ΑΠΟΦΑΣΗ
POGREBNYY κ.α. κατά Ουκρανίας, της 19.10.2023 ( αριθ. προσφ. 42419/04)
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατάσχεση διαβατηρίου και άδειας ικανότητας οδήγησης του προσφεύγοντος κατά το χρονικό διάστημα που διαρκούσε η ποινική δίκη σε βάρος του αλλά και μετά την έκδοση αμετάκλητης απόφασης.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν ήταν σαφές εάν ο προσφεύγων διέθετε διαβατήριο αλλά απεδείχθη η ύπαρξη και κατάσχεση της άδειας οδήγησής του που είναι ένα έγγραφο που απαιτείται για καθημερινή χρήση. Επομένως, η στέρησή του αντιπροσώπευε διαρκή παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή.Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η διατήρηση των προσωπικών εγγράφων του προσφεύγοντος μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας εναντίον του δενείχε νομική βάση ούτε επιδίωξε νόμιμο σκοπό.
Το ΕΔΔΑέκρινε ότι η παρέμβαση δεν ήταν δικαιολογημένη για τους σκοπούς του άρθρου 8 § 2 και διαπίστωσε παραβίαση της ιδιωτικής ζωής (άρθρο 8 παρ. 1) και επιδίκασε στον προσφεύγοντα 1.200 ευρώ για ηθική βλάβη.
ΔΙΑΤΑΞΗ
Άρθρο 8
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ο πρώτος προσφεύγων, κ. BorysOleksandrovychPogrebnyy, είναι Ουκρανός υπήκοος που γεννήθηκε το 1955 και ζει στο Vasylkiv, περιοχή του Κιέβου. Η δεύτερη, τρίτη και τέταρτη προσφεύγουσες είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις που ονομάζονται :Rodyna, Myloserdya και Ένωση Μεγάλων Οικογενειών του Κιέβου, οι οποίες ιδρύθηκαν όλες σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και διευθύνονται από τον πρώτο προσφεύγοντα.
Η υπόθεση αφορούσε διάφορες πτυχές της ποινικής διαδικασίας κατά του πρώτου προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένης της κατάσχεσης προσωπικών στοιχείων (διαβατήριο, άδεια οδήγησης κ.α.) που αυτός και οι άλλοι προσφεύγοντες είχαν στην κυριότητα τους. Άσκησαν προσφυγή για παραβίαση του άρθρου 8 της Σύμβασης.
Ειδικότερα ο πρώτος προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η αστυνομία είχε κατασχέσει και παρέλειψε να επιστρέψει τα προσωπικά του έγγραφα και τα οικονομικά έγγραφα που σχετίζονταν με τις δραστηριότητες της δεύτερης προσφεύγουσας.
ΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ…
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι η Κυβέρνηση υπέβαλε αποδεικτικά στοιχεία που υποδήλωναν ότι ο πρώτος προσφεύγων δεν διέθετε διαβατήριο για ταξίδια στο εξωτερικό αλλά διέθετε στην κατοχή του την ιατρική του άδεια μέχρι το 2007. Το Δικαστήριο θεώρησε ότι είναι πρωτίστως ο ρόλος των εθνικών δικαστηρίων να καθορίσουν τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης. Αυτά έκριναν με διαφορετικές αποφάσεις που εκδόθηκαν στις 21 Μαρτίου 2006, 17 Απριλίου 2007 και 24 Οκτωβρίου 2011 ότι η αστυνομία είχε κατασχέσει τα έγγραφα του προσφεύγοντος και δεν τα είχε επιστρέψει. Επιπλέον, οι διάδικοι δεν αμφισβήτησαν ότι η απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου της 17 Απριλίου 2007, αν και στη συνέχεια ακυρώθηκε, είχε διατάξει την αστυνομία να επιστρέψει τα προσωπικά έγγραφα του πρώτου προσφεύγοντος.
Το Δικαστήριο επισήμανε ότι η κατάσχεση εγγράφων που απαιτούνται συχνά στην καθημερινή ζωή για να αποδειχθεί η ταυτότητα κάποιου, όπως το διαβατήριο, συνιστά παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή. Ανεξάρτητα από την υποτιθέμενη κατάσχεση του διαβατηρίου του πρώτου προσφεύγοντος για να μπορέσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό, δεδομένου ότι δεν είναι απολύτως σαφές εάν του εκδόθηκε, το Δικαστήριο σημείωσε ότι η άδεια οδήγησης που κατασχέθηκε από αυτόν ήταν επίσης ένα έγγραφο που απαιτείται για καθημερινή χρήση. Επομένως, η στέρησή του αντιπροσώπευε διαρκή παρέμβαση στην ιδιωτική του ζωή. Το Δικαστήριο σημείωσε επίσης ότι η κυβέρνηση δεν πρότεινε ότι η διατήρηση των προσωπικών εγγράφων του προσφεύγοντος μετά τη ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας εναντίον του είχε νομική βάση ή επιδίωξε νόμιμο σκοπό.
Το ΕΔΔΑέκρινε ότι η παρέμβαση δεν ήταν δικαιολογημένη για τους σκοπούς του άρθρου 8 § 2 και, διαπίστωσε παραβίαση του σεβασμού της ιδιωτικής του προσφεύγοντος (άρθρο 8 της ΕΣΔΑ).
Δίκαιη ικανοποίηση (άρθρο 41):Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ουκρανία έπρεπε να καταβάλει στον προσφεύγοντα 1.200 ευρώ για ηθική βλάβη και 100 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
(επιμέλεια echrcaselaw.com).