ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 403/2022 Πλαστογραφία – Αγορά ακινήτου.

Αριθμός 403/2022

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ε’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Βασδέκη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ζαμπέτα Στράτα, Μαρία Λεπενιώτη, Σοφία Οικονόμου και Παρασκευή Τσούμαρη-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 10 Δεκεμβρίου 2021, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτριου Ασπρογέρακα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση των αναιρεσειόντων – κατηγορουμένων: 1. Δ. Γ. του Ι., κατοίκου …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Βασιλικό, 2. Γ. Κ. του Ε., κατοίκου …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Βασιλικό, 3. Γ. Γ. του Κ., κατοίκου …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ηλία Αναγνωστόπουλο, για αναίρεση της υπ’αριθ. 30/2020 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας.
Το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και α) ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αναιρεσειόντων Δ. Γ. και Γ. Κ., ανέπτυξε και προφορικά τους λόγους που περιλαμβάνονται στις με αρ. 2/5.5.2021, 3/5.5.2021 αιτήσεις αναιρέσεως, αντίστοιχα, καθώς και τους από 22.11.2021 πρόσθετους λόγους αναίρεσης του Δ. Γ. που περιλαμβάνονται στο σχετικό δικόγραφο και ζήτησε να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και β) ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσείοντος Γ. Γ. ανέπτυξε και προφορικά τους λόγους που περιλαμβάνονται στην με αρ. πρωτ. 3449/23.4.2021 αίτηση αναιρέσεως και οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 424/2021.

Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε: α) να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, β) να απαλειφθεί από το κείμενο της απόφασης η επιβαρυντική περίσταση της χρήσης πλαστού εγγράφου και γ) να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, αν είναι δυνατή η σύνθεση του από άλλους δικαστές από εκείνους που είχαν δικάσει την υπόθεση και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες με αρ. 2/5-5-2021, 3/5-5-2021 και αρ. πρωτ. 3449/ 23-4-2021 αιτήσεις των Δ. Γ., Γ. Κ. και Γ. Γ. αντίστοιχα, για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 30/2020 καταδικαστικής σε βάρος τους απόφασης του δικάσαντος σε δεύτερο βαθμό Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας, έχουν ασκηθεί νομότυπα, με δήλωση των εκ των αιτούντων Δ. Γ. και Γ. Κ., ενώπιον του γραμματέα του εκδόντος την απόφαση δικαστηρίου και με δήλωση του εκ των αιτούντων Γ. Γ., προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και εμπρόθεσμα (άρθρα 464,473 παρ.2,3, 474, 504 του ΚΠΔ). Επομένως, είναι παραδεκτές και πρέπει αφού συνεκδικασθούν, να εξεταστούν περαιτέρω κατ’ουσίαν. Με τις ανωτέρω αιτήσεις πρέπει να συνεκδικαστούν για τον ίδιο λόγο και οι ασκηθέντες νομοτύπως και εμπροθέσμως από 22-11-2021 πρόσθετοι λόγοι αναίρεσης του αναιρεσείοντος Δ. Γ., που κατατέθηκαν στον γραμματέα της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου στις 24-11-2021.
Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 και 2 του ΠΚ, όπως ίσχυε πριν την 1.7.2019, “1. Όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση του άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Η χρήση του εγγράφου από αυτόν θεωρείται επιβαρυντική περίπτωση. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με τον παραπάνω σκοπό εν γνώσει χρησιμοποιεί πλαστό ή νοθευμένο έγγραφο”. Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 και 2 του ισχύοντος από 1.7.2019 ΠΚ “1. Όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση του άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος για τον παραπάνω σκοπό εν γνώσει χρησιμοποιεί πλαστό ή νοθευμένο έγγραφο”. Από τη σύγκριση των διατάξεων αυτών, που ως προς τα στοιχεία της υποκειμενικής και αντικειμενικής υπόστασης του οικείου εγκλήματος δεν διαφοροποιούνται, προκύπτει ότι ευμενέστερη διάταξη είναι αυτή του ισχύοντος από 1.7.2019 ποινικού κώδικα, καθόσον: α) η χρήση πλαστού δεν αποτελεί πλέον επιβαρυντική περίσταση κατά την παρ. 1 αλλά αυτοτελή πράξη (παρ. 2) που συρρέει φαινομενικά, όταν ακολουθεί την πλαστογραφία και απορροφάται από αυτήν. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 216 του ΠΚ, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της πλαστογραφίας, απαιτείται αντικειμενικώς μεν η απαρχής κατάρτιση εγγράφου (κατά την έννοια του άρθρου 13 στοιχ. γ` του ΠΚ) από τον υπαίτιο, είτε με απομίμηση του γραφικού χαρακτήρα είτε με τη θέση της υπογραφής του φερομένου ως συντάκτη είτε με την κατάχρηση της υπογραφής (συμπλήρωση κατά το δοκούν εγγράφου, που φέρει μόνο την υπογραφή τρίτου), που να το εμφανίζει ότι καταρτίστηκε από άλλον, ή η νόθευση γνήσιου εγγράφου, δηλαδή η αλλοίωση της έννοιας του περιεχομένου του, με μεταβολή του τελευταίου, υποκειμενικώς δε δόλος, που περιλαμβάνει τη γνώση (έστω και με την έννοια της αμφιβολίας) και θέληση των πραγματικών περιστατικών, που απαρτίζουν την πράξη και περαιτέρω σκοπός του υπαιτίου (υπερχειλής δόλος) να παραπλανήσει με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου άλλον για γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, οι οποίες αναφέρονται στην παραγωγή, διατήρηση, μεταβολή, μεταβίβαση ή απόσβεση δικαιώματος ή έννομης σχέσης ή κατάστασης δημόσιας ή ιδιωτικής φύσεως, ασχέτως αν επιτεύχθηκε ή όχι η παραπλάνηση. Η πλαστογραφία συνιστά, κατά τη διάταξη της παρ. 3 εδ. α` του άρθρου 216 του ισχύσαντος μέχρι την 30η-6-2019 ΠΚ, κακούργημα, τιμωρούμενο με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη, αν ο υπαίτιος της πράξης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον ή σκόπευε να βλάψει άλλον και το συνολικό όφελος που επιδίωξε ή η συνολική ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνουν το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ. Η διάταξη αυτή είναι επιεικέστερη από την αντίστοιχη της παρ. 3 του άρθρου 216 του ισχύοντος από την 1η-7-2019 ΠΚ, αφού για την ίδια πράξη απειλείται με αυτή, εκτός από την ποινή της κάθειρξης μέχρι δέκα έτη, και χρηματική ποινή. Ως περιουσιακό όφελος νοείται η βελτίωση της περιουσιακής κατάστασης του δράστη ή άλλου, υπέρ του οποίου ενεργεί, που επέρχεται με την αύξηση της οικονομικής αξίας της περιουσίας του ωφελουμένου ή προσπόριση άλλων ωφελημάτων οικονομικού χαρακτήρα ή με την αποσόβηση της μείωσης της περιουσίας του με βλάβη άλλου, η οποία από μόνη της αρκεί για τη θεμελίωση της πλαστογραφίας, αν το όφελος ή η βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ. Για τη θεμελίωση της βαρύτερης μορφής της πράξης και την κατάφαση του κακουργηματικού χαρακτήρα αυτής απαιτείται πρόσθετος σκοπός του υπαιτίου να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος με βλάβη τρίτου ή να βλάψει άλλον, εάν το όφελος ή η βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, είναι δε αδιάφορο αν ο σκοπός αυτός της περιουσιακής μετάθεσης, στην οποία απέβλεψε ο δράστης, επιτεύχθηκε ή όχι. Για τη στοιχειοθέτηση κακουργηματικής πλαστογραφίας δεν είναι αναγκαίο η περιουσιακή μετακίνηση να είναι αμέσως συνδεδεμένη με αυτή, με την έννοια ότι θα πρέπει να επέρχεται ευθέως και αμέσως με μόνη την υλική πράξη της κατάρτισης ή νόθευσης εγγράφου. Αρκεί ότι το όφελος ή η περιουσιακή ζημία έχουν ενταχθεί στον επιδιωκόμενο σκοπό και στο εν γένει, με την πλαστογραφία, παραπλανητικό σχέδιο του δράστη και ότι με την κατάρτιση του πλαστού ή τη νόθευση γνήσιου εγγράφου διαμορφώνονται οι όροι και προϋποθέσεις, για να υπάρξει στη συνέχεια η δυνατότητα, έστω και με την παρεμβολή άλλων ενεργειών του δράστη, χρονικώς επομένων της κατάρτισης του πλαστού εγγράφου, να επέλθει το σκοπηθέν όφελος ή η περιουσιακή ζημία.
Συνεπώς, για τη θεμελίωση του αξιοποίνου, ο νόμος απέβλεψε όχι στην αμεσότητα της ενέργειας του δράστη, σε σχέση με το αποτέλεσμα της περιουσιακής βλάβης ή του οφέλους, αλλά στην αμεσότητα του κινδύνου, τον οποίο ενέχει αυτή καθ` εαυτή η υλική πράξη της πλαστογραφίας, έστω και αν πρέπει να ακολουθήσει ενδεχομένως και περαιτέρω ενέργεια αυτού, η οποία ουσιαστικώς ενεργοποιεί τον κίνδυνο της επέλευσης του οφέλους ή της βλάβης (ΑΠ 1/2021, 314/2020, 720/2020, 1153/2019).
Εξάλλου, κατά το άρθρο 45 του ισχύοντος από την 1η-7-2019 Ποινικού Κώδικα, “αν δύο ή περισσότεροι πραγμάτωσαν από κοινού, εν όλω ή εν μέρει, τα στοιχεία της περιγραφόμενης στο νόμο αξιόποινης πράξης, καθένας τους τιμωρείται ως αυτουργός”. Με τον όρο “από κοινού”, με τον οποίο εκφράζεται η έννοια της συναυτουργίας, νοείται αντικειμενικά σύμπραξη στην εκτέλεση της κύριας πράξης και υποκειμενικά κοινός δόλος, δηλαδή ότι ο κάθε συμμέτοχος θέλει ή αποδέχεται την πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του διαπραττόμενου εγκλήματος, γνωρίζοντας ότι και οι λοιποί συμμέτοχοι πράττουν με δόλο τέλεσης του ίδιου εγκλήματος. Η σύμπραξη στην εκτέλεση της κύριας πράξης μπορεί να συνίσταται ή στο ότι καθένας πραγματώνει την όλη αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος ή ότι το έγκλημα πραγματώνεται με συγκλίνουσες επί μέρους πράξεις των συμμέτοχων, ταυτόχρονες ή διαδοχικές. Για τον έλεγχο από τον Άρειο Πάγο της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου 45 του ΠΚ, πρέπει να αναφέρονται στην απόφαση τα πραγματικά περιστατικά βάσει των οποίων το δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε ότι ο δράστης συμμετείχε στην τέλεση του εγκλήματος ως συναυτουργός (ΑΠ 1625/2019).
Τέλος, από τη διάταξη του άρθρου 46 παρ.1 α` του ΠΚ προκύπτει ότι για την ύπαρξη ηθικής αυτουργίας απαιτούνται: α) πρόκληση από τον ηθικό αυτουργό σε κάποιον άλλο της απόφασης να διαπράξει ορισμένη πράξη, η πρόκληση δε αυτή μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο, όπως υπόσχεση ή χορήγηση αμοιβής, πειθώ απειλή κ.α., β) η διάπραξη από τον άλλον της πράξης αυτής, και γ) δόλος του ηθικού αυτουργού, δηλαδή ηθελημένη πρόκληση της απόφασης για τη διάπραξη από τον άλλο της αντικειμενικής υπόστασης ορισμένου εγκλήματος με γνώση και θέληση ή αποδοχή της συγκεκριμένης εγκληματικής πράξης. Επί ηθικής αυτουργίας σε πλαστογραφία με χρήση του πλαστού εγγράφου, η χρήση και στην περίπτωση αυτή δεν αποτελεί πλέον επιβαρυντική περίσταση, αλλά αυτοτελή πράξη που συρρέει φαινομενικά, όταν ακολουθεί την πλαστογραφία και απορροφάται από αυτήν, ό,τι δηλαδή συνιστά και για το φυσικό αυτουργό της πλαστογραφίας, διότι θα ήταν άτοπο η συμμετοχή στη χρήση να συρρέει αληθώς με την πλαστογραφία και να θεμελιώνει ενδεχομένως βαρύτερη ποινή (ΑΠ 1153/2019, 435/1999).
Περαιτέρω, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` του ΚΠοινΔ, όταν αναφέρονται σ` αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της απόφασης, τα οποία αποτελούν ενιαίο σύνολο, δεν υπάρχει δε έλλειψη αιτιολογίας και στην περίπτωση που αυτή εξαντλείται σε επανάληψη του διατακτικού της απόφασης, το οποίο, όμως, εκτός από τα τυπικά στοιχεία του κατηγορητηρίου, περιέχει και πραγματικά περιστατικά, τόσο αναλυτικά και με τόση πληρότητα, ώστε να καθίσταται περιττή η διαφοροποίηση της διατύπωσης του σκεπτικού της. Σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα, που λήφθηκαν υπόψη από το δικαστήριο προκειμένου να μορφώσει την καταδικαστική του κρίση, όπως επιβάλλουν οι διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 του ΚΠοινΔ, για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί ο κατ` είδος προσδιορισμός τους (μάρτυρες, έγγραφα κλπ) χωρίς να απαιτείται ειδικότερη αναφορά ή αναλυτική παράθεσή τους και μνεία του τί προέκυψε από το καθένα χωριστά. Πρέπει, όμως, να προκύπτει με βεβαιότητα, ότι το δικαστήριο τα έλαβε υπόψη και τα συνεκτίμησε όλα και όχι μόνο ορισμένα από αυτά κατ` επιλογή, ενώ δεν είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους και δεν απαιτείται να προσδιορίζεται ποιό βάρυνε περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής κρίσης ούτε χρειάζεται να διευκρινίζεται από ποιό ή ποιά αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε η κάθε παραδοχή. Όταν δε εξαίρονται ορισμένα από τα αποδεικτικά μέσα, δεν σημαίνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα, αφού δεν εξαιρέθηκαν ρητά, ούτε ανακύπτει ανάγκη αιτιολόγησης, γιατί δεν εξαίρονται τα λοιπά. Η ύπαρξη του δόλου δεν είναι αναγκαίο, κατ` αρχήν, να αιτιολογείται ιδιαιτέρως, αφού αυτός ενυπάρχει στη θέληση παραγωγής των περιστατικών, που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και προκύπτει από τις ειδικότερες συνθήκες τέλεσής του, διαλαμβάνεται δε αιτιολογία περί αυτού (δόλου) στην κύρια αιτιολογία για την ενοχή, διότι εξυπακούεται ότι υπάρχει με την τέλεση των πραγματικών περιστατικών, που συγκροτούν αντικειμενικώς το έγκλημα, εκτός αν αξιώνονται από το νόμο πρόσθετα στοιχεία για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξης (άμεσος δόλος) ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση), κάτι που συμβαίνει στο εξεταζόμενο εν προκειμένω έγκλημα της πλαστογραφίας, στο οποίο αξιώνεται περαιτέρω σκοπός του υπαιτίου (υπερχειλής δόλος) να παραπλανήσει με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου άλλον για γεγονός, που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, οι οποίες αναφέρονται στην παραγωγή, διατήρηση, μεταβολή, μεταβίβαση ή απόσβεση δικαιώματος ή έννομης σχέσεως ή καταστάσεως δημόσιας ή ιδιωτικής φύσεως, ασχέτως αν επιτεύχθηκε ή όχι η παραπλάνηση. Για την πληρότητα της αιτιολογίας καταδικαστικής απόφασης, ως προς την ηθική αυτουργία, αρκεί η μνεία του τρόπου ή μέσου, με τα οποία ο ηθικός αυτουργός προκάλεσε στο φυσικό αυτουργό την απόφαση να διαπράξει ορισμένη αξιόποινη πράξη, την οποία αυτός τέλεσε, όπως παραινέσεων, προτροπών, πειθούς, φορτικότητας κλπ, με την έννοια της πειστικότητας, χωρίς να απαιτείται αναφορά και άλλων πραγματικών περιστατικών ή περαιτέρω εξειδίκευση σε τί συνίστανται οι παραινέσεις, οι προτροπές, η πειθώ, η φορτικότητα κλπ, που χρησιμοποίησε ο ηθικός αυτουργός. Ειδικότερα, αν το πρόσωπο του φυσικού αυτουργού είναι άγνωστο στη διαδικασία, για την καταδίκη του ηθικού αυτουργού θα πρέπει στην αιτιολογία να αναφέρονται περιστατικά που συνδέουν τον άγνωστο αυτουργό με τον ηθικό αυτουργό (ΑΠ 651/2020). Εξάλλου, λόγο αναίρεσης της απόφασης συνιστά, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε` του ΚΠοινΔ, και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει, όταν το δικαστήριο αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή, όταν το δικαστήριο, χωρίς να παρερμηνεύσει το νόμο, δεν υπήγαγε ορθά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, στη διάταξη που εφαρμόσθηκε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, που ιδρύει τον ανωτέρω αναιρετικό λόγο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε` του ΚΠοινΔ, συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διάταξης αυτής, η οποία υπάρχει, όταν στο πόρισμα της απόφασης, που προκύπτει από την αλληλοσυμπλήρωση του σκεπτικού και του διατακτικού της και ανάγεται στα στοιχεία και στην ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο σε σχέση με την ορθή εφαρμογή του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση. Δεν αποτελεί, όμως, λόγο αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και, ειδικότερα, η εσφαλμένη εκτίμηση και αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων και των εγγράφων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη συσχέτισης των αποδεικτικών μέσων μεταξύ τους, καθόσον, στις περιπτώσεις αυτές, με την επίφαση της έλλειψης αιτιολογίας ή της εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου, πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη, περί τα πράγματα, κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης υπ` αριθμ. 30/2020 αποφάσεώς του, το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, ότι αποδείχθηκαν, τα ακόλουθα: “Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως στο ακροατήριο, που περιέχονται στα ενσωματωμένα στην παρούσα απόφαση πρακτικά της δημόσιας συνεδριάσεως του παρόντος Δικαστηρίου, την ανάγνωση των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, τα οποία αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο και καταχωρήθηκαν στα ίδια πρακτικά, (τις από το Μάιο του 2011 και 10.8.2011 Εκθέσεις Γραφολογικής Πραγματογνωμοσύνης της Ειδικής Δικαστικής και Αναλυτικής Γραφολόγου Ε. Γ.-Τ., την από 15-4-2010 Έκθεση Γραφολογικής Γνωμοδοτήσεως της Μ. -Μ. Κ. Δικηγόρου -Δικαστικής Γραφολόγου και την από 15-6-2013 Έκθεση Γραφολογικής Διερεύνησης του Ειδικού Δικαστικού & Αναλυτικού Γραφολόγου Γ. (Ά.) Γ. σε συνδυασμό με τις απολογίες των κατηγορουμένων και γενικά από όλη τη συζήτηση της υποθέσεως (και από την αξιολογική εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από το άρθρο 177 παρ. 1 ΚΠΔ αρχή της ηθικής αποδείξεως,) αποδείχθηκαν τα εξής: Η Ι. -Μ. -Ε. Κ. του Α. γεννήθηκε την 24.6.1932. Το έτος 1997 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην … Μαγνησίας (βλ κατάθεση Γ. στο πρωτοβάθμιο). Πριν εγκατασταθεί στην … Μαγνησίας διατηρούσε σχολή χορού ( μπαλέτου) στην Κηφισιά. Ο πρώτος κατηγορούμενος Δ. Γ. κάτοικος …ς, ως γηγενής και γνώστης της περιοχής απολάμβανε της εμπιστοσύνης αρχικά της μητέρας της και την βοηθούσε στην διαχείριση των ακινήτων που αυτή κατείχε. Έτσι τον γνώρισε και η Ι.-Μ. Ε. Κ. με τον οποίο κατά την διάρκεια της παραμονής της στην … συνήψε φιλική και κατ’ άλλους ερωτικής φύσεως σχέση έχοντας σ’ αυτόν πλήρη εμπιστοσύνη. Τον μήνα Απρίλιο του έτους 2002 η Ι. Κ. εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την …, τον τελευταίο τόπο κατοικίας της, όπου και κατείχε μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία, την οποία είχε κληρονομήσει από τον 2ο σύζυγό της μητέρας της Α. Μ. και από την μητέρα της. Σχετικά με την εξαφάνιση της Μ. Κ. που είχε ως συνέπεια να κηρυχθεί αυτή σε αφάνεια με την με αριθμό 13/14.12.2016 αμετάκλητη απόφαση του Ειρηνοδικείου … με χρόνο έναρξης της αφάνειας της την 1.10.2002 αποδείχθηκαν τα εξής: Μετά την άνοιξη του έτους 2002 η Ε. σύζυγος Π. Β., ετεροθαλής αδελφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ., (Μ.) πληροφορήθηκε ότι κατά τα τελευταία χρόνια η Ι.-Μ.- Ε. Κ. είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με τον Δ. Γ. και ότι έκτοτε άρχισε να πωλείται η περιουσία της, χωρίς να αποδίδονται τα χρήματα (του αντίστοιχου τιμήματος) σε αυτή. Επίσης, πληροφορήθηκε ότι εξαιτίας αυτού του γεγονότος η Ι.-Μ.-Ε. Κ. αποφάσισε να άρει την πληρεξουσιότητα που είχε χορηγήσει προς τον Δ. Γ.. Ζήτησε πληροφορίες από δικηγόρο και από συμβολαιογράφο, αλλά, τελικά εξαιτίας απροσδιόριστων εμποδίων, ιδίως εξαιτίας έλλειψης χρημάτων, δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει την ανωτέρω απόφασή της. Επίσης, πληροφορήθηκε ότι περί την άνοιξη του έτους 2002 η Ι.-Μ.-Ε. Κ. εξαφανίστηκε από την περιοχή της …ς Μαγνησίας, όπου είχε εγκατασταθεί στη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής της, μετά την αναχώρησή της από την Κηφισιά Αττικής, όπου διέμενε και εργαζόταν παλαιότερα ως ιδιοκτήτρια σχολής χορού. Έκτοτε η Ε. Β., ο σύζυγός της, Π. Β., και άλλα συγγενικά ή φιλικά τους πρόσωπα άρχισαν να αναζητούν την Ι.-Μ.-Ε. Κ. και να ζητούν πληροφορίες από διάφορους ανθρώπους ως προς την τύχη της. Όλες οι σχετικές έρευνες απέβησαν άκαρπες, με συνέπεια να τους έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι από την άνοιξη του έτους 2002, οπότε εξαφανίστηκε από την … Μαγνησίας, η Ι.-Μ.-Ε. Κ. δεν είναι στην ζωή. Ως προς την εξαφάνιση της Ι.-Μ.-Ε. Κ. από την περιοχή της …ς Μαγνησίας η μάρτυρας, Α. Κ. του Κ., κάτοικος …, κατέθεσε στη διάρκεια της πρωτοβάθμιας δίκης τα εξής ουσιώδη: “… Το 2001 ερχόταν συχνά. Από το χειμώνα του 2002 μέχρι την άνοιξη μάθαινα ότι ήταν στην …, έτσι μου είπαν από την … τουλάχιστον, και η κ. Α. είπε ότι από την άνοιξη του 2002 δεν την είδε ξανά. Δεν μίλησε ξανά με την κ. Αποστόλου, ούτε τώρα τελευταία. Μέχρι το τέλος του 2001 την έβλεπα … Το 2002 έμαθα την εξαφάνισή της στις εκλογές του χωριού, μου το είπε μια κοπέλα από την …, δεν την ήξερα, μπορεί να ήταν Σεπτέμβριος, δημοτικές εκλογές του 2002. … Λέγονταν ότι την εξαφάνισε ο κ. Γ., το είπα στον Δ. (Γ.) αυτό και μου είπε ότι η Μ. (Ι.-Μ.-Ε. Κ.) πήγε στην Αγγλία για εγχείρηση και έδωσε τηλέφωνο που δεν αντιστοιχούσε πουθενά. Την αναζήτησαν τα αδέλφια της …”. Μετά τη λήψη των ανωτέρω πληροφοριών η Ε. Β. και ο σύζυγός της απευθύνθηκαν στη δημοσιογράφο Α. Ν. και ζήτησαν να διενεργήσει έρευνα, προκειμένου να εντοπιστεί η εξαφανισμένη Ι.-Μ.-Ε. Κ.. Πράγματι, η δημοσιογράφος Α. Ν. και τα πρόσωπα, τα οποία τη βοηθούσαν τότε στη διεξαγωγή των ερευνών της, πραγματοποίησαν επίμονες και πολύμηνες έρευνες στην περιοχή της Αττικής και της Μαγνησίας, προκειμένου να ανεύρουν την εξαφανισμένη Ι.-Μ.-Ε. Κ. ή να αποκομίσουν πληροφορίες σχετικές με την τύχη της, αλλά οι έρευνές τους δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα και όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τη διενέργεια των ερευνών, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα, η Ι.-Μ.-Ε. Κ. δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Ως προς το ανωτέρω ζήτημα, (δηλαδή ως προς την εξαφάνιση και τον πιθανό να μη βρίσκεται στη ζωή η Ι.-Μ.-Ε. Κ.), ο μάρτυρας κατηγορητηρίου, Ν. Κ. του Π., κάτοικος …, συνεργάτης της δημοσιογράφου Α. Ν., κατέθεσε στο πρωτόδικο δικαστήριο τα εξής ουσιώδη: “Γνωρίζουμε. Κάναμε μια μεγάλη έρευνα στην εκπομπή της κ. Ν. για την εξαφάνιση της συγκεκριμένης γυναίκας. … Αφού επιβεβαιώθηκε από Αρχές που ρωτήσαμε, η εξαφάνιση, ζητήσαμε στοιχεία σχετικά με τη ζωή της. … Ζητήσαμε τα έγγραφα, ώστε να εξακριβώσουμε αν είναι πλαστά τα πληρεξούσια. Ζητήσαμε τη βοήθεια της ειδικής γραφολόγου Μ.-Μ. Κ. … Από το 2002-2007 κρίθηκαν από την κ. Κ. ως πλαστά, εκτός από 2 πληρεξούσια που είχε κάνει η κ. Κ.. … Μέχρι και σήμερα δεν υπήρξε αποτέλεσμα στον εντοπισμό της αγνοουμένης. Πεποίθησή μας είναι ότι δεν βρίσκεται στη ζωή … Μετά τον κ. Ρ. μιλήσαμε με την Ε. Α., κολλητή της φίλη… Μιλήσαμε με κατοίκους της …ς, δεν ξέρανε κάτι συγκεκριμένο. … Ακολούθησε έρευνα και στην Αγγλία … Στο ζεύγος Β. δόθηκε τηλέφωνο από τον κ. Γ. στην Αγγλία, αλλά δεν βρέθηκε κανείς σε αυτό. Πήρα στο Προξενείο της Ελλάδας στο Λονδίνο και οι Διπλωμάτες έκαναν έρευνα στο αρχείο, δεν βρέθηκε κάτι. Ούτε θάνατος ούτε ζωή φάνηκε. Είπαν οι Διπλωμάτες ότι θα τον γνώριζαν τον θάνατο. Πήγαμε στην Κηφισιά, στην οδό …, δεν γνώριζαν οι γείτονες τι απέγινε, είχαν πολύ πριν το 2002 να την δουν. (Υπήρξαν) Πάρα πολλές μαρτυρίες σε διάφορα σημεία για γυναίκες που μοιάζουν με αυτήν. Ερευνήθηκαν από εμάς και διαπιστώθηκε ότι δεν πρόκειται για αυτήν. … Καλοκαίρι 2002 στην … είναι η τελευταία μαρτυρία ότι την είδαν, ότι ήταν ζωντανή. … Καταλήγουμε ότι η γυναίκα είναι αγνοούμενη από το 2002. Ακολούθως αποδείχθηκε ότι ο Δ. Γ. του Ι. , ο Γ. Κ. του Ε. και ο Γ. Γ. του Κ. γνωρίζοντας την περιουσιακή της κατάσταση και με σκοπό νοσφισθούν περιουσιακά στοιχεία δραττόμενοι από την εμφανισθείσα ευκαιρία αφενός της σχέσεως της Ι. Κ. με τον Δ. Γ. και αφετέρου της εξαφανίσεως της το 2002 από την Αμαλιάττολη στους κάτωθι αναφερόμενους τόπους και χρόνους, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, άπαντες οι ανωτέρω με πρόθεση προκάλεσαν σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που εκτέλεσε και ειδικότερα την πράξη της κατάρτισης πλαστών εγγράφων, με σκοπό να παραπλανήσουν με τη χρήση τους άλλους σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν έννομες συνέπειες, και σκόπευαν να προσπορίσουν στους εαυτούς τους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτους. Το περιουσιακό όφελος δε και η συνολική ζημία υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ και ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ. Επιπροσθέτως, προέβησαν κατά περίπτωση σε χρήση των ως άνω πλαστών εγγράφων. Την ανωτέρω πράξη της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία, με χρήση κατά περίπτωση τέλεσαν αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις τους στο τελικό τουλάχιστον ποσό των 785.562,98 ευρώ. Ειδικότερα:
1) Στην Αθήνα, στις 09.07.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση έπεισαν προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Β. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.07.2003 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς τον συγκατηγορούμενό τους, Γ. Κ. του Ε., την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει προς οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει ένα ακίνητό της, ήτοι μια πεπαλαιωμένη και ετοιμόρροπη οικία μετά του οικοπέδου της, εκτάσεως τριακοσίων (300) τετραγ. μέτρων περίπου, το οποίο βρίσκεται στην … του Νομού Μαγνησίας, αξίας αντικειμενικής 29.002,09 ευρώ και να εισπράττει το τίμημα ή και να πιστώνει με αυτό τους αγοραστές. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης του ως άνω ακινήτου στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους Γ. Κ.. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και το προσκόμισε ο Γ. Κ. ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σούρπης Γαρυφαλλιάς Σταύρη και ενεργώντας ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ., ζήτησε και πέτυχε τη σύνταξη του υπ’ αριθ. …/14.08.2003 πωλητηρίου αστικού ακινήτου, δυνάμει του οποίου η κυριότητα του ως άνω ακινήτου – οικοπέδου, εμβαδού 312,02 τ.μ. με την επ’ αυτού οικία, εμβαδού 84 τ.μ., μεταβιβάστηκε στη σύζυγό του Ε. Β..
2)
Σε άγνωστο τόπο, κατά το χρονικό διάστημα από 09.07.2003 έως και 14.08.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. στις δύο (2) από 08.04.2002 και 15.04.2002 αποδείξεις πληρωμής, με τις οποίες φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. έχει λάβει αντιστοίχως το ποσό των 22.010 ευρώ ή 7.500.000 δρχ. και το ποσό των 6.000.000 δρχ. ως εξόφληση για τη δήθεν πώληση της οικίας της στην … στο Γ. Κ. του Ε., έχοντας σκοπό με τη χρήση τους να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με τη νομιμότητα της κατάρτισης του πληρεξουσίου και του συμβολαίου που περιγράφηκε ανωτέρω στην υπό στοιχείο (1) πράξη.
3)Στην Αθήνα, στις 09.07.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση κατέπεισαν και προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Β. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 ΔΑΤ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.07.2003 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς τον Ό. Α. του Γ. την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμοί της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει προς οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει ένα ακίνητό της,, ήτοι ένα ελαιοπερίβολο εκτάσεως εξήντα (60) στρεμμάτων με τριακόσια (300) ελαιόδενδρα, το οποίο βρίσκεται στην … … στη θέση “…” και συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία Μ. Μ., δυτικά με θάλασσα, βόρεια με θάλασσα και νότια με ιδιοκτησία Ι. Χ., όπως περιγράφεται στην υπ’ αριθ. …/13.02.1991 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς της Συμβολαιογράφου Αθηνών Βικτωρίας Παπαευαγγέλου-Παπακωνσταντίνου, αξίας τουλάχιστον 637.833,75 ευρώ και να εισπράττει το τίμημα ή και να πιστώνει με αυτό τους αγοραστές. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης του ως άνω ακινήτου στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους Ό. Α. του Γ., και ενώ σκόπευαν να το μεταβιβάσουν για να καρπωθούν το τίμημα της αγοραπωλησίας.
4) Σε άγνωστο τόπο, κατά το χρονικό διάστημα από 08.07.2003 έως και 23.07.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. στις δύο (2) από 08.07.2003 και 17.07.2003 αποδείξεις πληρωμής, με τις οποίες φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. έχει λάβει αντιστοίχως το ποσό των 21.670 ευρώ έναντι αγοράς και το ποσό των 15.000 ευρώ ως εξόφληση για τη δήθεν πώληση ενός ελαιοπερίβολου εκτάσεως εξήντα (60) στρεμμάτων με τριακόσια (300) ελαιόδενδρα, το οποίο βρίσκεται στην … … στη θέση “…”, να θέσει τη πλαστή γραφή της στην από 08.07.2003 απόδειξη, να θέσει σε αμφότερες τις αποδείξεις την πλαστή σφραγίδα του 492 Α.Τ. Τερψιθέας, το οποίο με την ονομασία αυτή λειτουργούσε έως 01.04.2001 και έκτοτε λειτουργεί ως Β’ Α.Τ. Τερψιθέας, να θέσει στην από 08.07.2003 απόδειξη την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΦ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ Α.Τ.” και την πλαστή υπογραφή του Αστυνόμου Α’ Κ. Ε., ο οποίος βεβαίωνε δήθεν το γνήσιο της υπογραφής της Ι.- Μ.-Ε. Κ., παρά το ότι ο αστυνομικός αυτός ουδέποτε υπηρέτησε στο αστυνομικό αυτό τμήμα και να θέσει στην από 17.07.2003 απόδειξη την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ· ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΦ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ Α.Τ.” και την πλαστή υπογραφή του Αστυνόμου Α’ Κ. Ν., ο οποίος βεβαίωνε δήθεν το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ., παρά το ότι ο αστυνομικός αυτός υπηρέτησε στο αστυνομικό αυτό τμήμα από 31.08.2000 έως και 31.08.2002, ήτοι σε χρόνο προγενέστερο της δήθεν επικύρωσης, έχοντας σκοπό με τη χρήση τους να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με τη νομιμότητα και εγκυρότητα της κατάρτισης τους πληρεξουσίου συμβολαίου που περιγράφηκε ανωτέρω στην υπό στοιχείο (3) πράξη, με τη δήθεν καταβολή στην Ι.-Μ.-Ε. Κ. του αναλογούντος τιμήματος.
5) Στην Αθήνα, στις 09.09.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ. – Ε. Κ. του Α. και της Φ.- Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 ΔΑΤ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.09.2004 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς το συγκατηγορούμενό τους Γ. Γ. του Κ., την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει, μεταβιβάσει, παραχωρήσει και παραδώσει προς την εταιρία με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, με έδρα την Αθήνα, η οποία συστάθηκε με την υπ’ αριθ. …/2004 πράξη της Συμβολαιογράφου Αθηνών Βαρβάρας Σγούρα, όπως διορθώθηκε με την υπ’ αριθ. …/2004 πράξη της ίδιας Συμβολαιογράφου και μέλη του Δ.Σ. αυτής ήταν ο Δ. Γ. του Ι. και οι συγκατηγορούμενοί του Γ. Γ. και Γ. Κ. (ΦΕΚ τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ, αριθ. φύλ. …/..2004), ακόμα και με αυτοσύμβαση, κατά το άρθρο 235 ΑΚ, με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες και τίμημα που αυτός εγκρίνει τα κάτωθι ακίνητα που βρίσκονται όλα στην …: (α) ελαιοπερίβολο σαράντα (40) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (β) οικόπεδο τριών (3) στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (γ) οικόπεδο ενός (1) στρέμματος ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (δ) ελαιοπερίβολο πέντε (5) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (ε) ελαιοπερίβολο τριών (3) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση … και (στ) αγροτεμάχιο δύο (2) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, συνολικής αξίας 101.544,91 ευρώ, αλλά πραγματικής τουλάχιστον 150.000 ευρώ κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, με όλα τα δικαιώματά της, προσωπικά και εμπράγματα και τις σχετικές αγωγές και ενστάσεις της κατά την απόλυτη κρίση του. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης των ως άνω ακινήτων στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους, με σκοπό την παραπέρα διάθεσή τους στην εταιρεία συμφερόντων τους έναντι μηδενικού στην πραγματικότητα τιμήματος. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και στις 23.02.2007 ο Γ. Γ. το προσκόμισε ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και ενεργώντας ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ. ζήτησε και πέτυχε τη σύνταξη του υπ’ αριθ. 3.678/23.02.2007 πωλητηρίου αστικού ακινήτου, το οποίο μεταγράφηκε στον τόμο … με αριθμό … των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σούρπης, δυνάμει του οποίου η κυριότητα των ως άνω ακινήτων, όπως η έκταση αυτών προέκυψε από νεότερη εμβαδομέτρηση, περιήλθε στην κυριότητα της εταιρείας με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, η οποία είναι συμφερόντων τους καθώς στο Δ.Σ. αυτής ήταν ο Δ. Γ., ο Γ. Γ. ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος και ο Γ. Κ. (ΦΕΚ τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ, αριθ. φύλ. 10.832/04.10.2006). Ήτοι μεταβιβάστηκαν (α) ελαιοπερίβολο 41.483,75 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 51.254 ευρώ, (β) αγροτεμάχιο 3.018,39 τ.μ., στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 9.562,28 ευρώ, (γ) αγροτεμάχιο 892,64 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 1.413,94 ευρώ, (δ) ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου αγροτεμαχίου 13.586,53 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 8.018.75 ευρώ, (ε) αγροτεμάχιο 3.009,39 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 18.574,55 ευρώ και (στ)αγροτεμάχιο 2.061,08 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 12.721,39 ευρώ. 6) Στην Αθήνα, στις 09.09.2004, με πειθώ και έναντι αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.- Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ…./09.09.2004 ειδικό πληρεξούσιο του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς το δικηγόρο του Πρωτοδικείου Βόλου Χρήστο Βούλγαρη την εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο να παρίσταται σε όλα τα δικαστήρια, οποιουδήποτε βαθμού και σε κάθε αρχή δικαστική, διοικητική κλπ., να ασκεί κάθε ένδικο βοήθημα και ένδικο μέσο και να το υποστηρίζει στα αρμόδια όργανα και να ασκήσει αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου κατά του υπ’ αριθ. 193/2004 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας και να την εκπροσωπήσει κατά τη συζήτηση αυτής. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί με το θάνατό της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
7) Στην Αθήνα στις 09.09.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικό πληρεξούσιο του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. διόριζε ειδικούς πληρεξουσίους, αντιπροσώπους και αντικλήτους (α) τον Δ. Γ. του Ι. και (β) τον Α. Ρ. του Γ., δικηγόρο Αθηνών, και τους παρείχε την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και δικαίωμα, όπως αντ’ αυτής, για λογαριασμό της είτε από κοινού είτε χωριστά ο καθένας και με βάση το ανωτέρω πληρεξούσιο να εισπράττουν από τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ή άλλο ασφαλιστικό φορέα η Επικουρικό ταμείο ή από τράπεζα ή από ταχυδρομείο κάθε ποσό που δικαιούται αυτή ως σύνταξη, επιδόματα, νοσήλεια κ.λ.π., είτε σε μετρητά είτε σε επιταγές και να καταβάλλουν στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας κάθε ποσό που τυχόν οφείλει αυτή και να πωλήσουν μεταβιβάσουν, παραχωρήσουν και παραδώσουν προς οποιονδήποτε και οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνουν ένα ακίνητό της, εκτάσεως δέκα (10) περίπου στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, το οποίο βρίσκεται στη θέση … …ς. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ., να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
8) Στην Αθήνα, κατά το χρονικό διάστημα από 11.10.2004 έως 16.10.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., να θέσει την πλαστή υπογραφή της Α. Γ. με την οποία και ως υπάλληλος του ΚΕΠ του Δήμου Αθηναίων δήθεν βεβαίωνε το γνήσιο υπογραφής της ανωτέρω, να θέσει πλαστή σφραγίδα με την ένδειξη “Βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής” σε μία γραμμή, ενώ στη γνήσια αναγράφεται σε δύο γραμμές “Βεβαιώνεται το ιδιόχειρο της υπογραφής”, να θέσει πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ-ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ” στην από 11.10.2004 εξουσιοδότηση, βάσει της οποίας φερόταν να εξουσιοδοτεί τον συγκατηγορούμενό τους Μ. Η., όπως αντ’ αυτής και για λογαριασμό της εισπράξει από τον Ο. Γ.Α. ή το ταχυδρομείο τη σύνταξη που λάμβανε, επίσης να εισπράξει τα ανείσπρακτα ποσά της σύνταξής της και γενικά να υπογράψει και καταθέσει κάθε απαιτούμενο έγγραφο προς το σκοπό αυτό. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τον Ο ΓΑ σχετικά με το ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. βρισκόταν εν ζωή και δικαιούνταν τη σύνταξή της, προκειμένου να την εισττράξουν αυτοί. Της πλαστής αυτής εξουσιοδότησης μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και την προσκόμισε στις 10.12.2004 στον ΟΓΑ ο Μ. Η., υποβάλλοντας την υπ’ αριθμ πρωτοκ. 656566/10.12.2004 αίτηση αλλαγής τρόπου πληρωμής της σύνταξης, ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ., αιτούμενος την επαναχορήγηση της σύνταξης και την αποστολή της στην Αθήνα και στην …, όπου διατηρούσε το γραφείο του και έδρευε η εταιρία με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτό να εισπράξει για λογαριασμό όλων τους το ποσό των 6.290,11 ευρώ με επιταγή του Απριλίου του 2005 με αναδρομικά ποσά συντάξεων για ένα έτος, το ποσό των 563,15 ευρώ τον Ιούλιο του 2005, το ποσό των 408,68 ευρώ το Νοέμβριο του 2005 και το ποσό των 1.030,21 ευρώ το Δεκέμβριο του 2005, ήτοι συνολικά εισπράξανε το ποσό των 8.292,15 ευρώ.
9) Στην Αθήνα, στις 05.12.2006, άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση κατέπεισαν και προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αθανασίας Οικονόμου και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/05.12.2006 πληρεξούσιο της ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.- Μ.-Ε. Κ. διόριζε ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητό της τον συγκατηγορούμενό τους Ή. Μ. του Θ., προς τον οποίο παρείχε την εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα όπως αντ’ αυτής και για λογαριασμό της εισπράττει από τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ή άλλο ασφαλιστικό φορέα ή Επικουρικό ταμείο ή από τράπεζα ή από ταχυδρομείο κάθε ποσό που δικαιούται αυτή ως σύνταξη, επιδόματα, νοσήλεια κλπ., είτε σε μετρητά είτε σε επιταγές, να καταβάλει στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας κάθε ποσό που τυχόν οφείλει αυτή και γενικά να ενεργεί ότι άλλο χρειαστεί μέσα στα πλαίσια των εντολών. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τον ΟΓΑ σχετικά με το ότι η Ι.-Ε. Κ. βρισκόταν εν ζωή και δικαιούνταν τη σύνταξή της, προκειμένου να την εισπράξουν αυτοί. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκανε χρήση και το προσκόμισε στις 11.12.2006 στον ΟΓΑ ο Μ. Η., υποβάλλοντας την υπ’ αριθμ. πρωτοκ. …/…/11.12.2006 αίτηση άρσης αναστολής πληρωμής της σύνταξης, ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ., αιτούμενος την επαναχορήγηση της σύνταξης, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτό να εισπράξει για λογαριασμό όλων τους το ποσό των 4.013,45 ευρώ με επιταγή του Απριλίου του 2007 με αναδρομικά ποσά συντάξεων για ένα έτος, το ποσό των 533,28 ευρώ τον Μάιο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Ιούνιο του 2007, το ποσό των 399,96 ευρώ τον Ιούλιο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Αύγουστο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Οκτώβριο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Νοέμβριο του 2007, το ποσό των 544,39 ευρώ τον Δεκέμβριο του 2007, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Ιανουάριο του 2008, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Φεβρουάριο του 2008. το ποσό των 316,80 ευρώ τον Μάρτιο του 2008, το ποσό των 481,80 ευρώ τον Απρίλιο του 2008, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Μάιο του 2008 και το ποσό των 316,80 ευρώ τον Ιούνιο του 2008, ήτοι συνολικά εισέπραξαν το ποσό των 8.890,08 ευρώ. Επίσης, με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν την αρμόδια Δ.Ο.Υ. … για την παραλαβή των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος της Ι.- Μ.-Ε. Κ., σχετικά με την υποβολή αυτών από υπαρκτό πρόσωπο, τις οποίες παρέδωσαν στη λογίστρια Ρ. Μ., την οποία ο συγκατηγορούμενός τους Ή. Μ. εξουσιοδότησε στις 27.03.2007 δυνάμει του άνω πλαστού πληρεξουσίου να συντάξει και να καταθέσει φορολογικές δηλώσεις, 10) Στην Αθήνα, στις 13.10.2007, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ. Ο., υπαλλήλου του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών του Δήμου Αθηναίων, στα καθήκοντα της οποίας ανάγεται και η βεβαίωση του ιδιοχείρου της υπογραφής των πολιτών και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στην από 12.11 1 υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, την οποία φερόταν απευθύνει στον Δ. Γ. και στον Α. Χ. και με την οποία φερόταν να δηλώνει ότι είχε εξοφληθεί πλήρως από τον Δ. Γ. του Ι. και τον Α. Χ. του Ι. για το τίμημα πώλησης του ακινήτου ιδιοκτησίας της, εκτάσεως δέκα (10) περίπου στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση … …ς, με όλα τα δικαιώματά της, προσωπικά και εμπράγματα δυνάμει του υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικού πληρεξουσίου του Συμβολαιογράφου Κωνσταντίνου Δ. και ότι ουδεμία απαίτηση έχει ή διατηρεί εναντίον τους. Επί του εγγράφου αυτού η ως άνω υπάλληλος βεβαίωσε παραπλανηθείσα το ιδιόχειρο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ.. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν μελλοντικά οποιονδήποτε συμβολαιογράφο κατά την προσκόμιση του ως άνω υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικού πληρεξουσίου του Συμβολαιογράφου Κωνσταντίνου Δ., που έφερε επίσης την πλαστή υπογραφή της, προκειμένου να καταρτιστεί οριστικό συμβόλαιο μεταβίβασης του ακινήτου στο όνομα του ως άνω Δ. Γ. του Ι., ενώ η πλαστογράφησή του ήταν επίσης ενταγμένη στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. και της προσπάθειάς τους να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
11) Στην Αθήνα, στις 13.10.2007, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ. Ο., υπαλλήλου του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών του Δήμου Αθηναίων, στα καθήκοντα της οποίας ανάγεται και η βεβαίωση του ιδιοχείρου της υπογραφής των πολιτών και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στην από 12.10.2007 ειδική εξουσιοδότηση με την οποία φερόταν αυτή να διορίζει πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο της τον συγκατηγορούμενό τους και δικηγόρο Ή. Μ. του Θ. (ΑΜΔΣΑ …) στον οποίο έδινε την εντολή, το δικαίωμα και την πληρεξουσιότητα και για λογαριασμό της να παραστεί και να την εκπροσωπήσει ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας κατά τη δικάσιμο της 15.10.2007 ή σε κάθε μετ’ αναβολή δικάσιμο και να υπερασπισθεί αυτήν στην εκκρεμούσα σε βάρος της κατηγορία, να ασκήσει αρμοδίως το ένδικο μέσο της εφέσεως κατά της τυχούσης καταδικαστικής αποφάσεως, να διορίζει και άλλους πληρεξουσίους δικηγόρους ή μη και να τους ανακαλεί και γενικά να ενεργεί και καθετί άλλο που είναι απαραίτητο για την εκτέλεση των παραπάνω εντολών ακόμη και αν δεν αναφέρεται στην εξουσιοδότηση, φερόμενη να δηλώνει ταυτόχρονα ότι αναγνωρίζει όλες τις πράξεις και ενέργειες του πληρεξουσίου της τις σχετικές με τις ανωτέρω εντολές, νόμιμες, έγκυρες, ισχυρές και απρόσβλητες και δεσμευτικές και σαν να έγιναν από αυτήν την ίδια. Επί του εγγράφου αυτού η ως άνω υπάλληλος βεβαίωσε παραπλανηθείσα το ιδιόχειρο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ.. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ., να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατό της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία. Της πλαστής αυτής εξουσιοδότησης μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και την προσκόμισε ο Μ. Η. στις 15.10.2007 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, με την ιδιότητα αυτού ως δικηγόρου και εκπροσώπησε, κατ’ άρθρο 340 ΚΠΔ, την κατηγορουμένη Ι.- Μ.-Ε. Κ. για την πράξη της απάτης σε βάρος του Δημοσίου από υπαίτιο που διαπράττει απάτες κατ’ επάγγελμα, και παρέστη για λογαριασμό της στις συνεδριάσεις της 15.10.2007 και της 16.10.2007, μετά από τις οποίες εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 428/2007 απόφαση του δικαστηρίου αυτού.
12) Σε άγνωστο τόπο, την 01.02.2007 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. σε υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, να θέσει με άλλη γραφή τα στοιχεία της ταυτότητάς της, ήτοι στο όνομα το “Ι.-Μ.”, στο επώνυμο Κ.”, στο όνομα και επώνυμο πατέρα το “Α.”, στο όνομα και επώνυμο μητέρας το “Φ. Ε.”, στην ημερομηνία γέννησης το “…1932”, στον τόπο γέννησης το “ΝΤΟΥΙΣΜΠΟΥΡΓΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ”, στον ΑΔΤ το “…”, στον τόπο κατοικίας το “…” και να θέσει με άλλη γραφή τη δήλωσή της, ήτοι “ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΩ ΤΗΝ Τ. Α. ΔΑΤ …, όπως αντί εμού παραλάβει από τη Δ.Ο.Υ. ΑΛΜΥΡΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ”, να θέσει τη πλαστή γραφή και υπογραφή του Δ. Κ., ο οποίος δήθεν θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και να θέσει πλαστή σφραγίδα του Α.Τ. Κορυδαλλού για τη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής, την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΤΥΝ. ΠΕΙΡΑΙΑ”. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τη Δ.ΟΥ. … σχετικά με το ότι η Ι.-Μ.- Ε. Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και εν ζωή ευρισκόμενο, προκειμένου να λάβουν φορολογική ενημερότητα, την οποία και πράγματι έλαβε ηλεκτρονικά μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ο Συμβολαιογράφος Αθηνών Κωνσταντίνος Δέδες κατά τη σύνταξη του υπ’ αριθ. …/22.02.2007 συμβολαίου αγοραπωλησίας αγροτεμαχίου, με το οποίο ο Δ. Γ. , φερόμενος ως πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α., δυνάμει του υπ’ αριθ. …/05.02.1999 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Αμαρουσίου Παρασκευής Λαζαράκου- Χαραλάμπους μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στην εταιρεία “Γ.. Γ. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ”, εκπροσωπούμενη από το συγκατηγορούμενό τους , Γ. Γ., ένα αγροτεμάχιο, εμβαδού 57.066 τετρ. μέτρων, κείμενο στη θέση “…” της κτηματικής περιφέρειας …ς.
13) Σε άγνωστο τόπο, την 01.02.2007 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. σε υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, να θέσει με άλλη γραφή τα στοιχεία της ταυτότητάς της, ήτοι στο όνομα το “Ι.-Μ.”, στο επώνυμο “Κ.”, στο όνομα και επώνυμο πατέρα το “Α.”, στο όνομα και επώνυμο μητέρας το “Φ. Ε.”, στην ημερομηνία γέννησης το “…1932”, στον τόπο γέννησης το “ΝΤΟΥΙΣΜΠΟΥΡΓΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ”, στον ΑΔΤ το “…”, στον τόπο κατοικίας το “…” και να θέσει με άλλη γραφή τη δήλωσή της, ήτοι “ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΩ ΤΗΝ Τ. Α. ΔΑΤ …, όπως αντ’ εμού καταθέσει φορολογικές δηλώσεις ενώπιον Δ.Ο.Υ. ΑΛΜΥΡΟΥ και κάθε σχετικό έγγραφο που έχει, σχέση με τη Φ.Δ.”, να θέσει την πλαστή γραφή και υπογραφή του Δ. Κ., ο οποίος δήθεν θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. και να θέσει πλαστή σφραγίδα του Α.Τ. Κορυδαλλού για τη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής, την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΤΥΝ. ΠΕΙΡΑΙΑ-ΑΣΤΥΝ. ΤΜΗΜΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ”. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τη Δ.Ο.Υ. … σχετικά με το ότι η Ι.- Μ.-Ε. Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και εν ζωή ευρισκόμενο, προκειμένου να καταθέσουν φορολογικές δηλώσεις αυτής, παρά το ότι αυτή ήδη ήταν από τον Απρίλιο του 2002 εξαφανισμένη προκειμένου να είναι δυνατή η έκδοση στο όνομά της βεβαίωσης φορολογικής ενημερότητας και να καταστεί εφικτή η από μέρους τους μεταβίβαση δυνάμει των πλαστών πληρεξουσίων της ακίνητης περιουσίας της.
14) Σε άγνωστο τόπο, την 18.03.2004 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. στο από 18 03.2004 ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο αυτή φερόταν δήθεν να συμβάλλεται με τον συγκατηγορούμενό τους Γ. Γ., να συμφωνεί και να συναποδέχεται ότι ο ανωτέρω συγκατηγορούμενός τους έχει καταβάλει σ’ αυτήν 36.670 ευρώ τον Ιούλιο του 2003 για πλήρη εξόφληση ελαιοπεριβόλου εκτάσεως 60 στρεμμάτων στη θέση … …ς και ότι αυτή δεν έχει άλλη απαίτηση για το κτήμα αυτό και ότι κατέβαλε την 18.03.2004 το ποσό των 30.000 ευρώ ως προκαταβολή από το συνολικό τίμημα των 130.000 ευρώ για την αγορά (α) ελαιοπερίβολου σαράντα(40)στρεμμάτων στη θέση …, (β) οικοπέδου τριών (3) στρεμμάτων στη θέση …, (γ) οικοπέδου ενός (1) στρέμματος στη θέση …, (δ) ελαιοπερίβολου πέντε (5) στρεμμάτων στη θέση … και (ε) ελαιοπερίβολου τριών (3) στρεμμάτων στη θέση …. Με το πλαστό αυτό έγγραφο είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με την καταβολή του τιμήματος για τη δήθεν νόμιμη συμφωνία μεταβίβασης των ανωτέρω ακινήτων και να εμφανίσουν την Ι.-M. Ε. Κ. ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατό της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
15)Σε άγνωστους τόπους και σε άγνωστους χρόνους, πάντως μετά το τέλος του 2008, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση και στα πλαίσια του σχεδίου τους περί σφετερισμού της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και συγκάλυψης αφενός του σχεδίου τους αυτού και αφετέρου του γεγονότος της εξαφάνισής της και του βέβαιου θανάτου της, αλλά από άγνωστη αιτία, προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή γραφή και υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. στις ακόλουθες επιστολές: (α) τη χωρίς ημερομηνία επιστολή προς τον Δ. Γ., με την οποία τον ενημέρωνε ότι βρίσκεται στην Αθήνα για λίγες ημέρες, του έστελνε μια παλιά επιταγή για ενθύμιο και του έγραφε ότι θα επικοινωνήσει με το δικηγόρο για αυτά που του είχε υποσχεθεί και να κανονίσει τους λογαριασμούς της, (β) την από το Μάιο του 2002 επιστολή της προς τον ίδιο, η οποία δήθεν συντάχθηκε στο Λονδίνο, (γ) την από 19.04.2006 επιστολή προς τον παραπάνω Δ. Γ. , η οποία δήθεν συντάχθηκε στην Αθήνα, (δ) την από 28 Φεβρουάριου επιστολή της προς το συγκατηγορούμενό τους Ή. Μ., (ε) την από 28 Φεβρουάριου επιστολή της προς τον ίδιο τον Δ. Γ. με την οποία του απέστειλε δήθεν τις από 01.02.2007 δύο (2) πλαστές υπεύθυνες δηλώσεις της, η πλαστότητα των οποίων περιγράφηκε ανωτέρω υπό στοιχεία (12) και (13), (στ) την από 21-09-07 επιστολή της προς το συγκατηγορούμενό τους Ή. Μ. και (ζ) την από 9/10/07 επιστολή της προς το συγκατηγορούμενό τους Ή. Μ.. Τις επιστολές αυτές με κοινή συναπόφαση όλων τους τις έκαναν χρήση και τις προσκόμισαν ενώπιον των δικαστικών αρχών μετά το 2009 προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τις έρευνες σχετικά με την πλαστογράφηση της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. στα ως άνω αναφερόμενα έγγραφα.
16)Σε άγνωστους τόπους και σε άγνωστους χρόνους με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση και στα πλαίσια του σχεδίου τους περί σφετερισμού της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και συγκάλυψης αφενός του σχεδίου τους αυτού και αφετέρου του γεγονότος της εξαφάνισής της και του βέβαιου θανάτου αλλά από άγνωστη αιτία προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης στις ακόλουθες επιταγές εκδόσεως του Γ. Γ. σε διαταγή αυτής, τις οποίες αυτός είχε εκδώσει και δήθεν παραδώσει στην ίδια ως εξόφληση του τιμήματος αγοραπωλησίας των ακινήτων που αναφέρονται στην υπό στοιχείο (14) πράξη: (α) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ” EUROBANK”, ποσού 14.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.04.2005 στην Αθήνα, (β) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “EUROBANK”, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.03.2005 στην Αθήνα, (γ) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 3.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 30.10.2004 στην Αθήνα, (δ) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.11.2004 στην Αθήνα, (ε) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ” NOVABANK “, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 30.11.2004 στην Αθήνα, (στ) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.12.2004 στην Αθήνα και (ζ) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ” NOVABANK”, ποσού 12.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 27.12.2004 στην Αθήνα. Των επιταγών αυτών έκαναν χρήση καθώς: (I) την ως άνω υπό στοιχείο (α) επιταγή την παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α., κάτοχο του υπ’ αριθ. … Δ.Α.Τ, κάτοικο …, και την εμφάνισε προς πληρωμή στις 15.04.2005 η υπάλληλος αυτού Β. Τ., (II) την ως άνω υπό στοιχείο (β) επιταγή την παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α., ο οποίος την κατέθεσε σε λογαριασμό που τηρεί στην Τράπεζα “ATTICA BANK”, (III) τις ως άνω υπό στοιχεία (γ), (ε) και (στ) επιταγές τις παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α. και τις κατέθεσε η υπάλληλος αυτού Β. Τ. σε λογαριασμό που τηρεί στην Τράπεζα “ATTICA BANK” κατά τις αναφερόμενες ως άνω ημερομηνίες, (IV) την ως άνω υπό στοιχείο (ζ) επιταγή την παρέδωσαν στον Π. Β. του Γ., ο οποίος την εμφάνισε για πληρωμή στις 27.12.2004 και (V) την ως άνω υπό στοιχείο (δ) επιταγή την εμφάνισε ο συγκατηγορούμενός τους Δ.. Γ. προς πληρωμή στις 17.12.2004. Σε όλες τις ανωτέρω επιταγές, πλην της υπό στοιχείο (ζ) μεσολαβεί οπισθογράφηση πιθανώς ανύπαρκτου προσώπου με στοιχεία “Κ. Κ..”, την οποία έθεσαν για συγκάλυψη των παράνομων πράξεών τους, ενώ στην υπό στοιχείο (στ) επιταγή μεσολαβεί οπισθογράφηση της εταιρίας με την επωνυμία “… ΑΤΕΒΕ & ΣΙΑ Ε.Ε”, νόμιμη εκπρόσωπος της οποίας ήταν η Ε. Β..
17) Στον Αλμυρό, στις 12.08.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ.Ο.Υ. … και να παραστήσει στην υπάλληλο Μ. Φ. ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στις συμπληρωματικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικών ετών 2002 και 2003, τις οποίες και κατέθεσε, διορθώνοντας στο χωρίο “Ε.ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΑΚΙΝΗΤΑ” και στο στοιχείο “3. Ακαθάριστο τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοκατοίκηση” την επιφάνεια των κυρίων χώρων της κατοικίας από 60 τ.μ., που αναγραφόταν στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2002, που κατατέθηκε στις 11.05.2002 στη Δ.Ο.Υ. … από το λογιστή Ν. Β., σε 84 τ.μ. και στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2003, που κατατέθηκε στις 15.05.2003 στη Δ.Ο.Υ. … από άγνωστη γυναίκα η οποία προσποιήθηκε την Ι.-Μ.- Ε. Κ.. Με την κατάρτιση των πλαστών αυτών εγγράφων είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με το ότι ήταν αληθής η βούληση της ανωτέρω σχετικά με τη μεταβίβαση του ακινήτου της και να καταστήσουν νομικά εφικτή τη μεταβίβαση αυτή, το οποίο ακίνητο τελικά μεταβιβάστηκε με το υπ’ αριθ. …/14.08.2003 πωλητήριο συμβόλαιο αστικού ακινήτου της Συμβολαιογράφου Σούρπης Γαρυφαλλιάς Σταυρή στη Ε. Β..
18) Στον Αλμυρό, στις 15.05.2003. με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση -προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ.Ο.Υ. … και να παραστήσει στην υπάλληλο Π. Τ. ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2003, την οποία και κατέθεσε. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τις δικαστικές αρχές στην έρευνά τους για τις συνθήκες εξαφάνισης της Ι.-Μ.-Ε. Κ. ενώ η πλαστογράφησή του ήταν επίσης ενταγμένη στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.- Μ.-Ε. Κ. και της προσπάθειάς τους να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία. Και 19) Σε άγνωστο τόπο, και σε άγνωστο χρόνο, πάντως έως τις 24.06.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστο πρόσωπο να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. σε αίτηση προς το Δασαρχείο …, με την οποία αυτή δήθεν αιτούνταν τον χαρακτηρισμό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 998/1979, έκτασης ιδιοκτησίας της 57 στρεμμάτων, η οποία βρίσκεται στη θέση “…- …”, την οποία αίτηση και παρέδωσαν στο Ν. Ε. ο οποίος την κατέθεσε στο Δασαρχείο …, είχαν δε σκοπό να τη χρησιμοποιήσουν για τη μεταβίβαση του ακινήτου αυτού. Το συνολικό όφελος που αποκόμισαν άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι από την ανωτέρω αξιόποινη συμπεριφορά τους και το σφετερισμό της περιουσίας της Ι.-Μ.- Ε. Κ. ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ.
Οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι τα ανωτέρω αναφερόμενα ως πλαστά έγγραφα είναι γνήσια και έχουν υπογράφει από την ίδια την Μ. Κ.. Σχετικά με τα ανωτέρω έγγραφα συντάχθηκαν οι από α/ από Μάιο του 2011 και από 10 Αυγούστου 2011 δύο εκθέσεις γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης από την Ε. Γ. Τ. μετά από την με αριθμό διάταξης 33/2011 του Α’ Ανακριτή Α’ Τμήματος Βόλου. Από αυτές προκύπτει ότι τα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα όπως αυτά αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω είναι πλαστά. Αυτό προκύπτει από τη σύγκριση αυτών με άλλων κριθέντων ως γνησίων εγγράφων της Κ., με βέβαιες ημερομηνίες προ του 2002 (όπως το με αριθμ …/5.2.1999 πληρεξούσιο της συμβ/φου Αθηνών Παρασκευής Λαζαράκου προς τον 1ο κατηγορούμενο ή το …/2000 όμοιο του συμβ/φου Αθηνών Σπυρίδωνος Β. προς τον Ό. Α.). Και τούτο διότι στα γνήσια 1) αυτή( η Μ. Κ.) χαράσσει την υπογραφή της ολογράφως με χάραξη του βαπτιστικού της ονόματος “Μ” και στη συνέχεια το επίθετό της (ανάλογα και με το χώρο ο οποίος διατίθεται για υπογραφή), 2) η χάραξη είναι κάθετη προς το νοητό άξονα, οι μεσογραμμάτιες και μεσολεκτικές αποστάσεις είναι ανάλογες των μεγεθών των γραμμάτων της, 3) ο ρυθμός είναι ταχύς και με εσωτερικές ενώσεις, συνήθως γιρλάντες και 4) η πίεση είναι άνω του μέτριου. Ενώ στα ως άνω αναφερόμενα επίδικα ως πλαστά: έγγραφα (πλην της από 17.7.2003 απόδειξης είσπραξης που φέρει πλαστή βεβαίωση γνησίου υπογραφής με ημερομηνία 27.7.2003, της από 12.10.2007 υπεύθυνης δήλωσης και των δύο υπεύθυνων δηλώσεων προς της Δ.Ο.Υ. …) παρατηρούνται τα εξής γενικά χαρακτηριστικά: Όλα φέρουν μονογραφή αντί της συνήθους (αν όχι παγίας) υπογραφής της Μ. Κ. με χάραξη του ονοματεπωνύμου της ήτοι υπογραφή “ιδίας εμπνεύσεως”, η χάραξή της είναι με δύο κινήσεις, χαρακτηριστικό που δεν παρατηρείται στις γνήσιες υπογραφές της, η χάραξη των υπό διερεύνηση υπογραφών τούτων των εγγράφων είναι ασταθής με διατακτικό ρυθμό με συχνά σταματήματα χάραξης και η πίεση χωρίς διαφορά ανόδου και καθόδου και με συχνή διασπορά πίεσης, στοιχεία που δεν παρατηρούνται στις γνήσιες υπογραφές της. Αντίθετα, όπως αναφέρεται και στη σχετική έκθεση γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης της Ε. Γ. – Τ., ο διατακτικός ρυθμός με συχνά σταματήματα χάραξης και η πίεση χωρίς διαφορά ανόδου και καθόδου και με συχνή διασπορά πίεσης είναι χαρακτηριστικά που παρατηρούνται στις πλαστές υπογραφές. Περαιτέρω, παρατηρούνται τα εξής ειδικά χαρακτηριστικά: 1) Η κινητική κατεύθυνση των ημικυκλικών σχημάτων στην εσωτερική δομή των υπό έλεγχο υπογραφών δεν ταυτίζονται με τις γνήσιες υπογραφές της Κ.. 2) Η έναρξη και το τέλος των υπό έλεγχο υπογραφών δεν συμπίπτουν με τις αντίστοιχες της γνήσιας υπογραφής της Κ.. Συχνά παρατηρείται σε πλαστογραφημένες υπογραφές να συμπίπτουν τα στοιχεία αυτά γιατί ο πλαστογράφος αρχίζει και τελειώνει την χάραξη όπως έχει συνηθίσει και δεν την διαφοροποιεί. 3) Σε κάποιες από τις υπό έλεγχο υπογραφές παρατηρούνται απροσδιόριστοι σχηματισμοί, οι οποίοι δεν δικαιολογούνται, χαρακτηριστικό το οποίο επίσης παρατηρείται εν γένει στις πλαστογραφημένες υπογραφές. 4) Παρατηρείται επίσης αναστροφή χάραξης, δηλαδή ενώ η αρχική χάραξη είναι δεξιόστροφη, η επόμενη χάραξη είναι αντίστροφη. Επίσης χαρακτηριστικό το οποίο παρατηρείται στις πλαστογραφήσεις και 5) Στην αρχή αλλά και στο τέλος των υπό έλεγχο υπογραφών συχνά παρατηρούνται αραχνίδια, λόγω της διστακτικότητος η οποία παρατηρείται στις πλαστογραφημένες υπογραφές. Περαιτέρω, ειδικά στις από 17.7.2003 απόδειξη είσπραξης που φέρει και μονογραφή και ολόγραφη υπογραφή όπως και στην από 12.10.2007 υπεύθυνη δήλωση που φέρει ολόγραφη υπογραφή της Κ., εκτός των όσων αναφέρθηκαν περί κινητικής κατεύθυνσης, έναρξης – τέλους, σημειώνεται ότι ο τρόπος των συνδέσεων των επιμέρους κινήσεων μεταξύ τους στη γνήσια υπογραφή της Κ. δεν συμπίπτει με τον τρόπο συνδέσεως αυτών όπως επίσης δεν συμπίπτουν οι ενδιάμεσα εμφανιζόμενες ανάστροφες γραφικές κινήσεις της και τέλος είναι πολύ χαρακτηριστική η χάραξη από την Κ. του γράμματος “α” και του κεφαλαίου “Κ” με εσωτερικό ανασήκωμα και η σταδιακή μείωση των γραμμάτων στην υπογραφή της, στοιχεία που δεν παρατηρούνται στις υπό έλεγχο υπογραφές, ήτοι φέρουν ολόγραφη υπογραφή κατ’ ελεύθερη απομίμηση της γνήσιας αυτής. Τα αυτά ισχύουν και για τις άνευ ημερομηνίας δύο υπεύθυνες δηλώσεις με τη διαφοροποίηση ότι η πίεση δεν μπορούσε να ελεγχθεί από την πραγματογνώμονα λόγω φωτοτυπίας. Οι παραπάνω διαφορές είναι εμφανείς και βρίσκονται εκτός των πλαισίων της ποικιλομορφίας χάραξης της γνήσιας υπογραφής της Κ. και τούτο διότι υπάρχουν διαφορές όχι μόνον στα εμφανή γραφολογικά γνωρίσματα, αλλά και στα σπάνια ιδιάζοντα χαρακτηριστικά, τα οποία αποτυπώνονται ασυναίσθητα στις υπογραφές κάθε ατόμου, όπως η νοητή γραμμή βάσης των γνησίων υπογραφών της, επίσης χαρακτηριστικό το οποίο προέρχεται από τον “αυτοματισμό” του γράφοντος και δεν γίνεται αντιληπτό, ούτε είναι εύκολο να αντιγράφει, είναι ελαφρά “κοίλα” χαρακτηριστικό το οποίο δεν παρατηρείται στις πλαστογραφημένες υπογραφές, (βλ την από Μαΐου 2011 έκθεση της γραφολόγου Ε. Γ.-Τ. , σελίδα 36). Η πλαστότητα των υπογραφών της Μ. Κ. στις συμπληρωματικές δηλώσεις φορολογίας των οικονομικών ετών 2002 και 2003 και στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος 2003 που περιγράφονται στα υπό στοιχ 17 και 18 του χωρίου της πλαστογραφίας στην πρωτόδικη απόφαση προκύπτει αβίαστα από την έκθεση της γραφολογικής γνωμοδότησης της Μ. – Μ. Κ. αφού επίσης δεν έχουν γραφολογική σχέση με τη συνήθη υπογραφική συνήθεια της Κ.. Για τις αναφερόμενες στο υπό στοιχ. 2 πλαστές αποδείξεις με ημερομηνίες και 8.4.2002 και 15.4.2002, σημειώνεται ότι: πρωτίστως ότι η υπογραφή που φέρουν είναι εμφανώς διάφορη της γνήσιας σε σημείο μάλιστα που η 1η απόδειξη φέρει υπογραφή ως “Κω…” η δε 2η απόδειξη φέρει υπογραφή η ως “Κα…” ή ως “Κου…”. Περαιτέρω, δημιουργείται απορία γιατί η 2η απόδειξη απευθύνεται στον 1ο κατηγορούμενο και όχι στο 2ο που ήταν ο αγοραστής της οικίας της. Γιατί δεν υπογράφηκε κατά τη λήψη των χρημάτων απόδειξη είσπραξης και γιατί ενώ φέρεται να έχει εξοφληθεί τον 4ο 2002 , το πληρεξούσιο για την πώλησή του να συνταχθεί την 9.7.2003. Είναι σαφές ότι οι αποδείξεις αυτές καταρτίσθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από 9.7.2003 έως 14.8.2003 προκειμένου να σχηματισθεί, σε κάθε ενδιαφερόμενο, η πεπλανημένη εντύπωση ότι ο 2ος κατηγορούμενος είχε εξοφλήσει στην Κ. το τίμημα του ακινήτου. Αυτό το συμπέρασμα δεν παραλλάσσεται από το ότι η 2η απόδειξη φέρει μία αδιευκρίνιστη σφραγίδα “τύπου βεβαίωσης” που ακριβώς επειδή είναι αδιάκριτα τα στοιχεία της ουδεμία βασιμότητα παρέχει περί της γνησιότητάς της. Για το από 18.3.2004 συμφωνητικό που αποδέχεται ο κ. Γ. ότι το συνέταξε και το έδωσε στον Γ. και αυτός το έφερε υπογεγραμμένο δεν έγινε αναφορά στην ως άνω πραγματογνωμοσύνη πλην όμως αυτό έχει υπογραφεί κατά το χρονικό διάστημα που η Κ. έχει εξαφανιστεί και μετά τον χρόνο έναρξης της αφάνειας της ενώ από την σύγκριση των υπογραφών προκύπτει εμφανώς ότι αυτή δεν είναι η γνήσια της Κ.. Τέλος, και η από 24.6.2003 αίτηση προς το Δασαρχείο (ήτοι την αυτή ημερομηνία που όλως συμπτωματικά δηλώθηκε από την ετεροθαλή αδελφή της η εξαφάνιση της Κ.) φέρει εμφανώς πλαστή υπογραφή της Κ. καθώς πρόκειται για ένα παντελώς ανόμοιο της γνήσιας υπογραφής της σκαρίφημα, κατ’ ελεύθερη βούληση του χαράκτη του. Τελικά η ως άνω πραγματογνώμονας- γραφολόγος Τ. Γ. καταλήγει στο συμπέρασμα Α/ ότι οι χαραχθείσες , υπό έλεγχο υπογραφές ,στα υπό έλεγχο οκτώ (8) πληρεξούσια (Συμβολαιογραφικά έγγραφα) και στις επτά (7) εξουσιοδοτήσεις -Υπεύθυνες δηλώσεις στα σημεία <0 ΕΝΤΟΛΕΑΣ>και <Η ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΟΥΣΑ>και <Ο-Η ΔΗΛΩΝ υπογράφηκαν ως ακολούθως 1/ Οι υπογραφές, στη θέση “Η εντολέας” , στο με αριθμό … πληρεξούσιο, με ημερομηνία 5-2-1999 της Συμβολαιογράφου Αμαρουσίου (Αθηνών) Παρασκευής συζ. Γεωργίου Λαζαράκου με βεβαιότητα χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ…
2/ Οι υπογραφές , στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΥΣ” ,στο με αριθμό … πληρεξούσιο, με ημερομηνία 20-10-2000, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Μιχαήλ Β., με βεβαιότητα χαράχθηκαν από την Ι.- Μ.-Ε. (Μ.) Κ…
3/ Οι υπογραφές, στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΥΣ”, στο με αριθμό … πληρεξούσιο, με ημερομηνία 9 Ιουλίου 2003, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Μιχαήλ Β., με βεβαιότητά δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από, άλλο άγνωστο άτομο.
4/ Οι υπογραφές στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΥΣ”, στο με αριθμό … πληρεξούσιο, με ημερομηνία 9 Ιουλίου 2003, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Μιχαήλ Β., με βεβαιότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
5/ Οι υπογραφές, στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΑΣ”, στο με αριθμό … ειδικό πληρεξούσιο, με ημερομηνία 9-9-2004, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Αριστομένους Δ., με βεβαιότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
6/Οι υπογραφές, στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΑΣ” , στο με αριθμό … Ειδικό Πληρεξούσιο, με ημερομηνία 9-9-2004, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κων/νου Αριστομένους Δ., με βεβαιότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.- Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
7/Οι υπογραφές , στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΑΣ” , στο με αριθμό … Ειδικό Πληρεξούσιο, με ημερομηνία 9-9-2004, του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Αριστομένους Δ., με βεβαιότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
8/ Οι υπογραφές, στη θέση “Η ΕΝΤΟΛΕΑΣ”, στο με αριθμό … πληρεξούσιο, με ημερομηνία 5-12-2006, της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αθανασίας Οικονόμου του Β., με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.. , αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
9/Η υπογραφή στη θέση “Η ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΟΥΣΑ”, στην εξουσιοδότηση, με ημερομηνία επικύρωσης 16-10-2004 με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
10/ Η υπογραφή στη Απόδειξη , με ημερομηνία επικύρωσης 14-7-2003, στη θέση “Η λαβούσα”, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο άτομο.
11/ Οι υπογραφές ( απλή και ολογράφως) στην απόδειξη, με ημερομηνία ακύρωσης 23-7-2003, στη θέση “Η ΛΑΒΟΥΣΑ”, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκαν από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο πρόσωπο.
12/Η υπογραφή στην Υπεύθυνη Δήλωση , με ημερομηνία επικύρωσης 13 -10-2007, στη θέση “Ο-Η Δηλ.” με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε, από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο πρόσωπο.
13 )Η υπογραφή στην Ειδική εξουσιοδότηση, με ημερομηνία επικύρωσης 13-10-2007, στη θέση “Η Εξουσιοδοτούσα” με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο άγνωστο πρόσωπο.
14/Η υπογραφή στην Υπεύθυνη Δήλωση, με ημερομηνία επικύρωσης 1-2-2007, στη θέση “Ο-Η Δηλ.”, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., αλλά από άλλο, άγνωστο πρόσωπο.
15)Η υπογραφή στην δεύτερη Υπεύθυνη Δήλωση, με την ίδια ημερομηνία επικύρωσης δηλ. 1-2-2007, στη θέση “Ο Δηλ.”, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. Κ., αλλά από άλλο άγνωστο πρόσωπο.
Τα προηγούμενα συμπεράσματα, στα σημεία όπου περιορίζονται από βεβαιότητα σε υψηλή πιθανότητα, στα Συμβολαιογραφικά έγγραφα (Πληρεξούσια) αυτό γίνεται γιατί, παρ’ότι εξετάστηκαν τα πρωτότυπα των υπό έλεγχο εγγράφων, το τελευταίο αδιαμφισβήτητο συγκριτικό έγγραφο, βεβαίας χρονολογίας με γνήσιες υπογραφές της Κ. είναι του έτους 1999 και για να είναι ασφαλή Γραφολογικά τα κριτικά πρέπει να είναι εντός πενταετίας. Στις υπό εξέταση Εξουσιοδοτήσεις-Υπεύθυνες Δηλώσεις, το συμπέρασμα περιορίζεται σε μετά πιθανότητος λόγω του ότι εξετάστηκαν φωτοτυπίες των ελεγχομένων εγγράφων και στην περίπτωση αυτή, το συμπέρασμα περιορίζεται πάντα σε “μετά πιθανότητος” και με την επιφύλαξη εξέτασης των πρωτοτύπων, διότι στη φωτοτυπία χάνονται πολύτιμα Γραφολογικά στοιχεία, όπως πίεση, κίνηση μελάνης κ.λ.π. και υπάρχει η περίπτωση μεταφοράς της υπό έλεγχο υπογραφής με μηχανικό μέσο. Οι προαναφερθείσες πλαστογραφήσεις της υπογραφής Κ., έγιναν με τη μέθοδο της υπογραφής ιδίας εμπνεύσεως και ελεύθερης μίμησης. (βλ σελ 39 της από 16 Μαΐου 2011 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης Ε. Τ. Γ.). Και Β/ οι χαραχθείσες, υπό έλεγχο υπογραφές, στα υπό έλεγχο οκτώ (8) έγγραφα (έξι επιταγές και δύο ιδιωτικά συμφωνητικά), στις θέσεις της πρώτης οπισθογράφησης και στη θέση του συμβαλλόμενου του φερόμενου ως Μ. Κ., υπεγράφησαν ως ακολούθως:
1/ Η υπογραφή, στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης της επιταγής, με αριθμό … της Novabank, ποσού €12.000.00 και ημερομηνία 27-12- 2004, με βεβαιότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ…
2/ Η υπογραφή , στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης της επιταγής , με αριθμό … της Novabank ποσού €3.000,00 και ημερομηνία 30-10- 2004,με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., 3/ Η υπογραφή , στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης της επιταγής με αριθμό … της Novabank, ποσού €7.000,00 και ημερομηνία 30-11- 2004, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.- Ε. (Μ.) Κ…
4/Η υπογραφή , στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης της επιταγής ,με αριθμό … της Novabank, ποσού €7.000,00 και ημερομηνία 15 -12- 2004, με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.- Ε. (Μ.) Κ…
5/ Η υπογραφή, στη θέση του Συμβαλλόμενου φερόμενου ως Ι.- Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., στο ιδιωτικό συμφωνητικό με ημερομηνία- 20- 12-2000, με υψηλή πιθανότητα χαράχθηκε από την ίδια.
6/ Η υπογραφή, στη θέση του Συμβαλλόμενου φερόμενου ως Ι.- Μ.-Ε. (Μ.) Κ.., στο ιδιωτικό συμφωνητικό με ημερομηνία 5-2-1999, με υψηλή πιθανότητα χαράχθηκε από την ίδια.
7/ Η υπογραφή , στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης της επιταγής , με αριθμό … της Novabank, ποσού €7.000,00 και ημερομηνία 15-11-2004,
με βεβαιότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ…
8)Η υπογραφή, στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης, της επιταγής , με αριθμό … της Novabank, ποσού 14.000,00 και ημερομηνία 15-1-2005,
με υψηλή πιθανότητα δεν χαράχθηκε από την Ι.-Μ.-Ε. (Μ.) Κ.. Στα προηγούμενα συμπεράσματα, στα σημεία όπου περιορίζονται από βεβαιότητα σε υψηλή πιθανότητα , αυτό γίνεται γιατί εξετάστηκαν φωτοτυπίες των ελεγχομένων εγγράφων και στην περίπτωση αυτή, το συμπέρασμα περιορίζεται πάντα σε “μετά πιθανότητος” και με την επιφύλαξη εξέτασης των πρωτοτύπων, διότι στη φωτοτυπία χάνονται πολύτιμα Γραφολογικά στοιχεία, όπως πίεση, κίνηση μελάνης κ.λ.π. και υπάρχει η περίπτωση μεταφοράς της υπό έλεγχο υπογραφής με μηχανικό μέσο. Οι προαναφερθείσες πλαστογραφήσεις της υπογραφής Κ., έγιναν με τη μέθοδο της υπογραφής “ιδίας εμπνεύσεως” και ελεύθερης απομίμησης. (βλ την από 10 Αυγούστου 2011 γραφολογική πραγματογνωμοσύνη της Ε. Γ.- Τ. σελ.26-27). Σημειώνεται ότι ο Γ. Γ. συνέταξε την από 14.2.2013 γραφολογική διερεύνηση συγκρίνοντας έγγραφα της Κ. μέχρι το 2000 τα οποία δεν αμφισβητούνται με την από 5.9.2004 επιστολή της Μ. Κ. προς τον Γ. και επιβεβαιώνει ότι και αυτή έχει υπογραφή από την Μ. Κ.., αναφέρει δε ότι λόγω γήρατος αλλάζει ο τρόπος υπογραφής .Συγκρίνοντας όμως αυτή με τις πράγματι γνήσιες υπογραφές η οποία όμως ουδεμία βασιμότητα παρέχεται περί της γνησιότητάς της διότι είναι σε φωτοτυπία και με αδιευκρίνιστα τα γράμματα σαυτήν της υπογραφής έτσι ώστε να προκύπτει με βεβαιότητα ή πιθανότητα ότι αυτή έχει ή ότι δεν έχει υπογραφεί από την Μ. Κ.. Όμως το γεγονός ότι η επιστολή αυτή υπογράφηκε μετά τον χρόνο που αρχίζει με την προαναφερθείσα απόφαση η αφάνεια της .δημιουργεί την πεποίθηση στο δικαστήριο ότι και αυτή δεν έχει υπογραφεί από την Μ. Κ.. Οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται, ότι η ίδια η Κ. έχει υπογράψει όλα τα παραπάνω έγγραφα και ο λόγος που παρατηρείται αυτή η διάσταση των υπογραφών οφείλεται στον ιδιαίτερο ψυχισμό της γιατί το 1974 (προ 30 ετών περίπου) είχε νοσηλευθεί επί δίμηνο σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική με διάγνωση ψυχωτική συνδρομή παρανοειδούς τύπου (διανοητικό παραλήρημα) και επειδή ο πραγματογνώμονας που την είχε εξετάσει στα πλαίσια της δίκης που είχε ανοίξει κατόπιν αίτησης του αδελφού της να τεθεί σε καθεστώς δικαστικής αντίληψης, είχε την επιστημονική άποψη ότι έπασχε από χρόνια ψύχωση παρανοϊκού τύπου που παρόλο που παρουσίαζε τότε σχετική βελτίωση μπορούσε να επιμεληθεί των προσωπικών όχι όμως των περιουσιακών της υποθέσεων. Επίσης, η υπεράσπιση του 1ου κατηγορούμενου, προς επίρρωση του άνω ισχυρισμού του προσκομίζει και επικαλείται τη μελέτη της ειδικής γραφολόγου Α.. Σ. σχετικά με την επίδραση των ψυχικών διαταραχών και της ηλικίας στο γραφικό χαρακτήρα. Όπως και την ειδική γνώμη του επίσης γραφολόγου Γ. Γ.. που κατέθεσε πρωτοδίκως αλλά αναφέρει και στις εκθέσεις του. Όμως, όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί τους είναι αλυσιτελείς διότι αφενός με την με αριθμ. 816/1990 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη η αίτηση να τεθεί υπό δικαστική αντίληψη καθώς το δικαστήριο δέχθηκε ότι η κατά το έτος 1974 η εικόνα της ήταν παροδική και ότι η διανοητική κατάστασή της τότε (1989) ήταν φυσιολογική χωρίς να εμφανίζει συμπτώματα ψυχοπαθολογίας. Και αφετέρου δεν υφίσταται οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι η Κ. κατά τον χρόνο σύνταξης των ως άνω εγγράφων εμφάνισε και πάλι ψυχική νόσο και μάλιστα να επηρεάσει σε τέτοιο σημείο το γραφικό της χαρακτήρα που η υπογραφή της να καταδεικνύει εμφανώς ότι είναι ένα άτομο στοιχειώδους μόρφωσης όπως π.χ. είναι οι υπογραφές στα πληρεξούσια του Δ. και όχι ένα άτομο με αστική μόρφωση, καλλιεργημένο όπως ήταν η Κ.. Ουδείς μάρτυρας κατέθεσε κάτι σχετικό. Εξάλλου, όπως, επισημαίνει, η γραφολόγος Γ.-Τ. (σελ. 9 της 1ης πραγματογνωμοσύνης) η γραφή των εγγενών χαρακτηριστικών δεν αλλάζει για όσους πάσχουν από νοητική διαταραχή. Η ίδια δε στην αυτήν ως άνω έκθεση (Μάιος 2011 σελ 36) αναφέρει ότι < Από τα στοιχεία της Δικογραφίας δεν προκύπτουν προβλήματα υγείας νοητικά η σωματικά, της Κ. τα οποία να επηρεάζουν την γραφή και υπογραφή της .Εξάλλου όπως αναφέρεται και παρακάτω έχουμε συγκριτικά βεβαίας χρονολογίας, με τις γνήσιες υπογραφές έτους 1999 και φαίνεται γραφή με σταθερότητα και χωρίς σημαντικά προβλήματα υγείας. …>. Επίσης και η πραγματογνώμονας γραφολόγος Μ. Μ. Κ. κατέληξε στο συμπέρασμα ( σελίδα 38 ) ότι όλες οι υπογραφές ως Μ. Κ. στα έγγραφα υπό εξέταση όπως έχουν τεθεί μέσα στο χρονικό διάστημα 2003 -2007 είναι ευθέως πλαστές ως φερόμενες με ξένα στοιχεία και διαφόρους χαρακτήρες δομής …Δεδομένης δε της σταθερής της μορφής δομής και ποιότητας αυτών μέχρι την 20.12.2000 καθώς και των αρχών της ατομικότητας και της διασποράς της γραφής του ανθρώπου εκτιμάται ότι ακόμη και εάν η Μ. Κ. ήταν ασθενής (ψυχικά, οργανικά ή πνευματικά) δεν θα ήταν δυνατόν να προκληθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα η πλήρης αλλοίωση των υπογραφών της. Περαιτέρω ο πρώτος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι ο λόγος που ώθησε την Μ. Κ. να φύγει από την … και να κρύβεται ήταν γιατί είχε λάβει κλήση από τον Πταισματοδίκη για παροχή εξηγήσεων για καταπάτηση δασικής έκτασης και ακολούθως γιατί είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από τον Ανακριτή Βόλου εναντίον της. Το ίδιο είπε και ο πρώτος κατηγορούμενος στην ετεροθαλή αδελφή της, Ε. Β., όταν τον ρώτησε που βρίσκεται. Όμως, 16.10.2007 έγινε το δικαστήριο (Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων) και απαλλάχθηκε.
Συνεπώς μετά δεν είχε λόγο να κρύβεται ενόψει μάλιστα του ότι ο πρώτος κατηγορούμενος κατέθεσε ότι ο ίδιος την ενημέρωσε για την θετική εξέλιξη της δίκης, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι μετά την ως άνω ενημέρωση αυτή εμφανίστηκε στην …. Επίσης οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι η Κ. εμφανιζόταν κατά καιρούς και είναι αυτή που έχει υπογράψει όλα τα ανωτέρω έγγραφα. Προς επίρρωση του ισχυρισμού τους και ειδικά ο 1ος προσκομίζει και επικαλείται τις μαρτυρίες α/ της κ. Χ., η οποία ισχυρίζεται ότι την φιλοξένησε στο σπίτι της στη Γερμανία το 2013 από όπου την πήρε ο φίλος της Θ. Κ., β/ του Μ. Λ. ο οποίος ισχυρίστηκε ότι τη συνάντησε τυχαία στην παραλία Μαυρατζή της Ζακύνθου τον Ιούλιο του 2011,ενώ προσκόμισε ένα φωτοαντίγραφο συμφωνητικού μίσθωσης του Θ. Κ. με την Ι. Κ. στο Λονδίνο με περίοδο μίσθωσης από 18.1.2011 και για δύο έτη και προσήγαγε μάρτυρες όπως τη Ζ. και άλλους για να πιστοποιήσουν την ύπαρξή της τουλάχιστον κατά τους επίμαχους χρόνους. Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές από αυτές τις μαρτυρίες (όπως του Μ. Λ., της Ε. – Μ. Ζ., Δ. Τ., Ε. Μ.) προσκόμισε και επικαλέσθηκε κατά τη συζήτηση της αίτησης άρσεως αφάνειας που είχε καταθέσει ενώπιον του Ειρηνοδικείου … η οποία απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη με την με αριθμ 13/2017 απόφαση όπως επίσης απορρίφθηκε και η έφεση αυτού κατ’ αυτής με την με αριθμ 45/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου. Αυτός, όμως, ο ισχυρισμός τους δεν απορρίπτεται μόνο από το γεγονός ότι η Κ. έχει κηρυχθεί αμετακλήτως σε αφάνεια με ημερομηνία έναρξης την 1.10.2002 αλλά από τις γραφολογικές εκθέσεις της πραγματογνώμονα γραφολόγου Τ.-Γ. όπως και την έκθεση γραφολογικής γνωμάτευσης της γραφολόγου Κ.. Αλλά και από την κατάθεση του μάρτυρα Ν. Κ. ότι <πάρα πολλές μαρτυρίες για γυναίκες που μοιάζουν με αυτήν ερευνήθηκαν από εμάς και διαπιστώθηκε ότι δεν πρόκειται για αυτήν >. Επιπρόσθετα, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι μάρτυρας Γ., του οποίου την μαρτυρία ότι την είδε τέλη του έτους 2009 που επικαλείται ο 1ος κατηγορούμενος, λέει ότι η Κ. είχε γαλανά μάτια (βλ. την από 1231/2017 ένορκη βεβαίωση του ειρηνοδικείου Βόλου) ενώ το αληθές βάσει του Δ.Α.Τ. αυτής είναι ότι είχε καστανά. Επίσης, ο 1ος κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι δεν είχε ανάγκη χρημάτων για να προβεί σε αυτές τις πράξεις διότι πώλησε ένα ακίνητο του με το με αριθμ …/27.6.2006 πωλητήριο συμβόλαιο, αξίας αντικειμενικής 665.582,44 ευρώ. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί καν επιχείρημα δεδομένου ότι δεν διαπράττουν πλαστογραφίες μόνο όσοι έχουν ανάγκη χρημάτων αλλά και αυτοί που πιστεύουν ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουν περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση, η πώληση του ακινήτου του έγινε την 27.6.2006 και επομένως τα χρήματα τα εισέπραξε εκείνο το χρονικό διάστημα και όχι το 2003 που αρχίζουν οι χρόνοι τέλεσης των επιμέρους πράξεων των πλαστογραφιών. Επίσης, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι για ποιο λόγο να προβεί σε ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία για την πώληση των ακινήτων που αναφέρονται στο …/1999 πληρεξούσιο της συμβ/φου Παρασκευής Λαζαράκου αφού μπορούσε να πουλήσει βάσει αυτού, όπως έκανε το 2007 με το 2ο αναφερόμενο ακίνητο του στη Θέση “…”. Και είναι πράγματι απορίας άξιον αφού είχε το ως άνω πληρεξούσιο γιατί δεν μεταβίβασε με αυτό στον τρίτο κατηγορούμενο τα έξι ακίνητα – ελαιοπερίβολα. Βέβαια όπως ο τρίτος κατηγορούμενος κατέθεσε πρωτοδίκως δεν το δέχθηκε ο ίδιος .(χωρίς να αιτιολογήσει την ενέργεια του αυτή) γι’ αυτό και χρησιμοποίησε το πλαστογραφημένο με αριθμό …/9.9.2004 πληρεξούσιο ενεργώντας ως πληρεξούσιος της Κ. για την πώληση (αριθμ συμβολαίου …/2007) των έξι ακινήτων μεταβίβασε τα ως άνω ακίνητα στην εταιρεία <Γ.Γ. τουριστικές επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρεία> της οποίας μέλη του ΔΣ ήταν όλοι οι κατηγορούμενοι, γεγονός που δείχνε ότι γνώριζαν ότι η Μ. Κ. είχε εξαφανιστεί και του κινδύνου να μην είναι στη ζωή. Διότι Το πληρεξούσιο παύει να ισχύει, ως γνωστό, με το θάνατο του δίδοντος την πληρεξουσιότητα. Επίσης, με αυτό τον τρόπο (τη σύνταξη νέου πληρεξουσίου) προσδίδονταν μία περαιτέρω αληθοφάνεια στις κινήσεις τους γιατί έτσι παρουσιαζόταν μία ενεργή ως προς τη διαχείριση της περιουσίας της Κ.. Ενώ δημιουργεί απορία ότι αυτός (ο τρίτος κατηγορούμενος) ενώ αρνήθηκε την μεταβίβαση από το Γ. των αναφερομένων στο ως άνω συμβόλαιο ακινήτων- ελαιοπεριβόλων στην συνέχεια δέχθηκε ο Γ. χρησιμοποιώντας το πληρεξούσιο που του είχε κάνει η Κ. το έτος 1999 να μεταβιβάσει το κτήμα στη θέση … στην ως άνω εταιρεία Γ. ΑΕ, και αργότερα ο Γ. ως εκπρόσωπος της ως άνω εταιρείας το μεταβίβασε στην εταιρεία <Κ.Μ.Π. ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ HELLAS ΑΕ> ΑΝΤΙ 637.883,75 ΕΥΡΏ. Επίσης δημιουργεί απορία το γεγονός ότι ενώ η Κ. είχε φοβίες και απέφευγε τους συμβολαιογράφους και τον κόσμο όπως ισχυρίζονται οι κατηγορούμενοι κυρίως ο Γ. πως αυτή εμφανιζόταν και υπέγραφε πληρεξούσια και εξουσιοδοτήσεις σε διάφορες υπηρεσίες και σε διάφορους συμβολαιογράφους ενώ θα μπορούσε εμφανιζόμενη στον συμβολαιογράφο Δ. να υπογράψει τα συμβόλαια πώλησης της περιουσίας της, στον Γ. Γ. αφού όπως ισχυρίζεται αυτή είχε εξοφληθεί για τα πωληθέντα ακίνητά της και δεν θα χρειαζόταν να κάνει χρήση ο ίδιος του πλαστογραφημένου πληρεξουσίου ή ο Γ. το γνήσιο μεν αλλά ίσως μη ισχύον πληρεξούσιο του. Επίσης ο τρίτος κατηγορούμενος αρνείται την κατηγορία και ισχυρίζεται ότι όσα ακίνητα έχει αγοράσει από την Μ. Κ. τα έχει εξοφλήσει. προς τούτο προσκομίζονται δύο ιδιωτικά συμφωνητικά το από 18.3.2004 και το από 9.9.2004 συμφωνητικό. και τα δύο συνήφθησαν μεταξύ του τρίτου κατηγορουμένου και της Μ. Κ. και φέρονται το πρώτο να έχει συνταχθεί στον Αλμυρό και το δεύτερο στην Αθήνα Στο πρώτο συμφωνητικό αναφέρεται ότι ο κ. Γ. έχει καταβάλλει α/ το ποσό των 36.670 ευρώ τον Ιούλιο του 2003 για πλήρη εξόφληση ενός ελαιοπεριβόλου 60 στρεμμάτων στη θέση … … και β/ καταβάλλει σήμερα το ποσό των 30.000 ευρώ για προκαταβολή πέντε ελαιοπεριβόλων τα οποία αναφέρονται κατά θέση και έκταση. επίσης ότι το πρώτο ελαιοπερίβολο στη θέση … έχει εξοφληθεί ολοσχερώς και δεν υπάρχει καμία απαίτηση .Για τα υπόλοιπα καταβλήθηκε σήμερα το ποσό των 30.000 ευρώ 18.3.2004 και το υπόλοιπο ποσό των 100.000 ευρώ θα καταβληθεί έως τις 15.4.2004 για πλήρη εξόφληση όλων των ανωτέρω. Ακολουθούν οι υπογραφές της και μονογραφή της Μ. Κ. και του Γ. Γ. . Επίσης προσκομίζεται και το από 9.9.2004 ιδιωτικό συμφωνητικό που συνήφθη μεταξύ των αυτών ως άνω συμβαλλομένων και σ’ αυτό αναφέρεται ότι η Κ. έχει ατύπως πωλήσει στις 18.3.2004 …προς τον δεύτερο αντί συνολικού τιμήματος 166.670 ευρώ τα παρακάτω ακίνητα της (Σημειώνεται ότι σ’αυτό το συμφωνητικό εκτός από τα 60 στρέμματα στη θέση … με 300 ελαιόδεντρα αναφέρονται και έξι επί πλέον ακίνητα ήτοι τα πέντε( εκτός από το …) που αναφέρονται στο πρώτο συμφωνητικό και επί πλέον 1 νέο {συνολικά επτά) .Με την ίδια ως άνω τιμή που είχαν συμφωνηθεί συνολικά και τα έξι)…..Και επομένως έχει εξοφληθεί ολοσχερώς από τον Γ.,.Γ. προς την Ι. Κ. συνολικό τίμημα 166.670 ευρώ της πώλησης και μεταβίβασης των ως άνω 7 συνολικώς ακινήτων Στο τέλος αυτού ακολουθούν οι υπογραφές των συμβαλλομένων .. οι οποίες δεν αποτέλεσαν αντικείμενο πραγματογνωμοσύνης πλην όμως ο χρόνος που συνετάγησαν τα συμφωνητικά είναι μετά την ημερομηνία έναρξης της αφάνειας της Κ., ο τρόπος της υπογραφής συγκρίνοντας μεταξύ των δύο συμφωνητικών διαπιστώνεται ότι δεν είναι όμοιες, σε φωτοτυπία και με αδιάκριτα τα στοιχεία στη μία τουλάχιστον ουδεμία βασιμότητα παρέχουν περί γνησιότητας .Ενώ από το δεύτερο συμφωνητικό διαπιστώνεται η πρόθεση των κατηγορουμένων να νοσφισθούν την περιουσία αυτής αφού ακόμη και σ’ αυτά που είναι πλαστά δεν συμφωνούν τα ακίνητα που μεταβιβάστηκαν στον γ’ κατηγορούμενο και που αυτός όπως ισχυρίζεται έχει εξοφλήσει. Και είναι απορίας άξιον την ίδια ως άνω ημέρα 9.9.2004 που με το ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό φαίνεται ότι ο Γ. έχει εξοφλήσει ολοσχερώς την Κ. για τα ακίνητα που έχει αγοράσει συντάσσεται από αυτήν το με αριθμό … /9.9.2004 πληρεξούσιο πώλησης που φέρεται ότι η Κ. παρείχε στον Γ. Γ. την ειδική εντολή πληρεξουσιότητα και δικαίωμα όμως με βάση το πληρεξούσιο πωλήσει … προς την εταιρία <Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις ΑΕ> της οποία μέλη του ΔΣ ήταν και οι τρεις κατηγορούμενοι τα περιγραφόμενα σ’ αυτό έξι ακίνητα συνολικής αξίας τουλάχιστον 130.000 όπως οι συμβαλλόμενοι συνομολογούν στο από 9.9.2004 ιδιωτικό συμφωνητικό για τα πέντε ακίνητα και όχι για τα έξι που αναφέρονται στο πληρεξούσιο και πραγματικής αξίας τουλάχιστον άνω των 150.000 ευρώ, γιατί δεν ζήτησε απευθείας την σύνταξη πωλητηρίου συμβολαίου για όλα τα ακίνητα, που θα υπέγραφε απευθείας η Κ. αφού κατά τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων αυτή φοβόταν να εμφανίζεται και δεν χρειαζόταν η σύνταξη του ως άνω πληρεξουσίου που όπως αποδείχθηκε ήταν πλαστό. Επίσης γιατί ο τρίτος κατηγορούμενος να ιδρύσει ΑΕ με μέλη του ΔΣ και τους άλλους δύο κατηγορούμενος. Επίσης ισχυρίστηκε ο γ’ κατηγορούμενος ότι έδωσε τις 7 επιταγές προς εξόφληση του υπολοίπου της οφειλής του για την αγορά των ακινήτων που περιγράφονται στο στοιχείο A 14 του διατακτικού της παρούσας και ανωτέρω. .Σημειώνεται ότι για αυτές δεν γίνεται λόγος στα ως άνω ιδιωτικά συμφωνητικά. Ενώ όπως αποδείχθηκε αυτές φέρουν στη θέση του πρώτου οπισθογράφου υπογραφή της Κ. την οποία δεν έχει βάλει αυτή και μάλιστα τις 5 από αυτές φαίνεται να οπισθογράφησε στην <εταιρία <Γ. ΑΕ>. Επέστρεψε δηλαδή στην εταιρεία των κατηγορουμένων τα χρήματα που της έδωσε ο τρίτος κατηγορούμενος. Σημειώνεται δε ότι ουδεμία επιταγή δεν εμφανίστηκε από την Κ. προς είσπραξη. Για την 6η το συμπέρασμα της γραφολόγου είναι με βεβαιότητα ότι δεν έχει υπογράφει από την Κ. γιατί εξέτασε το πρωτότυπο. Βέβαια ο αυτός κατηγορούμενος στην απολογία του στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο αναφέρει ότι <για τον … … έδωσα 470.000 ευρώ , για όλα είναι περισσότερα ….Η. Κ. τα πήρε πρώτα μπροστά μου και άλλες φορές τα έδωσα σε άλλους .Στον Γ. έδωσα μερικά……….. <Από την πανελλήνια Τράπεζα Βόλου είναι που έλαβα 450 και άλλες 450 χιλιάδες ευρώ. Το ποσό που πήρα δεν πήγαν όλα αυτά, περίπου τα μισά στην κ. Κ. στα ακίνητα της. Δόθηκαν επιταγές στον κ. Γ. και σε άλλες 2 κυρίες, πως τις λένε δεν θυμάμαι, στο όνομα της κ. Κ.. Αντίκειται δε στα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής ο τρίτος κατηγορούμενος να έχει δώσει ένα τόσο μεγάλο ποσό και να μην έχει πάρει κάποια απόδειξη από τον κ. Γ. και από τις άλλες δύο κυρίες που επικαλείται. Ενώ όπως αποδείχθηκε προσκόμισε τα ως άνω πλαστά ιδιωτικά συμφωνητικά (από 18.32004, και 9.9.2004) από τα οποία φαίνεται ότι αυτός έχει καταβάλει για όλες τις αγορές του το ποσό 36.670 ευρώ για την αγορά 60 στρεμμάτων στη θέση … και 130.000 ευρώ για τα ακίνητα που αναφέρονται στα ως άνω ιδιωτικά συμφωνητικά ,που κατά του ισχυρισμούς του συνηγόρου του γ’ κατηγορουμένου για την εξόφληση μέρους του ποσού δόθηκαν οι ως άνω επιταγές που αποδείχθηκε ότι είναι πλαστές και που πέντε οπισθογραφήθηκαν προς την εταιρεία <Γ. ΑΕ>. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι εμφανώς ωφελημένοι από τη μεταβίβαση των ανωτέρω ακινήτων της Ι.-Μ.-Ε. Κ. είναι τα εξής πρόσωπα: 1) Η εταιρεία με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρεία”, στο μετοχικό κεφάλαιο και στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας μετείχαν οι ανωτέρω τρεις κατηγορούμενοι Δ. Γ. του Ι., Γ. Κ. του Ε. και Γ. Γ. του Κ., η οποία απέκτησε (με πλαστά έγγραφα και άκυρα συμβόλαια πώλησης) την κυριότητα των ανωτέρω επίδικων ακινήτων. 2) Ο Γ. Κ. και, στη συνέχεια, η σύζυγος αυτού, Ε. Β. του Κ., οι οποίοι απέκτησαν την κυριότητα του ανωτέρω επίδικου ακινήτου. Και 3) Ο Δ. Γ., ο οποίος, ενεργώντας ως πληρεξούσιος της Ι.-Μ.- Ε. Κ.., παράνομα, (αφού η Ι.-Μ.-Ε. Κ. όπως όλοι πίστευαν ότι δεν βρισκόταν πλέον στη ζωή και, συνεπώς, δεν είχε πλέον ισχύ το πληρεξούσιο έγγραφο με αριθμό …/05.02.1999 της συμβολαιογράφου Αμαρουσίου Παρασκευής συζύγου Γεωργίου Λαζαράκου, το γένος Πέτρου Χαραλάμπους), εισέπραττε το τίμημα από την πώληση των ανωτέρω ακινήτων της Ι.-Μ.-Ε. Κ. και το παρακρατούσε, (αφού, όπως αποδείχθηκε αναμφίβολα, δεν το απέδωσε στην Ι.-Μ.-Ε. Κ., ούτε ήταν δυνατό να το αποδώσει πλέον σε αυτή, αφού αυτή δεν βρισκόταν στη ζωή, και, επίσης, δεν το απέδωσε στους νόμιμους κληρονόμους της). Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω και από όλη την αποδεικτική διαδικασία προέκυψε με κάθε σαφήνεια και πέραν οποιοσδήποτε αμφιβολίας ότι όταν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι αντιλήφθηκαν την εξαφάνιση της Κ. από την … κατέστρωσαν σχέδιο σφετερισμού της περιουσίας της. Έτσι προσέγγισαν μία γυναίκα, της οποίας η εμφάνιση ταίριαζε με αυτή της Κ. (καστανά μάτια, 1,60 ύψος περί τα 70 έτη), και αφού της παρέδιδαν κάθε φορά το δελτίο της αστυνομικής ταυτότητάς της που με άγνωστο τρόπο είχαν στα χέρια τους, την έπειθαν με πειθώ και φορτικότητα να εμφανίζεται στους συμβολαιογράφους και υπαλλήλους που περιγράφονται στο αιτιολογικό της πρωτόδικης, και να παριστάνει κάθε φορά ότι δήθεν είναι η Κ. και να υπογράφει τα επίμαχα πλαστά έγγραφα. Ξεκίνησαν πρώτα οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι με την ηθική αυτουργία σε άγνωστη γυναίκα την οποία με πειθώ, φορτικότητα και συνεχείς παραινέσεις έπεισαν να υπογράψει: Α) το πρώτο πληρεξουσίου (…/2003) με σκοπό να παραπλανήσουν τον συμβ/φο και κάθε ενδιαφερόμενο ότι δήθεν υπήρχε νομότυπη πληρεξουσιότητα και εντολή μεταβίβασης, εκ μέρους της Κ., της οικίας της στο 2ο κατηγορούμενο και ακολούθως έγινε χρήση αυτού διά του 2ου καθώς το προσκόμισε στη συμβ/φο Σούρπης Γαρυφαλλιά Σταυρή και συντάχθηκε βάσει αυτού το με αριθμ …/2003 πωλητήριο συμβόλαιο στη σύζυγό του Ε. Β. αφού προηγουμένως μερίμνησαν και για την πλαστογραφία των σχετικών φορολογικών εγγράφων που περιγράφηκαν ανωτέρω με σκοπό να παραπλανήσουν τη Συμβολαιογράφο όπως και κάθε ενδιαφερόμενο για την αληθινή βούληση της πωλήτριας περί μεταβίβασης του ακινήτου. Για να ολοκληρωθεί, δε, η νομιμοφάνεια της πώλησης συντάχθηκαν και υπογράφηκαν από άγνωστη δράστιδα, και ηθικούς αυτουργούς τους δύο πρώτους κατηγορούμενους, και οι δύο αποδείξεις πληρωμής από 8.4.2002 και 15,4,2002) έτσι ώστε να φανεί ότι δήθεν είχε καταβληθεί στην πωλήτρια Κ. το τίμημα.
Β/ το 2ο πληρεξούσιο του (…/9.7.2003) ιδίου συμβολαιογράφου προς τον Ό. Α. για να πωληθεί το ακίνητο στον … …, με σκοπό να παραπλανήσουν το συμβ/φο και κάθε ενδιαφερόμενο ότι δήθεν υπήρχε νομότυπη πληρεξουσιότητα προς τον Ό. Α. και εντολή μεταβίβασης, εκ μέρους της Κ., του εν λόγω ακινήτου, ήτοι ένα ελαιοπερίβολο εκτάσεως εξήντα (60) στρεμμάτων με τριακόσια (300) ελαιόδενδρα. το οποίο βρίσκεται στην … … στη θέση “…” όπως περιγράφεται ανωτέρω, αξίας τουλάχιστον 637.833,75 ευρώ και να εισπράττει το τίμημα ή και να πιστώνει με αυτό τους αγοραστές Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης του ως άνω ακινήτου στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους Ό. Α. του Γ., και ενώ σκόπευαν να το μεταβιβάσουν για να καρπωθούν το τίμημα της αγοραπωλησίας Στη συνέχεια σε άγνωστο χρόνο, αλλά πάντως εντός του χρονικού διαστήματος από 8 έως 23.7.2003, συντάχθηκαν και υπογράφηκαν από άγνωστη δράστιδα, και ηθικούς αυτουργούς τους δύο πρώτους κατηγορούμενους, οι από 8.7.2003 και 17.7.2003 πλαστές αποδείξεις με σκοπό να παραπλανήσουν κάθε ενδιαφερόμενο ότι δήθεν η Μ. Κ. είχε λάβει από αυτόν τα ποσά των 21.670 έναντι και 15.000 ευρώ προς εξόφληση του ακινήτου αυτού. Στον … … του πληρεξουσίου αυτού δεν έγινε περαιτέρω χρήση για άγνωστο λόγο παρά το ότι φερόταν ως εξοφλημένο το ακίνητο. Και ενώ ο 1ος κατηγορούμενος διατείνεται ότι αυτές του τις έστειλε με φαξ ο Α., κατ’ απαίτηση της Κ., (σε αντίθεση ο Α. λέει ότι τις αποδείξεις του τις έδωσε ο Γ. στον οποίον είχε καταβάλει και τα χρήματα) για να λάβει γνώση της συμφωνίας τους ώστε να μην διαπραγματεύεται με άλλους την πώληση του ακινήτου αυτού βάσει του με αριθμ …/1999 πληρεξουσίου που του είχε δώσει, εν τέλει το πώλησε ο ίδιος με χρήση του εν λόγω πληρεξουσίου (…/1999), με το με αριθμ …/22.2.2007 συμβόλαιο του συμβ/φου Δεδε στη Γ. Α.Ε. έναντι 431.283,21 ευρώ. Δηλαδή, μέσα σε 3 1/2 χρόνια η αξία του υπερπλασιάστηκε (από 36.500 σε 431.000 ευρώ) και αφού είχε προηγηθεί συμφωνία συμψηφισμού του ποσού των 36.670 ευρώ μεταξύ Γ. και Α.. Προφανέστατα η αξία των 36.500 ευρώ ήταν σαφώς υποτιμημένη. Παραμένει η απορία, βέβαια, γιατί δεν το πούλησε ο Ό. Α. στη Γ. Α.Ε. και να κερδίσει νομίμως την όποια διαφορά στο τίμημα. Η απάντηση βρίσκεται στις μεταξύ τους σχέσεις που δεν κατέστη δυνατό να διακριβωθούν. Ενδεχομένως, να πληροφορήθηκε ο αθωωθείς πρωτοδίκως Ό. Α., ο οποίος γνώριζε την Κ., την πλαστότητα του πληρεξουσίου του και να αρνήθηκε να προβεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια οπότε αναγκάσθηκαν οι 1ος και 3ος κατηγορούμενοι να κάνουν χρήση του …/1999 πληρεξουσίου για να προχωρήσουν στη μεταβίβαση του ακινήτου στη θέση “…” μη έχοντας πλέον -λόγω παρόδου του χρόνου- τον φόβο που τους είχε οδηγήσει το 2004 στη σύνταξη των προαναφερθέντων πλαστών πληρεξουσίων. Ακολούθως μετά την σύνταξη και υπογραφή των πληρεξουσίων του Β., αρχές Σεπτεμβρίου του 2003 συναντήθηκαν οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι με τον 3ο, ο οποίος εν γένει είχε την τάση να αγοράζει ακίνητα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Πληροφορείται ο 3ος, προφανέστατα από τους συγκατηγορούμενους του, για την περιουσία της εξαφανισμένης Κ. και αποδέχεται να συμμετάσχει και αυτός από κοινού με τους δύο πρώτους στο σφετερισμό της περιουσίας της. Εντός των πλαισίων αυτών υπογράφεται και η από 23.9.2003 απόδειξη του Ό. Α.. Οπότε πείθεται από αυτούς τους τρεις πλέον είτε η ίδια είτε άλλη γυναίκα, με συγγενή χαρακτηριστικά προς αυτά της Κ., και αφού παρουσιάζεται στο συμβ/φο Δ. υπογράφει τα προπεριγραφόμενα πληρεξούσια με σκοπό να παραπλανήσει το συμβολαιογράφο και κάθε τρίτο ενδιαφερόμενο ότι δήθεν τούτα είναι νόμιμα, υπογεγραμμένα από την ίδια. Επίσης, η ίδια πλαστογραφεί, καθ’ υπόδειξη και πειθώ των τριών κατηγορουμένων, την υπογραφή της Κ. στη θέση πρώτης οπισθογράφησης και κάθε άλλο σχετικό έγγραφο, από τα προπεριγραφέντα ως πλαστά, απαραίτητο για την μεταβίβαση των ακινήτων στη Γ. A Ε., με σκοπό να δοθεί αληθοφάνεια σε αυτά και να δημιουργηθεί η πεπλανημένη εντύπωση περί νόμιμης μεταβίβασης. Μέσα στα σχετικά πλαστά έγγραφα, πρέπει να συγκαταλεχθούν δηλαδή όχι μόνο τα φορολογικά και η αίτηση προς το Δασαρχείο αλλά και το με αριθμ …/2006 πληρεξούσιο της συμβ/φου Οικονόμου διότι μεταξύ άλλων έδινε την εντολή στον Η. Μ. να καταβάλει από τη σύνταξη που θα λάμβανε για λογαριασμό της στην Αγροτική Τράπεζα κάθε οφειλή της. Και αυτό για να είναι δυνατή η μεταβίβαση των ακινήτων που τα βάρυναν τυχόν οφειλές προς την Αγροτική Τράπεζα. Όπως, να συμπεριληφθεί και η από 16.10.2004-11.10.2004 εξουσιοδότηση είσπραξης σύνταξης, η οποία έλαβε χώρα προκειμένου να φαίνεται ότι η Κ. δεν είναι εξαφανισμένη και τρίτοι έχουν τη διαχείριση της περιουσίας της αλλά τη διαχειρίζεται η ίδια. Η κατάρτιση, όλων των πλαστών εγγράφων, (πλην των αναφερομένων στην πρωτόδικη με τα στοιχεία Α6, Α11 και Α15), έναν σκοπό είχαν: την παράνομη οικειοποίηση του συνόλου της περιουσίας της αποκομμένης από κάθε συγγενή και μόνης -κατ’ουσίαν στον κόσμο- Κ. η οποία για άγνωστο λόγο είχε εξαφανιστεί από την … και ως εκ τούτου και ζωντανή να ήταν δεν θα λάμβανε επ’ ουδενί γνώση την τύχη της (περιουσίας της). Άλλωστε, ούτε τη σύνταξή της εισέπραττε. (:Σημειωτέον Από τον Μάιο του 2002 οι επιταγές άρχισαν να επιστρέφονται ανείσπρακτες στον ΟΓΑ για αυτό και το Δεκέμβριο του 2002 ανεστάλη η καταβολή τους για να επαναχορηγηθεί, μετά από την 10.12.2004 αίτηση του Η. Μ., τον Απρίλιο του 2005. Ανεστάλη και πάλι τον Αύγουστο του 2006 και πάλι μετά από 6 συνεχόμενες επιστροφές ανεξόφλητων επιταγών. Επαναχορηγήθηκε το Φεβρουάριο του 2007 μέχρι και τον Ιούνιο του 2008 οπότε και ξαναδιακόπηκε λόγω παρέμβασης της Ε. Β.. Ως τόπος καταβολής της σύνταξης είχε ορισθεί η … στην Αθήνα όπου ήταν τα γραφεία του Γ. και του Η. Μ.υ. Από αυτά τα χρήματα δεν προκύπτει η είσπραξη κάποιου ποσού από την Κ.. Δεν τα ήθελε αφού γνώριζε ότι ήταν δικά της) Σημειωτέον όπως ισχυρίζεται ο πρώτος κατηγορούμενος τον Η. Μ. τον είχε συστήσει ο ίδιος στην Κ. πλην όμως όπως κατέθεσε ο Κοντορούσης πρωτοδίκως ο Μ. δεν γνώριζε την Κ.. Είναι δε απορίας άξιον πως η Κ. που κατά τους ισχυρισμούς του πρώτου κατηγορουμένου εμφανίστηκε στον Η. Μ. και του έκανε πληρεξούσιο να εισπράττει την σύνταξη της πως δεν εμφανίστηκε πράγματι κάποια στιγμή να την εισπράξει αφού ήταν γνώστης του ως άνω γεγονότος. Τέλος, η υπεράσπιση του 1ου κατηγορούμενου ισχυρίζεται ότι η αξία του ακινήτου στη θέση “…” ήταν μόνο 9.000 ευρώ. Ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται από το με αριθμ …/9.7.2008 συμβόλαιο της συμβ/φου Αθηνών Αγγελικής Τζημοπούλου βάσει του οποίου ο 1ος κατηγορούμενος ενεργώς ως πληρεξούσιος, αντιπρόσωπος και αντίκλητος της “Γ. Α.Ε.” πώλησε το ακίνητο αυτό στην “Κ.Μ.Π ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ HELLAS Α.Ε.” έναντι αντικειμενικής αξίας 637.883,75 ευρώ. Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, άπαντες οι ανωτέρω με πρόθεση προκάλεσαν σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που εκτέλεσε και ειδικότερα την πράξη της κατάρτισης πλαστών εγγράφων, με σκοπό να παραπλανήσουν με τη χρήση τους άλλους σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν έννομες συνέπειες, και σκόπευαν να προσπορίσουν στους εαυτούς τους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτους. Το περιουσιακό όφελος δε και η συνολική ζημία υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ και ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ. Επιπροσθέτως, προέβησαν κατά περίπτωση σε χρήση των ως άνω πλαστών εγγράφων. Την ανωτέρω πράξη της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία, με χρήση κατά περίπτωση τέλεσαν αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις τους στο τελικό τουλάχιστον ποσό των 785.562,98 ευρώ, και πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι όπως ειδικότερα αναφέρεται ανωτέρω στο διατακτικό της παρούσας πλην των πράξεων που αναφέρονται με αριθμούς Α1,2,3 και 4 στο σκεπτικό της παρούσας για τις οποίες δεν αποδείχθηκε αναμφίβολα ότι τις τέλεσε ο τρίτος κατηγορούμενος και για τις οποίες πρέπει να κηρυχθεί αθώος .Και πλην των μερικοτέρων πράξεων που αναφέρονται στα υπό στοιχεία Α6,,11 και 15 στο σκεπτικό της παρούσας για τις οποίες πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής κατά των κατηγορουμένων κάνοντας δεκτή μερικώς την σχετική ένσταση τους .Και τούτο διότι με τις ως άνω μερικότερες πράξεις που αφορούν στο με αριθμ …/2004 πληρεξούσιο βάσει του οποίου φέρεται να δίνει πληρεξουσιότητα η Κ. στο Βούλγαρη για άσκηση αναίρεσης, την από 12.10.2007 ειδική εξουσιοδότηση προς τον Ή. Μ., και τις επιστολές που αναφέρονται στο υπό στοιχ 15. δεν αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι με αυτές κατέτειναν στην εκποίηση του συνόλου της περιουσίας της κ.Κ.. Λόγω δε του χρόνου τελέσεως τους 2004, 2007 και τις επιστολές που χρησιμοποίησαν το έτος 2009 μέχρι σήμερα 2020 λόγω της πλημμεληματικού χαρακτήρα τους έχει παρέλθει οκταετία (111,112,113 Π.Κ.). Αντίθετα να μην γίνει δεκτή η ένσταση παραγραφής για τις λοιπές πράξεις της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία, με χρήση κατά περίπτωση διότι με την τέλεση τους κατέτειναν με αυτές στην εκποίηση του συνόλου της περιουσίας της Κ. αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις τους στο τελικό τουλάχιστον συνολικό ποσό των 785.562,98 ευρώ.(98 παρ 2ΠΚ) και πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας”.
Στη συνέχεια, το παραπάνω Δικαστήριο της ουσίας, εκτός άλλων (απαλλακτικών) διατάξεων, που δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας κατ`αναίρεση δίκης, κήρυξε τους αναιρεσείοντες ενόχους της αξιόποινης πράξης της ηθικής αυτουργίας από κοινού σε πλαστογραφία με χρήση, από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος, βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, κατ’εξακολούθηση, αναγνωρίζοντας την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ.2 δ’ του Π.Κ. και στους τρεις αναιρεσείοντες επιπλέον δε την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ.2α στον εκ των αναιρεσειόντων Γ. Γ. και επέβαλε ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών στον αναιρεσείοντα Δ. Γ., ποινή φυλάκισης τεσσάρων (4) ετών στον αναιρεσείοντα Γ. Κ. και ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών και έξι (6)μηνών στον αναιρεσείοντα Γ. Γ., τις οποίες μετέτρεψε προς πέντε (5) ευρώ ημερησίως, με το ακόλουθο διατακτικό:
“ΚΗΡΥΣΣΕΙ ενόχους τους κατηγορούμενους Δ. Γ. του Ι. και Γ. Κ. του Ε., για το ότι:
Α) Στους κάτωθι αναφερόμενους τόπους και χρόνους, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, άπαντες οι ανωτέρω με πρόθεση προκάλεσαν σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που εκτέλεσε και ειδικότερα την πράξη της κατάρτισης πλαστών εγγράφων, με σκοπό να παραπλανήσουν με τη χρήση τους άλλους σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν έννομες συνέπειες, και σκόπευαν να προσπορίσουν στους εαυτούς τους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτους, αποβλέποντας στο σφετερισμό της περιουσίας της Μ. Κ.. Το περιουσιακό όφελος δε και η συνολική ζημία υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ και ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ. Επιπροσθέτως, προέβησαν κατά περίπτωση σε χρήση των ως άνω πλαστών εγγράφων. Την ανωτέρω πράξη της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία, με χρήση κατά περίπτωση, τέλεσαν οι κατηγορούμενοι αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις τους στο τελικό ποσό των 785.562,98 ευρώ. Ειδικότερα:
1)Στην Αθήνα, στις 09.07.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Β. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.07.2003 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς τον συγκατηγορούμενό τους, Γ. Κ. του Ε., την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει προς οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει ένα ακίνητό της, ήτοι μια πεπαλαιωμένη και ετοιμόρροπη οικία μετά του οικοπέδου της, εκτάσεως τριακοσίων (300) τετραγ. μέτρων περίπου, το οποίο βρίσκεται στην … του Νομού Μαγνησίας, αξίας αντικειμενικής 29.002,09 ευρώ και να εισπράττει το τίμημα ή και να πιστώνει με αυτό τους αγοραστές. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης του ως άνω ακινήτου στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους Γ. Κ.. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και το προσκόμισε ο Γ. Κ. ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σούρπης Γαρυφαλλιάς Σταύρη και ενεργώντας ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.- Μ.-Ε. Κ., ζήτησε και πέτυχε τη σύνταξη του υπ’ αριθ. …/14.08.2003 πωλητηρίου αστικού ακινήτου, δυνάμει του οποίου η κυριότητα του ως άνω ακινήτου – οικοπέδου, εμβαδού 312,02 τ.μ. με την επ’ αυτού οικία, εμβαδού 84 τ.μ., μεταβιβάστηκε στη σύζυγό του και συγκατηγορουμένη τους Ε. Β..
2)Σε άγνωστο τόπο, κατά το χρονικό διάστημα από 09.07.2003 έως και 14.08.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, προκάλεσαν την απόφαση σε αγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. στις δύο (2) από 08.04.2002 και 15.04.2002 αποδείξεις πληρωμής, με τις οποίες φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. έχει λάβει αντιστοίχως το ποσό των 22.010 ευρώ ή 7.500.000 δρχ. και το ποσό των 6.000.000 δρχ. ως εξόφληση για τη δήθεν πώληση της οικίας της στην … στο Γ. Κ. του Ε., έχοντας σκοπό με τη χρήση τους να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με τη νομιμότητα της κατάρτισης του πληρεξουσίου και του συμβολαίου που περιγράφηκε ανωτέρω στην υπό στοιχείο (1) πράξη.
3) Στην Αθήνα, στις 09.07.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Σπυρίδωνος Β. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 ΔΑΤ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.07.2003 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς το συγκατηγορούμενό τους Ό. Α. του Γ. την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει προς οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει ένα ακίνητό της, ήτοι ένα ελαιοπερίβολο εκτάσεως εξήντα (60) στρεμμάτων με τριακόσια (300) ελαιόδενδρα, το οποίο βρίσκεται στην … … στη θέση “…” και συνορεύει ανατολικά με ιδιοκτησία Μ. Μ., δυτικά με θάλασσα, βόρεια με θάλασσα και νότια με ιδιοκτησία Ι. Χ., όπως περιγράφεται στην υπ’ αριθ. …/13.02.1991 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς της Συμβολαιογράφου Αθηνών Βικτωρίας Παπαευαγγέλου-Παπακωνσταντίνου, αξίας τουλάχιστον 637.833,75 ευρώ και να εισπράττει το τίμημα ή και να πιστώνει με αυτό τους αγοραστές. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης του ως άνω ακινήτου στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους Ό. Α. του Γ., και ενώ σκόπευαν να το μεταβιβάσουν για να καρπωθούν το τίμημα της αγοραπωλησίας.
4) Σε άγνωστο τόπο, κατά το χρονικό διάστημα από 08.07.2003 έως και 23.07.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. στις δύο (2) από 08.07.2003 και 17.07.2003 αποδείξεις πληρωμής, με τις οποίες φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. έχει λάβει αντιστοίχως το ποσό των 21.670 ευρώ έναντι αγοράς και το ποσό των 15.000 ευρώ ως εξόφληση για τη δήθεν πώληση ενός ελαιοπερίβολου εκτάσεως εξήντα (60) στρεμμάτων με τριακόσια (300) ελαιόδενδρα, το οποίο βρίσκεται στην … … στη θέση “…”, να θέσει τη πλαστή γραφή της στην από 08.07.2003 απόδειξη, να θέσει σε αμφότερες τις αποδείξεις την πλαστή σφραγίδα του 492 Α.Τ. Τερψιθέας, το οποίο με την ονομασία αυτή λειτουργούσε έως 01.04.2001 και έκτοτε λειτουργεί ως Β’ Α.Τ. Τερψιθέας, να θέσει στην από 08.07.2003 απόδειξη την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΦ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ Α.Τ.” και την πλαστή υπογραφή του Αστυνόμου Α1 Κ. Ε., ο οποίος βεβαίωνε δήθεν το γνήσιο της υπογραφής της Ι.- Μ.-Ε. Κ., παρά το ότι ο αστυνομικός αυτός ουδέποτε υπηρέτησε στο αστυνομικό αυτό τμήμα και να θέσει στην από 17.07.2003 απόδειξη την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΦ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ Α.Τ.” και την πλαστή υπογραφή του Αστυνόμου Α1 Κ. Ν., ο οποίος βεβαίωνε δήθεν το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ., παρά το ότι ο αστυνομικός αυτός υπηρέτησε στο αστυνομικό αυτό τμήμα από 31.08.2000 έως και 31.08.2002, ήτοι σε χρόνο προγενέστερο της δήθεν επικύρωσης, έχοντας σκοπό με τη χρήση τους να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με τη νομιμότητα και εγκυρότητα της κατάρτισης τους πληρεξουσίου συμβολαίου που περιγράφηκε ανωτέρω στην υπό στοιχείο (3) πράξη, με τη δήθεν καταβολή στην Ι.-Μ.-Ε. Κ. του αναλογούντος τιμήματος.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ ενόχους τους κατηγορούμενους Δ. Γ. του Ι., Γ. Κ. του Ε. και Γ. Γ. του Κ., για το ότι: Α) Στους κάτωθι αναφερόμενους τόπους και χρόνους, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθησε; του ίδιου εγκλήματος, από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση, άπαντες ο ανωτέρω με πρόθεση προκάλεσαν σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που εκτέλεσε και ειδικότερα την πράξη της κατάρτισης πλαστών εγγράφων, με σκοπό να παραπλανήσουν με τη χρήση τους άλλους σχετικά με γεγονότα που μπορεί να έχουν έννομες συνέπειες, και σκόπευαν να προσπορίσουν στους εαυτούς τους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτους, (αποβλέποντας στον σφετερισμό της περιουσίας της Μ. Κ.. Το περιουσιακό όφελος δε και η συνολική ζημία υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ και ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ. Επιπροσθέτως, προέβησαν κατά περίπτωση σε χρήση των ως άνω πλαστών εγγράφων. Την ανωτέρω πράξη της από κοινού και κατ’ εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία, με χρήση κατά περίπτωση, τέλεσαν οι κατηγορούμενοι αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις στο τελικό ποσό των 785.562,98 ευρώ . Ειδικότερα:
5) Στην Αθήνα, στις 09.09.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ. – Ε. Κ. του Α. και της Φ.- Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 ΔΑΤ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.09.2004 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. παρείχε προς το συγκατηγορούμενό τους Γ. Γ. του Κ., την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως, αντ’ αυτής, για λογαριασμό της και με βάση το πληρεξούσιο, πωλήσει, μεταβιβάσει, παραχωρήσει και παραδώσει προς την εταιρία με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, με έδρα την Αθήνα, η οποία συστάθηκε με την υπ’ αριθ. …/2004 πράξη της Συμβολαιογράφου Αθηνών Βαρβάρας Σγούρα, όπως διορθώθηκε με την υπ’ αριθ. …/2004 πράξη της ίδιας Συμβολαιογράφου και μέλη του Δ.Σ. αυτής ήταν ο Δ. Γ. του Ι. και οι συγκατηγορούμενοί του Γ. Γ. και Γ. Κ. (ΦΕΚ τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ, αριθ. φύλ. 1674/27.02.2004), ακόμα και με αυτοσύμβαση, κατά το άρθρο 235 ΑΚ, με οποιουσδήττοτε όρους και συμφωνίες και τίμημα που αυτός εγκρίνει τα κάτωθι ακίνητα που βρίσκονται όλα στην …: (α) ελαιοπερίβολο σαράντα (40) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (β) οικόπεδο τριών (3) στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (γ) οικόπεδο ενός (1) στρέμματος ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (δ) ελαιοπερίβολο πέντε (5) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, (ε) ελαιοπερίβολο τριών (3) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση … και (στ) αγροτεμάχιο δύο (2) στρεμμάτων, ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση …, συνολικής αξίας 101.544,91 ευρώ, αλλά πραγματικής τουλάχιστον 150.000 ευρώ κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, με όλα τα δικαιώματά της, προσωπικά και εμπράγματα και τις σχετικές αγωγές και ενστάσεις της κατά την απόλυτη κρίση του. Με την κατάρτιση του πλαστού αυτού εγγράφου είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με την ύπαρξη της πληρεξουσιότητας και της εντολής μεταβίβασης των ως άνω ακινήτων στο πρόσωπο του συγκατηγορουμένου τους, με σκοπό την παραπέρα διάθεσή τους στην εταιρεία συμφερόντων τους έναντι μηδενικού στην πραγματικότητα τιμήματος. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και στις 23.02.2007 ο Γ. Γ. το προσκόμισε ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και ενεργώντας ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ. ζήτησε και πέτυχε τη σύνταξη του υπ’ αριθ. 3.678/23.02.2007 πωλητηρίου αστικού ακινήτου, το οποίο μεταγράφηκε στον τόμο 71 με αριθμό 83 των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σούρπης, δυνάμει του οποίου η κυριότητα των ως άνω ακινήτων, όπως η έκταση αυτών προέκυψε από νεότερη εμβαδομέτρηση, περιήλθε στην κυριότητα της εταιρείας με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, η οποία είναι συμφερόντων τους καθώς στο Δ.Σ. αυτής ήταν ο Δ. Γ., ο Γ. Γ. ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος και ο Γ. Κ. (ΦΕΚ τεύχ. ΑΕ και ΕΠΕ, αριθ. φύλ. 10.832/04.10.2006). Ήτοι μεταβιβάστηκαν (α) ελαιοπερίβολο 41.483,75 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 51.254 ευρώ, (β) αγροτεμάχιο 3.018,39 τ.μ., στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 9.562,28 ευρώ, (γ) αγροτεμάχιο 892,64 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 1.413,94 ευρώ, (δ) ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου αγροτεμαχίου 13.586,53 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 8.018,75 ευρώ, (ε) αγροτεμάχιο 3.009,39 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 18.574,55 ευρώ και (στ)αγροτεμάχιο 2.061,08 τ.μ. στη θέση …, αντί φερόμενου τιμήματος 12.721,39 ευρώ.
7) Στην Αθήνα στις 09.09.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Δ. και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικό πληρεξούσιο του ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. διόριζε ειδικούς πληρεξουσίους, αντιπροσώπους και αντικλήτους (α) τον Δ. Γ. του Ι. και (β) τον Α. Ρ. του Γ., δικηγόρο Αθηνών, και τους παρείχε την ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα, όπως αντ’ αυτής, για λογαριασμό της είτε από κοινού είτε χωριστά ο καθένας και με βάση το ανωτέρω πληρεξούσιο να εισπράττουν από τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ή άλλο ασφαλιστικό φορέα η Επικουρικό ταμείο ή από τράπεζα ή από ταχυδρομείο κάθε ποσό που δικαιούται αυτή ως σύνταξη, επιδόματα, νοσήλεια κ.λ.π., είτε σε μετρητά είτε σε επιταγές και να καταβάλλουν στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας κάθε ποσό που τυχόν οφείλει αυτή και να πωλήσουν μεταβιβάσουν, παραχωρήσουν και παραδώσουν προς οποιονδήποτε και οποιοδήποτε τίμημα και με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνουν ένα ακίνητό της, εκτάσεως δέκα (10) περίπου στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, το οποίο βρίσκεται στη θέση … …ς. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό, στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ., να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία. 8)Στην Αθήνα, κατά το χρονικό διάστημα από 11.10.2004 έως 16.10.2004, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.-Ε., να θέσει την πλαστή υπογραφή της Α. Γ. με την οποία και ως υπάλληλος του ΚΕΠ του Δήμου Αθηναίων δήθεν βεβαίωνε το γνήσιο υπογραφής της ανωτέρω, να θέσει πλαστή σφραγίδα με την ένδειξη “Βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής” σε μία γραμμή, ενώ στη γνήσια αναγράφεται σε δύο γραμμές “Βεβαιώνεται το ιδιόχειρο της υπογραφής”, να θέσει πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ-ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ” στην από 11.10.2004 εξουσιοδότηση, βάσει της οποίας φερόταν να εξουσιοδοτεί τον συγκατηγορούμενό τους Μ. Η., όπως αντ’ αυτής και για λογαριασμό της εισπράξει από τον Ο. Γ.Α. ή το ταχυδρομείο τη σύνταξη που λάμβανε, επίσης να εισπράξει τα ανείσπρακτα ποσά της σύνταξής της και γενικά να υπογράψει και καταθέσει κάθε απαιτούμενο έγγραφο προς το σκοπό αυτό. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τον Ο ΓΑ σχετικά με το ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. βρισκόταν εν ζωή και δικαιούνταν τη σύνταξή της, προκειμένου να την εισπράξουν αυτοί. Της πλαστής αυτής εξουσιοδότησης μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκαναν χρήση και την προσκόμισε στις 10.12.2004 στον ΟΓΑ ο Μ. Η., υποβάλλοντας την υπ’ αριθμ. πρωτοκ. 656566/10.12.2004 αίτηση αλλαγής τρόπου πληρωμής της σύνταξης, ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ., αιτούμενος την επαναχορήγηση της σύνταξης και την αποστολή της στην Αθήνα και στην …, όπου διατηρούσε το γραφείο του και έδρευε η εταιρία με την επωνυμία “Γ.. Γ. Τουριστικές Επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία”, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτό να εισπράξει για λογαριασμό όλων τους το ποσό των 6.290,11 ευρώ με επιταγή του Απριλίου του 2005 με αναδρομικά ποσά συντάξεων για ένα έτος, το ποσό των 563,15 ευρώ τον Ιούλιο του 2005, το ποσό των 408,68 ευρώ το Νοέμβριο του 2005 και το ποσό των 1.030,21 ευρώ το Δεκέμβριο του 2005, ήτοι συνολικά εισπράξανε το ποσό των 8.292,15 ευρώ.
9) Στην Αθήνα, στις 05.12.2006, άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αθανασίας Οικονόμου και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στο υπ’ αριθ. …/05.12.2006 πληρεξούσιο της ως άνω συμβολαιογράφου, με το οποίο φερόταν ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. διόριζε ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητό της τον συγκατηγορούμενό τους Ή. Μ. του Θ., προς τον οποίο παρείχε την εντολή και πληρεξουσιότητα και το δικαίωμα όπως αντ’ αυτής και για λογαριασμό της εισπράττει από τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ή άλλο ασφαλιστικό φορέα ή Επικουρικό ταμείο ή από τράπεζα ή από ταχυδρομείο κάθε ποσό που δικαιούται αυτή ως σύνταξη, επιδόματα, νοσήλεια κλπ., είτε σε μετρητά είτε σε επιταγές, να καταβάλει στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας κάθε ποσό που τυχόν οφείλει αυτή και γενικά να ενεργεί ότι άλλο χρειαστεί μέσα στα πλαίσια των εντολών. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τον Ο ΓΑ σχετικά με το ότι η Ι.-Μ.-Ε. Κ. βρισκόταν εν ζωή και δικαιούνταν τη σύνταξή της, προκειμένου να την εισπράξουν αυτοί. Του πλαστού αυτού πληρεξουσίου μετά από κοινή συναπόφαση όλων τους, έκανε χρήση και το προσκόμισε στις 11.12.2006 στον ΟΓΑ ο Μ. Η., υποβάλλοντας την υπ’ αριθμ. πρωτοκ. …/…/11.12.2006 αίτηση άρσης αναστολής πληρωμής της σύνταξης, ως δήθεν πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ., , αιτούμενος την επαναχορήγηση της σύνταξης, πετυχαίνοντας με τον τρόπο αυτό να εισπράξει για λογαριασμό όλων τους το ποσό των 4.013,45 ευρώ με επιταγή του Απριλίου του 2007 με αναδρομικά ποσά συντάξεων για ένα έτος, το ποσό των 533,28 ευρώ τον Μάιο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Ιούνιο του 2007, το ποσό των 399,96 ευρώ τον Ιούλιο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Αύγουστο του 2007, το ποσό των 266.64 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Οκτώβριο του 2007, το ποσό των 266,64 ευρώ τον Νοέμβριο του 2007, το ποσό των 544.39 ευρώ τον Δεκέμβριο του 2007, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Ιανουάριο του 2008, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Φεβρουάριο του 2008, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Μάρτιο του 2008. το ποσό των 481,80 ευρώ τον Απρίλιο του 2008, το ποσό των 316,80 ευρώ τον Μάιο του 2008 και το ποσό των 316.80 ευρώ τον Ιούνιο του 2008, ήτοι συνολικά εισέπραξαν το ποσό των 8.890,08 ευρώ. Επίσης, με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν την αρμόδια Δ.Ο Υ. … για την παραλαβή των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος της Ι.- Μ.-Ε. Κ.., σχετικά με την υποβολή αυτών από υπαρκτό πρόσωπο, τις οποίες παρέδωσαν στη λογίστρια Ρ. Μ., την οποία ο συγκατηγορούμενός τους Ή. Μ. εξουσιοδότησε στις 27.03.2007 δυνάμει του άνω πλαστού πληρεξουσίου να συντάξει και να καταθέσει φορολογικές δηλώσεις, 10) Στην Αθήνα, στις 13.10.2007, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ. Ο., υπαλλήλου του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών του Δήμου Αθηναίων, στα καθήκοντα της οποίας ανάγεται και η βεβαίωση του ιδιοχείρου της υπογραφής των πολιτών και να παραστήσει ότι πρόκειται για την Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στην από 12.10.2007 υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, την οποία φερόταν να απευθύνει στον Δ. Γ. και στον Α. Χ. και με την οποία φερόταν να δηλώνει ότι είχε εξοφληθεί πλήρως από τον Δ. Γ. του Ι. και τον Α. Χ. του Ι. για το τίμημα πώλησης του ακινήτου ιδιοκτησίας της, εκτάσεως δέκα (10) περίπου στρεμμάτων ή όσης έκτασης και αν είναι αυτό, στη θέση … …ς, με όλα τα δικαιώματά της, προσωπικά και εμπράγματα δυνάμει του υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικού πληρεξουσίου του Συμβολαιογράφου Κωνσταντίνου Δ. και ότι ουδεμία απαίτηση έχει ή διατηρεί εναντίον τους. Επί του εγγράφου αυτού η ως άνω υπάλληλος βεβαίωσε παραπλανηθείσα το ιδιόχειρο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ.. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν μελλοντικά οποιονδήποτε συμβολαιογράφο κατά την προσκόμιση του ως άνω υπ’ αριθ. …/09.09.2004 ειδικού πληρεξουσίου του Συμβολαιογράφου Κωνσταντίνου Δ., που έφερε επίσης την πλαστή υπογραφή της, προκειμένου να καταρτιστεί οριστικό συμβόλαιο μεταβίβασης του ακινήτου στο όνομα του ως άνω Δ. Γ. του Ι., ενώ η πλαστογράφησή του ήταν επίσης ενταγμένη στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. και της προσπάθειάς τους να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
12) Σε άγνωστο τόπο, την 01.02.2007 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. σε υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, να θέσει με άλλη γραφή τα στοιχεία της ταυτότητάς της, ήτοι στο όνομα το “Ι.-Μ.”, στο επώνυμο “Κ.”, στο όνομα και επώνυμο πατέρα το “Α.”, στο όνομα και επώνυμο μητέρας το “Φ. Ε.”, στην ημερομηνία γέννησης το “…1932”, στον τόπο γέννησης το “ΝΤΟΥΙΣΜΠΟΥΡΓΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ”, στον ΑΔΤ το “…”, στον τόπο κατοικίας το “…” και να θέσει με άλλη γραφή τη δήλωσή της, ήτοι “ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΩ ΤΗΝ Τ. Α. ΔΑΤ …, όπως αντί εμού παραλάβει από τη Δ.Ο.Υ.ΑΛΜΥΡΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ”, να θέσει τη πλαστή γραφή και υπογραφή του Δ. Κ., ο οποίος δήθεν θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και να θέσει πλαστή σφραγίδα του Α.Τ. Κορυδαλλού για τη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής, την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΤΥΝ. ΠΕΙΡΑΙΑ”. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τη ΔΌΎ. … σχετικά με το ότι η Ι.-Μ.- Ε. Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και εν ζωή ευρισκόμενο, προκειμένου να λάβουν φορολογική ενημερότητα, την οποία και πράγματι έλαβε ηλεκτρονικά μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών ο Συμβολαιογράφος Αθηνών Κωνσταντίνος Δέδες κατά τη σύνταξη του υπ’ αριθ. …/22.02.2007 συμβολαίου αγοραπωλησίας αγροτεμαχίου, με το οποίο ο Δ. Γ. , φερόμενος ως πληρεξούσιος της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α., δυνάμει του υπ’ αριθ. …/05.02.1999 -συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αμαρουσίου Παρασκευής Λαζαράκου- Χαραλάμπους μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στην εταιρεία “Γ.. Γ. ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ”, εκπροσωπούμενη από το συγκατηγορούμενό τους , Γ. Γ., ένα αγροτεμάχιο, εμβαδού 57.066 τετρ. μέτρων, κείμενο στη θέση “…” της κτηματικής περιφέρειας …ς.
13) Σε άγνωστο τόπο, την 01.02.2007 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. σε υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986, να θέσει με άλλη γραφή τα στοιχεία της ταυτότητάς της, ήτοι στο όνομα το “Ι.-Μ.”, στο επώνυμο “Κ.”, στο όνομα και επώνυμο πατέρα το “Α.”, στο όνομα και επώνυμο μητέρας το “Φ. Ε.”, στην ημερομηνία γέννησης το “…1932”, στον τόπο γέννησης το “ΝΤΟΥΙΣΜΠΟΥΡΓΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ”, στον ΑΔΤ το “…”, στον τόπο κατοικίας το “…” και να θέσει με άλλη γραφή τη δήλωσή της, ήτοι “ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΩ ΤΗΝ Τ. Α. ΔΑΤ …, όπως αντ’ εμού καταθέσει φορολογικές δηλώσεις ενώπιον Δ.Ο.Υ.ΑΛΜΥΡΟΥ και κάθε σχετικό έγγραφο που έχει, σχέση με τη Φ.Δ.”, να θέσει την πλαστή γραφή και υπογραφή του Δ. Κ., ο οποίος δήθεν θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής της Ι.-Μ.- Ε. Κ. του Α. και να θέσει πλαστή σφραγίδα του Α.Τ. Κορυδαλλού για τη θεώρηση του γνησίου της υπογραφής, την πλαστή στρογγυλή σφραγίδα με την αναγραφή “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-Δ/ΝΣΗ ΑΣΤΥΝ. ΠΕΙΡΑΙΑ-ΑΣΤΥΝ. ΤΜΗΜΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ”. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τη ΔΌ.Υ. … σχετικά με το ότι η Ι.- Μ.-Ε. Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και εν ζωή ευρισκόμενο, προκειμένου να καταθέσουν φορολογικές δηλώσεις αυτής, παρά το ότι αυτή ήδη ήταν από τον Απρίλιο του 2002 εξαφανισμένη προκειμένου να είναι δυνατή η έκδοση στο όνομά της βεβαίωσης φορολογικής ενημερότητας και να καταστεί εφικτή η από μέρους τους μεταβίβαση δυνάμει των πλαστών πληρεξουσίων της ακίνητης περιουσίας της.
14) Σε άγνωστο τόπο, την 18.03.2004 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. στο από 18.03.2004 ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο αυτή φερόταν δήθεν να συμβάλλεται με τον συγκατηγορούμενό τους Γ. Γ., να συμφωνεί και να συναποδέχεται ότι ο ανωτέρω συγκατηγορούμενός τους έχει καταβάλει σ’ αυτήν 36.670 ευρώ τον Ιούλιο του 2003 για πλήρη εξόφληση ελαιοπεριβόλου εκτάσεως 60 στρεμμάτων στη θέση … …ς και ότι αυτή δεν έχει άλλη απαίτηση για το κτήμα αυτό και ότι κατέβαλε την 18.03.2004 το ποσό των 30.000 ευρώ ως προκαταβολή από το συνολικό τίμημα των 130.000 ευρώ για την αγορά (α) ελαιοπερίβολου σαράντα(40)στρεμμάτων στη θέση …, (β) οικοπέδου τριών (3) στρεμμάτων στη θέση …, (γ) οικοπέδου ενός (1) στρέμματος στη θέση …, (δ) ελαιοπερίβολου πέντε (5) στρεμμάτων στη θέση … και (ε) ελαιοπερίβολου τριών (3) στρεμμάτων στη θέση …. Με το πλαστό αυτό έγγραφο είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τις αρχές σχετικά με την καταβολή του τιμήματος για τη δήθεν νόμιμη συμφωνία μεταβίβασης των ανωτέρω ακινήτων και να εμφανίσουν την Ι.-Μ.- Ε. Κ. ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατό της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία.
16) Σε άγνωστους τόπους και σε άγνωστους χρόνους με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση και στα πλαίσια του σχεδίου τους περί σφετερισμού της περιουσίας της Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και συγκάλυψης αφενός του σχεδίου τους αυτού και αφετέρου του γεγονότος της εξαφάνισής της και του βέβαιου θανάτου αλλά από άγνωστη αιτία προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.- Μ.-Ε. Κ. του Α. στη θέση της πρώτης οπισθογράφησης στις ακόλουθες επιταγές εκδόσεως του Γ. Γ. σε διαταγή αυτής, τις οποίες αυτός είχε εκδώσει και δήθεν παραδώσει στην ίδια ως εξόφληση του τιμήματος αγοραπωλησίας των ακινήτων που αναφέρονται στην υπό στοιχείο (14) πράξη: (α) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “EUROBANK”, ποσού 14.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.04.2005 στην Αθήνα, (β) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “EUROBANK”, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.03.2005 στην Αθήνα, (γ) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 3.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 30.10.2004 στην Αθήνα, (δ) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK “, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.11.2004 στην Αθήνα, (ε) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία ” NOVABANK “, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 30.11.2004 στην Αθήνα, (στ) στην υπ’ αριθ. … επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 7.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 15.12.2004 στην Αθήνα και (ζ) στην υπ’ αριθ. …, επιταγή της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “NOVABANK”, ποσού 12.000 ευρώ, φερόμενης εκδόσεως 27.12.2004 στην Αθήνα. Των επιταγών αυτών έκαναν χρήση καθώς: (I) την ως άνω υπό στοιχείο (α) επιταγή την παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α., κάτοχο του υπ’ αριθ. … Δ.Α.Τ, κάτοικο …, και την εμφάνισε προς πληρωμή στις 15.04.2005 η υπάλληλος αυτού Β. Τ., (II) την ως άνω υπό στοιχείο (β) επιταγή την παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α., ο οποίος την κατέθεσε σε λογαριασμό που τηρεί στην Τράπεζα “ATTICA BANK”, (III) τις ως άνω υπό στοιχεία (γ), (ε) και (στ) επιταγές τις παρέδωσαν στον Μ. Ε. του Α. και τις κατέθεσε η υπάλληλος αυτού Β. Τ. σε λογαριασμό που τηρεί στην Τράπεζα “ATTICA BANK” κατά τις αναφερόμενες ως άνω ημερομηνίες, (IV) την ως άνω υπό στοιχείο (ζ) επιταγή την παρέδωσαν στον Π. Β. του Γ., ο οποίος την εμφάνισε για πληρωμή στις 27-12-2004 και (V) την ως άνω υπό στοιχείο (δ) επιταγή την εμφάνισε ο συγκατηγορούμενός τους Δ.. Γ. προς πληρωμή στις 17.12.2004. Σε όλες τις ανωτέρω επιταγές, πλην της υπό στοιχείο (ζ) μεσολαβεί οπισθογράφηση πιθανώς ανύπαρκτου προσώπου με στοιχεία “Κ. Κ..”, την οποία έθεσαν για συγκάλυψη των παράνομων πράξεών τους, ενώ στην υπό στοιχείο (στ) επιταγή μεσολαβεί οπισθογράφηση της εταιρίας με την επωνυμία “… ΑΤΕΒΕ & ΣΙΑ Ε.Ε”, νόμιμη εκπρόσωπος της οποίας ήταν η συγκατηγορούμενή τους Ε. Β..
17) Στον Αλμυρό, στις 12.08.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ.Ο.Υ. … και να παραστήσει στην υπάλληλο Μ. Φ. ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στις συμπληρωματικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος οικονομικών ετών 2002 και 2003, τις οποίες και κατέθεσε, διορθώνοντας στο χωρίο “Ε.ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΑΚΙΝΗΤΑ” και στο στοιχείο “3. Ακαθάριστο τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοκατοίκηση” την επιφάνεια των κυρίων χώρων της κατοικίας από 60 τ.μ., που αναγραφόταν στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2002, που κατατέθηκε στις 11.05.2002 στη Δ.Ο.Υ. … από το λογιστή Ν. Β., σε 84 τ.μ. και στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2003, που κατατέθηκε στις 15.05.2003 στη Δ.Ο.Υ. … από άγνωστη γυναίκα η οποία προσποιήθηκε την Ι.-Μ.- Ε. Κ.. Με την κατάρτιση των πλαστών αυτών εγγράφων είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με το ότι ήταν αληθής η βούληση της ανωτέρω σχετικά με τη μεταβίβαση του ακινήτου της και να καταστήσουν νομικά εφικτή τη μεταβίβαση αυτή, το οποίο ακίνητο τελικά μεταβιβάστηκε με το υπ’ αριθ. …/14.08.2003 πωλητήριο συμβόλαιο αστικού ακινήτου της Συμβολαιογράφου Σούρπης Γαρυφαλλιάς Σταυρή στη συγκατηγορουμένη τους Ε. Β..
18) Στον Αλμυρό, στις 15.05.2003, με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστη γυναίκα να εμφανιστεί ενώπιον της Δ.Ο.Υ. … και να παραστήσει στην υπάλληλο Π. Τ. ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ. του Α. και της Φ.-Μ.- Ε., κάνοντας χρήση του υπ’ αριθ. …/09.02.1999 Δ.Α.Τ του Α.Τ. … και να θέσει την πλαστή υπογραφή αυτής στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2003, την οποία και κατέθεσε. Με το έγγραφο αυτό είχαν σκοπό να παραπλανήσουν τις δικαστικές αρχές στην έρευνά τους για τις συνθήκες εξαφάνισης της Ι.-Μ.-Ε. Κ. ενώ η πλαστογράφησή του ήταν επίσης ενταγμένη στα πλαίσια του γενικότερου σχεδίου τους περί σφετερισμού του συνόλου της περιουσίας της Ι.- Μ.-Ε. Κ. και της προσπάθειάς τους να εμφανίσουν αυτήν ως πρόσωπο υπαρκτό στις συναλλαγές, παρά το ότι γνώριζαν ότι ήδη από τον Απρίλιο του 2002 είχε εξαφανιστεί, με το θάνατο της να θεωρείται βέβαιος, αλλά από άγνωστη αιτία. Και 19) Σε άγνωστο τόπο, και σε άγνωστο χρόνο, πάντως έως τις 24.06.2003 με πειθώ και έναντι υπόσχεσης αγνώστου ανταλλάγματος από κοινού και με κοινό δόλο και συναπόφαση προκάλεσαν την απόφαση σε άγνωστο πρόσωπο να θέσει την πλαστή υπογραφή της Ι.-Μ.- Ε. Κ. σε αίτηση προς το Δασαρχείο …, με την οποία αυτή δήθεν αιτούνταν τον χαρακτηρισμό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 998/1979, έκτασης ιδιοκτησίας της 57 στρεμμάτων, η οποία βρίσκεται στη θέση “…- …”, την οποία αίτηση και παρέδωσαν στο Ν. Ε. ο οποίος την κατέθεσε στο Δασαρχείο …, είχαν δε σκοπό να τη χρησιμοποιήσουν για τη μεταβίβαση του ακινήτου αυτού. Το συνολικό όφελος που αποκόμισαν άπαντες οι ανωτέρω κατηγορούμενοι από την ανωτέρω αξιόποινη συμπεριφορά τους και το σφετερισμό της περιουσίας της Ι.-Μ.- Ε. Κ. ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 785.562,98 ευρώ, στο οποίο ποσό απέβλεπαν με τις μερικότερες κατ’ εξακολούθηση πράξεις τους”.
Με αυτά που δέχθηκε το Δικαστήριο της ουσίας, αναφορικά με την καταδικαστική του, για τον αναιρεσείοντα Γ. Γ., κρίση, στέρησε την προσβαλλόμενη απόφασή του από την επιβαλλόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι αντιφατική. Ειδικότερα στο σκεπτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως και πλέον συγκεκριμένα στις σελίδες 144 και 146 αυτής, γίνεται δεκτό, ότι αρχικά είχαν ξεκινήσει να υλοποιήσουν το σχέδιο σφετερισμού της περιουσίας της Μ. Κ., μόνο οι δύο κατηγορούμενοι Δ. Γ. και Γ. Κ. και ακολούθως ότι η συναυτουργική δράση του κατηγορουμένου-αναιρεσείοντος Γ. Γ., ξεκίνησε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2003, οπότε συναντήθηκε με τους λοιπούς δύο συγκατηγορουμένους του και αποδέχτηκε να συμμετάσχει και αυτός από κοινού με τους λοιπούς στο σχέδιο αυτό. Για το λόγο αυτό άλλωστε, αυτός μόνο, σε αντίθεση με την καταδικαστική κρίση για τους λοιπούς συγκατηγορουμένους του, κηρύχτηκε αθώος των μερικότερων πράξεων με αρ. 1,2,3,4, που έχουν χρόνο τέλεσης στις 9-7-2003, 9-7-2003, 9-7-2003 και από 8-7-2003 έως 23-7-2003 αντίστοιχα, δηλαδή χρόνους πριν τον Σεπτέμβριο του 2003, που έλαβε χώρα η προαναφερόμενη συνάντηση. Ακολούθως όμως στο διατακτικό της προσβαλλομένης απόφασης όλως αντιφατικά, ο ως άνω αναιρεσείων κηρύσσεται ένοχος για τις επί μέρους μερικότερες πράξεις με αρ. 17,18 και 19, που φέρονται να τελέστηκαν από όλους τους κατηγορούμενους στις 12-8-2003, 15-5-2003 και 24-6-2003 αντίστοιχα, δηλαδή σε χρόνους που σύμφωνα με τις προαναφερθείσες παραδοχές αυτός δεν είχε συναντηθεί ακόμη με τους συγκατηγορούμενους του και δεν είχε αποδεχθεί την συμμετοχή του στο σχέδιο σφετερισμού της περιουσίας της Κ.. Από τις αντιφατικές αυτές παραδοχές, καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος της ορθής εφαρμογής, των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων των άρθρων 46 και 216 ΠΚ, οι οποίες έτσι παραβιάσθηκαν εκ πλαγίου, με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη απόφαση να στερείται ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και νόμιμης βάσης. Επομένως, είναι βάσιμος ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` και Ε` Κ.Π.Δ. τρίτος λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως του Γ. Γ., με τον οποίο αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες αυτές. Συνακόλουθα, παρελκούσης της ερεύνης κάθε άλλου λόγου της αιτήσεως αυτής, ως αλυσιτελούς, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, ως προς την καταδικαστική της διάταξη για τον ως άνω αναιρεσείοντα αναγκαίως δε και ως προς την διάταξή της για την επιβολή ποινής σ’αυτόν για την ανωτέρω πράξη και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την αναιρεθείσα απόφαση, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους, οι οποίοι είχαν δικάσει προηγουμένως (αρθρ. 519 Κ.Π.Δ.).
Περαιτέρω, με τις ως άνω παραδοχές, οι οποίες διαλαμβάνονται στο σκεπτικό, σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο διατακτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως, που παραδεκτά αλληλοσυμπληρώνονται, το Δικαστήριο της ουσίας, διέλαβε στην εν λόγω καταδικαστική του απόφαση, αναφορικά με τους κατηγορούμενους και ήδη αναιρεσείοντες Δ. Γ. και Γ. Κ., την απαιτούμενη από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ` αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα, χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά και κατά τρόπο επιτρέποντα τον αναιρετικό έλεγχο, τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία, από τα οποία συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του ανωτέρω εγκλήματος, της ηθικής αυτουργίας από κοινού σε πλαστογραφία από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, κατ’εξακολούθηση, για το οποίο κήρυξε ενόχους τους ως άνω αναιρεσείοντες, τα αποδεικτικά μέσα, επί των οποίων στηρίχθηκε για να μορφώσει την περί αυτών κρίση του και τους νομικούς συλλογισμούς, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των εν λόγω πραγματικών περιστατικών στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 2, 26 παρ. 1α`, 27 παρ. 1, 45, 46, 98 παρ.2 και 216 παρ. 3 και 1 του ΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου με ελλιπείς, ασαφείς ή αντιφατικές αιτιολογίες και χωρίς να στερήσει έτσι την απόφαση από νόμιμη βάση. Ειδικότερα, δέχεται το δικαστήριο ότι οι ανωτέρω κατηγορούμενοι ενεργώντας από κοινού με κοινό δόλο και συναπόφαση, με πειθώ και την υπόσχεση ανταλλάγματος έπεισαν άγνωστη γυναίκα, να εμφανίζεται ενώπιον των αναφερομένων, στις επί μέρους ανωτέρω μερικότερες πράξεις, συμβολαιογράφων, υπαλλήλων του ΚΕΠ, υπαλλήλων Δ.Ο.Υ. και να παριστάνει ότι πρόκειται για την Ι.-Μ.-Ε. Κ., να θέτει την πλαστή υπογραφή της τελευταίας στα σχετικά έγγραφα (πληρεξούσια, βεβαιώσεις γνησίου υπογραφής, δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος) όπως και με τον ίδιο παραπάνω τρόπο έπεισαν την άγνωστη γυναίκα να υπογράψει ως να ήταν η ανωτέρω Ι.-Μ.-Ε. Κ., αποδείξεις εξόφλησης για την δήθεν πώληση της οικίας της στην … στον εκ των αναιρεσειόντων Γ. Κ., αποδείξεις εξόφλησης για την δήθεν πώληση ενός ελαιοπεριβόλου στην ίδια περιοχή, υπεύθυνες δηλώσεις για παραλαβή φορολογικής ενημερότητας για μεταβίβαση ακινήτου, εξουσιοδοτήσεις για κατάθεση φορολογικών δηλώσεων, ιδιωτικό συμφωνητικό για εξόφληση τιμήματος από την πώληση ακινήτων, οπισθογράφηση επιταγών και αίτηση προς το Δασαρχείο … με την οποία δήθεν αιτούνταν τον χαρακτηρισμό ακινήτου ιδιοκτησίας της. Ότι με τα ανωτέρω πλαστά έγγραφα είχαν σκοπό να παραπλανήσουν άλλους σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες και ότι σκόπευαν να προσπορίσουν στον εαυτό τους περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον το δε συνολικό όφελος στο οποίο απέβλεπαν εξ αρχής με τις μερικότερες πράξεις υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ και ανέρχεται σ’αυτό των 785.562,98 ευρώ. Πλέον συγκεκριμένα και σε σχέση με τις επιμέρους αιτιάσεις των αναιρεσειόντων: 1)αναφορικά με την συναυτουργική δράση και την ηθική αυτουργία, εξειδικεύονται στην προσβαλλομένη απόφαση: α)τα πραγματικά περιστατικά της συμμετοχής τους στην τέλεση του παραπάνω εγκλήματος και β) ο τρόπος και τα μέσα της πρόκλησης στην άγνωστο αυτουργό της απόφασης να διαπράξει την κακουργηματική πλαστογραφία κατ’εξακολούθηση, με τις ουσιαστικές παραδοχές της προσβαλλομένης, ότι όταν οι ανωτέρω αναιρεσείοντες αντελήφθησαν την εξαφάνιση της Κ., κατέστρωσαν από κοινού με κοινό δόλο και συναπόφαση σχέδιο σφετερισμού της περιουσίας της. Έτσι προσέγγισαν μία γυναίκα της οποίας η εμφάνιση ταίριαζε με αυτή της Κ. και αφού της παρέδιδαν κάθε φορά το δελτίο αστυνομικής ταυτότητάς της, που με άγνωστο τρόπο είχαν στα χέρια τους, την έπειθαν με πειθώ φορτικότητα, συνεχείς παραινέσεις και υπόσχεση ανταλλάγματος να εμφανίζεται στους συμβολαιογράφους και υπαλλήλους που αναφέρονται στις μερικότερες πράξεις και να παριστάνει κάθε φορά ότι δήθεν είναι η Κ. και να υπογράφει τα επίμαχα πλαστά έγγραφα, όπως και με τον ίδιο τρόπο να υπογράφει σχετικές αποδείξεις εξόφλησης, υπεύθυνες δηλώσεις, εξουσιοδοτήσεις, ιδιωτικό συμφωνητικό, οπισθογράφηση επιταγών και αιτήσεις, κατά τα προεκτεθέντα. Μη αποκλειομένης δε της ύπαρξης ηθικής αυτουργίας με άγνωστο το πρόσωπο του φυσικού αυτουργού, για την πληρότητα της αιτιολογίας της αποφάσεως δεν ήταν αναγκαίο να προσδιορίζεται ο φυσικός αυτουργός ούτε να εξειδικεύεται περαιτέρω σε τι συνίστανται οι παραινέσεις και τα ανταλλάγματα για την υπό του τελευταίου τέλεση της πλαστογραφίας. Συνακόλουθα ο πρώτος λόγος του δικογράφου της αιτήσεως αναιρέσεως του Δ. Γ., ο πρώτος λόγος των προσθέτων λόγων αυτού και ο πρώτος λόγος του δικογράφου της αιτήσεως αναιρέσεως του Γ. Κ., από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχείο Δ’και Ε’, με τους οποίους πλήττεται η προσβαλλομένη για έλλειψη αιτιολογίας και εκ πλαγίου παραβίαση ουσιαστικής ποινικής διάταξης, γιατί δεν αναφέρονται σ’αυτή περιστατικά συναυτουργικής δράσης και πρόκλησης της απόφασης στην φυσική αυτουργό για την τέλεση του επιδίκου εγκλήματος είναι αβάσιμοι. Στον δεύτερο λόγο των δικογράφων αναιρέσεως του Δ. Γ. και Γ. Κ. προβάλλεται η αιτίαση της έλλειψης αιτιολογίας και εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης εκ πλαγίου, λόγω έλλειψης νόμιμης βάσης (αρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ’και Ε’ ) διότι το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε στην απόφασή του την επιβαλλομένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία ως προς τον υπερχειλή δόλο που είναι απαραίτητος για την κατά τον νόμο θεμελίωση του εγκλήματος της πλαστογραφίας, αφού δεν περιλαμβάνει περιστατικά από τα οποία να συνάγεται το συμπέρασμα για την ύπαρξη σκοπού παραπλάνισης και δεν αναφέρονται οι έννομες συνέπειες που μπορούσαν να έχει η κατάρτιση των αναφερομένων πλαστών εγγράφων, παρά μόνο αρκείται στην απλή διατύπωση του νόμου, στερώντας έτσι την απόφαση του από νόμιμη βάση. Ο λόγος όμως αυτός είναι αβάσιμος αφού: από την επισκόπηση του σκεπτικού, σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο διατακτικό της προσβαλλομένης αποφάσεως, που παραδεκτά αλληλοσυμπληρώνονται προκύπτει ότι στην προσβαλλομένη απόφαση αιτιολογείται επαρκώς ο απαιτούμενος για το ως άνω έγκλημα υπερχειλής δόλος των ανωτέρω κατηγορουμένων. Ειδικότερα διαλαμβάνονται στο σκεπτικό οι παραδοχές ότι η πρόκληση της απόφασης εκ μέρους των ανωτέρω κατηγορουμένων στην φυσική αυτουργό για τις πλαστές υπογραφές στα πληρεξούσια που περιγράφονται στις μερικότερες πράξεις, σκοπό είχαν να παραπλανήσουν τον εκάστοτε συμβολαιογράφο και κάθε τρίτο ενδιαφερόμενο ότι δήθεν αυτά είναι γνήσια και νόμιμα υπογεγραμμένα από την ίδια την Κ.. Ότι οι πλαστές επίσης υπογραφές στα ειδικότερα αναφερόμενα έγγραφα των υπαλλήλων των ΚΕΠ, Δ.Ο.Υ., ΟΓΑ , Δασαρχείου και στις σχετικές εξοφλητικές αποδείξεις, σκοπό είχαν να παραπλανήσουν τις ανωτέρω υπηρεσίες και κάθε τρίτο ενδιαφερόμενο για το γεγονός ότι η ανωτέρω Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και ευρισκόμενο στην ζωή. Ο ανωτέρω σκοπός παραπλάνησης, αναφέρεται ειδικότερα στην συνέχεια σε κάθε μερικότερη πράξη στο διατακτικό, στις οποίες επίσης αναφέρονται και οι έννομες συνέπειες του γεγονότος της παραπλάνησης αυτής. Η μη αναφορά δε του παραπάνω σκοπού στις επιμέρους μερικότερες πράξεις του διατακτικού της προσβαλλομένης και ειδικότερα της πράξης με αρ. 16(πρόκληση της απόφασης στην άγνωστη αυτουργό να θέσει την δήθεν υπογραφή της Κ. στην θέση της πρώτης οπισθογράφησης στις αναφερόμενες εκεί επιταγές) και αυτής με αρ. 19(πρόκληση της απόφασης στην άγνωστο αυτουργό να θέσει την δήθεν υπογραφή της Κ. στην σχετική αίτηση προς το Δασαρχείο … για χαρακτηρισμό ακινήτου ιδιοκτησίας της), συμπληρώνεται από την παραδοχή στο σκεπτικό της προσβαλλομένης απόφασης (σελίδα 147) ότι με τις ειδικότερες αυτές πράξεις σκοπό είχαν οι κατηγορούμενοι να παραπλανήσουν την ανωτέρω υπηρεσία και κάθε τρίτο ενδιαφερόμενο για το γεγονός ότι η Κ. ήταν πρόσωπο υπαρκτό και ευρισκόμενο στην ζωή. Η περιλαμβανόμενη στον τέταρτο λόγο του δικογράφου των αναιρεσειόντων Δ. Γ. και Γ. Κ. αιτίαση ότι το δικαστήριο της ουσίας, δέχτηκε αναφορικά με την με αριθμό 5 μερικότερη πράξη ότι η αξία των ακινήτων στα οποία αφορούσε το φερόμενο ως πλαστό με αρ. …/2004 πληρεξούσιο πώλησης ακινήτου ανέρχεται σε 101.544,91 ευρώ (αυτή είναι η αντικειμενική αξία των ακινήτων) αλλά η πραγματική σε 150.000 ευρώ, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, χωρίς καμμιά αιτιολογία και χωρίς να αναφέρει κανένα στοιχείο που να έλαβε υπόψη της γι’αυτό, είναι απαράδεκτη, καθώς συνιστά αμφισβήτηση των ουσιαστικών παραδοχών της προσβαλλομένης και της ορθότητας του αποδεικτικού της πορίσματος, με την επίφαση δε της έλλειψης αιτιολογίας πλήττουν την αναιρετικώς ανέλεγκτη, περί τα πράγματα κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Τέλος η αιτίαση του αναιρεσείοντος Δ. Γ. που προβάλλει με τον τέταρτο λόγο των προσθέτων λόγων του, ότι το δικαστήριο της ουσίας με ανεπαρκή και ενδοιαστική αιτιολογία απάντησε στον ισχυρισμό του ότι δεν είχε λόγο να προβεί σε πράξεις πλαστογραφίας πληρεξουσίων για την πώληση ακινήτων αφού είχε αποδεδειγμένα γνήσιο το με αρ. …/1999 πληρεξούσιο της συμβ/φου Λαζαράκου, με την αναφορά στο σκεπτικό του ότι “….και είναι απορίας άξιον αφού είχε το ως άνω πληρεξούσιο γιατί δεν μεταβίβασε με αυτό στον τρίτο κατηγορούμενο τα έξι ακίνητα-ελαιοπερίβολα….Ενώ δημιουργεί απορία ότι αυτός (ο τρίτος κατηγορούμενος) ενώ αρνήθηκε την μεταβίβαση από το Γ. των αναφερομένων στο ως άνω συμβόλαιο ακινήτων-ελαιοπεριβόλων στη συνέχεια δέχτηκε ο Γ. χρησιμοποιώντας το πληρεξούσιο που του είχε κάνει η Κ. το έτος 1999 να μεταβιβάσει το κτήμα στη θέση … στην ως άνω εταιρία Γ. ΑΕ και αργότερα ο Γ. ως εκπρόσωπος της ως άνω εταιρίας το μεταβίβασε…..”, είναι επίσης αβάσιμος αφού: παρότι το δικαστήριο της ουσίας δεν είχε υποχρέωση να απαντήσει στον ως άνω αρνητικό της κατηγορίας ισχυρισμό, παρά ταύτα αμέσως μετά την ανωτέρω αναφορά απάντησε με σαφή και πλήρη αιτιολογία σ’αυτόν, με τις παραδοχές ότι αυτό έγινε “…. καθώς ο τρίτος κατηγορούμενος, όπως ο ίδιος κατέθεσε πρωτοδίκως δεν το δέχτηκε (χωρίς να αιτιολογήσει την ενέργειά του αυτή) γι’αυτό και χρησιμοποίησε το πλαστογραφημένο με αρ., …/9-9-2004 πληρεξούσιο ενεργώντας ως πληρεξούσιος της Κ. για την πώληση (αριθμ. συμβολαίου …/2007) των έξι ακινήτων, μεταβίβασε τα ως άνω ακίνητα στην εταιρία “Γ.Γ. τουριστικές επιχειρήσεις Ανώνυμη Εταιρία” , της οποίας μέλη του Δ.Σ. ήταν όλοι οι κατηγορούμενοι, γεγονός που δείχνει ότι γνώριζαν ότι η Μ. Κ. είχε εξαφανιστεί και του κινδύνου να μην είναι στη ζωή, διότι το πληρεξούσιο παύει να ισχύει, ως γνωστό με τον θάνατο του δίδοντος την πληρεξουσιότητα. Επίσης, με τον τρόπο αυτό(τη σύνταξη νέου πληρεξουσίου ) προσδίδονταν μια περαιτέρω αληθοφάνεια στις κινήσεις τους γιατί έτσι παρουσιαζόταν μια ενεργή ως προς την διαχείριση της περιουσίας της Κ……ενώ αναγκάστηκαν να κάνουν χρήση του …/1999 πληρεξουσίου, ύστερα από την άρνηση του Ό. Α.υ να προβεί σε οποιοδήποτε περαιτέρω ενέργεια……… “. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 111 παρ.1 και 2 του Π.Κ., το αξιόποινο εξαλείφεται με την παραγραφή, η οποία σε περίπτωση κακουργήματος για το οποίο δεν προβλέπεται η ποινή της ισόβιας κάθειρξης, είναι δεκαπενταετής και η προθεσμία της αναστέλλεται μέχρι πέντε έτη για όσο διαρκεί η κύρια διαδικασία, κατά τα οριζόμενα στην διάταξη του άρθρου 113 του ιδίου κώδικα. Εξ’αλλου, από την διάταξη του άρθρου 98 παρ.1 του ΠΚ, προκύπτει ότι κατ’ εξακολούθηση έγκλημα είναι εκείνο που τελείται από το ίδιο πρόσωπο και απαρτίζεται από περισσότερες ομοειδείς μερικότερες πράξεις διακρινόμενες χρονικά μεταξύ τους οι οποίες προσβάλλουν το ίδιο έννομο αγαθό και καθεμία από αυτές περιέχει πλήρη τα στοιχεία ενός και του αυτού εγκλήματος, συνδέονται δε μεταξύ τους με την ταυτότητα της προς εκτέλεση απόφασης (ενότητα δόλου). Από την ανωτέρω διάταξη, που έχει θεσπιστεί προς το σκοπό επιεικέστερης μεταχείρισης του κατηγορουμένου, προκύπτει ότι το κατ` εξακολούθηση έγκλημα είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση ομοειδούς πραγματικής συρροής εγκλημάτων, στην οποία (συρροή) το δικαστήριο μπορεί αντί να καταγνώσει στον δράστη συνολική ποινή, να επιβάλει μία (ενιαία) ποινή, λαμβάνοντας υπόψη το όλο περιεχόμενο των μερικότερων πράξεων, μέσα στα πλαίσια της ποινής του οικείου εγκλήματος. Οι μερικότερες πράξεις που συγκροτούν το κατ’ εξακολούθηση έγκλημα διατηρούν την αυτοτέλειά τους και η παραγραφή των κατ’ιδίαν μερικότερων πράξεων επί του ανωτέρω εγκλήματος της παραγράφου 1 είναι αυτοτελής, έναντι των άλλων και παύει η δίωξη μόνο ως προς τις πράξεις που παραγράφηκαν. Στο κατ’εξακολούθηση έγκλημα, σύμφωνα με την διάταξη της παρ.2 του άρθρου 98 ΠΚ, η αξία του αντικειμένου της πράξης και η περιουσιακή βλάβη ή το περιουσιακό όφελος που προκύπτουν από την κατ’ εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος λαμβάνονται συνολικά υπόψη αν ο δράστης απέβλεψε με τις μερικότερες πράξεις στο αποτέλεσμα αυτό, στις περιπτώσεις δε αυτές ο ποινικός χαρακτήρας της πράξης προσδιορίζεται με βάση τη συνολική περιουσιακή βλάβη ή το συνολικό περιουσιακό όφελος, που ανάλογα με το έγκλημα επήλθε ή σκοπήθηκε. Σκοπός της παρ.2 του άρθρου 98 ΠΚ, η οποία αντιμετωπίζει το κατ’εξακολούθηση έγκλημα ως νέο είδος εγκλήματος, είναι το αυξημένο άδικο της εξακολουθητικής εγκληματικής συμπεριφοράς στα εγκλήματα περιουσιακής βλάβης ή οφέλους να αξιολογείται βάσει της συνολικής βλάβης που προκλήθηκε από τις μερικότερες πράξεις και όχι βάσει του αντικειμένου εκάστης εξ αυτών. Πρόκειται για ρύθμιση που αφορά τη βαρύτητα του αδίκου των πράξεων, ανεξαρτήτως του εάν προβλέπεται διακεκριμένη παραλλαγή του οικείου εγκλήματος επί τη βάσει ποσοτικού κριτηρίου. Στην τελευταία βέβαια περίπτωση, εκτός από τη βαρύτερη ποινική μεταχείριση, ο χρόνος παραγραφής είναι ενιαίος και αρχίζει από την τέλεση και της τελευταίας μερικότερης πράξης (Ολ. ΑΠ 5/2002, ΑΠ 557/2020,189/2018). Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων, Δ. Γ. δια του συνηγόρου του, προέβαλε, τον αυτοτελή ισχυρισμό για εξάλειψη του αξιοποίνου λόγω παραγραφής των μερικότερων πράξεων, με αρ. 1(με χρόνο τέλεσης 9-7-2003), 2(με χρόνους τέλεσης 8-4-2002 και 15-4-2002), 3(με χρόνο τέλεσης 9-7-2003), 4(με χρόνους τέλεσης 8-7-2003 και 17-7-2003), 6(με χρόνο τέλεσης 9-9-2004), 7(με χρόνο τέλεσης 9-9-2004), 8(με χρόνο τέλεσης 11-10-2004 έως 16-10-2004), 9(με χρόνο τέλεσης 5-12-2006), 10(με χρόνο τέλεσης 13-12-2007), 11(με χρόνο τέλεσης 13-10-2007), 12(με χρόνο τέλεσης 1-2-2007), 13(με χρόνο τέλεσης 1-2-2007), 15(με χρόνο τέλεσης το τέλος του 2008), 17(με χρόνο τέλεσης 12-8-2003), 18(με χρόνο τέλεσης 15-5-2003) και 19(με χρόνο τέλεσης 24-6-2003), της ηθικής αυτουργίας σε πλαστογραφία, επικαλούμενος ότι άλλες από αυτές δεν είχαν περιουσιακό αντικείμενο, το δε όφελος κάθε μιας των υπολοίπων ήταν μικρότερο του ποσού των 120.000 ευρώ, με συνέπεια να αποτελούν πλημμελήματα και από τον χρόνο τέλεσής τους να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των οκτώ ετών.
Το δικαστήριο της ουσίας έκανε εν μέρει δεκτό τον ανωτέρω ισχυρισμό για τις μερικότερες πράξεις με αρ. 6,11 και 15, για τις οποίες έπαυσε οριστικά την εναντίων των κατηγορουμένων ασκηθείσα ποινική δίωξη λόγω παραγραφής. Απέρριψε όμως τον ως άνω αυτοτελή ισχυρισμό του κατηγορουμένου για τις λοιπές μερικότερες πράξεις διαλαμβάνοντας στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, επί λέξει, τα εξής: ” ……..Αντίθετα να μην γίνει δεκτή η ένσταση παραγραφής για τις λοιπές πράξεις της από κοινού και κατ’εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφία διότι με την τέλεσή τους κατέτειναν με αυτές στην εκποίηση του συνόλου της περιουσίας της Κ., αποβλέποντας με τις μερικότερες πράξεις τους στο τελικό τουλάχιστον συνολικό ποσό των 785.562,98 ευρώ(98 παρ.2 ΠΚ) και πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό……. “.
Με τις ως άνω παραδοχές το Δικαστήριο της ουσίας κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των προαναφερθεισών ουσιαστικών διατάξεων του άρθρου 98 παρ. 2 και 111 του ΠΚ, απέρριψε τον αυτοτελή ισχυρισμό του ως άνω αναιρεσείοντος περί εξάλειψης του αξιοποίνου των μερικότερων πράξεων του αποδιδομένου σ’αυτόν εγκλήματος, αφού έκανε δεκτό, ότι ο αναιρεσείων εξ υπαρχής απέβλεπε από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του Γ. Κ., με τις επιμέρους μερικότερες πράξεις του κατ’εξακολούθηση εγκλήματος της ηθικής αυτουργίας στην πλαστογραφίας για το οποίο καταδικάστηκαν, στο αναφερόμενο στο σκεπτικό ποσό του οφέλους, το οποίο σκόπευαν να προσπορίσουν στον εαυτό τους και το οποίο υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ, ανερχόμενο ειδικότερα στο ποσό των 785.562,98 ευρώ, έτσι ώστε να αιτιολογείται επαρκώς η συνδρομή στην ένδικη περίπτωση των προϋποθέσεων του άρθρου 98 παρ. 2 Π.Κ, με αποτέλεσμα να στοιχειοθετείται η κακουργηματική μορφή του εγκλήματος και οι μερικότερες πράξεις να μη διατηρούν την αυτοτέλειά τους ως προς την παραγραφή, η οποία αρχίζει από την τέλεση και της τελευταίας επί μέρους πράξης, σύμφωνα με τα όσα εκτέθηκαν στην νομική σκέψη που προηγήθηκε. Δεδομένου δε ότι ο χρόνος αυτός ήταν η 13-10-2007, από τότε και μέχρι την συζήτηση της υποθέσεως στο δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση (8-7-2020), δεν είχε παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της δεκαπενταετίας. Επομένως, ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Ε’ τρίτος λόγος της αιτήσεως του Δ. Γ., όπως και ο ταυτάριθμος και με το ίδιο περιεχόμενο λόγος της αιτήσεως του Γ. Κ., με τους οποίους αποδίδεται στην προσβαλλομένη απόφαση η πλημμέλεια της απόρριψης του προβληθέντος ανωτέρω αυτοτελούς ισχυρισμού, κατ’εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, είναι αβάσιμος.
Περαιτέρω, όπως εκτέθηκε στην νομική σκέψη που αναπτύχθηκε στην αρχή της παρούσης, με βάση την ισχύουσα από 1-7-2019 διάταξη του άρθρου 216 του Π.Κ. η χρήση του πλαστού εγγράφου από τον αυτουργό ή τον ηθικό αυτουργό δεν αποτελεί πλέον επιβαρυντική περίσταση, όπως συνέβαινε με την ίδια διάταξη του ισχύοντος μέχρι την 1-7-2019 Π.Κ., αλλά αυτοτελή πράξη (παρ. 2) που συρρέει φαινομενικά, όταν ακολουθεί την πλαστογραφία και απορροφάται από αυτήν και για το λόγο αυτό η νέα διάταξη είναι ευμενέστερη της προγενέστερης. Στην προκειμένη περίπτωση, η προσβαλλομένη απόφαση εκδόθηκε στις 8-7-2020, καθόν χρόνο δηλαδή είχε τεθεί σε ισχύ από 1-7-2019 ο νέος Π.Κ., η δε αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας από κοινού σε πλαστογραφία με χρήση από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος, βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, κατ’εξακολούθηση, για την οποία καταδικάστηκαν οι ως άνω αναιρεσείοντες Δ. Γ. και Γ. Κ., τελέστηκε το χρονικό διάστημα από 8-7-2003 έως 13-10-2007. Με τις ως άνω παραδοχές όμως, το Δικαστήριο της ουσίας, εξέδωσε απόφαση στηριζόμενο σε αυστηρότερο για τον κατηγορούμενο νόμο, παραβιάζοντας την αρχή του άρθρου 2 παρ.1 του Π.Κ. και έτσι υπέπεσε στην πλημμέλεια του στοιχείου Ε’ της παρ.1 του άρθρου 510 του Κ.Ποιν.Δ. Ειδικότερα το δικαστήριο της ουσίας εσφαλμένα εφάρμοσε την διάταξη του άρθρου 216 παρ.1 εδ,β του ισχύοντος μέχρι την 1-7-2019 Π.Κ., η οποία προέβλεπε την χρήση του πλαστού εγγράφου, ως επιβαρυντική περίσταση, κηρύσσοντας ενόχους αυτούς και για την κατά περίπτωση χρήση των πλαστών εγγράφων, αντί να εφαρμόσει την διάταξη του άρθρου 216 παρ. 2 του ισχύοντος από 1-7-2019 Π.Κ., με την οποία η χρήση πλαστού εγγράφου αποτελεί αυτοτελή πράξη που συρρέει φαινομενικά, όταν ακολουθεί την πλαστογραφία και απορροφάται από αυτήν και όπως προεκτέθηκε είναι ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο. Επομένως, πρέπει, κατά παραδοχή ως βασίμου του τρίτου λόγου των προσθέτων λόγων του αναιρεσείοντος Δ. Γ., με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλομένη για τον από το άρθρο 510 παρ,1 στοιχ. Ε’ λόγο με την ως άνω αιτίαση αλλά και κατ’αυτεπάγγελτη έρευνα του ιδίου λόγου για τον αναιρεσείοντα Γ. Κ., κατά την διάταξη του άρθρου 511 του Κ.Ποιν.Δ., να αναιρεθεί εν μέρει η προσβαλλομένη απόφαση α) ως προς τις διατάξεις της περί συνδρομής της επιβαρυντικής περίπτωσης της χρήσης των πλαστών εγγράφων από τους κατηγορούμενους και ήδη αναιρεσείοντες Δ. Γ. και Γ. Κ., τις οποίες πρέπει να απαλείψει ο Άρειος Πάγος, μη συντρέχουσας περίπτωσης παραπομπής στο Δικαστήριο της ουσίας κατά τούτο, ελλείψει αντικειμένου περαιτέρω έρευνας και β)ως προς τις διατάξεις της περί ποινής, αφού για την επιμέτρηση της προαναφερόμενης ποινής το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έλαβε υπόψη την επιβαρυντική περίπτωση της χρήσης των πλαστών εγγράφων, να παραπέμψει δε την υπόθεση κατά το υπό στοιχείο (β) αναιρούμενο μέρος για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από δικαστές άλλους εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 του ΚΠΔ). Περαιτέρω, μετά την αναίρεση της προσβαλλομένης αποφάσεως ως προς την διάταξή της περί της ποινής, παρέλκει η εξέταση του δευτέρου λόγου των προσθέτων λόγων του Δ. Γ., με τον οποίο πλήττεται η προσβαλλομένη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας ως προς την διάταξή της περί μετατροπής της επιβληθείσης στον ως άνω αναιρεσείοντα ποινής. Τέλος, μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς έρευνα πρέπει να απορριφθούν κατά τα λοιπά οι αιτήσεις αναιρέσεως των Δ. Γ. και Γ. Κ..

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την με αρ.30/2020 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας: α) ως προς την καταδικαστική για τον αναιρεσείοντα Γ. Γ., διάταξη για την πράξη της ηθικής αυτουργίας από κοινού σε πλαστογραφία με χρήση από την οποία ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος, βλάπτοντας τρίτον και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, κατ’εξακολούθηση, αναγκαίως δε και ως προς την διάταξή της που αφορά την επιβληθείσα για την πράξη αυτή στερητική της ελευθερίας ποινή, β) ως προς τις διατάξεις της περί συνδρομής της επιβαρυντικής περίπτωσης της χρήσης των πλαστών εγγράφων από τους αναιρεσείοντες Δ. Γ. και Γ. Κ. και γ) ως προς τις διατάξεις της περί ποινής των ιδίων ως άνω αναιρεσειόντων Δ. Γ. και Γ. Κ..
Απαλείφει από το διατακτικό της απόφασης την ως άνω επιβαρυντική περίσταση της χρήσης των πλαστών εγγράφων από τους αναιρεσείοντες Δ. Γ. και Γ. Κ..
Παραπέμπει την υπόθεση κατά το άνω υπό στοιχείο (α) και (γ) αναιρούμενο μέρος της για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συντιθέμενο από δικαστές άλλους από εκείνους που τη δίκασαν προηγουμένως.
Απορρίπτει κατά τα λοιπά τις με αρ. 2/5-5-2021 και 3/5-5-2021 αιτήσεις των Δ. Γ. του Ι., κατοίκου … … και Γ. Κ. του Ε., κατοίκου …, για αναίρεση της ανωτέρω αποφάσεως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Φεβρουαρίου 2022.

Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 18 Μαρτίου 2022.