση της υποθέσεως σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 403 του Κ.Ποιν.Δ. Ο Πρόεδρος κάλεσε τον πρώτο κατηγορούμενο και τον ρώτησε για τα στοιχεία της ταυτότητάς του γενικά, αυτός απάντησε ότι ονομάζεται … γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1958, είναι κάτοικος Νεάπολης Θεσσαλονίκης στην οδό … έγγαμος, πατέρας δύο τέκνων, το ΑΦΜ του είναι … της Δ.Ο.Υ. …. Ακολούθως ο Πρόεδρος κάλεσε τον δεύτερο κατηγορούμενο και τον ρώτησε για τα στοιχεία της ταυτότητάς του γενικά, αυτός απάντησε ότι ονομάζεται …, γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1978, Δικηγόρος στο επάγγελμα με (ΑΜ…ΔΣΘ), είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης στην οδό…, άγαμος, κάτοχος του υπʼ αριθμ. ΑΗ-… ΔΑΤ, το ΑΦΜ του είναι … της … Δ.Ο.Υ….
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος είπε στους κατηγορούμενους να προσέχουν την κατηγορία που θα τους απαγγείλει ο Εισαγγελέας και τη σχετικά μʼ αυτή συζήτηση, για να μπορέσουν με τη σειρά τους να απολογηθούν, συγχρόνως δε τους πληροφόρησε ότι έχουν το δικαίωμα να αντιπαραθέσουν στην κατηγορία όλους τους ισχυρισμούς τους, καθώς και να υποβάλουν ερωτήσεις στους μάρτυρες και τις παρατηρήσεις τους, μετά την εξέταση κάθε μάρτυρα ή την έρευνα οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού στοιχείου.
Έπειτα ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον Εισαγγελέα, ο οποίος απήγγειλε την κατηγορία, σύμφωνα με το διατακτικό της υπ΄ αριθμ. 172-181/2013 προσβαλλόμενης αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης και εγχείρησε στον Πρόεδρο κατάλογο των μαρτύρων, που κλητεύθηκαν για την υποστήριξη της κατηγορίας (3) στον αριθμό, καθώς και των αναγνωστέων εγγράφων, που αντίγραφο τους επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στους κατηγορούμενους, όπως προκύπτει από τα συνημμένα στη δικογραφία αποδεικτικά επίδοσης του αρμοδίου οργάνου.
Ο Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόματα των μαρτύρων που είναι (3) στον αριθμό και εμφανίστηκαν, όσοι αναφέρονται ότι εξετάστηκαν παρακάτω.
Ο Πρόεδρος ρώτησε τους κατηγορούμενους και τους συνηγόρους του αν κλήτευσαν μάρτυρες υπερασπίσεως και απάντησαν θετικά. Ενεχείρησαν στον Πρόεδρο σημείωμα που περιέχει το όνομα της μάρτυρος υπεράσπισης.
Ο Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα της μάρτυρος υπεράσπισης και βρέθηκε παρούσα στο ακροατήριο.
Ακολούθως, η Γραμματέας, με εντολή του Προέδρου, διάβασε το διατακτικό της υπ΄ αριθμ. 172-181/2013 προσβαλλόμενης αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, δημόσια και με δυνατή φωνή.
Ο Πρόεδρος εξήγησε στους κατηγορούμενους με τρόπο σαφή και με συνοπτική ακρίβεια την κατʼ αυτών κατηγορία, ζήτησε απʼ αυτούς γενικές πληροφορίες για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται και τους υπενθύμισε ότι η απολογία τους θα γίνει μετά το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας.
Ο κατηγορούμενοι δήλωσαν ότι θα εκθέσουν τις απόψεις τους στην απολογία τους και ότι αρνούνται τις κατηγορίες που τους αποδίδονται.
Ακολούθως ο Πρόεδρος διέταξε την έναρξη της συζητήσεως και αφού προσδιόρισε την σειρά της εξετάσεως των μαρτύρων και της αναγνώσεως των εγγράφων, κάλεσε τον πρώτο μάρτυρα κατηγορίας, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για την ταυτότητά του, απάντησε ότι ονομάζεται …, γεννήθηκε στην Αλβανία το έτος 1976, κατοικεί στη Χανιώτη Χαλκιδικής και το επάγγελμά του είναι μάγειρας, είναι Αλβανός υπήκοος και Χριστιανός Ορθόδοξος, γνωρίζει τους κατηγορουμένους και δεν συγγενεύει μʼ αυτούς. Ο μάρτυρας, έπειτα από σχετική προς τούτο ερώτηση του Προέδρου, αν προτιμά πολιτικό ή θρησκευτικό όρκο, δήλωσε ότι προτιμά να δώσει θρησκευτικό όρκο. Κατόπιν αυτών ορκίσθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 218 παρ. 2 ΚΠΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 39 Ν. 4055/2012, στο ιερό ευαγγέλιο και εξεταζόμενος κατέθεσε τα εξής:
«Είμαι από την Αλβανία. Εγώ τους κατηγορούμενους δεν τους ήξερα, τους έμαθα στη Χανιώτη Χαλκιδικής. Εγώ είμαι στη Χανιώτη από το 1997. Δούλευα ως μάγειρας σε κουζίνα, όμως δεν μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω, λόγω προβλημάτων υγείας που είχα με τα πνευμόνια μου. Εκείνη τη σαιζόν δεν είχα πιάσει δουλειά. Ξεκίνησα να πουλάω καλαμπόκια στην παραλία. Πήγαινα πρωί και απόγευμα. Τα καλαμπόκια τα πουλούσα στην τιμή των 2 ευρώ και το απόγευμα σε προσφορά 1,5 ευρώ. Όπως έμαθα οι κατηγορούμενοι ήταν χρόνια εκεί. Πουλούσαν καλαμπόκια, τυρόπιτες, λουκουμάδες. Με πιάνει ο πρώτος κατηγορούμενος και μου λέει: «δεν θα ξαναβγείς εδώ να πουλήσεις γιατί θα σε πετάξουμε στη θάλασσα». Εγώ του είπα ότι είμαι εδώ με άδεια του Δημάρχου. Είχα ένα ψυγειάκι που είχα καλαμπόκια και έξω έγραφε corns, για τους ξένους. Ήρθε ο δεύτερος κατηγορούμενος, μου τα πήρε και τα πέταξε με κλωτσιά στην άμμο. Δεν είχα μέχρι τότε τηλέφωνό τους. Δεν τα αγόρασε τα καλαμπόκια, δεν μου έδωσε 20 ευρώ και να τα πετάξει, αυτό έγινε την άλλη μέρα. Την πρώτη μέρα ήρθε ο πρώτος κατηγορούμενος. Ο δεύτερος κατηγορούμενος βρήκε το τηλέφωνό μου και ήρθε στο εστιατόριο, που εν τω μεταξύ είχα πιάσει δουλειά. Μου λέει ο σερβιτόρος ότι δύο κύριοι με θέλουν, ήταν 11:00 η ώρα όταν ήρθαν. Αυτό με τα καλαμπόκια έγινε στις 4:30. Εγώ έπιασα δουλειά στις 7:00. Με παίρνανε τηλέφωνο, με απειλούσαν, αν πάω στην παραλία. Ήρθανε στο μαγαζί στις 11:00 η ώρα, το μαγαζί το έλεγαν …, βγαίνω έξω, ο ένας φορούσε μπουφάν, νομίζω ο μπαμπάς, ζήτησαν να μιλήσουμε και μου είπαν: «έλα στην παραλία, μη φοβάσαι.» Εγώ είπα σας δίνω το λόγο μου θα έρθω. Δεν πήρα εγώ τηλέφωνο τον δεύτερο κατηγορούμενο, να έρθει στο μαγαζί. Δεν ξέρω κανέναν … Φεύγω 12:00 η ώρα από το μαγαζί και πάω, πριν πάω με πήρε τηλέφωνο ο αδερφός μου και μου είπε ότι: «ακούγεται ότι θέλουν να σε δείρουν». Όταν έφτασα ήταν ο αδερφός μου εκεί. Αυτό το σημείο ήταν 300 μέτρα από το μαγαζί και ο αδερφός μου ήταν μαζί με αυτούς. Κάθισα στο πεζοδρόμιο, είχε κόσμο που περνούσε. Ο πρώτος με κοπανάει μια κλωτσιά, σηκώνομαι και του κρατάω τα χέρια. Μετά έρχεται ο δεύτερος και λέει: «εγώ είμαι δικηγόρος, μπορώ να σε σφάξω». Μπήκε ο αδερφός μου στη μέση. Πάνε παίρνουν κάτι και με χτυπάει με ένα ξύλο στο κεφάλι ο δεύτερος από πίσω. Εγώ έπεσα, μετά το πήρε ο πατέρας και με χτύπησε στο κεφάλι και μου έσπασε τα δόντια. Ο δεύτερος κυνηγούσε τον αδερφό μου, εγώ ήμουν πεσμένος στα γόνατα και ακούω τον αδερφό μου να φωνάζει: «έχει μαχαίρι» και σε δευτερόλεπτα με χτυπάει με το μαχαίρι ο δεύτερος, 4 με 5 καλές μαχαιριές στα πνευμόνια. Το μαχαίρι το είχε σίγουρα ο δεύτερος, γιατί προσπαθούσα εγώ να τον χτυπήσω και το ξέρω από τα γυαλιά. Τον αδερφό μου τον χτύπησε πριν από μένα, όταν τον κυνηγούσε. Μου έφερε κάποια χαρτιά και έλεγε ότι είναι δικηγόρος και μπορεί να κάνει τα πάντα. Εγώ δεν χτύπησα κανέναν, προσπαθούσα να συγκρατήσω τον πατέρα, δεν προσπάθησα να πάρω κανένα κολωνάκι να τον χτυπήσω. Εγώ δεν είχα μαχαίρι. Ο αδερφός μου μπήκε στη μέση και είπε: «εσείς είπατε θα μιλήσετε». Την αστυνομία την ειδοποίησαν οι γείτονες. Δεν έκανα μήνυση. Αυτοί με καταστρέψανε, ευχαριστώ τους γιατρούς και το Θεό. Αν είχαμε κατεβεί ομάδα, θα ήταν αυτοί τραυματισμένοι και όχι εγώ. Εγώ πήγα χωρίς φόβο, γιατί δεν είχα φόβο ότι έκανα κάτι. Αυτοί με σκότωσαν, το μαχαίρι το γύρισαν μέσα και ένα μέρος του είναι ακόμα μέσα μου, δεν μπορεί να το βγάλει ο γιατρός, γιατί θα μου δημιουργήσει πρόβλημα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι έξω, είναι εγκληματίες. Πριν ένα χρόνο ήμουν στην Πλατεία Αριστοτέλους με έναν φίλο μου και με είδε ο πατέρας και μου είπε: «ζεις ακόμα;». Τώρα δουλεύω σερβιτόρος, δεν έχω ξαναπάει στην παραλία από τότε. Εγώ με το δεξί μου χέρι κρατούσα την πληγή μου, που πεταγόταν το αίμα και με το αριστερό τον έπιασα από τα γυαλιά, αν του έσπασα δόντια, αν βρήκα τόση δύναμη δεν ξέρω, αν έγινε αυτό θα είχα σημάδι στο χέρι μου. Στο νοσοκομείο πήγα με ασθενοφόρο από την Κασσάνδρα. Από την παραλία μέχρι το Ιατρείο στη Χανιώτη πήγα με το αμάξι του αδερφού μου. Μετά το επεισόδιο με πήραν τηλέφωνο, με απειλούσαν, έβαλαν έναν Αλβανό να μου πει πως τα σεντόνια είναι έτοιμα. Με πήρε τηλέφωνο ο δεύτερος και μου είπε πως μετάνιωσε και πως δεν ήθελε να συμβούν όλα αυτά. Δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε για την υγεία μου. Εγώ δεν ζήτησα αποζημίωση. Ευτυχώς με βοήθησαν οι φίλοι μου. Το μαχαίρι ήταν περίπου 15 εκατοστών. Έπιανα το μαχαίρι, πόσες μαχαιριές γλίτωσα, το χέρι μου ήταν γεμάτο μαχαιριές. Εγώ και ο αδερφός μου ήμασταν στην παραλία. Δεν ξέρω κανέναν … Ο … δούλευε στο εστιατόριο και ήρθε. Δεν ξέρω γιατί φορούσε μπουφάν ο πρώτος κατηγορούμενος, μπορεί να είχε πυρετό. Εγώ είχα αιμορραγία. Ο αδερφός μου ούρλιαζε και με πήγε άρον-άρον στο γιατρό, δεν ξέρανε τη σοβαρότητα των χτυπημάτων, τον ένοιαζε να σωθώ. Εμείς που πουλάμε καλαμπόκια περπατάμε δίπλα στη θάλασσα. Όταν πέταξε τα καλαμπόκια εγώ ήμουν, όχι ο υπάλληλός μου. Δεν πήγαμε ταυτόχρονα με τον αδερφό μου στην παραλία, αυτός ήταν ήδη εκεί με αυτούς, αυτό έγινε κατά τύχη. Πριν με τραυματίσουν δεν χτύπησα κανέναν, εγώ μόνο κράτησα τα χέρια του πρώτου. Με χτύπησε ο πρώτος κλωτσιά, έπεσα κάτω και σηκώθηκα και τον έπιασα από τα χέρια και μετά με χτύπησαν με καδρόνι. Εγώ στο πρώτο δικαστήριο ήρθα με εκβιασμούς, ήμουν με 3,5 litra αίμα τότε, έκανα θεραπεία χρόνια. Αυτός μου είπε ότι είχε πιει ναρκωτικά, στο τηλέφωνο όταν με πήρε. Μετά άκουγα στη Χανιώτη να λένε: «που έμπλεξες με αυτόν τον χασιτζή;» Μετά το συμβάν με τα καλαμπόκια, όπως σας είπα και πριν εγώ δεν πήρα τηλέφωνο σε αυτούς. Δεν ήξερα τα τηλέφωνά τους. Δεν ξέρω τι λέει ο … στην κατάθεσή του. Δεν θυμάμαι να τους πήρα εγώ τηλέφωνο, τι να σας πω. Όταν πήγα ήταν 7 με 8 άτομα, οι άλλοι χώρισαν, δεν αναμείχτηκαν. Εγώ δεν κατηγόρησα κανέναν, ο πρώτος δεν με χτύπησε γροθιές, με κλώτσησε και έπεσα. Είχα ράμματα στο κεφάλι. Μετά τον τραυματισμό έπεσα, δεν θυμάμαι πως με πήγαν στο γιατρό, άκουσα το γιατρό να λέει το όνομά μου.»
Στο σημείο αυτό, μετά από πρόταση του Εισαγγελέα και χωρίς να προβληθεί αντίρρηση από οποιονδήποτε, αναγνώστηκαν οι από 13-7-2011, 25-7-2011 και 28-7-2011, εκθέσεις ένορκης κατάθεσης του … και την από 16-1-2012 έκθεση ένορκης εξέτασης της …, οι από 13-7-2013 27-7-2013 εκθέσεις ένορκης κατάθεσης …
Στη συνέχεια ύστερα από την πρόταση του Εισαγγελέα αναγνώσθηκαν από τον Πρόεδρο, δημόσια στο ακροατήριο, τα πρακτικά της δημοσίας συνεδριάσεως του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, που είναι ενσωματωμένα στην υπʼ αριθμ. 94-95/2019 εκκαλουμένη απόφαση.
Στη συνέχεια αναγνώσθηκαν από τον Πρόεδρο, δημόσια στο ακροατήριο, τα έγγραφα που αναφέρονται στον κατάλογο των αναγνωστέων εγγράφων και στην πρωτόδικη απόφαση, και συγκεκριμένα:
1) Το με αριθμ. πρωτ. …/29-7-2011 έγγραφο του ΤΑ Πολυγύρου
2) Το αριθμ../2011 ένταλμα σύλληψης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
3) Η από 26-9-2011 έκθεση σύλληψης του κατηγορουμένου …
4) Η αριθμ. ./2011 διάταξη του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
5) Το με αριθμ. πρωτ. ./27.7.2011 πιστοποιητικό από το ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ για τον …
6) Η με αριθ.γνωμ../3-8-2011 βεβαίωση από το ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ για τον …
7) Η με αριθμ. πρωτ. ./14-7-2011 ιατροδικαστική εξέταση που αφορά τον …
8) επισκοπήθηκαν πέντε [5] φωτογραφίες
9) Το από 25-7-2011 εξιτήριο από το ΓΝΘ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, το οποίο εγχειρίσθηκε από τον PU…
10) Το αριθμ. 11/2011 ένταλμα σύλληψης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
11) Το αριθμ. ΕΠΚ/./2012 ένταλμα προσωρινής κρατήσεως του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
12) Η από 13-1-2012 έκθεση σύλληψης για τον κατηγορούμενο …
13) Η με αριθμ.πρωτ../28-2-2012 έκθεση φυλάκισης του Γενικού Καταστήματος Κράτησης Θεσσαλονίκης για τον κατηγορούμενο …
14) Η αριθμ. ./2012 διάταξη του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής περί αντικαταστάσεως των περιοριστικών όρων που τέθηκαν στον κατηγορούμενο … με προσωρινή κράτηση.
15) Το αριθμ. ./2012 ένταλμα σύλληψης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
16) Το αριθμ. ./2012 ένταλμα προσωρινής κράτησης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής για τον κατηγορούμενο …
17) Η από 21-5-2012 έκθεση σύλληψης για τον κατηγορούμενο …
18) Η με αριθμ. πρωτ. …/19-7-2012 έκθεση φυλάκισης από το Γενικό Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης για τον κατηγορούμενο …
19) Βεβαίωση από την Πολυκλινική … από την Τυφλίδα Γεωργίας σε επίσημη μετάφραση από την γεωργιανή γλώσσα με συνημμένο το ξενόγλωσσο έγγραφα
20) Η με αριθμ. πρωτ. ./11-3-2013 βεβαίωση διαγωγής από το Γενικό Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης
21) Η με αριθμ. πρωτ. ./11-3-2013 βεβαίωση από το Γενικό κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης
22) Πανοραμική ακτινογραφία του δευτέρου κατηγορουμένου, η οποία εγχειρίσθηκε στον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής στις 27-9-2011
23) Η από 16-5-2012 έκθεση εξέτασης του μάρτυρα …, που δόθηκε ενώπιον της Πταισματοδίκου Θεσσαλονίκης του ΙΑ΄ Προανακριτικού Τμήματος
24) Η με αριθμ. πρωτ. ./7-6-2001 βεβαίωση της Πρυτανείας του ΑΠΘ. Το με αριθμ. πρωτ. ./8-3-2001 έγγραφο της Πρυτανείας του ΑΠΘ περί χορήγησης υποτροφίας σε φοιτητή
25) Η με αριθμ. πρωτ. ./12-3-2013 βεβαίωση διαγωγής του Γενικού Καταστήματος Κράτησης Θεσσαλονίκης για τον δεύτερο κατηγορούμενο
26) Η από 22-12-2011 μήνυση του δευτέρου κατηγορουμένου κατά των … του …
27) Το από 17-7-2012 πιστοποιητικό δικηγορίας από το Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης
28) Η από 9-5-2010 βεβαίωση από την Δ/νση Στρατολογικού Γενικού Επιτελείου Στρατού
29) Το από 17-9-2004 αντίγραφο πτυχίου από το τμήμα Νομικής του ΑΠΘ.
Επίσης αναγνώσθηκαν και τα υποβληθέντα κατά τη διάρκεια της αποδεικτικής διαδικασίας από τον δεύτερο κατηγορούμενο έγγραφα και συγκεκριμένα:
1) Φωτ/πία παραστάσεων σε δικαστήρια από 14-4-10 έως 30-8-15
2) Φωτ/φο κατάστασης παραστάσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης από 2015-08-31 έως 2017-03-27
3) Φωτ/φο βεβαίωσης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης συγκεντρωτική κατάσταση παραστάσεων σε δικαστήρια
4) Φωτ/φο της από 27-5-17 βεβαίωσης παρακολούθησης επιστημονικής εκδήλωσης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
5) Φωτ/φο της από 1-4-17 συμμετοχής στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Ποινικολόγων Μαχόμενων Δικηγόρων
6) Φωτ/φο της από 27-3-17 βεβαίωσης παρακολούθησης επιστημονικής εκδήλωσης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
7) Φωτ/φο της από 15-12-16 βεβαίωσης παρακολούθησης επιστημονικού συνεδρίου της Νομικής Σχολής ΑΠΘ
8) Φωτ/φο της από 7-8/12-10 βεβαίωσης παρακολούθησης σεμιναρίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
9) Φωτ/φο της από 9-3-16 βεβαίωσης παρακολούθησης επιστημονικής εκδήλωσης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ
10) Φωτ/φο του με αρ. πρωτ. ./26-10-10 εγγράφου του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης
11) Φωτ/φο του με αρ. πρωτ. 55/9-9-15 εγγράφου του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
12) Φωτ/φο της από 16-3-17 βεβαίωσης …ΚΕΝΤΡΑ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
13) Φωτ/φο της από 10-12-14 βεβαίωσης του Τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ
14) Φωτ/φο της με αρ. πρωτ. ./14-11-13 βεβαίωσης του Τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ
15) Φωτ/φο του με αρ. πρωτ. ./12-9-14 Πιστοποιητικού Πειθαρχικού Ελέγχου του Κ. Κ. Λάρισας
16) Φωτ/φο του από 12-9-14 αποσπάσματος εκ του βιβλίου μερίδων εργασίας του Κ. Κ. Λάρισας
17) Φωτ/φο της από 16-3-19 βεβαίωσης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Πριν από την ανάγνωση κάθε εγγράφου, ο Πρόεδρος ανακοίνωνε το έγγραφο που επρόκειτο να αναγνωσθεί και ρωτούσε τον Εισαγγελέα, και τους συνηγόρους των κατηγορουμένων, καθώς και τους ίδιους τους κατηγορούμενους, εάν είχαν αντίρρηση για την ανάγνωση, εκείνοι δε απαντούσαν αρνητικά.
Στο σημείο αυτό ο συνήγορος υπεράσπισης του δεύτερου κατηγορουμένου αφού ζήτησε και έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, προέβη κατʼ άρθρο 358 Κ.Π.Δ. στον εξής σχολιασμό:
«Ο ίδιος ο αδερφός του παθόντα έδωσε 2 καταθέσεις μέσα σε 15 ημέρες. Ανατρέπει αυτά που είπε σήμερα εδώ ο παθών. Πουθενά δεν μνημονεύεται τραύμα στο κεφάλι και στα χέρια, δεν λέει η ιατροδικαστική, σε αντίθεση με αυτά που είπε ο μάρτυρας.»
Έπειτα, προσήλθε η μάρτυρας υπεράσπισης των κατηγορουμένων, η οποία όταν ρωτήθηκε σχετικά με τα στοιχεία της ταυτότητάς της, απάντησε ότι ονομάζεται …, γεννήθηκε στην Αρμενία το έτος 1959, είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης, Χριστιανή Ορθόδοξη στο Θρήσκευμα, γνωρίζει τους κατηγορούμενους και συγγενεύει με αυτούς. Επομένως, αφού επέλεξε τον θρησκευτικό όρκο και ορκίσθηκε, κατά το άρθρο 218 του Κ.Π.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 39 Ν. 4055/2012, στο Ιερό Ευαγγέλιο, εξεταζόμενη κατέθεσε τα ακόλουθα :
«Εκείνη την ημέρα με τον … και τη γυναίκα του και εμείς, ο άντρας μου και ο γιός μου, μαζευτήκαμε στη γειτονιά. Εμείς το γιό μας τον λέμε και … Είχαμε πάει στη Χανιώτη για τριήμερο. Στις 12:00 η ώρα περίπου ο γιός μου δέχεται μια κλήση στο τηλέφωνό του και τον άκουσα να λέει: «μη με λες μαγκάκι, θα με λες κύριε …», αυτό άκουσα από τον γιό μου. Μετά από 10 λεπτά πήγανε στην παραλία, εγώ ανησύχησα. Μου είπαν να μην ανησυχώ κι ότι θα επιστρέψουν. Δεν ήξερα εγώ που πάνε. Βλέπω ότι αργούνε και άρχισα να ανησυχώ. Πήγα μέχρι την παραλία, ο γιός μου ήταν μέσα στο αίμα, ο άντρας μου με το ζόρι περπατούσε από τα χτυπήματα. Ο … δεν ήταν εκεί. Η … και ο γαμπρός της τον φέρανε βαστάζοντάς τον. Ο άντρας μου λέει: «να φύγουμε γρήγορα γιατί οι Αλβανοί θα μας σφάξουνε». Δεν ξέρω γιατί δεν πήγαμε στην αστυνομία, φοβηθήκαμε. Φύγαμε γύρω στις 02:00 η ώρα, για Θεσσαλονίκη, αφήσαμε μια γατούλα. Ο …κοιμόταν, δεν άκουσε. Οδηγούσε ο άντρας μου το ένα το αυτοκίνητο και το άλλο ο γιός μου. Εγώ δεν τους άφησα, τους είπα να φύγουμε γρήγορα. Πήρε τηλέφωνο την άλλη μέρα ο …, όχι εμένα, εγώ δεν θυμάμαι. Εκείνες οι λέξεις που είχα ακούσει, με είχαν ταράξει. Ο σύζυγός μου πήγε στην Γεωργία γιατί είχαν σπάσει οι σωλήνες στο σπίτι που έχουμε εκεί. Ήρθαν να τον ψάξουνε, τον πήρα τηλέφωνο και ήρθε. Ο άντρας μου ήταν μόνος του στη Χανιώτη και κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίναμε κι εμείς. Δεν ξέρω τι να πω, ποιος μαχαίρωσε το παιδί, πιστεύω ο άντρας μου. Δεν πήγαμε σε γιατρό για τον γιό μου. Όταν πήγε στην Τιφλίδα ο άντρας μου, πήγε σε γιατρό εκεί, εδώ δεν είχε ασφάλεια να πάει. Ο γιός μου έχει μυωπία 8 βαθμούς. Έχει και άλλα γυαλιά ρεζέρβα πάντα μαζί του, με αυτά οδήγησε. Η κόρη μου δεν ήταν μαζί μας. Ο γιός μου είναι πολύ ήσυχος. Φύγαμε από την πατρίδα μας για να γλυτώσουμε. Σπούδασε με υποτροφία, εγώ δεν είχα οικονομική άνεση, έμεινε σε φοιτητικές εστίες ως φοιτητής και δούλευε ταυτόχρονα σε οικοδομές, σερβιτόρος και με βοηθούσε. Δεν ασχολήθηκε ποτέ με πολεμικές τέχνες. Ποτέ ο γιός μου δεν θα μαχαίρωνε άνθρωπο, δεν είχε ποτέ σχέσεις με ναρκωτικά, δεν έμενε στη Χανιώτη. Δούλευε στον … τον βουλευτή Σερρών και αυτός τον βοήθησε πάρα πολύ. Ο γιός μου κάθισε 2,5 χρόνια στη φυλακή. Από τότε που βγήκε εργάζεται σαν δικηγόρος. Μένουμε μαζί.»
Σημειώνεται ότι οι παραπάνω μάρτυρες οι οποίοι κλήθηκαν ένας- ένας και εξετάστηκαν προφορικά μετά την εξέτασή τους παρέμειναν στο ακροατήριο και ότι σε κάθε κατάθεση μάρτυρα ο Πρόεδρος έδινε τον λόγο στον Εισαγγελέα, τους Δικαστές, τους ενόρκους καθώς και στους συνηγόρους των κατηγορουμένων, για να απευθύνουν αν είχαν, ερωτήσεις προς τους μάρτυρες και προς τους κατηγορούμενους αν έχουν να παρατηρήσουν ή να θυμίσουν τίποτα, αυτοί ρωτούσαν και οι μάρτυρες απαντούσαν σχετικά με τις ερωτήσεις, όπως αναφέρεται στην κατάθεση του κάθε μάρτυρα.
Έπειτα, ο Πρόεδρος κάλεσε τον πρώτο κατηγορούμενο, προκειμένου να απολογηθεί και αυτός, απολογούμενος, κατέθεσε τα ακόλουθα :
«Μέχρι το 2008 δούλευα σε οικοδομές και ως τσαγκάρης. Μετά πήγα στη Χανιώτη να πουλάω καλαμπόκια στην παραλία. Στην παραλία περπατάω 20 χιλιόμετρα ημερησίως. Αυτός με γνώριζε. Δούλευε μάγειρας, ερχόταν με τη γυναίκα του στην παραλία και αγόραζε από μένα καλαμπόκια. Ήρθε μια μέρα και μου είπε ότι θα πουλάει και αυτός καλαμπόκια και του είπα εντάξει. Ποτέ δεν ήρθε ο ίδιος, έβαλε ένα υπάλληλο να τα πουλάει και μετά άλλον. Μια μέρα με σταματάει ένας πελάτης Σέρβος στην καταγωγή και μου είπε ότι το παιδί του δηλητηριάστηκε από το καλαμπόκι και η γυναίκα του, του είπε ότι δεν ήταν από εμένα το καλαμπόκι που είχαν πάρει και ότι ήταν από τον άλλον. Εγώ πήρα τηλέφωνο το γιό μου, να πάει να δει τι καλαμπόκια πουλάει ο άλλος. Όταν έφτασε ο γιός μου του έδωσε τα λεφτά και πέταξε τα καλαμπόκια στον κάδο και του είπα να του πει, να μην πουλάει χαλασμένα καλαμπόκια. Το απόγευμα καθόμασταν στο μπαλκόνι, πήρε αυτός τηλέφωνο. Πήγαμε μαζί στην παραλία, αυτός χτύπησε το γιό μου, σπάζουν τα γυαλιά του και το δόντι του. Ένας από πίσω είχε ξύλο, το αρπάζω, τον χτυπάω και πέφτει κάτω. Την ίδια στιγμή πέφτει από αυτόν το μαχαίρι, αυτός το είχε. Όπως ήμουν το πήρα το μαχαίρι και τον χτύπησα, θόλωσα και δεν θυμάμαι τίποτα, ούτε πως τον χτυπούσα. Δεν θυμάμαι πόσες φορές τον χτύπησα. Αυτός μπορεί να λέει ό,τι θέλει , σαράντα φορές άλλαξε γνώμη. Εγώ από την πρώτη στιγμή και στον ανακριτή το λέω αυτό. Ο γιός μου ήταν πεσμένος κάτω, πως να χτυπήσει αυτόν;»
Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος κάλεσε τον ήδη εξετασθέντα μάρτυρα … κατʼ αντιπαράσταση με τον απολογούμενο κατηγορούμενο και ο μάρτυρας σε ερώτηση του Προέδρου για τα όσα απολογείται ο κατηγορούμενος καταθέτει ως εξής:
«Εγώ μαχαίρι δεν είχα. Δεν είχα τίποτα μαζί μου, ο γιός του-δεύτερος κατηγορούμενος με μαχαίρωσε. Όλα αυτά που λένε, δεν ξέρω που τα βρήκανε. Την ιστορία μου θέλουνε να την κάνουνε δική τους. Εγώ δεν ξέρω τι χρώμα είχε το μαχαίρι. Από αυτούς έχω πεθάνει, από τον Θεό ήρθα στη ζωή.»
Ο Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα, τους Δικαστές, τους ενόρκους, τους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων, καθώς και τους κατηγορούμενους, αν θέλουν να ρωτήσουν τον μάρτυρα και αυτοί απάντησαν αρνητικά.
Ο πρώτος κατηγορούμενος συνεχίζοντας την απολογία του είπε τα εξής:
«Από πίσω μου ήταν ένας κοντός, αυτός με χτύπησε με μπουνιά. Είχε στο χέρι του ξύλο, εγώ το άρπαξα. Είχα πέσει μπρούμυτα, όλα τα πλευρά μου ήταν σπασμένα. Δεν πήγα στο γιατρό. Έφυγα γιατί φοβήθηκα. Την άλλη μέρα μου είπε ο γιός μου να κάνω μήνυση και εγώ δεν ήθελα.»
Έπειτα, ο Πρόεδρος κάλεσε τον δεύτερο κατηγορούμενο, προκειμένου να απολογηθεί και αυτός, απολογούμενος, κατέθεσε τα ακόλουθα :
«Εγώ ντρέπομαι που βρίσκομαι εδώ. Εγώ δεν είχα καμία σχέση. Πήγα και αγόρασα τα καλαμπόκια του από τον πωλητή του τον … και τα έριξα στον κάδο. Είπα στον πωλητή να μιλήσει με το αφεντικό του, αυτός του μίλησε, όμως αυτός δεν ερχόταν. Ζήτησα το τηλέφωνό του, του μίλησα και του είπα να έρθει να συζητήσουμε, δεν ήρθε και έφυγα. Ανά μία ώρα με έπαιρνε τηλέφωνο να βρεθούμε. Στις 11:00 η ώρα που ήμασταν στο μπαλκόνι, πήρε τηλέφωνο, εκεί άλλαξε το ύφος του, όλη την ημέρα είχαμε καλό ύφος, με αποκάλεσε ¨μαγκάκι¨ και του είπα θα με λες κύριε …. Μου είπε έλα στην πλατεία, φυσικά και λυπάμαι για τα τραύματα, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να λέει αυτά τα ψέματα και να στοχεύει εμένα. Σηκωθήκαμε και φύγαμε από το τραπέζι όπως ήμασταν, δεν πήραμε κάτι μαζί μας. Στην πλατεία δεν ήταν, πηγαίναμε προς το σπίτι, δέχομαι άλλο τηλεφώνημα μου λέει: «έλα παραλία». Πλησιάζουμε εκεί είχε διάφορες παρέες, 8 με 9 άτομα και άλλες παρέες. Με το που πλησιάζω μου λέει: «εσύ τα πέταξες τα καλαμπόκια;» και με τράβηξε μπουνιά, σπάσανε τα γυαλιά και τα δόντια, εγώ έπεσα κάτω και μετά έγιναν όλα όπως τα λέει ο πατέρας μου, για να μου σώσει τη ζωή, δεν ξέρω εγώ να σας πω πως έγιναν. Ήρθε η μητέρα μου και μας πέτυχε στην επιστροφή μας για το σπίτι. Φοβόταν πολύ, τους φοβόταν. Το λάθος μου ήταν που δεν πήγα στην αστυνομία. Εγώ τον αδερφό του δεν τον γνωρίζω, ούτε κι αυτόν καλά-καλά και σήμερα μου τον δείξανε ότι είναι αυτός, δεν τον θυμόμουν. Κακώς πήγα να δοκιμάσω τα καλαμπόκια, έπρεπε κατευθείαν να καλέσω το Υγειονομικό. Πήγα στο γιατρό, όμως δεν είχα σκοπό να προχωρήσω. Δεχόμασταν απειλές από την παρέα του. Αφού βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα σωρό ψέματα από αυτούς, έκανα μήνυση, αργά μεν αλλά την έκανα. Έχω κάνει πολλά λάθη. Εγώ είχα πολλά γυαλιά, κάθε χρόνο παίρνω καινούρια, γιατί ανεβαίνουν οι βαθμοί της μυωπίας μου. Ο πατέρας μου δεν έφυγε γι αυτό. Πήγε στην Τιφλίδα λόγω του προβλήματος που προέκυψε στο σπίτι και για την υγεία του. Ο μάρτυρας έχει πέσει σε πολλές αντιφάσεις. Σας καταθέτω εγγράφως τις σημειώσεις μου να καταχωρηθούν στα πρακτικά με τις αντιφάσεις του.»
Στο σημείο αυτό ο κατηγορούμενος κατέθεσε εγγράφως σημείωμα, το οποίο αναγνώστηκε στο ακροατήριο και έχει ως εξής:
<<Ενώπιον του Μ.Ο.Ε. Θεσσαλονίκης
Δικάσιμος της 18. 03. 2019
Του κατηγορουμένου …, δικηγόρου, κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός …
προς το Δικαστήριο (δια του κ. Προέδρου Αυτού, ίνα και αυτουσίως καταχωρηθεί στα πρακτικά)
ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ στις προανακριτικές και ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου δοθείσες μαρτυρικές καταθέσεις των …
Α. Ο … αναφέρει στην από 13. 07. 2011 κατάθεση του
– Την 24:00 της 12.07. 2011 πήγα μετά από κλήση του αδελφού μου, έφθασα 00:30
– Κατεβήκαμε μαζί στην παραλία [δεν λέει, ότι πήγε πρώτα μια φορά αυτός μόνος και μετά μαζί με τον αδελφό του] και ξαφνικά μας επιτέθηκαν δύο (2) άτομα, πατέρας και γιος [δεν αναφέρει για 5-6 άτομα κλπ.].
– Πρώτα χτύπησε ο πατέρας με ένα ξύλο τον .. στο κεφάλι και μόλις έπεσε ο γιος του τον μαχαίρωσε 3 φορές
– Όταν είδαν ότι ο αδελφός μου είναι μέσα στα αίματα (μετά από το μαχαίρωμα του … δηλαδή) ο νεότερος άνδρας με μαχαίρωσε στον δεξιό μηρό.
Β. Ο … στην από 27. 07. 2011 κατάθεσή του αναφέρει
– Την 12. 07. 2011 μου τηλεφώνησε ο γιος και μετά 10 φορές ο πατέρας (ο … λέει, ότι μπροστά του έγινε το τηλεφώνημα από τον … προς το γιο και με ύφος επιθετικό) και πήγαν και τον βρήκαν στο μαγαζί που δούλευε [αντιφάσκει και με τον αδελφό του και με τον …] και βγήκε έξω από το μαγαζί για να τους ηρεμήσει
– Σε λίγο ήρθε ο αδερφό του και τον έστειλε να τους βρει να τους μιλήσει και γύρισε και του είπε, ότι όλα είναι καλά [καμία σχέση με αυτά που λέει ο αδελφός του]
– Ακολούθως πήγαν μαζί με τον αδελφό του και βρήκαν 8 με 9 άτομα ρώσους να τους περιμένουν [ο αδερφός του αναφέρει μόνον τους 2]
– Έδωσε το χέρι στον πατέρα φιλικά και αυτός τον έβρισε και απείλησε στο αυτί και ο ίδιος προσπάθησε να τον ηρεμήσει και του υποσχέθηκε να σταματήσει να πουλάει καλαμπόκια
-Την ίδια ώρα ο γιος τον έβριζε και τον απειλούσε, αλλά τον κρατούσε το γιο ο αδελφός του …
– Τότε ο πατέρας τον έπιασε τον ίδιο από το λαιμό και τον έριξε κάτω και του έριχνε μπουνιές στο πρόσωπο, τις οποίες αυτός προσπαθούσε να αποφύγει
– Τότε ο Σάββας κάτι είπε στο γιο στη γλώσσα τους μάλλον, να τον χτυπήσει, και αναφέρει, ότι ο γιος είχε ένα μαχαίρι στο χέρι και ο πατέρας ένα ξύλο (πως τον κρατούσε από το λαιμό ο πατέρας, αν είχε και το ξύλο στο χέρι και πως του έδινε τις μπουνιές;;;;;;;;;)
– Ο γιος όρμησε με το μαχαίρι με σκοπό να τον μαχαιρώσει, αλλά μπήκε ο αδερφός του στη μέση και έφαγε την πρώτη μαχαιριά [πως έγινε αυτό, αφού εκείνος φέρει όλως ελαφρύ τραύμα στον γλουτό, άρα από πίσω; Επιπλέον ο … λέει, ότι πρώτα μαχαιρώθηκε ο αδελφός του και μετά ο ίδιος}
– Τότε, λέει, ο αδερφός του ούρλιαξε, ότι ο γιος έχει μαχαίρι και να φύγουμε να σωθούμε και άρα τότε κατάλαβε και ο ίδιος, ότι υπήρχε μαχαίρι (αλλά λίγο πιο πάνω λέει, ότι είδε το μαχαίρι στο χέρι του γιού, πριν αυτός επιτεθεί) και αυτός του φώναξε του αδελφού του να πάει να σώσει τα παιδιά του [εκείνη την στιγμή δεν κινδύνευαν τα παιδιά του, αλλά – κατά τα λεγόμενά του – ο ίδιος, τι νόημα είχε αυτή η θεατρική επίκληση;]
– Στο σημείο αυτό ο γιος τού επιτέθηκε του ιδίου και του προξένησε 3 μαχαιριές στην κοιλιά
– Ακολούθως ο πατέρας τον χτύπησε 2 φορές με το ξύλο στο κεφάλι και έτρεχαν αίματα και άρχισε να ζαλίζεται (ο … λέει, ότι πρώτα χτύπησε ο πατέρας 1 φορά με το ξύλο στο κεφάλι και ακολούθως προέτρεψε και το γιο να μαχαιρώσει)
– Ακολούθως λέει, ότι ο γιος τον μαχαίρωσε και 4η φορά στο θώρακα και έστριβε το μαχαίρι (η ιατροδικαστική μιλά για 3 οπές από τέμνον και νύσον όργανο και δεν αναφέρει ούτε χτυπήματα στο κεφάλι ούτε κάποια ιδιαίτερα μεγάλη πύλη εισόδου/οπή για κάποια από τις μαχαιριές ούτε και για μαχαιριές στα χέρια)
– ακολούθως λέει, ότι ζαλίστηκε και έπεσε κάτω και θυμάται, που τον κλωτσούσαν και τον χτυπούσαν με τα πόδια τους και ότι ξύπνησε αργότερα στο ιατρείο (πως μπόρεσαν να τον μεταφέρουν χωρίς φορείο, αν είχε τραυματισθεί τόσο σοβαρά και ήταν και αναίσθητος και γιατί, αν ο … και ο … είχαν ανθρωποκτόνο δόλο, δεν ολοκλήρωσαν το έργο τους, που είχε γίνει εύκολο, αφού αυτός είχε χάσει τις αισθήσεις του;)
Γ. Ο … στην από 20. 03. 2013 κατάθεσή του (ΜΟΑ) αναφέρει
– λέει (σελ. 16), ότι δούλευε 2 – 8 το απόγευμα (πιο πάνω έλεγε, ότι στις 11 η ώρα τον ενόχλησαν στη δουλειά του)
– λέει, ότι δήθεν του είπε ο (σελ. 16) «αυτές τις μέρες θα κατέβει ο γιός μου και θα δεις τι θα πάθεις» (μήπως εννοούσε, ότι ως δικηγόρος, θα τον εμπόδιζε να πουλάει άλλο παράνομα καλαμπόκια χωρίς άδεια, αφού ο ίδιος λέει, ότι δεν είχε νόμιμη άδεια)
– Μετά από 2 ημέρες ήρθε ο … και πήρε τα καλαμπόκια από τον ίδιο και τα πέταξε [σελ. 16 – 17] (στις 27. 07. 2011 είπε, ότι τα πήρε από τον πωλητή του … και ζήτησε από τον … και το κινητό του και τον πήρε τηλέφωνο – εξάλλου και η περιγραφή του … αναφορικά με την τηλεφωνική συνομιλία στις 12. 07. 2011 στη βεράντα καταδεικνύει, ότι οι δύο δεν γνωρίζονται μεταξύ τους)
– Ομολογεί (σελ. 17), ότι αυτός ο ίδιος πήρε στις 12. 07.2011 και ώρα 19:00 τον γιο […] στο κινητό και όχι το αντίστροφο όπως είπε στην από 27. 07. 2011 κατάθεσή του
– λέει, ότι τον εκβίαζαν, αλλά ερωτώμενος δεν μπορεί να πει καμία εκβιαστική φράση και λέει, ότι ο πατέρας τον έβρισε [σελ. 17 τέλος] (άλλο εξύβριση άλλο εκβίαση)
– άλλοτε λέει, ότι τον πήραν με το καλό και πίστεψε, ότι θα τα βρούνε και ότι ήθελε αυτός και να ζητήσει συγγνώμη και άλλοτε λέει, ότι του κάνανε εκβιασμό (;) (σελ. 18 τέλος)
-Συνομολογεί, ότι οι κατηγορούμενοι του ζητήσαν στο τηλέφωνο, να δεσμευθεί, ότι δεν θα ξαναπάει (προφανώς σε κάποιο τμήμα της παραλίας, που το θεωρούσαν δικό τους) και αυτός πήγαινε με την πρόθεση να τους το υποσχεθεί αυτό και από κοντά)
– λέει ότι οι κατηγορούμενοι βγήκαν μέσα από το σκοτάδι με άλλα 6 άτομα (ο αδελφός του λέει μόνον οι 2)
– αναφέρει, ότι μετά από την αρχική χειραψία και το βρίσιμο από τον … αυτός έβγαλε το ξύλο και τον χτύπησε στο κεφάλι – προδήλως Τ φορά (στην αρχική κατάθεση στις 27.07.2011 λέει, ότι πρώτα τον έπιασε με τα δύο χέρια από το λαιμό και του έδωσε και γροθιές και αναφέρει 2 χτυπήματα με το ξύλο) και μετά το χτύπημα με το ξύλο λέει, ότι ο γιος τον μαχαίρωσε (στην αρχική κατάθεση στις 27. 07. 2011 λέει, ότι πρώτα τον μαχαίρωσε ο γιος 3 φορές και μετά τον χτύπησε ο … 2 φορές με το ξύλο στο κεφάλι και μετά ξανά τον μαχαίρωσε ο … 1 φορά)
– λέει, ότι μετά το χτύπημα με το ξύλο στο κεφάλι και ενώ έπεσε, σηκώθηκε και έπιασε τον γιο (που ήδη δήθεν είχε προτεταμένο μαχαίρι) από τη μπλούζα και ότι τότε για πρώτη φορά δέχθηκε μαχαιριά. (νέα εκδοχή, μετά το χτύπημα με το ξύλο και αφού έπιασε πρώτος ο ίδιος τον … από τη μπλούζα δέχθηκε τις μαχαιριές)
– αναφέρει, ότι έσπασε το μαχαίρι μέσα του το οποίο δεν επιβεβαιώνεται ούτε από το φύλλο νοσηλείας ούτε από την ιατροδικαστική και αναφέρει, ότι δέχθηκε άλλες 6 μαχαιριές στην αριστερή πλευρά, όταν όλες οι μαχαιριές είναι 3.
-αναφέρει, ότι βγήκε στις 26. 07. 2011 και αμέσως πήγε την οικογένειά του στην Αλβανία, άρα είχε την σωματική κατάσταση να το κάνει, ενώ σε άλλο σημείο λέει, ότι επί μήνες (Ιούλιο και Αύγουστο) τον ζεσταίνανε με 2 σόμπες όλη την ώρα, γιατί δεν είχε αίμα (!).
-Αναφέρει, ότι ο … χτύπησε πρώτα τον αδελφό του με το ξύλο, κάτι που δεν έχει ειπωθεί μέχρι τότε από κανέναν! Και ότι ο αδελφός του δέχθηκε την πρώτη μαχαιριά, ενώ ο ΟΛΣΙ λέει, ότι αυτός χτυπήθηκε με το μαχαίρι μετά τον αδερφό του).
– λέει, ότι ήθελε να χτυπήσει τον … (!), αλλά δεν είχε τη δύναμη και επαναλαμβάνει, ότι τον άρπαξε από την μπλούζα, αλλά δήθεν δεν είχε τη δύναμη να τον χτυπήσει
– αναφέρει, ότι είπε ψέματα αναφορικά με το συμβάν με τον πωλητή … και ότι ήθελε να κρύψει την αλήθεια (σελ. 22)
-Τον απειλούσε ο …, έλεγε «είμαι δικηγόρος και μπορώ, να σε βάλω μέσα»
– αναφέρει, ότι ο … ήταν γνωστός χρήστης ναρκωτικών και γενικά επικίνδυνος, το οποίο είναι ψέματα, αφού αυτός έμενε στη Θεσσαλονίκη, όπου εργαζόταν ως δικηγόρος και δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ του για χρήση ναρκωτικών
– αναφέρει, ότι επίτηδες ανέφερε ψευδώς την εμπλοκή του … γιατί ήθελε να τον εμφανίσει στη συνέχεια ως μάρτυρα (δηλαδή ήθελε με έντεχνο τρόπο, να κατασκευάσει ψευδομάρτυρα και το ομολογεί!)
– ερωτώμενος από την Εισαγγελέα, γιατί δεν αναφέρει η ιατροδικαστική για χτύπημα στο κεφάλι, λέει, ότι θα πάει τώρα (Μάρτιο του 2013), να ζητήσει την έκδοση σχετικής βεβαίωσης από το νοσοκομείο (!)
– λέει, ότι πατέρας με το ξύλο τον χτύπησε 1 φορά (στις 27. 07. 2011 είπε 2 φορές)και ότι πρώτα δέχθηκε το χτύπημα με το ξύλο και μετά τις μαχαιριές (στις 27. 07. 2011 είπε ότι πρώτα δέχθηκε τις 3 μαχαιριές)
– Ακολούθως λέει «Η αλήθεια είναι αυτή που σας είπα τώρα», άρα πιο πριν είχε πει συνειδητά ψέματα; (σελ. 25 στην αρχή)
– αναφέρει, ότι δέχθηκε το χτύπημα με το μαχαίρι στην προσπάθειά του, να το αποσπάσει από τα χέρια του … (και άρα όχι εν ψυχρώ και με την άνεση και ευκολία, που θα επέτρεπαν υποθέσεις για ανθρωποκτόνο δόλο) σελ. 25
-ερωτώμενος από την Εισαγγελέα, γιατί ανέφερε ανακρίβειες στην προανακριτική κατάθεση λέει, ότι «σκεφτόταν τα παιδιά του» (σελ. 25), το οποίο είναι αναξιόπιστο, αφού, αν κανείς θέλει, να του κάνει κακό, θα μπορούσε να το κάνει και πολύ αργότερα, και θα είχε και πιο πολύ μένος, αν αυτός είπε ψέματα.
– λέει, ότι οι κατηγορούμενοι θέλαν, να σκοτώσουν και αυτόν και τον αδερφό του, αλλά δεν εξηγεί, γιατί δεν το πράξανε, αν αυτός ήταν μόνος με τον αδελφό του και είχαν ήδη τραυματισθεί και οι 2 με το μαχαίρι και ήταν εύκολη «λεία» (σελ. 25). Επαναλαμβάνει, ότι πρώτα μαχαιρώθηκε αυτός και μετά ο αδελφός του (σελ. 25), ενώ στις 27. 07. 2011 είπε, ότι μπήκε στην μέση ο αδερφός του και δέχθηκε αυτός την πρώτη μαχαιριά!
-λέει, ότι του έδωσαν και ήπιε νερό, ενώ πιο πάνω λέει, ότι ήταν αναίσθητος, όταν έληξε το επεισόδιο(σελ. 26)!
-λέει, ότι ο … μαζί με άλλα 3 άτρομα του πετάξανε τα καλαμπόκια, ενώ αλλού λέει, ότι ήταν μόνος του και αλλού, ότι ήταν ο ΑΛΒΑΝ, όταν πήγε εκεί μόνος ο …! (σελ. 26)
– Ερωτώμενος, αν ο αδελφός του πήγε πρώτα μόνος και μετά πήγαν και οι 2 μαζί λέει «η αλήθεια είναι αυτή, που σας λέω σήμερα», άρα λέει, ότι αδελφός του είπε ψέματα (σελ. 27)
– λέει, ότι πρώτος χτυπήθηκε ο αδερφός του με μαχαίρι (σελ. 27), ενώ λίγο πιο πριν είχε πει, ότι αυτός είχε δεχθεί την πρώτη μαχαιριά (σελ. 25).
Μετά το τέλος της απολογίας των κατηγορουμένων ο Πρόεδρος απηύθυνε προς τους κατηγορούμενους ερωτήσεις, μετά έδωσε την άδεια στον Εισαγγελέα και τους Δικαστές, όπως και στους ενόρκους για να απευθύνουν και αυτοί, αν είχαν ερωτήσεις, στις οποίες οι κατηγορούμενοι απάντησαν όπως αναφέρεται στην απολογία τους.
Ο Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα ,τους Δικαστές, τους ενόρκους και τους διαδίκους, αν έχουν ανάγκη από συμπληρωματική εξέταση ή διασάφηση, αυτοί αφού απάντησαν αρνητικά.
Κατόπιν ο Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας.
Στο σημείο αυτό και περί ώρα 15:00, ο Πρόεδρος διέκοψε τη συζήτηση της υπόθεσης, λόγω πέρατος του ωραρίου της Γραμματέως της έδρας, για την επόμενη ημέρα συνεδρίασης του Δικαστηρίου 19-3-2019 και ώρα 10:00, στην αίθουσα Υπόγειο ΄΄1΄΄ του Εφετείου.
Συνεδρίαση της 19ης Μαρτίου 2019
Σήμερα και ώρα 10:00 στην αίθουσα Υπόγειο ΄΄1΄΄ του Εφετείου επαναλήφθηκε νομότυπα η διακοπείσα συνεδρίαση.
Ο Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόματα των διαδίκων και οι οποίοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον Εισαγγελέα, ο οποίος πρότεινε να κηρυχθούν οι κατηγορούμενοι ένοχοι ως πρωτοδίκως, τη δε πρόταση του την υπέβαλε και εγγράφως και έχει ως εξής:
΄΄ Κατά την διάταξη του άρθρου 299 παρ. 1 του ΠΚ όπως έχει αντικατασταθεί με την διάταξη του άρθρου 33 παρ. 1 του νόμου 2172/93 «Όποιος σκότωσε από πρόθεση άλλον τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης» ενώ κατά την παράγραφο 2 της ίδιας διάταξης «αν η πράξη αποφασίστηκε και εκτελέστηκε σε βρασμό ψυχικής ορμής, επιβάλλεται η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης» Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι το έγκλημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση πραγματώνεται με την αφαίρεση της ξένης ζωής. Για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού (άρθρο 27 του ΠΚ) απαιτείται δόλος του υπαιτίου που να περιλαμβάνει την γνώση των στοιχείων που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος έστω και με την έννοια της αμφιβολίας και την θέληση ή αποδοχή καταστροφής της ζωής του άλλου ανθρώπου, (άμεσος δόλος) Με ενδεχόμενο δόλο ενεργεί ο δράστης όταν προβλέπει, χωρίς να επιδιώκει, ως ενδεχόμενο να επισυμβεί το αποτέλεσμα των ενεργειών του και αποδέχεται τούτο. Ο δράστης της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο δεν θέλει και δεν επιδιώκει την τέλεση της πράξεως της ανθρωποκτονίας αλλά συμβιβάζεται με το αποτέλεσμα της ενεργείας του και αποδέχεται αυτό. Από την διατύπωση της παραπάνω διάταξης προκύπτει ότι το έννομο αγαθό της ζωής είναι το σπουδαιότερο από τα προστατευόμενα έννομα αγαθά, η προστασία του οποίου είναι απόλυτη, χωρίς ουδεμία διάκριση κοινωνικοπολιτική, που να εξαρτά την μεταχείριση του δράστη από τις προσωπικές του αντιλήψεις για την ζωή και την κοινωνία γενικότερα. Ο δόλος κατά την ανωτέρω διάταξη διακρίνεται σε προμελετημένο (που αφορά την πρώτη περίπτωση της παραγράφου 1 του άρθρου 299 του ΠΚ) και στον απρομελέτητο ( που αφορά την δεύτερη περίπτωση της παραγράφου 2 της ανωτέρω διατάξεως). Κατά την πρώτη περίπτωση το έγκλημα της ανθρωποκτονίας τιμωρείται βαρύτερα, όταν ο δράστης αποφάσισε και εκτέλεσε το έγκλημα της ανθρωποκτονίας βρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Στην ανωτέρω περίπτωση ο δράστης απαιτείται να βρίσκεται στην κατάσταση αυτή (της ήρεμης ψυχικής διάθεσης) είτε κατά την στιγμή της λήψεως της αποφάσεως για εκτέλεση της πράξεως της ανθρωποκτονίας είτε κατά την στιγμή της εκτελέσεως αυτής (της αποφάσεως.) Στην περίπτωση του βρασμού της ψυχικής ορμής απαιτείται ο δράστης να έχει ενεργήσει πραγματώνοντας την πράξη της ανθρωποκτονίας βρισκόμενος σε κατάσταση βρασμού ψυχικής ορμής και κατά την λήψη της αποφάσεως και κατά την εκτέλεση αυτής. Η έλλειψη ενός σταδίου εξ αυτών δεν θεμελιώνει το έγκλημα με την επιεική του μορφή (του βρασμού ψυχικής ορμής). Η κατάσταση αυτή πρέπει να υπήρχε και κατά το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ της λήψης της αποφάσεως και της εκτελέσεως του αποφασισθέντος εγκλήματος. Το έγκλημα της ανθρωποκτονίας και στις δύο περιπτώσεις πραγματώνεται είτε με θετική ενέργεια του δράστη είτε με παράλειψη οφειλόμενης από τον νόμο ενέργειας. ( βλ. σχετ. ΑΠ 1061/97 Ποιν. Χρον ΜΗ σελ. 372, ΑΠ 1217/99 Ποιν. Χρον Ν σελ 614, ΑΠ 777/98 Πράξη και Λόγ Π Δ 2000 σελ 320, ΑΠ 110/2006, ΑΠ 623/2006, ΑΠ 1644/2006, ΑΠ 1449/2007, ΑΠ 295/2008, ΑΠ 66/2009, ΑΠ 842/2009, ΑΠ 657/2010, ΑΠ 768/2013, ΑΠ 192/2015, ΑΠ 906/2015, ΑΠ 993/2017, ΑΠ 200/2017, ΑΠ 437/2018, ΑΠ 235/2018 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ, Ι. Μανωλεδάκη Εγκλήματα κατά της ζωής σελ 240,291 επ.)
Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 308 παρ. 1 α’ του Π.Κ. “όποιος με πρόθεση προξενεί σε άλλον σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών”, και κατά την όμοια του άρθρου 309 του ίδιου κώδικα, “αν η πράξη του άρθρου 308 τελέστηκε με τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική του βλάβη (άρθρο 310 παρ. 2 του Π.Κ) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της επικίνδυνης σωματικής βλάβης απαιτείται η πρόκληση σωματικής βλάβης με τρόπο, που μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για την ζωή του παθόντος ή βαριά σωματική βλάβη. Για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού απαιτείται δόλος δηλαδή γνώση του υπαιτίου περί της αφηρημένης διακινδύνευσης των εννόμων αγαθών της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας και την θέληση ή αποδοχή πρόκλησης της σωματικής βλάβης. Στην καταδικαστική απόφαση πρέπει να προσδιορίζεται επακριβώς ποίο εκ των δύο εννόμων αγαθών διακινδυνεύεται. Πρέπει να προσδιορίζεται επακριβώς το διακινδυνευόμενο έννομο αγαθό της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας ανεξάρτητα αν και για τις δύο περιπτώσεις προβλέπεται η ίδια ποινική κύρωση. Στην επιμέτρηση της ποινής όμως πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το είδος του διακινδυνευομένου εννόμου αγαθού, γιατί είναι διαφορετική η αξία του εννόμου αγαθού της ζωής από της σωματικής ακεραιότητας. ( ΑΠ 380/2016, ΑΠ 781/2016, ΑΠ 1281/2016, ΑΠ 1209/2016, ΑΠ 172/2015, ΑΠ 217/2015 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ).
Κατά την διάταξη του άρθρου 385 παρ. 1 του ΠΚ «Όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, εξαναγκάζει κάποιον με βία ή με απειλή σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζομένου ή άλλου τιμωρείται α) σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 380 παραγρ. 1 και 2 (του ΠΚ) αν η πράξη τελέστηκε με σωματική βία εναντίον προσώπου ή απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής» Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι για την θεμελίωση του εγκλήματος της εκβίασης απαιτείται ο δράστης έχοντας σκοπό αποκτήσεως παρανόμου περιουσιακού οφέλους με την χρησιμοποίηση βίας ή απειλής να εξαναγκάζει κάποιον να προβεί σε πράξη, ή παράλειψη ή ανοχή κάποιας ενέργειας από την οποία επέρχεται ζημία στον εξαναγκαζόμενο. Η απειλή ή η άσκηση παράνομης βίας όταν δεν επάγεται περιουσιακή ζημία δεν ολοκληρώνεται το έγκλημα της εκβίασης, αλλά τελείται σε απόπειρα (άρθρο 42 παρ. 1 του ΠΚ) Το έγκλημα της εκβίασης θεωρείται τελειωμένο όταν η επαγωγή της απειλής ή της ασκηθείσας παράνομης βίας είναι ικανή να προκαλέσει ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζομένου, η οποία και πρέπει να έχει επέλθει. Σκοπός παρανόμου περιουσιακού οφέλους υπάρχει όταν ο υπαίτιος γνωρίζει πως το περιουσιακό όφελος που επιδίωκε δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαίτησης δηλαδή ότι δεν στηρίζεται σε νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος. Ως απειλή νοείται η ψυχολογική βία στρεφόμενη εναντίον οποιουδήποτε εννόμου αγαθού, της ζωής, της υγείας, της περιουσίας, της ελευθερίας, της τιμής ή της υπολήψεως του απειλουμένου, που τον εξαναγκάζει να ενεργήσει σύμφωνα με την βούληση του δράστη χωρίς να επιτρέπει στον παθόντα να αντιδράσει και εκφράσει ελεύθερα την βούληση του. Η απειλή μπορεί να εκφραστεί έγγραφα, προφορικά ή διά μέσου τηλεφώνου ή ακόμη και σιωπηρά υποκρύπτοντας την επέλευση κάποιου κακού στον παθόντα ή και διά συστάσεως του δράστη προς τον παθόντα διά της οποίας υποκρύπτεται επέλευση κακού. Το έγκλημα της εκβίασης δεν θεμελιώνεται όταν διαπιστωθεί να υφίσταται έλλειψη του σκοπού απόκτησης παρανόμου οφέλους. ( βλ. σχετ. ΑΠ 854/87, ΑΠ 1058/97, ΑΠ 1124/88, ΑΠ 732/2006, ΒουλΣυμβΕΦΘεσ 544/95 Τράπεζα Νομικών πληροφοριών του ΔΣΑ, ΑΠ 727/98 Ποιν. Χρον ΜΘ σελ 246, ΑΠ 988/98 Ελλ. Δικ. 39 σελ 1462, ΑΠ 265/96 Ποιν. Χρον Μ ΣΤ 1638.) Στην περίπτωση που ο κίνδυνος δεν είναι άμεσος, δεν συντελείται το έγκλημα της εκβίασης με την κακουργηματική του μορφή αλλά πλημμεληματική εκβίαση (άρθρο 385 παρ. 1 περ. γ του ΠΚ) (ΑΠ 1076/2006, ΑΠ 229/2017, ΑΠ 187/2017, ΑΠ 735/2017 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ, ΑΠ 681/2005 Ελλ/Δικ 2005 σελ 1581, ΑΠ 1411/2004 Ελλ/Δικ. 2004 σελ 1557, ΑΠ 74/99 Ποιν. Χρον ΜΘ σελ 317). Για την συντέλεση του εγκλήματος της εκβίασης είναι αδιάφορο αν πράγματι το απαγγελλόμενο να επισυμβεί κακό είναι πραγματοποιήσιμο, αρκεί να δημιουργήθηκαν οι συνθήκες εκείνες που ο παθών πίστευε πως μπορεί να πραγματοποιηθεί, προς τούτο είναι αδιάφορη η νοητική κατάσταση του παθόντα. (ΑΠ 227/2002 Ποιν. Χρον ΝΓ σελ 803, ΑΠ 1496/91 Ποιν. Χρον 1992 σελ 553,ΑΠ 1886/2005 Πράξη και Λόγος του Ποινικού Δικαίου 2006 σελ 111, ΑΠ 815/2006, ΑΠ 829/2006 Πράξη και Λόγος του ΠΔ 2006 σελ 301, 302 επ.) Περαιτέρω κατά την διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του ΠΚ ορίζεται ότι «Όποιος έχοντας αποφασίσει να εκτελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα επιχειρεί πράξη που περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως, τιμωρείται αν το κακούργημα ή το πλημμέλημα δεν ολοκληρώθηκε με ποινή ελαττωμένη κατά την διάταξη του άρθρου 83 του ΠΚ». Η απόπειρα αποτελεί φάση στην όλη διαδρομή του εγκλήματος (inter criminis) Ως πράξη που συνιστά τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως κάποιου εγκλήματος θεωρείται εκείνη που αν συνεχιστεί θα περατώσει το εγκληματικό αποτέλεσμα, δηλαδή τέτοια πράξη είναι εκείνη που μπορεί με βεβαιότητα να οδηγήσει στην πραγμάτωση της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος, εάν δεν ανακοπεί από λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως του δράστη. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 42 και 43 του ΠΚ συνάγεται πως η απόπειρα είναι πεπερασμένη στην περίπτωση που ο δράστης ολοκλήρωσε την ενέργεια του προς πραγμάτωση της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος, αλλά για λόγους που δεν ανάγονται στην βούληση του, δεν επήλθε το αποτέλεσμα της πράξης του. Η επανειλημμένη πλήξη του θύματος σε ζωτικά σημεία του σώματος του με μαχαίρι και συγκεκριμένα σε κοιλιακό τοίχωμα, θωρακικό τοίχωμα, ρήξη της κοιλιακής αορτής, του λεπτού εντέρου και η δημιουργία αιμοθώρακα συνιστούν την πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας, η οποία δεν επήλθε από λόγους ανεξαρτήτους της βουλήσεως του δράστη αλλά λόγω της έγκαιρης παροχής ιατρικής βοήθειας και η νοσηλεία του στις ΜΕΘ αναπνευστικής ανεπάρκειας και αμέσου χειρουργικής επεμβάσεως. Ο εξαναγκασμός κάποιου με απειλές σοβαρές για την ζωή ή την σωματική του ακεραιότητα ή την πλήξη της τιμής του με σκοπό να αποκτήσει περιουσιακό στοιχείο του εξαναγκαζομένου ή τρίτου χωρίς την επαγωγή αυτού (περιουσιακού στοιχείου) ή ο εξαναγκασμός διακοπής επαγγελματικής δραστηριότητας, την οποία ο παθών δεν διέκοψε πραγματώνει την αντικειμενική υπόσταση της απόπειρας εκβίασης. Η οποία (περιουσιακή μετακίνηση) ή η διακοπή επαγγελματικής δραστηριότητα δεν επήλθε εξαιτίας λόγων που δεν ανάγονται στην προσωπικότητα του δράστη. Ο εξαναγκασμός με την άσκηση της απειλής ενέχει πράξη καθ εαυτή που συνιστά αρχή εκτελέσεως του εγκλήματος της εκβίασης, και η μη περιαγωγή του περιουσιακού στοιχείου του δράστη ή η μη διακοπή της επαγγελματικής δραστηριότητας εκ μέρους του παθόντος συνιστά απόπειρα του εγκλήματος αυτού. (βλ. σχετ. ΑΠ 227/2002 Ποιν. Χρον ΝΓ 803, ΑΠ 1411/2004 Ελλ/Δικ 2004 σελ 1557,ΑΠ 1886/2005 πράξη και Λόγος του ΠΔ 2006 σελ 111, ΑΠ 1464/2003 Ποιν. Χρον ΝΔ σελ 409, ΑΠ 1496/91 Ποιν Χρον 1992 σελ.553).
Εξάλλου κατά την διάταξη του άρθρου 45 του ΠΚ «Αν δύο ή περισσότεροι τέλεσαν από κοινού κάποια αξιόποινη πράξη καθένας τους τιμωρείται ως αυτουργός αυτής» Για την ύπαρξη συναυτουργίας απαιτείται αντικειμενικά η σύμπραξη όλων των συμμέτοχων στην τέλεση της κύριας πράξης. Υποκειμενικά απαιτείται δόλος, που συνίσταται στην θέληση της πραγμάτωσης της κύριας πράξης ή στην αποδοχή της τελέσεως αυτής. Οι συναυτουργοί απαιτείται να γνωρίζουν πως όλοι οι δράστες επιδιώκουν την πραγμάτωση του αυτού εγκλήματος. Η απόφαση για την τέλεση του κατά συναυτουργία εγκλήματος μπορεί να έχει ληφθεί είτε πριν την τέλεση της κύριας πράξης (κοινός σχεδιασμός αυτής) είτε κατά την τέλεση της κύριας πράξης. Οι δράστες της συναυτουργίας μπορεί να συμπράττουν από κοινού στην τέλεση της όλης αξιόποινης πράξης αλλά και με συγκλίνουσες επί μέρους πράξεις μπορεί να τελέσουν την αντικειμενική υπόσταση του αποφασισθέντος και τελεσθέντος εγκλήματος, (βλ. ΑΠ 103/2006, ΑΠ 611/2006, ΑΠ 757/2006, ΑΠ 854/2006 Τράπεζα νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ).
Περαιτέρω κατά την διάταξη του άρθρου 14 του νόμου 2168/93 οπλοχρησία διαπράττει όποιος με χρήση όπλου ή άλλου αντικειμένου αναφερομένου στον ανωτέρω νόμο διαπράξει κακούργημα ή πλημμέλημα από δόλο ή αμέλεια και καταδικαστεί ανεξάρτητα από την επιβαλλόμενη ποινή τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Η πράξη της οπλοχρησίας είναι παρακολουθηματική και εξαρτάται από την τιμωρία άλλης κύριας πράξης. Το όπλο πρέπει να χρησιμοποιείται σύμφωνα με τον προορισμό του. Κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του ν 2168/93 η απαρίθμηση των όπλων είναι ενδεικτική και περιλαμβάνει κάθε αντικείμενο πρόσφορο ως εκ της κατασκευής του για άμυνα ή επίθεση. Το μαχαίρι οποιουδήποτε είδους αποτελεί αντικείμενο πρόσφορο προς επίθεση ή άμυνα και κατά την παράγραφο 2 περ. β του άρθρου 1 του ανωτέρω νόμου συνιστά όπλο. Επομένως ο δράστης στην περίπτωση που προβαίνει στην χρησιμοποίηση αυτού πλήττοντας το θύμα πραγματώνει την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της οπλοχρησίας, αφού με την πλήξη με αυτό του θύματος πραγματώνεται αναλόγως των συντρεχόντων λοιπών στοιχείων η νομοτυπική υπόσταση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση ή άλλης πράξης εξαρτώμενης από την συνδρομή των λοιπών στοιχείων, (βλ. ΑΠ 123/92 Ποιν. Χρον MB σελ 852, ΑΠ 540/94 Ποιν. Χρον ΜΔ σελ 640,σ ΑΠ 640/99 Ποιν. Χρον Ν 231, ΜΟΕΑΘ. 360/98 Ποιν. Χρον Ν σελ 172, ΑΠ 295/2008, ΑΠ 474/2014, ΑΠ 286/2015, ΑΠ 1544/2016, ΑΠ 200/2017 Τράπεζα νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ, I. Μπέκα Η έννοια των όπλων σελ 136.)
Στην προκειμένη περίπτωση από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως, όλα τα αναγνωσθέντα έγγραφα σε συνδυασμό με τις απολογίες των κατηγορουμένων και τα αποδειχθέντα εν γένει κατά την αποδεικτική διαδικασία της παρούσης δευτεροβάθμιας δίκης έχουν προκύψει τα ακόλουθα:
Ο … αρμενικής καταγωγής γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1958. Το έτος 1995 μετανάστευσε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη της Θεσσαλονίκης με την σύζυγο του και τα δύο ανήλικα τότε τέκνα του. Ο … γεννημένος στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1978 σπούδασε στην Νομική Σχολή του ΑΠΘ και έλαβε την άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος το έτος 2010 με αριθμό μητρώου .. Ο … κατά την διάρκεια παραμονής του στην Ελλάδα εργάστηκε ως οικοδόμος και ως εργάτης βιοτεχνίας για την συντήρηση της οικογένειας του. Το έτος 2008 λόγω της οικονομικής κρίσης αναγκάστηκε τους θερινούς μήνες να μεταβαίνει στην Χανιώτη Χαλκιδικής και να πωλεί αραβόσιτους στην παραλία αντί του τιμήματος των 2 ευρώ το τεμάχιο. Ο … Αλβανικής καταγωγής είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην Χανιώτη Χαλκιδικής εργαζόμενος ως μάγειρας σε ταβέρνες και εστιατόρια. Το έτος 2011 λόγω της οικονομικής κρίσης ο ανωτέρω … εργάστηκε στην ταβέρνα με τον διακριτικό τίτλο (το Μερακλίδικο) αλλά λόγω της πενιχρής αμοιβής του αναγκάστηκε για την συμπλήρωση των εισοδημάτων του να πωλεί και αυτός αραβόσιτους στην παραλία είτε ο ίδιος είτε διά παρενθέτων προσώπων. Ο κατηγορούμενος … επειδή αντιλήφθηκε πως ο ανωτέρω Αλβανός με την άσκηση παράλληλης δραστηριότητας μ’ αυτόν υπέκλεπτε κατά την αντίληψη του μέρος της πελατείας του. Στις αρχές Ιουλίου πλησίασε αυτόν στην παραλία και με επιτακτικό ύφος ζήτησε από αυτόν να διακόψει την άσκηση της επαγγελματικής του δραστηριότητας ως πωλητή αραβόσιτων, γιατί σε περίπτωση που δεν συμμορφωθεί με την απαίτηση του θα του προξενούσε ζημιά οικονομική και προσωπική. Οι απειλές αυτές συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Στις 9/7/2011 ο υιός του ανωτέρω … που ασκούσε ήδη στην Θεσσαλονίκη το επάγγελμα του δικηγόρου ήλθε με την μητέρα του στην Χανιώτη για διακοπές και για να συνδράμει τον πατέρα του στην ανωτέρω επαγγελματική του δραστηριότητα. Ο … πλησίασε τον παθόντα … επαναλαμβάνοντας τις ίδιες ανωτέρω απειλές, που είχε απευθύνει και ο πατέρας του. Στις 12/7/2011 ο πρώτος των κατηγορουμένων εντόπισε κάποιον πωλητή αραβόσιτων, που εργαζόταν για λογαριασμό του παθόντος …, που πωλούσε τους αραβόσιτους σε τιμή ενός ευρώ και 50 λεπτών εκλαμβάνοντας την ενέργεια του αυτή ως αθέμιτο ανταγωνισμό. Ο … ειδοποίησε τηλεφωνικά τον υιό του για την ενέργεια του παθόντος, ο οποίος προσήλθε στο σημείο και αρπάζοντας το μικρό ψυγείο με τους αραβόσιτους του πωλητή αυτών για λογαριασμό του παθόντος και τους πέταξε στο έδαφος. Μετά από επανειλημμένες τηλεφωνικές επικοινωνίες μεταξύ του παθόντος και του δευτέρου κατηγορουμένου όρισαν μεταξύ τους ως τόπο συνάντησης για την επίλυση της δημιουργηθείσας διαφοράς τους την πλατεία του χωριού. Περί ώρα 11.00 μμ και ενώ ο πρώτος κατηγορούμενος … η σύζυγος του και ο δεύτερος κατηγορούμενος υιός του … και ο γνωστός τους …. με την σύζυγο του καθόταν στον εξώστη των ενοικιαζομένων δωματίων τους, ο … δέχθηκε κάποια τηλεφωνική κλήση από τον … να συναντηθούν στην πλατεία του χωριού. Αμφότεροι οι κατηγορούμενοι μεταβαίνοντας στην πλατεία του χωριού και μη βρίσκοντας τον παθόντα … μετέβησαν στο κατάστημα εργασίας του (μερακλίδικο), όπου ορίστηκε ως τόπος συνάντησης στις 12 νυκτερινή στον χώρο της πλατείας. Ο παθών υποπτευόμενος πως θα δημιουργούνταν επεισόδιο μεταξύ τους, ειδοποίησε τον αδελφό του να παραλάβει τον ανήλικο υιό του και να τον μεταφέρει στην οικία τους και να συναντηθεί με τους δύο κατηγορουμένους για να διαπιστώσει τις διαθέσεις τους προς διευθέτηση της διαφοράς τους σχετικά με τον τόπο πωλήσεως των αραβοσίτων. Μετά το τέλος της εργασίας του ο παθών με τον αδελφό του μετέβησαν στην πλατεία του χωριού αλλά οι κατηγορούμενοι είχαν μετακινηθεί προς την παραλιακή οδό και πλησιάζοντας αυτούς, ο πρώτος κατηγορούμενος … πλησίασε τον παθόντα και με ένα τεμάχιο ξύλου μήκους περίπου ενός μέτρου κατάφερε ένα ισχυρό πλήγμα στο κεφάλι αυτού και απευθυνόμενος στον υιό του στην Γεωργιανή γλώσσα του είπε (κτύπησε τον με μαχαίρι). Ο δεύτερος των κατηγορουμένων με ένα μαχαίρι συνολικού μήκους 15 εκ. κατάφερε ένα πλήγμα στην αριστερή κοιλιακή χώρα και στην συνέχεια ένα άλλο πλήγμα στην αριστερή πλευρά του θωρακικού τοιχώματος περιστρέφοντας όμως το μαχαίρια την εισροή αέρος και την δημιουργία μεγαλύτερης βλάβης. Ο ανωτέρω συνεχίζοντας την εγκληματική του ενέργεια κατάφερε και έτερο πλήγμα στην κοιλιακή χώρα προκαλώντας ρήξη της κοιλιακής αορτής και του λεπτού εντέρου και αιμοθώρακα. Ο παθών κατέπεσε στο έδαφος αναίσθητος. Ο πρώτος των κατηγορουμένων πλησίασε την στιγμή εκείνη τον αδελφό του παθόντος Olsi Pupa με σκοπό να παρεμποδίσει αυτόν να συνδράμει τον αδελφό του και ο δεύτερος των κατηγορουμένων (…) έπληξε αυτόν στον αριστερό γλουτό. Παρά ταύτα όμως ο ανωτέρω τραυματισμένος έσπευσε σε παρακείμενα καταστήματα προς αναζήτηση βοήθειας. Πολίτες και διάφοροι εργαζόμενοι προσέτρεξαν προς βοήθεια του διακινδυνεύοντα … και με αυτοκίνητο κάποιου ομοεθνή τους μεταφέρθηκαν στο κέντρο υγείας Κασσανδρείας και στην συνέχεια λόγω της πολύ σοβαρής καταστάσεως του πρώτου παθόντος στο Νοσοκομείο Γ. Παπανικολάου, όπου εισήχθη στην εντατική στο τμήμα αναπνευστικής ανεπάρκειας και στο χειρουργικό τμήμα αυτής. Ο θάνατος του ανωτέρω θα επερχόταν λόγω της σοβαρότατος των πληγμάτων με βεβαιότητα αν δεν είχαν παρασχεθεί άμεσα οι ιατρικές υπηρεσίες και δεν αντιμετωπιζόταν επιτυχώς τα τραύματα αυτού. Η ρήξη της κοιλιακής αορτής, του λεπτού εντέρου και ο αιμοθώρακας ήσαν ικανά να επιφέρουν τον θάνατο αυτού. Οι κατηγορούμενοι βρισκόμενοι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση προέβλεψαν το ενδεχόμενο της επέλευσης του θανάτου του άνω παθόντος συμβιβαζόμενοι με το αποτέλεσμα αυτού, αφού γνώριζαν πως με την πλήξη των άνω ζωτικών του οργάνων μπορούσε να προκληθεί ο θάνατος αυτού. Οι επικαλούμενοι ισχυρισμοί των κατηγορουμένων πως δέχθηκαν αυτοί επίθεση εκ μέρους του πρώτου παθόντος και πως έθραυσαν τρεις οδόντες του δευτέρου κατηγορουμένου, καθώς και τα γυαλιά μυωπίας του δεν αποδεικνύονται αλλά οι ισχυρισμοί αυτοί προβλήθηκαν για να αποσείσουν μέρος της ευθύνης τους για την πρόκληση του ανωτέρω επεισοδίου. Οι οιαδήποτε ισχυρισμοί των κατηγορουμένων για την πρόκληση του ανωτέρω επεισοδίου είναι αναπόδεικτοι και προβάλλονται για την απόσειση της ευθύνης τους για την πρόκληση του εγκλήματος της απόπειρας ανθρωποκτονίας. Ο τραυματισμός του δευτέρου παθόντος συντελέστηκε με τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει κίνδυνο για την ζωή αυτού, αφού μπορούσε να πληγεί η μηριαία αρτηρία και λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας να επέλθει ο θάνατος αυτού. Ο τρόπος και το μέσο που χρησιμοποιήθηκαν μπορούσαν να προκαλέσουν κίνδυνο για την ζωή του παθόντος … Οι κατηγορούμενοι μετά την πρόκληση των ανωτέρω γεγονότων με την προτροπή της συζύγου του πρώτου και μητέρας του δευτέρου των κατηγορουμένων αναχώρησαν από την Χανιώτη για την μετάβαση τους στην Θεσσαλονίκη. Οι κατηγορούμενοι δεν προσκομίζουν και δεν επικαλούνται ουδέν αποδεικτικό στοιχείο προς απόδειξη των ισχυρισμών τους, οι οποίοι είναι όλοι απορριπτέοι και αναπόδεικτοι. Η άσκηση των απειλών για την διακοπή της επαγγελματικής του δραστηριότητας δεν επηρέασαν τον παθόντα, ο οποίος συνέχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα παρά τις απευθυνθείσες προς αυτόν απειλές, οι οποίες δεν έκαμψαν αυτόν. Εξ όλων των ανωτέρω αποδεικνύεται πλήρως η τέλεση των διωκόμενων σε βάρος των κατηγορουμένων πράξεων της απόπειρας ανθρωποκτονίας από κοινού με ενδεχόμενο δόλο σε βάρος του παθόντος … ή …, αφού ενώ προέβλεψαν την επέλευση του θανάτου του ανωτέρω με τις ενέργειες τους επιχείρησαν πράξη που συνιστά αρχή εκτελέσεως αυτής με την πλήξη στο κεφάλι με ξύλο του παθόντος και τις πλήξεις με μαχαίρι σε ζωτικά σημεία του σώματος αυτού, κοιλιακό τοίχωμα, θωρακικό τοίχωμα, κοιλιακή αορτή και πλήξη λεπτού εντέρου και πρόκληση αιμοθώρακα. Οι κατηγορούμενοι και πάλι ενεργούντες από κοινού προκάλεσαν στον παθόντα … επικίνδυνη σωματική βλάβη με κίνδυνο για την ζωή αυτού, που συνάγεται από τον τρόπο τέλεσης της πράξεως, το χρησιμοποιηθέν μέσο και τις εν γένει συνθήκες τελέσεως αυτής. Ο δεύτερος των κατηγορουμένων για την διάπραξη του εγκλήματος της απόπειρας ανθρωποκτονίας χρησιμοποίησε μαχαίρι, που συνιστά όπλο κατά την έννοια του νόμου (2168/93) και συνεπώς διέπραξε και το έγκλημα της οπλοχρησίας. Περαιτέρω αμφότεροι οι κατηγορούμενοι ασκώντας απειλή βλάβης της επαγγελματικής δραστηριότητας του παθόντος … επιχείρησαν πράξη που συνιστά αρχή εκτελέσεως, η οποία δεν ολοκληρώθηκε, αφού ο παθών δεν ενέδωσε και δεν συμμορφώθηκε προς τις επιταγές των δραστών αλλά συνέχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα. Επομένως έχουν τελεστεί τα διωκόμενα σε βάρος των κατηγορουμένων εγκλήματα της απόπειρας ανθρωποκτονίας τελεσθείσα από κοινού με ενδεχόμενο δόλο, που τελέστηκε σε βάρος του παθόντος …, της επικίνδυνης σωματικής βλάβης που τελέστηκε από κοινού σε βάρος του παθόντος …, της απόπειρας εκβίασης από κοινού και της οπλοχρησίας που τελέστηκε από τον δεύτερο των κατηγορουμένων … Συνεπώς πρέπει να καταδικαστούν αυτοί, όπως πρωτόδικα΄΄.
Ο συνήγορος του πρώτου κατηγορουμένου, αφού έλαβε τον λόγο από τον Πρόεδρο και ανέπτυξε την υπεράσπιση ζήτησε την μετατροπή της κατηγορίας της απόπειρας ανθρωποκτονίας, σε βαριά μη σκοπούμενη σωματική βλάβη, και να κριθεί με επιείκεια.
Ο συνήγορος του δεύτερου κατηγορουμένου, αφού έλαβε τον λόγο από τον Πρόεδρο και ανέπτυξε την υπεράσπιση ζήτησε την απαλλαγή του εντολέα του, καθώς βρισκόταν σε βρασμό ψυχής και σε θέση άμυνας, άλλως την μετατροπή της κατηγορίας της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε επικίνδυνη σωματική βλάβη ή σε βαριά μη σκοπούμενη σωματική βλάβη και να κριθεί με επιείκεια.
Στη συνέχεια ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στον Εισαγγελέα, ο οποίος πρότεινε την απόρριψη των αμέσως ως άνω ισχυρισμών, αυτοτελών και μη.
Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, αφού έλαβαν εκ νέου τον λόγο από τον Πρόεδρο, ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι προαναφερόμενοι ισχυρισμοί.
Ο Πρόεδρος ρώτησε τους κατηγορούμενους αν έχουν να προσθέσουν τίποτε για την υπεράσπισή τους και
ο πρώτος κατηγορούμενος απάντησε τα εξής:
«Ζητάω συγνώμη, δεν ήθελα να σκοτώσω, ήθελα να σώσω το παιδί μου»
ο δεύτερος κατηγορούμενος απάντησε τα εξής:
«Ντρέπομαι και ζητάω συγνώμη, δεν είχαμε λόγο να αφαιρέσουμε ζωή, δεν είμαστε παρανοϊκοί.»
Κατόπιν ο Πρόεδρος κήρυξε περαιωμένη τη συζήτηση.
Στη συνέχεια το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 299 ΠΚ, όπως ισχύει μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής με το άρθρο 33 παρ. 1 Ν. 2172/1993, όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη”, ενώ, σύμφωνα με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, “Αν η πράξη αποφασίστηκε και εκτελέστηκε σε βρασμό ψυχικής ορμής επιβάλλεται η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης”. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση απαιτείται, αντικειμενικά, αφαίρεση ξένης ανθρώπινης ζωής από το δράστη με θετική ενέργεια ή παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας και, υποκειμενικά, δόλος, ακόμα και ενδεχόμενος, που περιλαμβάνει τη γνώση και τη θέληση της παραγωγής των αντικειμενικών στοιχείων της πράξης, ενώ ο ανθρωποκτόνος δόλος διακρίνεται σε προμελετημένο, που προϋποθέτει ήρεμη ψυχική κατάσταση του δράστη είτε κατά το στάδιο της απόφασης είτε κατά το στάδιο της εκτέλεσης της πράξης, και σε απρομελέτητο, που προϋποθέτει βρασμό ψυχικής ορμής και κατά τα δύο στάδια αυτά και οδηγεί στην επιεικέστερη μεταχείριση του, έτσι ώστε να είναι αναγκαίος ο προσδιορισμός του είδους του δόλου που γίνεται δεκτός (ΑΠ 2102/2007 ΠοινΧρ ΝΗ 795, 302/2008 ΠοινΛογ 2008, 209, 408/2009 (Σ) ΠραξΛογΠΔ 2009, 71, 1316/2009 ΤΝΠ Νόμος, 284/2010 (Σ) ΤΝΠ Νόμος, 720/2011 ΠοινΧρ ΞΒ 266, 662/2012 ΤΝΠ Νόμος, 362/2013 ΤΝΠ Νόμος, 992/2013 ΤΝΠ Νόμος, 407/2014 ΤΝΠ Νόμος, 136/2014 ΠοινΔικ 2015,4). Εξίσου, ο ανθρωποκτόνος σκοπός του δράστη συνάγεται από: α) τα μέσα που χρησιμοποίησε, β) το σημείο που έπληξε ή επιχείρησε να πλήξει το θύμα, γ) την απόσταση που έπληξε ή επιχείρησε να πλήξει αυτό, αν για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε πυροβόλο όπλο δ) την κατεύθυνση των πληγμάτων πυροβολισμών ή την κατεύθυνση της δημιουργηθείσας ουλής επί πλήγματος με μαχαίρι προς ζωτικά και ευπαθή σημεία του σώματος του θύματος, ε) τον αριθμό των προσπαθειών της θανατώσεως, καθώς και στ) τις εν γένει περιστάσεις, όπως οι προηγούμενες σχέσεις δράστη και θύματος, οι προηγηθείσες απειλές, η φύση της πράξης και οι συνθήκες στις οποίες έλαβε χώρα η πράξη (ΑΠ 1244/2007 ΠοινΧρ ΝΗ 871, 302/2008 ΠοινΛογ 2008, 956/2009 ΠοινΔικ2011,667,1406/2010 ΤΝΠ Νόμος, 238/2012 (Σ) ΠοινΧρ ΞΒ 667, 136/2014 ΠοινΔικ 2015, 4, Η. Γάφος: Ποινικόν Δίκαιον Ειδικόν Μέρος Δ` 1963, 19).Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθ. 42 παρ. 1 και 299 ΠΚ προκύπτει ότι στοιχειοθετείται απόπειρα ανθρωποκτονίας, στην οποία εξίσου ισχύουν οι παραπάνω διακρίσεις του ανθρωποκτόνου δόλου με συνέπεια την αντίστοιχη ποινική μεταχείριση, όταν ο δράστης, έχοντας αποφασίσει να αφαιρέσει τη ζωή άλλου ανθρώπου, επιχειρεί, με πρόθεση την πραγμάτωση του σκοπού αυτού, πράξη που είτε υλοποιεί τμήμα της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από πρόθεση είτε τελεί προς αυτή σε τέτοια άμεση και αναγκαία συνάφεια και οργανικό σύνδεσμο, ώστε κατά την κοινή αντίληψη να θεωρείται τμήμα αυτής, προς την οποία θα κατέληγε αμέσως, αν δεν είχε ανακοπεί από οποιαδήποτε αιτία (ΑΠ 1498/2007 ΠοινΧρ ΝΗ 517,2364/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 234/2009 (Σ) ΠοινΔικ 2009,1215, 779/2010 ΠραξΛογΠΔ 2010, 351, 776/2010 ΠοινΔικ 2011, 932, 720/2011 ΤΝΠ Νόμος, 238/2012 (Σ) ΠοινΧρ ΞΒ 667, 589/2013 ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω κατά το άρ. 308 παρ. 1 α` ΠΚ, όποιος με πρόθεση προξενεί σε άλλον σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών. Κατά δε το άρ. 309 του ίδιου Κώδικα, αν η πράξη του άρ. 308 τελέστηκε με τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική του βλάβη (άρ. 310 παρ. 2), επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Κατά το επόμενο άρ. 310 παρ. 1 α`, αν η πράξη του άρ. 308 είχε επακόλουθο τη βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του παθόντος, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου, ορίζεται ότι βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση υπάρχει, ιδίως, αν η πράξη προξένησε στον παθόντα κίνδυνο ζωής ή βαριά και μακροχρόνια αρρώστια ή σοβαρό ακρωτηριασμό ή αν τον εμπόδισε σημαντικά και για πολύ χρόνο να χρησιμοποιεί το σώμα ή τη διάνοιά του, ενώ κατά την παρ. 3 αυτού του άρθρου, αν ο υπαίτιος επιδίωκε το αποτέλεσμα που προξένησε, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι το έγκλημα της βαριάς σωματικής βλάβης αποτελεί βαρύτερη περίπτωση της απλής σωματικής βλάβης (άρ. 308 Π Κ) αλλά και της επικίνδυνης (άρ. 309 Π Κ), και το βαρύτερο αυτό αποτέλεσμα μπορεί να επέλθει είτε από αμέλεια (άρ. 29 παρ. 1 ΠΚ) είτε με σκοπό επέλευσης αυτού (άρ. 310 παρ. 3 ΠΚ). Για την εφαρμογή της τελευταίας αυτής διάταξης απαιτείται, αντικειμενικά μεν, η συνδρομή οποιοσδήποτε από τις πιο πάνω μνημονευόμενες περιπτώσεις της βαριάς σωματικής βλάβης (άρ. 310 παρ. 2 ΠΚ), υποκειμενικά δε, σκοπός επέλευσης αυτού, δηλαδή άμεσος σκοπός, ο οποίος, αφού συνυπάρχει στα στοιχεία πραγμάτωσης του εγκλήματος αυτού, δεν έχει ανάγκη ειδικής αιτιολογίας. Ήτοι, ειδικώς για τη στοιχειοθέτηση της κακουργηματικής μορφής της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης (άρ. 310 παρ. 3 ΠΚ) απαιτείται ο δράστης να επιδίωκε το επακόλουθο αυτό, δηλαδή να είχε άμεσο δόλο, να σκόπευε στην επέλευση του βαρύτερου αυτού αποτελέσματος (ΑΠ 1201/2015 ΠοινΧρ 2017, 359, ΑΠ 213/2015 ΠοινΧρ 2016, 607, ΑΠ 290/2014 ΠοινΧρ 2015, 373). Το ανωτέρω αδίκημα μπορεί να τελεστεί και κατά συναυτουργία, η οποία είναι, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 45 ΠΚ, η άμεση και αυτοπρόσωπη, ταυτόχρονη ή διαδοχική, σύμπραξη δύο ή περισσότερων προσώπων στην αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος, που διαπράττουν με κοινό δόλο, δηλαδή με συναπόφασή τους, την οποία έλαβαν είτε πριν από την πράξη είτε κατά την τέλεση της και η θέληση ή αποδοχή ένωσης της δράσης με τη δράση του άλλου. Η σύμπραξη μπορεί να συνίσταται είτε στην πραγμάτωση από κάθε συναυτουργό ολόκληρης της αντικειμενικής υποστάσεως του αδικήματος είτε στην πραγμάτωση επιμέρους πράξεως του αδικήματος είτε ταυτοχρόνως είτε διαδοχικώς (ΣυμβΑΠ 338/2011 ΝΟΜΟΣ). Επίσης κατά τη διάταξη του άρθρου 385 παρ. 1 του Π.Κ. “όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις του άρθρου 380, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, εξαναγκάζει κάποιον με βία ή με απειλή σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, από την οποίαν επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζόμενου ή άλλου, τιμωρείται: α) σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 380 παρ. 1 και 2, αν η πράξη τελέσθηκε με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής, β) αν ο υπαίτιος μεταχειρίσθηκε βία ή απειλή βλάβης της επιχειρήσεως, του επαγγέλματος, του λειτουργήματός του ή άλλης δραστηριότητας που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος ή άλλος ή προσφέρθηκε να παρέχει ή παρέχει προστασία για την αποτροπή προκλήσεως τέτοιας βλάβης από τρίτον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Αν τις παραπάνω πράξεις τέλεσε πρόσωπο, που διαπράττει τέτοιες πράξεις κατά συνήθεια ή κατʼ επάγγελμα, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, γ) σε κάθε άλλη περίπτωση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών”. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της εκβιάσεως σε βαθμό πλημμελήματος απαιτούνται: α) ο εξαναγκασμός κάποιου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, από την οποία επέρχεται ζημία αυτού που εξαναγκάζεται ή κάποιου άλλου, β) ο εξαναγκασμός να γίνεται με βία ή απειλή ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της αποφάσεως του εξαναγκαζόμενου και γ) σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή κάποιος άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος. Τέτοιος σκοπός υπάρχει όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαιτήσεως, δηλαδή δεν στηρίζεται σε κάποια νόμιμη αξίωση αυτού κατά του παθόντος ή όταν η πράξη ή η παράλειψη αυτού που εξαναγκάζεται δεν αποτελεί έκφραση του παρεχόμενου από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος και 361 του Α.Κ. στο πρόσωπο δικαιώματος της βουλήσεώς του και της ελευθερίας στις συναλλαγές. Ο εξαναγκασμός ως στοιχείο του εγκλήματος της εκβιάσεως έγκειται στην άσκηση βίας ή απειλής δια της οποίας περιάγεται ο άλλος σε τρόμο και ανησυχία, στρέφεται δε η βία ή η απειλή κατά της ελευθερίας της περιουσιακής διαθέσεως με σκοπό να καμφθεί η θέληση του εξαναγκαζόμενου και να οδηγηθεί, είτε ο ίδιος, είτε άλλος, σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, ενώ η απειλούμενη σε βάρος του εξαναγκαζόμενου ενέργεια δεν απαιτείται να είναι παράνομη, εφόσον εκβίαση συνιστά όχι αυτή καθεαυτή η άσκηση εξουσίας ή δικαιώματος, αλλά η απειλή ασκήσεώς τους προς επίτευξη του σκοπού που αναφέρεται στο άρθρο 385 του Π.Κ., δηλαδή την κάμψη της θελήσεως του εξαναγκαζόμενου, ώστε διʼ αυτής να αχθεί ή ο ίδιος ή άλλος σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή. Η απειλή μπορεί να είναι ρητή και άμεση, να έχει διατυπωθεί προφορικώς ή εγγράφως ή και εμμέσως, να έχει μεταβιβασθεί και με άλλον ή ακόμη και να είναι σιωπηρή, όταν συνάγεται από τον τρόπο εκδηλώσεως και συμπεριφοράς του δράστη, είναι δε αδιάφορο αν αυτός που διατύπωσε την απειλή ήταν αποφασισμένος να την πραγματοποιήσει ή αν ήταν πραγματοποιήσιμη ή όχι, αρκεί ότι δια της απειλής εξαναγκάσθηκε σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή εκείνος κατά του οποίου στράφηκε, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η απειλή, ενώ η πράξη, παράλειψη ή ανοχή μπορεί να απορρέει είτε από τον ίδιο τον εξαναγκαζόμενο, είτε από άλλον, στη βούληση του οποίου ο εξαναγκαζόμενος υπό το κράτος της απειλής επενέργησε. Το έγκλημα είναι δεκτικό απόπειρας, για την ύπαρξη της οποίας απαιτείται, κατά το άρθρο 42 παρ. 1 του Π.Κ., να επιχειρήσει ο δράστης πράξη, η οποία περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως αυτού, δηλαδή να προβεί σε ενέργεια, η οποία αποτελεί μέρος της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος και οδηγεί κατʼ ευθείαν στην πραγμάτωσή του ή τελεί προς αυτή σε τέτοια αναγκαία και άμεση σχέση συνάφειας, ώστε κατά την κοινή αντίληψη να θεωρείται σαν τμήμα αυτής, στην οποία αμέσως οδηγεί, αν δεν ήθελε ανακοπεί από οποιονδήποτε λόγο. Επομένως, αν η απειλή δεν προκάλεσε στον απειλούμενο φόβο και αυτός δεν ενέδωσε, προβαίνοντας, εξαναγκαζόμενος, σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή ή δεν επέφερε σʼ αυτόν περιουσιακή ζημία, το έγκλημα της εκβιάσεως δεν είναι τετελεσμένο και η βία ή η απειλή που ασκήθηκε συνιστούν απόπειρα εκβιάσεως, κατά το άρθρο 42 παρ. 1 του Π.Κ., αφού περιέχουν τουλάχιστον αρχή εκτελέσεώς του (ΑΠ 151/2018 ΝΟΜΟΣ).
Επίσης, κατά το άρθρο 308 παρ. 1 Π.Κ. ” Όποιος με πρόθεση προξενεί σε άλλον σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών …” και κατʼ άρθρο 309 ιδίου Κώδικα “Αν η πράξη του άρθρου 308 τελέστηκε με τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική του βλάβη (άρθρο 310 παρ. 2) επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών”. Εν όψει της διαζευκτικής διατυπώσεως της τελευταίας ως άνω διατάξεως, είναι απαραίτητο στην καταδικαστική για επικίνδυνη σωματική βλάβη απόφαση, να καθορίζεται ποια από τις ως άνω δύο διακινδυνεύσεις δέχεται το δικαστήριο ότι συνέτρεξε στη συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή διακινδύνευση για τη ζωή ή για βαριά σωματική βλάβη. Αυτό δε, δεν στερείται εννόμων συνεπειών, διότι η παραδοχή της μίας ή της άλλης περιπτώσεως, αν και στις δύο περιπτώσεις η πράξη τιμωρείται με τα αυτά όρια ποινής, πρακτικώς οδηγεί σε διαφοροποίηση της ποινικής μεταχείρισης του δράστη, αφού στην πρώτη πλήττεται έννομο αγαθό υπέρτερο από τη σωματική υγεία και ακεραιότητα και η ποινή του θα καθορισθεί με βάση τα κριτήρια του άρθρου 79 Π.Κ. (ΑΠ 35/2017 ΝΟΜΟΣ).
Τέλος, κατά το άρθρο 22 ΠΚ δεν είναι άδικη η πράξη που τελείται σε κατάσταση άμυνας, ως άμυνα δε νοείται η αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου, στην οποία προβαίνει το άτομο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή τρίτον από παρούσα και άδικη επίθεση που στρέφεται εναντίον τους. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας της επίθεσης, από το είδος της βλάβης που απειλούσε, από τον τρόπο και την ένταση της επίθεσης και τις λοιπές περιστάσεις. Κατά το άρθρο δε 23 ΠΚ, όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται εάν η υπέρβαση έγινε με πρόθεση με ποινή ελαττωμένη και εάν έγινε από αμέλεια σύμφωνα με τις διατάξεις τις σχετικές με αυτήν. Μένει ατιμώρητος και δεν του καταλογίζεται η υπέρβαση εάν ενήργησε με αυτόν τον τρόπο εξαιτίας του φόβου ή της ταραχής που του προκάλεσε η επίθεση. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι άμυνα προϋποθέτει επίθεση, με την οποία εκτίθεται σε κίνδυνο έννομο αγαθό ορισμένου προσώπου, η οποία είναι παρούσα, δηλαδή έχει αρχίσει ή επίκειται και η προσβολή του επιτιθέμενου να είναι αναγκαία για την υπεράσπιση του εκτιθέμενου σε κίνδυνο. Δεν υφίσταται όμως κατάσταση άμυνας όταν η παρούσα επίθεση μπορεί να αποτραπεί ή να παραμεριστεί με άλλα μέσα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η ακίνδυνη φυγή του αυτού κατά του οποίου στρέφεται η επίθεση, εάν δεν μειώνεται η τιμή και η αξιοπρέπειά του (βλ ΑΠ 1275/2011 ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας και υπερασπίσεως στο ακροατήριο, που περιέχονται στα ενσωματωμένα στην παρούσα απόφαση πρακτικά της δημόσιας συνεδριάσεως του παρόντος Δικαστηρίου, την ανάγνωση των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης, τη με αριθμ.πρωτ…./14-7-2011 ιατροδικαστική εξέταση του ιατροδικαστή, … και τη με αριθμ. γνωμ. ΕΙ …/3-8-2011 βεβαίωση της Α΄ Χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου ΄΄ Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ΄΄ Θεσσαλονίκης και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, τα οποία αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο και καταχωρήθηκαν στα ίδια πρακτικά, σε συνδυασμό με την απολογία των κατηγορουμένων και γενικά από όλη τη συζήτηση της υποθέσεως και από την αξιολογική εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από το άρθρο 177 παρ. 1 ΚΠΔ αρχή της ηθικής αποδείξεως, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Ο πρώτος κατηγορούμενος …, είναι αρμενικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1958 και από το έτος 1995 εγκαταστάθηκε μαζί με τη σύζυγό του και τα δύο ανήλικα τότε τέκνα του στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάστηκε σε διάφορες εργασίες, ιδίως ως οικοδόμος και ως εργάτης σε βιοτεχνίες. Ο δεύτερος κατηγορούμενος, …, είναι υιός του πρώτου κατηγορούμενου, γεννήθηκε το έτος 1978 στην Τυφλίδα Γεωργίας, σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από τον Απρίλιο του 2010 είναι δικηγόρος, εγγεγραμμένος στα Μητρώα του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης με αριθμό 10.001. Λόγω οικονομικών προβλημάτων και ανεργίας ο πρώτος κατηγορούμενος από το έτος 2008 άρχισε να μεταβαίνει κατά τη διάρκεια του θέρους στον οικισμό Χανιώτης Χαλκιδικής, όπου πωλούσε στους παραθεριστές στην παραλία βραστούς αραβόσιτους. Τον Ιούνιο του 2011 μετέβη εκ νέου στον ίδιο οικισμό για την άσκηση της εμπορικής αυτής δραστηριότητας, ενώ διέμενε σε μισθωμένο δωμάτιο. Ειδικότερα αυτός μετέφερε αραβόσιτους σε μικρό φορητό ψυγείο, τους οποίους πωλούσε προς δύο(2) ευρώ έκαστο, κινούμενος τόσο τις πρωινές όσο και τις μεταμεσημβρινές ώρες κατά μήκος της παραλίας. Στην περιοχή του ως άνω οικισμού ο πρώτος κατηγορούμενος ήταν γνωστός ως «Σάββας». Ο μάρτυρας κατηγορίας, …, είναι Αλβανός υπήκοος και διαμένει στην περιοχή Χανιώτη Χαλκιδικής, όπου εργάζεται ως μάγειρας σε ταβέρνες και εστιατόρια, ενώ ο … είναι αδελφός του ως άνω μάρτυρα και διέμενε την εποχή εκείνη στην περιοχή Χανιώτης Χαλκιδικής.
Επειδή ο … αδυνατούσε να συντηρήσει την οικογένειά του με τα έσοδα από την εργασία του ως μάγειρας στο ουζερί με το διακριτικό τίτλο «Μερακλίδικο», αποφάσισε είτε ο ίδιος, όταν δεν εργαζόταν, είτε μέσω τρίτου προσώπου, να πωλεί και βραστούς αραβόσιτους στην παραλία, έναντι τιμήματος δύο(2) ευρώ έκαστος. Η εμφάνιση του ως άνω μάρτυρα στην παραλία περί τις αρχές Ιουλίου με την ίδια επαγγελματική δραστηριότητα, προκάλεσε την αντίδραση του πρώτου κατηγορουμένου, ο οποίος τον πλησίασε στην παραλία και του ζήτησε με έντονο και επιτακτικό τρόπο να εγκαταλείψει τη δραστηριότητα αυτή άμεσα, διότι δεν χωρούσαν και οι δύο στην παραλία, η οποία είναι δική του, διαφορετικά θα του προξενούσε μεγάλη ζημία. Ο μάρτυρας αντέδρασε, αρνούμενος να συμμορφωθεί με την απαίτηση του πρώτου κατηγορουμένου και του απάντησε ότι δεν είναι δυνατόν να έρχεται αυτός από τη Θεσσαλονίκη, να πωλεί καλαμπόκια στο χωριό του και ο ίδιος να μην έχει αυτή τη δυνατότητα. Τις ημέρες που ακολούθησαν ο πρώτος κατηγορούμενος, κάθε φορά που συναντούσε τον ως άνω μάρτυρα ή τον πωλητή του, τον απειλούσε ότι εάν δεν σταματήσει την πώληση των αραβόσιτων θα πάθει ο ίδιος και η επιχείρησή του μεγάλη ζημία, μία μάλιστα φορά προσπάθησε να του αποσπάσει τα καλαμπόκια και να τα πετάξει στο έδαφος, αλλά δεν τα κατάφερε. Του ανέφερε δε ότι όταν έλθει ο υιός του από τη Θεσσαλονίκη θα πάθε μεγάλο κακό και οικονομική ζημία. Ο δεύτερος κατηγορούμενος μετέβη στη Χανιώτη στις 9-7-2011 και αφού ενημερώθηκε από τον πατέρα του για τη δραστηριότητα του μάρτυρα, προέβη και ο ίδιος σε απειλές σε βάρος του τελευταίου ότι θα του προκαλέσει οικονομική ζημία, εάν δεν εγκαταλείψει την πώληση αραβοσίτων. Στις 12-7-2011, τις μεσημβρινές ώρες ο δεύτερος κατηγορούμενος βρισκόταν στην παραλία της Χανιώτης και δέχθηκε τηλεφώνημα από τον πατέρα του, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι ο προαναφερόμενος μάρτυρας πωλεί τους αραβόσιτους προς 1,5 ευρώ έκαστο, γεγονός που προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό, διότι όλοι στην παραλία, ακόμη και οι πωλητές λουκουμάδων πωλούν προς 2 ευρώ το τεμάχιο. Σε λίγη ώρα εμφανίστηκε στην παραλία ο πωλητής που εργαζόταν για λογαριασμό του μάρτυρα, …, ο οποίος κρατούσε μικρό ψυγείο όπου ανέγραφε ως τιμή πωλήσεως 1,5 ευρώ για έκαστο τεμάχιο αραβοσίτου. Ο δεύτερος κατηγορούμενος κάλεσε τον πωλητή κοντά του, πήρε όλους τους αραβόσιτους που είχε στο ψυγείο και τους πέταξε στο έδαφος, απαιτώντας από αυτόν να τηλεφωνήσει άμεσα στο αφεντικό του. Ο πωλητής τηλεφώνησε στο μάρτυρα και ο δεύτερος κατηγορούμενος του ζήτησε επιτακτικά να συναντηθούν για να διευθετήσουν τις διαφορές τους, οι οποίες αφορούσαν πλέον και στην τιμή πωλήσεως, του έδωσε δε τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου. Κατά τη διάρκεια του απογεύματος ακολούθησαν τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ του δευτέρου κατηγορουμένου και του μάρτυρα, ιδίως με πρωτοβουλία του πρώτου, προκειμένου να οριστεί ο τόπος και η ώρα της συναντήσεως, την οποία ο μάρτυρας απέφευγε, αφενός διότι την ημέρα εκείνη εργαζόταν στο ουζερί μέχρι τα μεσάνυκτα περίπου και αφετέρου από φόβο προς το … και τον υιό του. Περί ώρα 23.00΄ της ιδίας ημέρας οι κατηγορούμενοι μαζί με τη σύζυγο του πρώτου (και μητέρα του δεύτερου) και το μάρτυρα …, καθώς και τη σύζυγο του τελευταίου, βρίσκονταν στον κοινό εξώστη των δωματίων που μίσθωναν στον πρώτο όροφο και συζητούσαν. Την ώρα εκείνη τηλεφώνησε ο μάρτυρας, …, στο δεύτερο κατηγορούμενο και του ζήτησε να συναντηθούν περί τα μεσάνυκτα, αφού αυτός θα είχε περατώσει την εργασία του, αλλά ο δεύτερος κατηγορούμενος αρνήθηκε και του ζήτησε να συναντηθούν νωρίτερα και τελικώς συμφώνησαν να συναντηθούν νωρίτερα στην πλατεία. Ο δεύτερος κατηγορούμενος και ο πρώτος κατηγορούμενος, ο οποίος τον προέτρεψε σχετικά, ξεκίνησαν άμεσα για τη συνάντηση, αφού ενημέρωσαν τη μητέρα του δευτέρου και σύζυγο του πρώτου, η οποία τους ακολούθησε μέχρι το ισόγειο, ότι πήγαιναν να συναντήσουν τους Αλβανούς για να λύσουν τις διαφορές τους. Η συμπεριφορά των κατηγορουμένων ήταν τέτοια, που προκάλεσε την ανησυχία της μητέρας και συζύγου, η οποία είχε άσχημο προαίσθημα για την εξέλιξη της συναντήσεως, ότι δεν θα τους βρει ζωντανούς και για το λόγο αυτό, λίγη ώρα αργότερα, εγκατέλειψε την παρέα της και βγήκε να αναζητήσει το σύζυγο και τον υιό της στο σημείο συναντήσεως που της είχαν αναφέρει. Οι κατηγορούμενοι μετέβησαν στο κατάστημα που εργαζόταν ο μάρτυρας, …, απαιτώντας από αυτόν να συναντηθούν κατʼ ιδίαν άμεσα, αλλά ο τελευταίος τους είπε ότι εργάζεται και τους ζήτησε να συναντηθούν σε λίγη ώρα στην πλατεία. Ωστόσο επειδή ο μάρτυρας ένιωσε ανησυχία, βλέποντας τους κατηγορούμενους και την αποφασιστικότητά τους, τηλεφώνησε στον αδελφό του …, αφενός για να μεριμνήσει για την ασφαλή επιστροφή του ανήλικου υιού του στο σπίτι τους και αφετέρου να τον συνδράμει στη συνάντηση με τους Γεωργιανούς. Ο … μετέβη στην πλατεία, συναντήθηκε με τους κατηγορούμενους, οι οποίοι τον πληροφόρησαν με ήρεμο τρόπο ότι θα διευθετήσουν ειρηνικά τις διαφορές τους με τον αδελφό του και επέστρεψε στο κατάστημα, όπου ενημέρωσε τον αδελφό του για τη συνάντηση. Περί τα μεσάνυκτα της ιδίας ημέρας οι δύο αδελφοί … και … μετέβησαν στο χώρο της πλατείας, διαπίστωσαν όμως ότι οι κατηγορούμενοι είχαν μετακινηθεί προς την παραλία, κοντά σε πεζόδρομο που δεν ήταν τόσο καλά φωτισμένος σε σχέση με την πλατεία. Όταν πλησίασαν οι ανωτέρω μάρτυρες, ο πρώτος κατηγορούμενος κινήθηκε απειλητικά σε βάρος του … και έβγαλε ένα ξύλο μήκους ενός μέτρου περίπου με το οποίο κτύπησε τον … στο κεφάλι. Ο τελευταίος ζαλίστηκε και έπεσε στα γόνατα και τότε ο πρώτος κατηγορούμενος έδωσε εντολή στο δεύτερο κατηγορούμενο στη γεωργιανή γλώσσα και ο τελευταίος έβγαλε ένα μαχαίρι, μήκους 15 εκατοστών περίπου, με το οποίο στράφηκε προς τον … Ο αδελφός του τελευταίου όταν αντιλήφθηκε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος κρατούσε μαχαίρι, άρχισε να φωνάζει στον αδελφό του «έχει μαχαίρι». Ο … προσπάθησε να αποφύγει το μαχαίρι και άρπαξε το δεύτερο κατηγορούμενο από το γιακά της μπλούζας του, και δέχθηκε από το αυτόν ένα πλήγμα με το μαχαίρι στην κοιλιακή χώρα. Στη συνέχεια ο δεύτερος κατηγορούμενος έπληξε τον … με το μαχαίρι στο αριστερό τμήμα του θώρακα και στην κοιλιακή χώρα. Στο μεταξύ ο πρώτος κατηγορούμενος στράφηκε προς τον …, που επιχειρούσε να βοηθήσει τον αδελφό του και τον ακινητοποίησε, ενώ ο δεύτερος κατηγορούμενος, προκειμένου να τον εξουδετερώσει, στράφηκε με το μαχαίρι εναντίον του. Ο … προσπάθησε να αποφύγει το πλήγμα, έστρεψε το σώμα του, με αποτέλεσμα ο δεύτερος κατηγορούμενος να πλήξει τον … με το μαχαίρι στον αριστερό γλουτό. Ο … παρά το πλήγμα που δέχθηκε και τον πόνο που ένιωσε, αναζήτησε βοήθεια από τα παρακείμενα καταστήματα και έσπευσαν στο σημείο του συμβάντος περαστικοί και σερβιτόροι, μεταξύ των οποίων και ένα άτομο αλβανικής καταγωγής, ο οποίος έφερε το αυτοκίνητό του, βοήθησε μαζί με άλλα πρόσωπα, να επιβιβαστούν οι παθόντες σʼ αυτό και τους μετέφερε στο Κέντρο Υγείας Κασσάνδρειας και από εκεί με μέριμνα του ιατρικού προσωπικού μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Γ. Παπανικολάου». Ειδικότερα ο … εξετάστηκε την ίδια ημέρα στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου και διαπιστώθηκε ότι φέρε νύσσον τραύμα αριστερού γλουτού, του οποίου έγινε συρραφή, χωρίς να νοσηλευτεί. Ο … μεταφέρθηκε στο ως άνω νοσοκομείο, χωρίς να έχει τις αισθήσεις του και νοσηλεύτηκε στο Α΄ Χειρουργικό Τμήμα την 13-7-2011, στη Μονάδα Αναπνευστικής Ανεπάρκειας από 13-7-2011 έως 18-7-2011 και στο Χειρουργικό τμήμα από 18-7-2011 έως 25-7-2011, οπότε εξήλθε με δική του βούληση. Η διάγνωση εισαγωγής του στο Νοσοκομείο ήταν τραύματα κοιλιακού τοιχώματος, τραύματα θωρακικού τοιχώματος από νύσσον και τέμνον όργανο, ρήξη κοιλιακής αορτής, ρήξεις λεπτού εντέρου και αιμοθώρακα. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση που συνέταξε ο ιατροδικαστής … στις 14-7-2011, κατά την ανωτέρω ημερομηνία ο παθών βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση, διασωληνωμένος και σε καταστολή, υποστηριζόταν από αναπνευστήρα, LEVIN, φλεβοκαθετήρα, ουροκαθετήρα και παροχετεύσεις θλαστικών τραυμάτων. Επίσης έφερε τρία θλαστικά τραύματα συρραμμένα, δύο αριστερής κοιλιακής χώρας και ένα αριστερού ημιθωρακίου, ενώ σύμφωνα με το ιστορικό του, διακομίστηκε από το χειρουργείο διασωληνωμένος, αιμοδυναμικά ασταθής, μετά από πολύωρο χειρουργείο για αποκατάσταση από: τραυματική ρήξη αορτής, πολλαπλές τραυματικές ρήξεις εντέρου, αιμοθώρακα αριστερού ημιθωρακίου συνεπεία νυσσόντων τραυμάτων, δύο αριστερής κοιλιακής χώρας και ένα αριστερού ημιθωρακίου και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο ως άνω ασθενής, ετών 45, φέρει βαριά σωματική βλάβη δια νύσσοντος και τέμνοντος οργάνου, που επήλθε μία ημέρα πριν και θα νοσήσει εξαιτίας της επί 50 ημέρες, εκτός εάν εμφανιστεί κάποια επιπλοκή. Μέχρι την απομάκρυνση των παθόντων από τον τόπο του συμβάντος στη Χανιώτη, στο σημείο εκείνο προσήλθε η σύζυγος του πρώτου και μητέρα του δευτέρου των κατηγορουμένων, η οποία τους προέτρεψε και τους βοήθησε να απομακρυνθούν. Ακολούθως οι ανωτέρω επέστρεψαν στο μισθωμένο δωμάτιό τους στη Χανιώτη και αθόρυβα και χωρίς να ενημερώσουν οποιονδήποτε, μάζεψαν κάποιες αποσκευές και αμέσως αναχώρησαν για τη Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκαν στην οικία τους και δεν ήλθαν σε επαφή με οποιονδήποτε. Αυτοί δεν ειδοποίησαν τις αστυνομικές αρχές, ούτε μετέβησαν σε νοσοκομείο ή ιατρικό κέντρο για εξετάσεις, ούτε ήλθαν σε επαφή τις επόμενες ημέρες με οποιοδήποτε πρόσωπο στη Χανιώτη, παρά μόνο μία εβδομάδα περίπου αργότερα ο δεύτερος των κατηγορουμένων μετέβη στη Χανιώτη και πάλι χωρίς να ενημερώσει οποιονδήποτε, όπως λ.χ. το μάρτυρα, …, γείτονα και φίλο τους, μάζεψε τα υπόλοιπα αντικείμενα της οικογένειας και αναχώρησε κρυφά για Θεσσαλονίκη. Όταν ο … διαπίστωσε την εσπευσμένη αναχώρηση των γειτόνων του επικοινώνησε με τον πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος του είπε κάποια δικαιολογία και παρότι ο μάρτυρας τον προέτρεψε να εμφανιστεί στην Αστυνομία, ο πρώτος κατηγορούμενος δεν το έπραξε. Αντιθέτως, παρότι στις 29-8-2011 εκδόθηκε σε βάρος του ένταλμα συλλήψεως από τον Ανακριτή Χαλκιδικής, αυτός στις 12-9-2011 αναχώρησε για τη Γεωργία, όπου παρέμεινε μέχρι τις 29-12-2011, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε στον Ανακριτή στις 13-1-2012. Στην Τιφλίδα Γεωργίας ο πρώτος κατηγορούμενος εξετάστηκε από καρδιολόγο στην Πολυκλινική «Σωτήρας των ανδρών» και διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, και συστηματικά υψηλή αρρυθμία για την οποία δεν του συνιστάται να ταξιδεύσει. Άλλα προβλήματα υγείας, πέραν των χρόνιων προβλημάτων παθολογικής αιτιολογίας, δεν διαπιστώθηκαν. Από τα ανωτέρω περιστατικά προκύπτει ότι οι κατηγορούμενοι τέλεσαν αμφότεροι από κοινού, κατʼ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη σε βάρος του …. Ειδικότερα αυτοί ενήργησαν ως συναυτουργοί και με κοινό δόλο (άμεσο), αφού ο μεν πρώτος κατηγορούμενος χτύπησε τον παθόντα με ξύλο στο κεφάλι, ώστε να εξουδετερώσει κατά το δυνατόν την αντίστασή του και έδωσε την εντολή στο δεύτερο κατηγορούμενο να χρησιμοποιήσει το μαχαίρι, ο δε δεύτερος, με το μαχαίρι έπληξε τον παθόντα σε όργανα του, τρεις φορές. Η ανωτέρω σωματική κάκωση του παθόντος, λόγω του τρόπου που τελέστηκε, του μέσου που χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση, αλλά και της ευαισθησίας των σημείων του σώματος του παθόντος, προκάλεσαν στον παθόντα βαριά σωματική βλάβη, που τον εμπόδισε σημαντικά και για διάστημα τουλάχιστον τριών(3) μηνών να χρησιμοποιεί το σώμα του, αποτέλεσμα το οποίο οι κατηγορούμενοι επιδίωκαν. Οι κατηγορούμενοι, όπως αποδείχθηκε, δεν είχαν ανθρωποκτόνο δόλο (ούτε ενδεχόμενο), δεκτού γενομένου του σχετικού αρνητικού της κατηγορίας ισχυρισμού τους, αλλά επιδίωκαν μόνο τη βαριά σωματική βλάβη που επέφεραν στον παθόντα. Εάν οι κατηγορούμενοι ήθελαν να φονεύσουν τον …, θα συνέχιζαν ο μεν πρώτος να τον κτυπά με το ξύλο, ο δε δεύτερος να τον πλήττει με το μαχαίρι και σε άλλα σημεία του σώματός του, πράγμα το οποίο δεν έπραξαν αλλά αμέσως μετά τα ως άνω χτυπήματα απομακρύνθηκαν από την παραλία και στη συνέχεια αναχώρησαν οικογενειακώς για τη Θεσσαλονίκη. Ο δεύτερος κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος δεν είχε οποιαδήποτε συμμετοχή στην τέλεση της ανωτέρω πράξεως, διότι μόλις συναντήθηκαν με τους Αλβανούς, ο … τον χτύπησε με γροθιά στο πρόσωπο, εξαιτίας της οποίας, έσπασαν τα γυαλιά μυωπίας που φορούσε, έσπασαν τρία δόντια και ο ίδιος έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε αναίσθητος στο έδαφος, ανέκτησε δε τις αισθήσεις του μόλις τελείωσε το επεισόδιο. Ο ισχυρισμός αυτός αποδείχθηκε αναληθής. Ειδικότερα ο δεύτερος κατηγορούμενος, παρότι δεν ήταν ανταγωνιστής του παθόντος και παρότι δεν ήταν γνωστός στον τελευταίο ως δικηγόρος και παρότι ήταν παντελώς άγνωστος στον …, εξ αρχής κατονομάστηκε από αυτούς και μάλιστα λίγες ώρες μετά το συμβάν και ενώ οι αδελφοί δεν είχαν δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ τους, ως ο δράστης που έφερε μαχαίρι και επέφερε τα πλήγματα με αυτό σε αμφότερους. Μάλιστα περιέγραψαν με γλαφυρό τρόπο τον τρόπο με τον οποίο ο δεύτερος κατηγορούμενος ενήργησε, τυχόν δε αντιφάσεις στις καταθέσεις τους αφορούν σε επιμέρους επουσιώδη στοιχεία, που δεν αναιρούν την ουσία και την απόδειξη των γεγονότων και δικαιολογούνται λόγω του φόβου και της ταραχής τους. Μάλιστα οι παθόντες, δεν επεδίωξαν να ασκήσουν αστικές αξιώσεις ενώπιον του ποινικού ή πολιτικού δικαστηρίου σε βάρος των κατηγορουμένων, ώστε να θεωρηθεί ότι ψεύδονται στο κρίσιμο αυτό σημείο επιδιώκοντας κάποιο όφελος. Παρότι ο δεύτερος κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι από το πλήγμα που δέχθηκε έσπασαν τα γυαλιά του και τα δόντια του, στον τόπο του συμβάντος δεν ανευρέθηκαν από την Αστυνομία ίχνη γυαλιών ή οδόντων. Ούτε ο δεύτερος κατηγορούμενος προέβη μετά το συμβάν και μέχρι σήμερα σε αντικατάσταση των γυαλιών του και σε αποκατάσταση των οδόντων του. Βέβαια αυτός προσκομίζει μία πανοραμική ακτινογραφία στόματος, από την οποία προκύπτει λείπουν τμήματα ή και ολόκληρα δόντια τόσο από την πάνω όσο και από την κάτω γνάθο, ενώ η απώλεια αυτή ήταν εμφανής και στο ακροατήριο. Ωστόσο στην ακτινογραφία αυτή δεν λείπουν μόνο τμήματα τριών οδόντων αλλά και ολόκληρα δόντια και δεν προκύπτει ότι η απώλεια αυτή συνδέεται αιτιωδώς με το επίδικο συμβάν ή με παθολογικά αίτια (κακή στοματική υγιεινή) ή με έτερο βίαιο συμβάν στο οποίο ενεπλάκη ο ίδιος. Η ακτινογραφία αυτή κατατέθηκε στον Ανακριτή στις 27-9-2011, αλλά δεν προκύπτει πότε λήφθηκε, ούτε συνοδεύεται με το πόρισμα του ακτινολόγου (το οποίο συνοδεύει πάντοτε τις απεικονιστικές εξετάσεις), ώστε να προκύπτει το αίτιο απώλειας των οδόντων και το χρονικό σημείο που αυτά απωλέστηκαν. Μάλιστα ο δεύτερος κατηγορούμενος, παρότι έχει την ιδιότητα του δικηγόρου και γνωρίζει τα δικαιώματά του ως παθών, δεν μερίμνησε να προσέλθει στην Αστυνομία ούτε να ζητήσει την εξέτασή του από ιατροδικαστή άμεσα, ώστε να διαπιστωθεί εάν αυτός υπέστη τα πλήγματα που ισχυρίζεται. Αντιθέτως αποδεικνύεται χωρίς οποιαδήποτε αμφιβολία ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος, κρατώντας το μαχαίρι, επέφερε τα πλήγματα στους παθόντες. Αναληθής αποδεικνύεται και ο αυτοτελής ισχυρισμός του πρώτου κατηγορουμένου ότι ο ίδιος επέφερε τα πλήγματα με το μαχαίρι, ευρισκόμενος σε κατάσταση άμυνας, υπέρ του υιού του ή επικουρικώς ότι υπερέβη τα όρια της άμυνας για να προστατεύσει τη ζωή του αναίσθητου υιού του από παρούσα και άδικη επίθεση που δέχθηκε ο τελευταίος από τους αδελφούς και ιδίως από τον …, αλλά και άλλα πρόσωπα που βρίσκονταν στο σημείο εκείνο προς υποστήριξη και βοήθεια των αδελφών. Ειδικότερα ο πρώτος κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι μόλις είδε αναίσθητο τον υιό του και ενώ ο ίδιος δεχόταν επίθεση από τον … με ξύλο, από τον … με μαχαίρι και από 3 έως 5 ομοεθνείς τους με ξύλα και κλοτσιές, αυτός παρότι είχε πέσει κάτω στα γόνατα, κατόρθωσε να αφοπλίσει και τους δύο αδελφούς διαδοχικά και όταν είδε τον … να είναι έτοιμος να ρίξει ένα μεταλλικό κολωνάκι, βάρους τουλάχιστον 20 χιλιόγραμμων πάνω στο σώμα του αναίσθητου υιού του, πήρε το μαχαίρι κουνώντας το απεγνωσμένα δεξιά και αριστερά και έπληξε τον … προκειμένου να αποτρέψει την παρούσα και άδικη αυτή επίθεση από αυτόν προς τον υιό του, γεγονός που κατάφερε. Ωστόσο οι ισχυρισμοί του αποδείχθηκαν αναληθείς, διότι τα πλήγματα του … δεν προκλήθηκαν από τον πρώτο κατηγορούμενο, στην προσπάθεια να αμυνθεί, αφού τότε ο παθών θα έφερε αμυχές και χαρακιές με το μαχαίρι, αλλά αντιθέτως τα πλήγματα βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος και η πράξη αυτή προξένησε στον παθόντα βαριά σωματική βλάβη. Εξάλλου δεν ήταν δυνατόν ο πρώτος κατηγορούμενος, ενώ δεχόταν επίθεση από 5 περίπου άτομα ταυτοχρόνως και ήταν πεσμένος στα γόνατα, να κατόρθωσε να αφοπλίσει τους δύο αδελφούς και να επιφέρει συνολικά 4 πλήγματα με μαχαίρι σε αυτούς, χωρίς ο ίδιος να έχει υποστεί οποιαδήποτε σωματική βλάβη, όπως καταδεικνύει και το γεγονός ότι αυτός, παρότι είχε καρδιολογικά προβλήματα και σακχαρώδη διαβήτη, μετά το συμβάν δεν επισκέφθηκε οποιοδήποτε νοσοκομείο ή ιατρό, αλλά επέλεξε να κρυφτεί αρχικώς την οικία του και στη συνέχεια στη Γεωργία. Άλλωστε από τα γεγονότα που περιγράφηκαν ανωτέρω προκύπτει ότι όλη η πρωτοβουλία των κινήσεων ανήκε στους κατηγορουμένους, οι οποίοι επεδίωξαν την απομάκρυνση του … από την παραλία, τη συνάντηση τα μεσάνυκτα για το ξεκαθάρισμα λογαριασμών σχετικά με τον αθέμιτο ανταγωνισμό εκ μέρους του με τη μειωμένη τιμή πωλήσεως του αραβόσιτου και επιτέθηκαν πρώτοι στους παθόντες με τα προαναφερόμενα μέσα, με σκοπό να επιφέρουν βαριά σωματική βλάβη. Αλλά και η συμπεριφορά των κατηγορουμένων μετά το συμβάν και ιδίως η φυγή τους σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, ενώ ο δεύτερος εξ αυτών ως δικηγόρος γνώριζε όλες τις νόμιμες διαδικασίες για να στραφεί σε βάρος των αδελφών εάν ήταν το θύμα της επιθέσεως, συνηγορεί ότι οι κατηγορούμενοι ήταν οι επιτιθέμενοι και όχι οι αμυνόμενοι. Επομένως οι αυτοτελείς ισχυρισμοί περί άμυνας και επικουρικώς περί υπερβάσεως αυτής πρέπει να απορριφθούν. Ως προς τον παθόντα … αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο προκάλεσαν σε αυτόν σωματική κάκωση, η οποία με τον τρόπο που τελέστηκε μπορούσε να προκαλέσει τη βαριά σωματική του βλάβη, αφενός λόγω του μέσου που χρησιμοποιήθηκε (μαχαίρι) και αφετέρου λόγω του σημείου που επλήγη (πλησίον της μηριαίας αρτηρίας). Οι κατηγορούμενοι ενήργησαν από κοινού, αφού ο πρώτος εξ αυτών εξουδετέρωσε και ακινητοποίησε τον παθόντα, ώστε ο δεύτερος εξ αυτών να επιφέρει το πλήγμα. Ο δόλος των κατηγορουμένων ήταν να εξουδετερώσουν προσωρινά τον ως άνω παθόντα, ώστε να μην βοηθήσει τον αδελφό του και να μην διαφύγει. Συνεπώς πρέπει ως προς το ως άνω αδίκημα να κριθούν οι κατηγορούμενοι ένοχοι κατά συναυτουργία επικίνδυνης σωματικής βλάβης του …. Περαιτέρω είναι απορριπτέοι οι ισχυρισμοί των κατηγορουμένων ότι η σωματική αυτή βλάβη προκλήθηκε από αμέλεια, αφού αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι κατευθύνθηκαν στον παθόντα και προκάλεσαν το τραύμα και δεν επήλθε το αποτέλεσμα από αμέλειά τους. Ισχυρισμοί περί άμυνας ή υπερβάσεως αυτής δεν προβλήθηκαν ιδιαιτέρως από τους κατηγορουμένους για το ως άνω αδίκημα, ωστόσο σε κάθε περίπτωση αυτοί είναι απορριπτέοι, για τους λόγους που εκτέθηκαν αναλυτικώς ανωτέρω. Όπως αναφέρεται παραπάνω μόνο ο δεύτερος κατηγορούμενος έφερε όπλο και συγκεκριμένα μαχαίρι, μήκους περί τα 15 εκατοστά και το χρησιμοποίησε για τη διάπραξη του κακουργήματος της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης σε βάρος του … και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την πράξη της οπλοχρησίας, ενώ για την πράξη της οπλοφορίας, η υπόθεση έχει αρχειοθετηθεί από τον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης, κατʼ εφαρμογή του άρθρου 8 του νόμου 4411/2016( η ποινή που προβλέπεται για το εν λόγω αδίκημα δεν υπερβαίνει τα δύο έτη). Τέλος αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι, ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο, κατά το χρονικό διάστημα από αρχές Ιουλίου έως 12/13-7-2011, με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, με σκοπό να αποκομίσουν οι ίδιοι παράνομο περιουσιακό όφελος, εξανάγκασαν τον … με βία και με απειλές βλάβης της επαγγελματικής δραστηριότητας πωλήσεως αραβοσίτων που ασκούσε ο εξαναγκαζόμενος, να προβεί σε παράλειψη της ασκήσεως της δραστηριότητας αυτής, απειλώντας τον διαρκώς ότι θα υποστεί μεγάλη ζημία και ο ίδιος και η επιχείρησή του και πετώντας τους αραβόσιτους που ήταν προς πώληση στην άμμο, πλην όμως δεν ολοκλήρωσαν την ανωτέρω πράξη τους από λόγους ανεξάρτητους της βούλησής τους, αφού ο παραπάνω παθών, δεν απομακρύνθηκε από το επίδικο τοπικό σημείο. Επομένως πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι από κοινού της απόπειρας εκβιάσεως σε βαθμό πλημμελήματος και ειδικότερα της περιπτώσεως που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 385 παρ 1 περ β εδ αʼ ΠΚ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους κατηγορούμενους: 1) … ο οποίος γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1958, είναι κάτοικος Νεάπολης Θεσσαλονίκης (οδός Δωδεκανήσου 37), με ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ. … και 2) … ο οποίος γεννήθηκε στην Τυφλίδα Γεωργίας το έτος 1978, (Δικηγόρος με ΑΜ … ΔΣΘ), είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης (οδός … ), κάτοχος του υπʼ αριθμ. ΑΗ-… ΔΑΤ, με ΑΦΜ … Βʼ Δ.Ο.Υ. …,
ΚΗΡΥΣΣΕΙ αυτούς ομόφωνα έ ν ο χ ο υ ς του ότι: Στο Δημοτικό Διαμέρισμα Χανιώτης του Δήμου Κασσάνδρας Χαλκιδικής και κατά τους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους τέλεσαν με περισσότερες πράξεις περισσότερα εγκλήματα, τα οποία προβλέπονται και τιμωρούνται κατά τον νόμο με ποινές στερητικές της ελευθερίας και δη:
Kατʼ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, ενεργώντας από κοινού και με άμεσο δόλο, εις βάρος του …, προξένησαν σε αυτόν βαριά σωματική βλάβη, αποτέλεσμα το οποίο επιδίωκαν. Συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο, στις 12 προς 13-07-2011, ο πρώτος εκ των κατηγορουμένων, …, επιτέθηκε στον παθόντα, …, με ένα ξύλο ευμέγεθες στο κεφάλι και ο δεύτερος κατηγορούμενος, .., επιτέθηκε, κρατώντας ένα μαχαίρι στον ανωτέρω παθόντα καταφέροντας του, τραύματα κοιλιακού τοιχώματος, τραύματα θωρακικού τοιχώματος από νύσσον και τέμνον όργανο, ρήξη κοιλιακής αορτής και ρήξεις λεπτού εντέρου και αιμοθώρακος. Η ανωτέρω σωματική κάκωση του παθόντος, λόγω του τρόπου που τελέστηκε, του μέσου που χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση, αλλά και της ευαισθησίας των σημείων του σώματος του παθόντος, προκάλεσαν στον παθόντα βαριά σωματική βλάβη, που τον εμπόδισε σημαντικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα να χρησιμοποιεί το σώμα του, αποτέλεσμα το οποίο οι κατηγορούμενοι επιδίωκαν.
2) Στις 12 προς 13/7/2011 ενεργώντας από κοινού προξένησαν σε άλλον σωματικές κακώσεις με τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει στον παθόντα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική του βλάβη. Ειδικότερα ο πρώτος εκ των κατηγορουμένων … κρατώντας ένα ξύλο ευμέγεθες και ο δεύτερος κατηγορούμενος, …, κρατώντας ένα μαχαίρι επιτέθηκαν στον παθόντα … και αφού ο πρώτος κατηγορούμενος τον ακινητοποίησε, ο δεύτερος του κατέφερε πλήγμα με το μαχαίρι στο αριστερό γλουτό. Η ανωτέρω σωματική κάκωση, λόγω του τρόπου που τελέστηκε, του μέσου που χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση, αλλά και της ευαισθησίας των σημείων του σώματος του παθόντος, μπορούσαν να προκαλέσουν στον παθόντα βαριά σωματική βλάβη, συνεπεία της οποίας θα εμποδίζονταν σημαντικά και για μεγάλο χρονικό διάστημα να χρησιμοποιεί το σώμα του.
3) Ενεργώντας από κοινού και με κοινό δόλο επιχείρησαν πράξη που περιείχε αρχή τουλάχιστον εγκλήματος, ήτοι με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του αυτού εγκλήματος με σκοπό να αποκομίσουν οι ίδιοι παράνομο περιουσιακό όφελος, εξανάγκασαν κάποιον με βία και με απειλές βλάβης της δραστηριότητας που ασκούσε ο εξαναγκαζόμενος, να παραλείψει την άσκηση της δραστηριότητας αυτής, πλην όμως δεν ολοκλήρωσαν την ανωτέρω πράξη τους από λόγους ανεξάρτητους της βούλησής τους και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και κατά το χρονικό διάστημα Ιουλίου έτους 2011 έως τις 12/13-07-2011 επιχείρησαν να αποτρέψουν και να εξαναγκάσουν τον παθόντα …, ο οποίος ασκούσε τη δραστηριότητα του πλανόδιου πωλητή αραβοσίτων στην παραλιακή ζώνη της Χανιώτης, να παραλείψει να ασκεί την ως άνω δραστηριότητα, απευθυνόμενοι λεκτικά σε αυτόν ότι οι παραλίες αυτές νέμονται από τους ίδιους και ότι θα πάθαινε μεγάλη οικονομική ζημία και απορρίπτοντας τους αραβόσιτους στην άμμο, πλην όμως δεν ολοκλήρωσαν την ανωτέρω πράξη τους για λόγους ανεξάρτητους της βούλησής τους, αφού ο παραπάνω παθών, αν και δέκτης όλων των απειλών και ενεργειών δεν απομακρύνθηκε από το επίδικο τοπικό σημείο.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον κατηγορούμενο, …, ομόφωνα έ ν ο χ ο του ότι:
Στο ΔΔ Χανιώτης δήμου Κασσάνδρας Χαλκιδικής και κατά τον παρακάτω αναφερόμενο χρόνο τέλεσε το έγκλημα της οπλοχρησίας, το οποί προβλέπεται και τιμωρείται κατά τον νόμο με ποινή στερητική της ελευθερίας και δη:
Με χρήση όπλου διέπραξε κακούργημα από δόλο και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και στις 12-13/07/2011 χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι, ικανό για άμυνα και επίθεση κατά τις διατάξεις του Ν. 2168/93, διέπραξε το κακούργημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης από κοινού όπως περιγράφεται ανωτέρω στο υπό στοιχείο 1 του παρόντος.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ισχυρισμούς των κατηγορουμένων: α)περί κατάστασης άμυνας και β) περί μετατροπής της κατηγορίας σε επικίνδυνη σωματική βλάβη ή σε βαριά μη σκοπούμενη σωματική βλάβη.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την απαγγελία της παραπάνω αποφάσεως, αποσφραγίσθηκε ο φάκελος, που περιείχε τα ποινικά μητρώα των κηρυχθέντων ενόχων κατηγορουμένων και αυτά αναγνώσθηκαν, χωρίς το περιεχόμενό τους να ανακοινωθεί στο ακροατήριο, σύμφωνα με το άρθρο 577 παρ. 2 ΚΠΔ.
Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος από τον Πρόεδρο, ανέπτυξαν προφορικά αυτοτελείς ισχυρισμούς, περί αναγνώρισης στο πρόσωπο των εντολέων τους, των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. αʼ και εʼ του Π.Κ.
Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε να αναγνωρισθεί στο πρόσωπο των κατηγορουμένων, η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. αʼ του ΠΚ και να απορριφθεί ο προβληθείς αυτοτελής ισχυρισμός των κατηγορουμένων περί αναγνωρίσεως της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. εʼ του ΠΚ.
Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος από τον Πρόεδρο, ζήτησαν να αναγνωρισθούν στο πρόσωπο των εντολέων τους, οι ανωτέρω ελαφρυντικές περιστάσεις.
Μετά τα προαναφερόμενα το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Από την ανάγνωση των ποινικών μητρώων των κατηγορουμένων, αλλά και από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, προκύπτει ότι οι κατηγορούμενοι μέχρι την τέλεση των πράξεων για τις οποίες κηρύχθηκαν ένοχοι, έζησαν έντιμο ατομικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και εν γένει κοινωνικό βίο, ενώ δεν τιμωρήθηκαν μέχρι τότε, αμετακλήτως, για άλλη αξιόποινη πράξη, πρέπει να αναγνωρισθεί στο πρόσωπό τους η ελαφρυντική περίσταση του προτέρου εντίμου βίου (άρθρ. 84 παρ. 2α΄ του Π.Κ.).
Περαιτέρω ο αυτοτελής ισχυρισμός που πρότειναν οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων περί συνδρομής στο πρόσωπο τους της ελαφρυντικής περιστάσεως του άρθρου 84 παρ. 2 εδαφ. ε΄ του Π.Κ., είναι απορριπτέος προεχόντως ως αόριστος, καθόσον προβλήθηκε χωρίς επίκληση των πραγματικών περιστατικών που θεμελιώνουν αυτόν. Ειδικότερα δεν γίνεται επίκληση των πραγματικών περιστατικών που θεμελιώνουν αυτόν, δηλαδή περιστατικών τέτοιων από τα οποία να προκύπτει θετική και επωφελής για την κοινωνία δράση, δηλωτικών της ποιότητας του ήθους των κατηγορουμένων, της κοινωνικής προδιαθέσεώς τους και της αρμονικής διαβίωσής τους μετά τις πράξεις τους (ΑΠ 7/2011, ΑΠ 613/2010, ΝΟΜΟΣ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ ότι οι κατηγορούμενοι έζησαν έως το χρόνο που τελέστηκαν τα εγκλήματα, έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και εν γένει κοινωνική ζωή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τον αυτοτελή ισχυρισμό των κατηγορουμένων ότι επί σχετικώς μακρό χρονικό διάστημα μετά τις πράξεις τους συμπεριφέρθηκαν καλώς.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο, πρότεινε να επιβληθεί στον κηρυχθέντα ένοχο, πρώτο κατηγορούμενο, ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης και ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και στον κηρυχθέντα ένοχο, δεύτερο κατηγορούμενο, ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, για την πράξη της οπλοχρησίας.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος, στη συνέχεια, ζήτησαν να επιβληθεί στους εντολείς τους, το ελάχιστο προβλεπόμενο από το Νόμο όριο της στερητικής της ελευθερίας ποινής.
Ακολούθως, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, οι πράξεις για τις οποίες κηρύχθηκαν ένοχοι οι κατηγορούμενοι, προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 11, 14, 16, 17, 18, 26 παρ.1, 27 παρ.1, 42, 45, 51, 52, 53, 60, 79, 83, 84 παρ. 2 εδ. αʼ, 94 παρ.1, 98, 310 παρ.3, 308-309, 385 παρ.1 περ. β εδ. αʼ του ΠΚ, 1 παρ.2β΄ και 14 Ν.2168/1993.
Επειδή, κατά τις διατάξεις των άρθρων 7 παρ. 3 του ν. 4239/2014 και 79 του Ποινικού Κώδικα , το Δικαστήριο για την επιμέτρηση των ποινών που θα εφαρμόσει σύμφωνα με το διατακτικό, μέσα στα όρια που διαγράφονται με τα παραπάνω άρθρα, αξιολογεί ευεργετικώς τη μέχρι την έκδοση της παρούσας απόφασης διάρκεια της ποινικής διαδικασίας και τις εξ αυτής επιπτώσεις σε βάρος των κατηγορουμένων, που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα αυτών (ΑΠ 1070/2018 ΝΟΜΟΣ) και λαμβάνει περαιτέρω υπόψη αφενός τη βαρύτητα των εγκλημάτων που τελέσθηκαν και αφετέρου την προσωπικότητα των κατηγορουμένων. Για την εκτίμηση της βαρύτητας των εγκλημάτων το Δικαστήριο αποβλέπει α] στη βλάβη που επήλθε από τα εγκλήματα και τον κίνδυνο που προκλήθηκε από αυτά, β] στη φύση, το είδος και το αντικείμενο των εγκλημάτων, καθώς επίσης σε όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου, που συνόδευσαν την προπαρασκευή και την τέλεση τους και γ] στην ένταση του δόλου των υπαιτίων. Για την εκτίμηση της προσωπικότητας των κατηγορουμένων το Δικαστήριο αποβλέπει, ενδεικτικά στο βαθμό της εγκληματικής διαθέσεως της ενοχής που εκδηλώθηκε κατά τις πράξεις τους και για την ακριβή διάγνωση αυτών α] στα αίτια από τα οποία ορμήθηκαν προς τέλεση των εγκλημάτων, την αφορμή που δόθηκε και το σκοπό τον οποίο επεδίωξαν, β] στο χαρακτήρα τους και το βαθμό της αναπτύξεώς τους, γ] στις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και τον προηγούμενο βίο τους και δ] στην μετά τις πράξεις τους διαγωγή τους.
Με βάση όλα τα παραπάνω, πρέπει στην προκειμένη περίπτωση να επιβληθεί στους κηρυχθέντες ένοχους κατηγορούμενους, η στερητική της ελευθερίας, ποινή, που αναφέρεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον κατηγορούμενο, … σε ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, σε ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης και σε ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον κατηγορούμενο, …, σε ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, σε ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, σε ποινή φυλάκισης ενός (1) έτους για την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, για την πράξη της οπλοχρησίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της ανωτέρω αποφάσεως, ο Πρόεδρος έδωσε τον λόγο στην Εισαγγελέα, για να προτείνει περί της συνολικής στερητικής της ελευθερίας ποινής, που πρέπει να επιβληθεί στους κατηγορούμενους.
Ο Εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί στον κηρυχθέντα ένοχο πρώτο κατηγορούμενο, συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών, αποτελούμενη από τη βαρύτερη των ποινών κάθειρξης των έξι (6) ετών, που επιβλήθηκε για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ως ποινή βάσης, η οποία επαυξάνεται κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους, που του επιβλήθηκε την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους, που του επιβλήθηκε την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και στον κηρυχθέντα ένοχο δεύτερο κατηγορούμενο συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών και τριών (3) μηνών, αποτελούμενη, από την ποινή κάθειρξης των έξι (6) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ως ποινή βάσης, η οποία επαυξάνεται κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους, που του επιβλήθηκε την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους, που του επιβλήθηκε την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και κατά τρεις (3) μήνες από την ποινή φυλάκισης των έξι (6) μηνών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της οπλοχρησίας.
Μετά την Εισαγγελέα, ο Πρόεδρος έδωσε με τη σειρά τον λόγο στους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων, οι οποίοι ζήτησαν την επιβολή στους εντολείς τους, μιας συνολικής ποινής κάθειρξης, αποτελούμενης από τη βαρύτερη των ποινών, που επιβλήθηκαν σʼ αυτούς, επαυξημένη με το ελάχιστο νόμιμο όριο από την συντρέχουσα ποινή.
Μετά τα προαναφερόμενα, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 94 παρ. 1 και 2 του Π.Κ., κατά του υπαιτίου δύο ή περισσοτέρων εγκλημάτων, που πραγματώθηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται κατά το νόμο με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται μετά την επιμέτρησή τους μία συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ιδίου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μίας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι κατώτερη από : α) τέσσερις μήνες, αν η συντρέχουσα ποινή είναι ανώτερη από δύο έτη, β) ένα έτος, αν η ποινή αυτή είναι κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) δύο έτη, αν η ποινή αυτή είναι κάθειρξη ανώτερη από δέκα έτη. Οπωσδήποτε όμως η επαύξηση δεν μπορεί να είναι ανώτερη από τα ¾ του αθροίσματος των άλλων συντρεχουσών ποινών, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη, όταν πρόκειται για κάθειρξη και τα δέκα έτη, όταν πρόκειται για φυλάκιση. Αν τα εγκλήματα, που συρρέουν, πραγματώθηκαν με μία πράξη, το Δικαστήριο επαυξάνει ελεύθερα τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές, αλλά όχι πέρα από το ανώτατο όριο του είδους της ποινής. Στην προκειμένη περίπτωση, οι κατηγορούμενοι καταδικάσθηκαν στις στερητικές της ελευθερίας ποινές, που αναφέρθηκαν παραπάνω, για εγκλήματα που τέλεσαν με αντίστοιχες πράξεις. Συνεπώς, πρέπει να τους επιβληθεί μία συνολική ποινή κάθειρξης, η οποία θα αποτελείται από τη βαρύτερη των ποινών αυτών, ως ποινή βάσης, επαυξημένη από τις λοιπές συντρέχουσες ποινές, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα σκέψη και κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του καταδικασθέντος, … συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών, η οποία αποτελείται από την ποινή κάθειρξης των έξι (6) ετών που του επιβλήθηκε για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ως ποινή βάσης, η οποία επαυξάνεται κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους που του επιβλήθηκε την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους που του επιβλήθηκε την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού. (Σ.Π.Κ.= 6 έτη + 6 μήνες + 6 μήνες = 7 έτη).
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του καταδικασθέντος, … συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών και τριών (3) μηνών, η οποία αποτελείται, από την ποινή κάθειρξης των έξι (6) ετών, που του επιβλήθηκε για την πράξη της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, ως ποινή βάσης, η οποία επαυξάνεται κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους που του επιβλήθηκε την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, κατά έξι (6) μήνες από την ποινή φυλάκισης του ενός (1) έτους που του επιβλήθηκε την πράξη της απόπειρας εκβίασης από κοινού και κατά τρεις (3) μήνες από την ποινή φυλάκισης των έξι (6) μηνών που του επιβλήθηκε για την πράξη της οπλοχρησίας. (Σ.Π.Κ.= 6 έτη + 6 μήνες + 6 μήνες + 3 μήνες = 7 έτη και 3 μήνες).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο, πρότεινε να αφαιρεθεί από την στερητική της ελευθερίας ποινή, που επιβλήθηκε στους κατηγορούμενους, ο χρόνος της κρατήσεώς τους.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος στη συνέχεια, συντάχθηκαν με την Εισαγγελική πρόταση.
Μετά τα προαναφερόμενα, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 371 παρ. 4 εδάφ. αʼ του Κ.Π.Δ., το Δικαστήριο αφαιρεί από την ποινή, που επιβλήθηκε, το χρόνο της προσωρινής κρατήσεως του καταδικασμένου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Από δε τη διάταξη του άρθρου 87 παρ. 1 και 2 του Π.Κ., προκύπτει ότι, όταν επιβάλλεται στερητική της ελευθερίας ποινή και αφού οριστεί η διάρκειά της, αφαιρείται ο χρόνος της προσωρινής κρατήσεως του καταδικασμένου, την οποία διέταξε ανακριτική αρχή οποιασδήποτε δικαιοδοσίας. Επίσης, αφαιρείται ο χρόνος, που κρατήθηκε από τη σύλληψή του έως την προσωρινή του κράτηση. Στην προκειμένη περίπτωση, από τα αναγνωσθέντα έγγραφα, προκύπτει ότι ο πρώτος κατηγορούμενος, … συνελήφθη την 13-1-2012, ενώ κρατήθηκε προσωρινά, δυνάμει του υπʼ αριθ. 1/2012 εντάλματος προσωρινής κρατήσεως του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής, μέχρι την 27/3/2013 και ο δεύτερος κατηγορούμενος, …, συνελήφθη την 26-9-2011 και κρατήθηκε έως την επομένη, 27-9-2011 δυνάμει του υπʼ αριθ. 12/2011 εντάλματος σύλληψης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής και στη συνέχεια από την 21-5-2102 δυνάμει του υπʼ αριθ. 7/2012 εντάλματος σύλληψης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής και του αριθμ. 16/2012 εντάλματος προσωρινής κράτησης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής, μέχρι 27/3/2013. Συνεπώς, πρέπει από την στερητική της ελευθερίας ποινή, που τους επιβλήθηκε, να αφαιρεθεί ο παραπάνω χρόνος της προσωρινής κρατήσεώς τους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΦΑΙΡΕΙ από την συνολική ποινή κάθειρξης, που επιβλήθηκε στον καταδικασθέντα, … το χρόνο της προσωρινής κρατήσεώς του, από την 13-1-2012 έως την 27-3-2013, ήτοι χρόνο ενός (1) έτους, δύο (2) μηνών και δεκατεσσάρων (14) ημερών.
ΑΦΑΙΡΕΙ από την συνολική ποινή κάθειρξης, που επιβλήθηκε στον καταδικασθέντα, … το χρόνο της προσωρινής κρατήσεώς του, από την 26-9-2011 έως την 27-9-2011, ήτοι χρόνο μιας (1) ημέρας και από 21-5-2012 έως 27-3-2013, ήτοι χρόνο δέκα (10) μηνών και έξι (6) ημερών και συνολικά αφαιρεί δέκα (10) μήνες και επτά (7) ημέρες.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο, πρότεινε να καταγνωσθεί σε βάρος των καταδικασθέντων αποστέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος στη συνέχεια, δήλωσαν ότι επαφίενται στην κρίση του Δικαστηρίου.
Μετά τα προαναφερόμενα, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 60 του Π.Κ., στις καταδίκες σε πρόσκαιρη κάθειρξη, επιβάλλεται και πρόσκαιρη αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για δύο έως δέκα έτη.
Οι κατηγορούμενοι καταδικάσθηκαν με την παρούσα απόφαση, ο πρώτος σε συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών και ο δεύτερος σε συνολική ποινή κάθειρξης επτά (7) ετών και τριών (3) μηνών. Επομένως, πρέπει, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη, να καταγνωσθεί σε βάρος τους αποστέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, η διάρκεια της οποίας πρέπει να ορισθεί σε τρία (3) έτη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΑΤΑΓΙΓΝΩΣΚΕΙ σε βάρος του κάθε καταδικασθέντα, αποστέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο, πρότεινε να επιβληθεί στον καθένα καταδικασθέντα, η καταβολή των εξόδων της προκειμένης ποινικής διαδικασίας.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων, στους οποίους δόθηκε με τη σειρά ο λόγος στη συνέχεια, δήλωσαν ότι επαφίενται στην κρίση του Δικαστηρίου.
Μετά τα προαναφερόμενα, το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Θεσσαλονίκης, αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γιʼ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως, και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο επανήλθε στην έδρα του, παρουσία και της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης, διά του Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπʼ αριθμ. 95/2019 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:
ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επιπλέον, κατά τη διάταξη του άρθρου 582 του Κ.Π.Δ., κάθε κατηγορούμενος, καταδικαζόμενος σε ποινή, καταδικάζεται συγχρόνως με την ίδια απόφαση και στα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας, το ύψος δε των οποίων καθορίζεται με την καταδικαστική απόφαση. Εφόσον η παρούσα απόφαση είναι καταδικαστική για τους κατηγορούμενους, πρέπει να επιβληθεί σʼ αυτούς, η καταβολή των εξόδων της ποινικής διαδικασίας, όπως αυτά θα καθορισθούν, ειδικότερα, στο διατακτικό της παρούσης αποφάσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον καθένα καταδικασθέντα, την καταβολή των δικαστικών εξόδων της προκειμένης ποινικής διαδικασίας, το ύψος των οποίων καθορίζει στο χρηματικό ποσό των πεντακοσίων ευρώ (500,00 ?).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Μετά την έκδοση της παραπάνω απόφασης, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου, παρόντων επί της έδρας και των τεσσάρων λαϊκών μελών του Δικαστηρίου (ενόρκων), ανακοίνωσε στους καταδικασθέντες ότι έχουν δικαίωμα να ασκήσουν αναίρεση κατά της παραπάνω αποφάσεως μέσα σε νόμιμη προθεσμία, αφού εξήγησε συγχρόνως σʼ αυτούς, συνοπτικά, όσα απαιτούνται για να είναι έγκυρο και τυπικά δεκτό το ένδικο αυτό μέσο (άρθρ. 407 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δικ., όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 του Ν.969/1979).
Μετά ο Πρόεδρος κήρυξε την λήξη της συνεδριάσεως.
Σε πίστωση συντάχθηκε το παρόν πρακτικό
Θεσσαλονίκη, 19 Μαρτίου 2019
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Καθαρογράφηκε σήμερα
την ……………………….
Θεσσαλονίκη, …………….
Η Καθαρογράψασα Γραμματέας Καταχωρήθηκε στο οικείο
Βιβλίο (άρθρο 473 παρ. 3 του Κ.Π.Δ.)
με αύξοντα αριθμό …………………
Θεσσαλονίκη, …………………..
Ο Καταχωρήσας Γραμματέας
http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/MOEThess94.2019.htm