ΔΠρΑγρινίου (τριμ.) Α264/2022: Αγωγή με αίτημα την αποζημίωση για την ψυχική οδύνη που οι ενάγουσες υπέστησαν από τον θάνατο του οικείου τους από πράξεις και παραλείψεις ιατρών οργάνων του εναγόμενου Νοσοκομείου.
Η χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης που προβλέπεται στο άρθρο 932 εδ. γ´ Α.Κ. αποσκοπεί στην ηθική παρηγορία και την ψυχική ανακούφιση των μελών της οικογένειας του θανόντος, από τον ψυχικό πόνο που δοκιμάζουν κατά τον χρόνο του θανάτου του.
Κατά την αληθή έννοια της ανωτέρω διάταξης, στην οικογένεια του θανόντος περιλαμβάνονται οι εγγύτεροι συγγενείς του και στενώς συνδεόμενοι μ’ αυτόν, οι οποίοι δοκιμάσθηκαν ψυχικά από την απώλειά του, ενώ είναι αδιάφορο αν συζούσαν μαζί του ή διέμεναν χωριστά. Υπό την έννοια, δε, αυτή μεταξύ των προσώπων τούτων, εκτός του ή της συζύγου και των εξ αίματος συγγενών κατ’ ευθεία γραμμή και εκ πλαγίου έως και δεύτερου βαθμού, περιλαμβάνονται και οι εξ αγχιστείας πρώτου βαθμού (ΣτΕ 2210/2017, 3552/2014) και δεν περιλαμβάνονται τέκνα των αδελφών του θανόντος, ήτοι τα από αδελφό/αδελφή ανήψια –τρίτου βαθμού εξ αίματος και εκ πλαγίου- ανεξαρτήτως αν υπάρχουν και άλλοι εγγύτεροι συγγενείς ή αν αυτοί είναι οι μόνοι τούτοι του θανόντος.
Θάνατος του συγγενούς των εναγόντων από πνευμονική εμβολή, μετά από τη νοσηλεία του στο εναγόμενο νοσοκομείο. Από τη δικαστική πραγματογνωμοσύνη που διέταξε το Δικαστήριο με προδικαστική απόφασή του, προέκυψε ότι δεν διενεργήθηκαν οι απαραίτητες εξετάσεις με αποτέλεσμα την μη έγκαιρη διάγνωση της νόσου του και την χορήγηση της κατάλληλης αγωγής. Οι παραλείψεις αυτές είχαν ως συνέπεια τη μη αναστρέψιμη κατάσταση της υγείας του θανόντος και ήταν, κατά τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων, πρόσφορες να επιφέρουν το επιζήμιο αποτέλεσμα του θανάτου του ασθενούς. Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς την μητέρα και την αδελφή του θανόντος και απορρίπτει ως προς τις ανηψιές αυτού.