Τα κράτη – μέλη που θα κυρώσουν τη Σύμβαση –ανάμεσα τους και η Ελλάδα- δεσμεύονται να υιοθετήσουν μία συνολική πολιτική για την αντιμετώπιση της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία.
Αυτοτελές Ποινικό αδίκημα το οποίο θα τυποποιηθεί το επόμενο διάστημα με την ενσωμάτωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας , θα αποτελεί η παρενόχληση και η βία σε χώρους εργασίας.
Η προαναγγελία έγινε ήδη ακόμα και από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ξεκαθάρισε «…και βέβαια ένα θέμα βαρόμετρο το οποίο ήρθε στην επικαιρότητα με τόσο μεγάλη ένταση είναι το ζήτημα της εξουσιαστικής βίας, το οποίο η γενναία Σοφία Μπεκατώρου ανέδειξε με έναν τρόπο που -πιστεύω- ότι μας ακούμπησε και μας συγκίνησε όλους. Σύντομα η Ελλάδα θα κυρώσει τη σύμβαση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας κατά της βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας».
Τι ισχύει
Σήμερα στην Ελλάδα με βάση τις διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα , δεν υφίσταται αυτοτελές αδίκημα. Όμως στο άρθρο 337 παράγραφος 4 του νέου Ποινικού Κώδικα , η σεξουαλική παρενόχληση σε εργασιακό χώρο αποτελεί επιβαρυντική περίσταση :
«…όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος την ανάγκη ενός προσώπου να εργαστεί, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση», αναφέρει.
Αυτοτελές
Η οδηγία, που εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2020, αποτελεί το πρώτο διεθνές μέσο που καθορίζει τα παγκόσμια πρότυπα για την παρενόχληση και τη βία που σχετίζονται με την εργασία και αναγνωρίζει ότι η βία και η παρενόχληση στην εργασία μπορεί να αποτελούν παραβίαση ή κατάχρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεγονός που αποτελεί απειλή για τις ίσες ευκαιρίες.
Τα κράτη – μέλη που θα κυρώσουν τη Σύμβαση –ανάμεσα τους και η Ελλάδα- δεσμεύονται να υιοθετήσουν μία συνολική πολιτική για την αντιμετώπιση της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία.
Στο πλαίσιο της κύρωσης οφείλουν να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν προληπτικά και διορθωτικά μέτρα, να προστατεύσουν όλα τα πρόσωπα στον χώρο της εργασίας, ανεξαρτήτως εργασιακού καθεστώτος και να στηρίξουν τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους που έπεσαν θύματα βίας και παρενόχλησης.
Τι αναφέρει
Στο περιεχόμενο της οδηγίας αναφέρεται ότι :
- Αναγνωρίζει το δικαίωμα όλων σε έναν κόσμο εργασίας απαλλαγμένο από τη βία και την παρενόχληση·
- Αναγνωρίζει ότι η βία και η παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας μπορεί να συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι η βία και η παρενόχληση αποτελούν απειλή για την ισότητα ευκαιριών και είναι απαράδεκτες και ασύμβατες με την αξιοπρεπή εργασία·
- Αναγνωρίζει ότι η βία και η παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας επηρεάζουν την ψυχική, σωματική και σεξουαλική υγεία, την αξιοπρέπεια και το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του ατόμου και μπορεί να παρεμποδίσουν την πρόσβαση, την παραμονή και την εξέλιξη των ατόμων, ιδίως γυναικών, στην αγορά εργασίας·
- Θεσπίζει έναν ενιαίο ορισμό για τη «βία και παρενόχληση», ο οποίος καλύπτει μια σειρά απαράδεκτων συμπεριφορών και πρακτικών, ή απειλών τους, είτε μεμονωμένης εμφάνισης είτε επαναλαμβανόμενης, που αποσκοπούν, οδηγούν ή ενδέχεται να οδηγήσουν σε σωματική, ψυχική, σεξουαλική ή οικονομική βλάβη (άρθρο 1.α)·
- Ορίζει τη βία και την παρενόχληση με βάση το φύλο (άρθρο 1.β)·
- Θεσπίζει, με την επιφύλαξη του ενιαίου ορισμού της «βίας και παρενόχλησης», ότι η βία και η παρενόχληση μπορούν να οριστούν ως ενιαία έννοια ή ως χωριστές έννοιες στις εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις (άρθρο 1.2).
- Προστατεύει τους εργαζομένους και άλλα άτομα στον κόσμο της εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των υπαλλήλων όπως ορίζονται από την εθνική νομοθεσία και πρακτική, καθώς και τα εργαζόμενα άτομα ανεξάρτητα από το συμβατικό καθεστώς τους, τα άτομα που παρακολουθούν κατάρτιση, συμπεριλαμβανομένων των ασκουμένων και των μαθητευομένων, τους εργαζομένους των οποίων η απασχόληση έχει λήξει, τους εθελοντές, τα άτομα που αναζητούν εργασία και τους αιτούντες εργασία και τα άτομα που ασκούν την εξουσία, τα καθήκοντα ή τις ευθύνες εργοδότη (άρθρο 2)·
- Εφαρμόζεται για τη βία και την παρενόχληση στον «κόσμο της εργασίας», που υπερβαίνει τον χώρο εργασίας και περιλαμβάνει τις σχετικές με την εργασία εγκαταστάσεις και επικοινωνίες, τα ταξίδια και τις κοινωνικές δραστηριότητες, καθώς και την παρεχόμενη από τον εργοδότη στέγαση και τις μετακινήσεις από και προς τον τόπο εργασίας (άρθρο 3)».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ
https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-5442-2020-INIT/el/pdf