Σύμφωνα με διεθνή μέσα ενημέρωσης που καλύπτουν τη δίκη, ο 72χρονος άκουσε ανέκφραστος την ετυμηγορία – Μικρές ποινές στους συγκατηγορούμενους του Ντομινίκ Πελικό.
Ένοχος για όλες τις κατηγορίες κρίθηκε σήμερα (19/12) ο Ντομινίκ Πελικό για την υπόθεση μαζικών βιασμών της συζύγου του, Ζιζέλ Πελικό, από το 2011-2020, σε μια υπόθεση που συγκλόνισε τη Γαλλία και όλο τον κόσμο.
Ο Ντομινίκ Πελικό, που είναι ο μόνος από τους 51 κατηγορούμενους που έχει ομολογήσει το κατηγορητήριο, καταδικάστηκε σε κάθειρξη είκοσι ετών για κατά συρροή βιασμό τής υπό νάρκωση συζύγου του.
Σύμφωνα με διεθνή μέσα ενημέρωσης που καλύπτουν τη δίκη, ο 72χρονος άκουσε ανέκφραστος την ετυμηγορία, την ώρα που η σύζυγός του, σύμβολο του αγώνα κατά της έμφυλης βίας, κουνούσε το κεφάλι της καταφατικά.
Ένοχους έκρινε το δικαστήριο και τους υπόλοιπους 50 κατηγορούμενους, ωστόσο οι ποινές που τους επιβλήθηκαν είναι χαμηλότερες από αυτές που πρότειναν οι εισαγγελείς, προκαλώντας τις αντιδράσεις ακτιβιστών και ακτιβιστριών που βρίσκονταν έξω από τη δικαστική αίθουσα και στο άκουσμα των ποινών φώναξαν “Ντροπή στη δικαιοσύνη”.
Οι κατηγορούμενοι έχουν προθεσμία δέκα ημέρες για να ασκήσουν έφεση. Η δικηγόρος του Ντομινίκ Πελικό, μάλιστα, εξερχόμενη από τη δικαστική αίθουσα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι θα εξετάσουν το ενδεχόμενο να ασκήσουν έφεση εντός των επόμενων ημερών.
Απογοητευμένα τα παιδιά της Πελικό
Τα παιδιά της Ζιζέλ Πελικό δήλωσαν «απογοητευμένα» από τις ποινές που επιβλήθηκαν στους 51 κατηγορούμενους, οι οποίες κυμαίνονται από 3 χρόνια φυλάκιση (εκ των οποίων τα δύο με αναστολή) έως 20 χρόνια κάθειρξη (σ.σ. στον πατέρα τους), εκτιμώντας ότι είναι πολύ «μικρές».
«Τα παιδιά είναι απογοητευμένα από αυτές τις μικρές ποινές», σχολίασε μέλος της οικογένειας Πελικό, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Κανένα μέλος της οικογένειας δεν θέλησε να μιλήσει με τον Ντομινίκ Πελικό μετά την καταδίκη του σε 20 χρόνια κάθειρξη. «Δεν υπήρχε κανένα τέτοιο θέμα», τόνισε η πηγή.
Δίκη για τους βιασμούς της Gisele Pelicot: Το χρονικό της υπόθεσης
Οι αστυνομικοί καταμέτρησαν περίπου 200 βιασμούς σε βάρος της Ζιζέλ Πελικό. Τους περισσότερους διέπραξε ο σύζυγός της, ενώ τους υπόλοιπους 92 άνδρες παντελώς άγνωστοι στην ίδια. Αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να ταυτοποιηθούν οι άνδρες αυτοί, να κατανοήσουν οι αρχές την ιστορία πίσω από τη χρόνια σεξουαλική κακοποίηση της γυναίκας και να απαγγελθούν κατηγορίες σε κάθε ύποπτο.
Για να γίνει αυτό «επέλεξα να συγκροτήσω μια περιορισμένη ομάδα, αποτελούμενη από τέσσερα άτομα», εξήγησε από το βήμα του μάρτυρα ο αστυνομικός επιθεωρητής Ζερεμί Μπος Πλατιέρ. «Και επέλεξα ανθρώπους αρκετά δυνατούς για να αντικρίσουν τις εικόνες», σχολίασε, αναφερόμενος λεπτομερώς στις μακροχρόνιες, κοπιαστικές έρευνες.
Ο αποτροπιαστικός ρόλος του συζύγου
Άθελά του, ο κατηγορούμενος σύζυγος διευκόλυνε την έρευνα: είχε αποθηκεύσει στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή τους χιλιάδες φωτογραφίες και τα βίντεο που είχε τραβήξει.
Όλο το υλικό έφερε επίσης λεπτομερείς περιγραφές: σε ένα φάκελο με τον τίτλο «κακοποίηση» είχε καταγράψει το όνομα, την ηλικία, ακόμη και τον αριθμό τηλεφώνου κάθε άνδρα που πήγε στο σπίτι για να βιάσει την αναίσθητη γυναίκα του. Οι αστυνομικοί έπρεπε πλέον να βρουν «τον Κρις τον πυροσβέστη», τον «Κουεντίν», τον «Γκαστόν», τον «Νταβίντ τον Μαύρο» ή ακόμη τον «Ζανλυκασιάτ».
Παράλληλα, η ομάδα ακολούθησε τα πολλά ίχνη που άφησαν οι δράστες στις τηλεφωνικές συνομιλίες τους με τον σύζυγο. Η επικοινωνία ξεκινούσε από το διαδίκτυο, στον ιστότοπο γνωριμιών Coco.fr, στη συνέχεια μεταφερόταν σε ένα «ιδιωτικό» chat room που έκλεισε τον περασμένο Ιούνιο με δικαστική απόφαση επειδή είχε μετατραπεί σε «άντρο αρπακτικών». Τέλος, ο σύζυγος επικοινωνούσε με τους επίδοξους βιαστές μέσω του Skype ή στο τηλέφωνο.
Οι αστυνομικοί κατάρτισαν μια πρώτη λίστα 11 «επαφών» και αναζήτησαν τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των προσώπων αυτών με τη βοήθεια της Microsoft.
Οι δικηγόροι του 71χρονου ζήτησαν να γίνει η εκδίκαση της υπόθεσης κεκλεισμένων των θυρών.
Οι δικαστές έκαναν τελικά, αποδεκτό το αίτημα της γυναίκας προκειμένου να είναι ανοιχτές οι πόρτες της αίθουσας έως το τέλος της εκδίκασης καθώς, όπως είπε, κουράστηκε να ντρέπεται ενώ ήταν το θύμα.