Είχε δικαίωμα ο αστυνομικός να πυροβολήσει το πιτ μπουλ; Τι απαντά ειδικός

Το περιστατικό με τον πυροβολισμό πιτ μπουλ από αστυνομικό στο Γαλάτσι άνοιξε ένα μεγάλο θέμα συζήτησης, για το κατά πόσο ο αστυνομικός είχε ή όχι δικαίωμα να πυροβολήσει το σκυλί.

Το περιστατικό σημειώθηκε σε ταράτσα πολυκατοικίας, όπου είχαν φτάσει οι αστυνομικοί για να ελέγξουν καταγγελία γυναίκας σε βάρος του ιδιοκτήτη του πιτ μπουλ. Για το συμβάν κατηγορείται ο αστυνομικός για ζωοκτονία (σε βαθμό κακουργήματος) και ο ιδιοκτήτης του σκύλου για πρόκληση σωματικών βλαβών σε βάρος του αστυνομικού (ως ο έχων την ευθύνη του ζώου).

Ο ειδικός σε θέματα ένοπλης βίας και οπλοχρησίας δικηγόρος, Γιώργος Μαρής, που έχει διατελέσει επανειλημμένως νομικός σύμβουλος στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Ναυτιλίας, εξηγεί στο Newsbomb.gr τι προβλέπει η νομοθεσία για τις περιπτώσεις που ένας ένστολος αναγκάζεται να πυροβολήσει ζώο.

«Ο νόμος 3169/2003 για τη χρήση όπλων από αστυνομικούς είναι σαφής. Επιτρέπεται ο πυροβολισμός από τον Αστυνομικό ( και απο τον Λιμενικό σύμφωνα με τον κανονισμό 68/2004) “κατά πραγμάτων” . Πρόκειται για κοινή σε όλες σχεδόν τις νομοθεσίες του κόσμου πρόβλεψη, όπου “πράγματα” θεωρούνται και τα σκυλιά που στρέφονται εναντίον αστυνομικών, τα αυτοκίνητα που οδηγούνται επιθετικά κατά αστυνομικών καθώς και τα σκάφη με τα οποία γίνεται προσπάθεια εμβολισμού σκάφους.

Τα σκυλιά, τα αυτοκίνητα και τα σκάφη στις ανωτέρω περιπτώσεις είναι μέσα επίθεσης κατά Αστυνομικών και Λιμενικών και αντιμετωπίζονται ως οιονεί όπλα.

Συγκεκριμένα για την περίπτωση της επίθεσης αστυνομικού από σκύλο, ο νόμος (Ν 3169/2003) είναι σαφής στο αρθρο 3 παρ.4 του Ν 3169/2003: “..ο πυροβολισμός κατά πραγμάτων επιτρέπεται, ιδίως σε περιπτώσεις κινδύνου από ζώο εφόσον έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μην πληγεί άνθρωπος από αστοχία ή εξοστρακισμό του βλήματος”.

Με λίγα λόγια οι αστυνομικοί μπορούν να πυροβολήσουν το σκυλί που τους επιτίθεται, φτάνει να συνεκτιμήσουν σε ταχύτατο χρόνο απόκρισης όλα τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης βολής: ανένδοτες επιφάνειες ( πχ άσφαλτος ή τσιμέντο) όπου μπορεί το βλήμα να εποστρακισθεί (αυτός ειναι ο σωστότερος όρος και οχι ” εξοστρακισθεί” που αφορά τις εξορίες της αρχαίας Ελλάδας επι Κλεισθένους και οχι τα βλήματα) ,παριστάμενοι που μπορεί να χτυπηθούν από υπερδιάτρηση στόχου, κλειστοί χώροι με παιδιά κλπ.

Ο αστυνομικός μπορεί να χρειαστεί να γονατίσει για τον έλεγχο της τροχιάς της βολής του, ώστε να μην κινδυνέψουν οι παριστάμενοι.

Να θυμόμαστε ότι πριν τη χρήση όπλου ο νόμος δικαίως απαιτεί να έχουμε εξαντλήσει – κατά το δυνατόν – όλα τα ηπιότερα μέσα, δηλαδή να έχουμε προσπαθήσει ωστε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα να μπορεί να επιτευχθεί με άλλο λιγότερο επαχθές μέτρο.

Μεταξύ της προσβολής του εννόμου αγαθού και του επιδιωκόμενου σκοπού πρέπει να υπάρχει σχέση αναλογίας. Πρόκειται για την αρχή της αναλογικότητας που ισχύει στις αντίστοιχες νομοθεσίες όλης της Ευρώπης και κρίνεται ανάλογα με την κάθε περίπτωση.

Άλλο να σου “επιτίθεται” ενα κανίς που μπορείς να το αντιμετωπίσεις με ενα μαξιλάρι καί άλλο ενα πίτ μπούλ σε διάδρομο που δεν μπορείς να διαφύγεις ή να το αποφύγεις προσωρινά και να το περιορίσεις σε ελεγχόμενο χώρο αμέσως μετά. Κάπου εδώ να τονίσω και την ανάγκη επιτέλους να επιτραπεί η χρήση χημικού σπρέι από αστυνομικούς, κάτι που επιτρέπεται σε όλες τις αστυνομίες του κόσμου για την κλιμάκωση της άμυνας τους ή της κάθε αναγκαίας αστυνομικής επέμβασης κατά ανθρώπου ή ζώου».

Αλέξανδρος Καλαφάτης