Το Δικαστήριο αναγνώρισε οτι οι συγγενείς της θανούσης υπέστησαν ψυχική οδύνη «λόγω της προσβολής του υπέρτατου εννόμου αγαθού της ζωής»
Δεκτή εν μέρει από το 25ο τμήμα του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, έγινε η αγωγή των γονέων και των δυο αδερφών της Αικατερίνης Ζώγαλη η οποία έχασε τη ζωή της στις 29 Μαρτίου του 2013 κατά τη διάρκεια αστυνομικής καταδίωξης κακοποιών, στην Εθνική Οδό Κορίνθου-Επιδαύρου, στο ύψος της διασταύρωσης που οδηγεί στη Κυρά Βρύση, γεγονός που είχε συνταράξει τη κοινωνία της Κορίνθου και είχε επίσης προκαλέσει πανελλήνια θλίψη.
Με την απόφαση αυτή το Δικαστήριο αναγνώρισε την υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλλει σε κάθε έναν απο τους γονείς της Αικατερίνης Ζώγαλη το ποσό των 60.000 ευρώ και σε κάθε ένα απο τα δυο αδέλφια αυτής το ποσό των 40.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης.
Όπως γράφει το Korinthostv.gr πρόκειται για μια πρωτοποριακή δικαστική απόφαση που έκρινε ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου απο νόμιμες κατ’ αρχήν ενέργειες των οργάνων του αφού (όπως έκρινε το δικαστήριο) «ο θάνατος της Αικατερίνης Ζώγαλη ναι μεν προήλθε απο βολίδα προερχόμενη απο το όπλο ενός εκ των καταδιωκόμενων δραστών, ωστόσο το συμβάν αυτό δεν ήταν άσχετο με τη καθ’ όλα νόμιμη επιχειρησιακή απόφαση των αστυνομικών οργάνων να καταδιώξουν το όχημα των υπόπτων, γνωρίζοντας οτι αυτοί έφεραν βαρύ οπλισμό. Η δε προκληθείσα βλάβη στους συγγενείς της θανούσης, απο το θάνατό της, συνιστά υπέρμετρη θυσία χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου και συγκεκριμένα προς διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και ασφάλειας απο τη σύλληψη των κακοποιών, με αποτέλεσμα να συντρέχει ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου, βάσει του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος προς αποκατάσταση της βλάβης, μέσω της καταβολής εύλογης χρηματικής ικανοποίησης».
Με την απόφασή του αυτή το Δικαστήριο αναγνώρισε οτι οι συγγενείς της θανούσης, που έχασε τη ζωή της τόσο άδικα και απρόσμενα, υπέστησαν ψυχική οδύνη «λόγω της προσβολής του υπέρτατου εννόμου αγαθού της ζωής και απέδειξαν οι Δικαστές που εξέδωσαν την εν λόγω απόφαση οτι ο Έλληνας πολίτης μπορεί να εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη και να προστρέχει σε αυτήν για τη προστασία των εννόμων δικαιωμάτων του».