Ποινές φυλάκισης σε βάρος δύο εργαζομένων του ΟΑΣΘ καθώς και σε βάρος ενός ιδιώτη γιατρού για την υπόθεση των μαϊμού αναρρωτικών αδειών επέβαλε προχθές το Γ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης.

Στο εδώλιο βρίσκονταν και άλλοι δύο εργαζόμενοι καθώς και ένας ακόμη ιδιώτης γιατρός οι οποίοι όμως αθωώθηκαν λόγω παραγραφής των αδικημάτων για τα οποία είχαν παραπεμφθεί να δικαστούν.

Σύμφωνα με πληροφορίες σε βάρος των τριών οι οποίοι καταδικάστηκαν επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή, ενώ οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση.

Ο ιδιώτης γιατρός είχε παραπεμφθεί για το αδίκημα της έκδοσης ψευδούς ιατρικής πιστοποίησης οι δε εργαζόμενοι, οδηγοί του ΟΑΣΘ, για ηθική αυτουργία στην έκδοση ψευδούς πιστοποίησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στη δίκη ο ΟΑΣΘ έκανε παράσταση πολιτικής αγωγής δια του δικηγόρου Μιχάλη Βακουφάρη ενώ μεταξύ των μαρτύρων ήταν και ο τέως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, Γιώργος Σκόδρας.

Υπενθυμίζεται ότι σε βάρος των εργαζόμενων οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτήν την υπόθεση ο ΟΑΣΘ είχε επιβάλλει ήδη πειθαρχική ποινή τετράμηνης αργίας η οποία έχει ανασταλεί προσωρινά έπειτα από άσκηση ασφαλιστικών μέτρων των εργαζομένων έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεση τα ποινικά δικαστήρια.

Το ζήτημα των μαϊμού αναρρωτικών αδειών είχε αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς ελέγχου κλιμακίου της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας το οποίο διερεύνησε την περίοδο από το 2015 έως τα μέσα του 2018, ανακαλύπτοντας σημεία και τέρατα.

Το πόρισμα εκείνου του ελέγχου είχε αποσταλεί και στους αρμόδιους εισαγγελείς οι οποίοι είχαν διατάξει σχετική έρευνα η οποία οδήγησε στην παραπομπή σε δίκη τεσσάρων εργαζομένων που είχαν πρωταγωνιστήσει στο στήσιμο αυτής της φάμπρικας και ήταν αυτοί οι οποίοι είχαν επωφεληθεί σκανδαλωδώς από αυτήν καθώς και δύο ιδιωτών γιατρών οι οποίοι υπέγραφαν κατά κόρον πλασματικές αναρρωτικές άδειες.

Η αποκάλυψη της “ΜτΚ”

Όπως είχε γράψει στις 28 Αυγούστου η “ΜτΚ” η φάμπρικα με τις πλασματικές αναρρωτικές άδειες συνεχίστηκε και μετά τον έλεγχο από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας, ακόμη και μετά την κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ. Συγκεκριμένα, η “ΜτΚ” είχε αποκαλύψει ότι:

– Το 2018 δόθηκαν 29.416 ημέρες αναρρωτικής άδειας σε 1.405 εργαζόμενους, δηλαδή κάθε εργαζόμενος έλαβε κατά μέσο όρο 20,94 ημέρες αναρρωτική άδεια. Πρωταθλητές εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκαν οι ελεγκτές καθώς εννέα άτομα έλαβαν συνολικά 553 ημέρες αναρρωτική άδεια, δηλαδή 61,44 ημέρες ο καθένας! Ακολουθούν οι αρχιτεχνίτες (12 άτομα, 573 μέρες, 47,75 μέρες κατά μέσο όρο) και οι οδηγοί ΑμεΑ (3 άτομα, 128 μέρες, 42,67 μέρες κατά μέσο όρο).

– Το 2019 δόθηκε αριθμός-ρεκόρ 31.215 ημέρες αναρρωτικής άδειας σε 1.382 εργαζόμενους, δηλαδή 22,59 κατά μέσο όρο ο καθένας. Τις περισσότερες έλαβαν εννέα άτομα που εργάζονται ως βοηθητικό προσωπικό οι οποίοι πήραν 517 ημέρες, 57,44 κατά μέσο όρο και ακολουθούν 12 άτομα συλλέκτες εισπράξεων με 565 μέρες, 47,08 κατά μέσο όρο.

– Το 2020 ο αριθμός των αναρρωτικών αδειών υποχώρησε ελαφρά καθώς, λόγω της πανδημίας, αρκετές εβδομάδες ο ΟΑΣΘ ουσιαστικά ήταν εκτός λειτουργίας. Παρόλα αυτά, δόθηκαν 22.365 ημέρες αναρρωτικής άδειας σε 1.154 εργαζόμενους (19,38 κατά μέσο όρο). Τις περισσότερες τις πήραν δύο οδηγοί της πολιτιστικής γραμμής (συνολικά 118 μέρες, 59 κατά μέσο όρο) και ένας τεχνικός ασφαλείας (44 μέρες).

– Το 2021 οι αναρρωτικές αυξήθηκαν και πάλι, ανήλθαν σε 25.440 μέρες για 1.167 εργαζόμενους (21,80 κατά μέσο όρο). Πρωταθλητές ήταν επτά άτομα που εργάζονται ως βοηθητικό προσωπικό με 432 μέρες αναρρωτικής άδειας (67,71 κατά μέσο όρο), ένας επόπτης (46 μέρες) και εννέα συλλέκτες εισπράξεων με συνολικά 404 μέρες (44,89 κατά μέσο όρο).

Τέλος, το πρώτο πεντάμηνο του 2022 δόθηκαν ήδη 9.222 αναρρωτικές άδειες σε 724 άτομα (μ.ο. 12,74).

Πάντα γιορτές και καλοκαίρι

Στο πόρισμά τους οι ελεγκτές της ΕΑΔ είχαν διαπιστώσει κατά τον έλεγχο που έκαναν για τα έτη 2015, 2016, 2017 ως και το πρώτο εξάμηνο του 2018, ότι μερικές δεκάδες εργαζόμενοι λάμβαναν συστηματικά πλασματικές αναρρωτικές άδειες την περίοδο των γιορτών των Χριστουγέννων, του Πάσχα και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούλιο και Αύγουστο.

Μάλιστα, φρόντιζαν να τις κολλάνε αμέσως πριν ή αμέσως μετά από τα ρεπό τους ή την κανονική τους άδεια, ώστε να επιμηκύνουν το διάστημα της απουσίας τους.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στο πόρισμα της ΕΑΔ “το παράδοξο δεν έγκειται τόσο στον μεγάλο αριθμό αναρρωτικών αδειών –κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει προβλήματα υγείας– αλλά στο ότι η ‘ασθένεια’ φαινόταν ως να ήταν προγραμματισμένη εκ των προτέρων ώστε να προηγείται ή να ακολουθείται από ρεπό”.

Από τα στοιχεία τα οποία είχε παρουσιάσει η “ΜτΚ”, φαινόταν πως η τακτική αυτή συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια.

Συγκεκριμένα, το έτος 2018 οι περισσότερες αναρρωτικές άδειες δόθηκαν τον Απρίλιο (περίοδος Πάσχα) 3.005, τους καλοκαιρινούς μήνες (2.810 τον Ιούλιο και 2.826 τον Αύγουστο) και τον Γενάρη (περίοδος εορτών Χριστουγέννων) 2.707.

Το 2019 οι περισσότερες άδειες δόθηκαν τον Ιούλιο 3.114, τον Ιανουάριο 3.052, τον Αύγουστο 2.886 και τον Απρίλιο 2.883.

Το 2020 οι περισσότερες αναρρωτικές δόθηκαν τον Γενάρη, προ πανδημίας (2.919), ενώ το 2021 τον Αύγουστο (2.560) και τον Ιούλιο (2.348).

Χαρακτηριστικό είναι αυτό που συνέβη το Πάσχα του 2017. Συγκεκριμένα, την Μεγάλη Εβδομάδα πριν από το Πάσχα, από 13-04-2017 έως 19-04-2017, δόθηκαν από τον ΟΑΣΘ σε 49 εργαζόμενους οδηγούς, 124 ρεπό και σε τέσσερις οδηγούς κανονική άδεια που αντιστοιχούν σε 97 ημέρες, μαζί με τις δύο ημέρες αιμοδοτικής άδειας που έλαβε ένας εργαζόμενος.

Αμέσως μετά τη λήξη της κανονικής άδειας ή των ρεπό τους πριν από το Πάσχα, συνεχόμενα, όλοι οι οδηγοί, και οι 53, “ασθένησαν” τις ημέρες του Πάσχα και τους χορηγήθηκαν συνολικά 139 ημέρες αναρρωτική άδεια. Δηλαδή, οι 53 οδηγοί, έλειψαν από την υπηρεσία τους το χρονικό διάστημα από 13-04-2017 έως 19-04-2018 για 360 ημέρες!

175 μέρες σε 3,5 χρόνια!

Όπως είχε αποκαλύψει η “ΜτΚ” υπήρχαν ορισμένες περιπτώσεις εργαζομένων οι οποίοι υπερέβησαν κάθε όριο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση οδηγού ο οποίος έλαβε σε διάστημα τριάμισι ετών συνολικά 175 ημέρες αναρρωτική άδεια, ενώ άλλος συνάδελφός του έφτασε στις 166 ημέρες. Συγκεκριμένα, ο πρώτος έλαβε: 11 φορές αναρρωτική άδεια το 2015 (37 ημέρες), 8 φορές το 2016 (34 ημέρες), 13 φορές το 2017 (66 ημέρες) και 10 φορές ως τον έκτο μήνα του 2018 (38 ημέρες), όλες πάντα πριν ή μετά τα ρεπό.

Ο δεύτερος οδηγός, ασθενούσε σχεδόν κάθε μήνα όλα τα έτη και πολλές φορές πάνω από μία φορά τον μήνα. Η ασθένειά του συνέβαινε πάντα πριν ή μετά την λήψη των ρεπό ή της κανονικής του άδειας κι έτσι οι ημέρες ανάπαυσης – ανάρρωσης ήταν συνεχόμενες, με αποτέλεσμα να απουσιάζει από την εργασία του για πολλές ημέρες κάθε μήνα.

Ο συγκεκριμένος οδηγός έλαβε: 13 φορές αναρρωτική άδεια το 2015 (33 ημέρες), 16 φορές το 2016 (43 ημέρες), 12 φορές το 2017 (41 ημέρες) και 6 φορές το πρώτο εξάμηνο του 2018 (16 ημέρες) πάντα πριν ή μετά τα ρεπό.

Οι δύο αυτοί οδηγοί περιλαμβάνονται, σύμφωνα με πληροφορίες, σε αυτούς που παραπέμφθηκαν για να δικαστούν στις 30 Σεπτεμβρίου.

Ο ρόλος των γιατρών

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς τη συνεργασία συγκεκριμένων γιατρών. Από τους ελέγχους της ΕΑΔ είχε διαπιστωθεί μεταξύ άλλων ότι:

– Οι συνήθεις “ασθένειες” οι οποίες εμφανίζονται στις πλασματικές αναρρωτικές άδειες ήταν οσφυαλγία, υπέρταση, ίλιγγος, αυχενικό.
– Οι γιατροί δεν καταχωρούσαν τις επισκέψεις των “ασθενών” οδηγών στα ιατρικά αρχεία όπως ήταν υποχρεωμένοι σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν. 3418/2005.

– Όταν τους ζητήθηκαν αποδείξεις πληρωμής για τις εκτός ΕΟΠΥΥ επισκέψεις των οδηγών όλοι δήλωσαν ότι δεν είχαν τα μπλοκ αποδείξεων των περιόδων που αναζητούσαν οι επιθεωρητές της ΕΑΔ.

– Κάποιες από τις άδειες χορηγήθηκαν από γιατρούς σε ημέρες που το ιατρείο τους είχε δηλωθεί ότι ήταν κλειστό, λόγω διακοπών!