Η συνεκτίμηση μαρτυρικής κατάθεσης, στην οποία δεν κατονομάζεται η πηγή των πληροφοριών, μαζί με τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία, δεν συνεπάγεται ακυρότητα της διαδικασίας
Ως αβάσιμος απορρίφθηκε ο ισχυρισμός αναιρεσείοντος περί απόλυτης ακυρότητας (έλλειψη ακρόασης), λόγω της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος του τελευταίου να μη ληφθούν υπόψη μαρτυρικές καταθέσεις, κατ’ εφαρμογή του άρ. 224 παρ. 2 του ΚΠοινΔ (ΑΠ 735/2020).
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρ. 224 παρ. 2 του νέου ΚΠοινΔ, «αν ο μάρτυρας δεν κατονομάζει την πηγή των πληροφοριών του, η κατάθεσή του απαγορεύεται να ληφθεί υπόψη». Κατά το σκεπτικό του ανωτάτου δικαστηρίου, από τη διάταξη αυτή προκύπτει, ότι το δικαστήριο είναι μεν υποχρεωμένο να μην αξιοποιήσει μια τέτοια μαρτυρική κατάθεση, η οποία έγινε κατά παράβαση του νόμου, η συνεκτίμησή της όμως, μαζί με τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία, δεν συνεπάγεται ακυρότητα της διαδικασίας. Και τούτο, διότι δικονομική κύρωση για την παραβίαση της διάταξης του άρ. 224 παρ. 2 του ΚΠοινΔ δεν προβλέπεται, ούτε η παραβίαση αυτή δημιουργεί λόγο αναίρεσης της απόφασης, αφού στην περιοριστική απαρίθμηση των λόγων αναίρεσης του άρ. 510 του ΚΠοινΔ δεν περιέχεται τέτοιος λόγος.
Εν προκειμένω, το δικαστήριο της ουσίας απέρριψε τους προβαλλόμενους αυτοτελείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου βασίζοντας την κρίση του, μεταξύ άλλων αποδεικτικών μέσων, και σε δύο μαρτυρικές καταθέσεις, στις οποίες οι μάρτυρες δεν κατονομάζουν την πηγή των πληροφοριών τους. Κρίθηκε, συνεπώς, πως εφόσον το δικαστήριο της ουσίας στήριξε την κρίση του, εκτός από τις εν λόγω καταθέσεις και σε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, δεν επήλθε ακυρότητα της διαδικασίας, από την παραβίαση της διάταξης του άρ. 224 παρ. 2 του ΚΠοινΔ, η οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν προκαλείται από την παραβίαση της διάταξης αυτής, ούτε δημιουργήθηκε αναιρετικός λόγος.
Ο κατηγορούμενος είχε το δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο να μη ληφθεί υπόψη η κατάθεση του μάρτυρα, ο οποίος δεν κατονόμασε την πηγή των πληροφοριών του, πλην όμως η παραδοχή ή μη τέτοιου αιτήματος απόκειται στην κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο μπορεί να απορρίψει το εν λόγω αίτημα και σιωπηρά, με την αιτιολογία επί της απόρριψης του σχετικού ισχυρισμού – αιτήματος, όπως συνέβη στην προκείμενη περίπτωση.
Απόσπασμα απόφασης
Με τις παραδοχές αυτές, το Δικαστήριο της ουσίας με την προσήκουσα, ειδική και εμπεριστατωμένη, αιτιολογία απέρριψε τους ως άνω αυτοτελείς ισχυρισμούς, αφού δέχθηκε, αναφορικά με τον πρώτο, ότι ναι μεν ο αναιρεσείων έχει λευκό ποινικό μητρώο, πλην όμως η ζωή του δεν ήταν σύννομη, παραθέτοντας αναλυτικά περιστατικά που επιβεβαιώνουν την παραδοχή αυτή και τα οποία προέκυψαν 1) από την κατάθεση της παθούσας, σύμφωνα με την οποία και άλλες συναθλήτριές της ανέφεραν, ότι ο αναιρεσείων τις παρενοχλούσε σεξουαλικά, 2) από την κατάθεση της μάρτυρα δημοσιογράφου Μ. Τ., η οποία βεβαίωσε ότι δέχθηκε πολλά τηλεφωνήματα από πρώην αθλήτριες που ανέφεραν, ότι και οι ίδιες είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση (από τον αναιρεσείοντα) και 3) από την κατάθεση της μάρτυρα Ν. Π., αθλήτριας, σύμφωνα με την οποία ο αναιρεσείων την παρενοχλούσε σεξουαλικά χωρίς όμως αυτή να ενδώσει.
Και ναι μεν, οι δύο πρώτες από τις προαναφερθείσες δεν κατονομάζουν την πηγή των πληροφοριών τους, πλην όμως, από τα πρακτικά της δίκης προκύπτει, ότι το Δικαστήριο έλαβε υπόψη τις καταθέσεις τους και τις συνεκτίμησε με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα, όπως την κατάθεση της τρίτης ως άνω μάρτυρα. Έτσι, εφόσον το Δικαστήριο στήριξε την απορριπτική του άνω αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορουμένου κρίση του, εκτός από τις παραπάνω καταθέσεις και σε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, δεν επήλθε ακυρότητα της διαδικασίας, από την παραβίαση της διάταξης του άρθρου 224 παρ. 2 του ΚΠοινΔ, η οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν προκαλείται από την παραβίαση της διάταξης αυτής, σύμφωνα και με όσα στη νομική σκέψη εκτίθενται, ούτε δημιουργήθηκε αναιρετικός λόγος.
Ο κατηγορούμενος είχε βέβαια το δικαίωμα να ζητήσει από το Δικαστήριο να μη ληφθεί υπόψη η κατάθεση του μάρτυρα, ο οποίος δεν κατονόμασε την πηγή των πληροφοριών του, πλην όμως η παραδοχή ή μη τέτοιου αιτήματος απόκειται στην κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο μπορεί να απορρίψει το εν λόγω αίτημα και σιωπηρά, με την αιτιολογία επί της απόρριψης του σχετικού ισχυρισμού-αιτήματος, όπως συνέβη στην προκείμενη περίπτωση.
Δείτε αναλυτικά την απόφαση εδώ.