Ποινή φυλάκισης σε 41χρονο που χτύπησε αστυνομικό μέσα στα δικαστήρια

Του επιβλήθηκε από το Αυτόφωρο ποινή φυλάκισης 27 μηνών χωρίς αναστολή

Ποινή φυλάκισης επιβλήθηκε σε έναν 41χρονο άνδρα ο οποίος χτύπησε αστυνομικό μέσα στο Δικαστικό Μέγαρο Πάτρας.  Πιο συγκεκριμένα , σύμφωνα με το temponews.gr, την ώρα που εκδικαζόταν υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας επικράτησε ένταση κι ο 41χρονος προσπάθησε να επιτεθεί στη σύζυγό του. Οι αστυνομικοί που βρίσκονταν στο δικαστήριο αντέδρασαν άμεσα και προσπάθησαν να τον εμποδίσουν. Ωστόσο, ο άνδρας αντέδρασε και επιτέθηκε και σε αυτούς χτυπώντας έναν αστυνομικό. Ο 41χρονος συνελήφθη και οδηγήθηκε το πρωί της Τρίτης στο Δικαστικό Μέγαρο για να δικαστεί στο αυτόφωρο, κατηγορούμενος για βία κατά υπαλλήλων, διατάραξη λειτουργίας υπηρεσίας, σωματική βλάβη, απειλή και  εξύβριση. Το Αυτόφωρο έκρινε τον άνδρα ένοχο και του επέβαλε ποινή φυλάκισης 27 μηνών χωρίς αναστολή κι έτσι οδηγήθηκε στη φυλακή.

Αστυνομικός καταδικάστηκε σε 7,5 χρόνια επειδή σκότωσε απαγωγέα ηλικιωμένης

Αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ καταδικάστηκε σε 7,5 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό χαρακτήρα, για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο και άσκοπους πυροβολισμούς καθώς στην προσπάθειά του να σώσει μια ηλικιωμένη γυναίκα από τους απαγωγείς της, πυροβόλησε και σκότωσε έναν από τους δράστες.

Ο αστυνομικός το 2019 κι ενώ βρισκόταν εκτός υπηρεσίας, γυρνώντας στο σπίτι του στην Κηφισιά, είδε μπροστά του σωματώδεις άνδρες να απαγάγουν την ηλικιωμένη γειτόνισσά του, να τη βάζουν στο αυτοκίνητό τους με σκοπό να τη μεταφέρουν σε κάποιο ΑΤΜ, για να της αρπάξουν τις οικονομίες της. Μπροστά σε αυτήν την εικόνα, ο άνδρας δεν αδιαφόρησε, αλλά αντιθέτως, αν και είχε στο αμάξι τον ανήλικο γιό του, τους ακολούθησε ώστε να δει προς τα πού κινούνται, ενώ παράλληλα ενημέρωσε και τους συναδέλφους του.

Οι δράστες αντιλήφθηκαν ότι τους ακολουθούσε και ανέπτυξαν ταχύτητα. Ακολούθησε καταδίωξη και τελικά σταμάτησαν σε απόμερο σημείο όπου υπήρξε συμπλοκή με τον αστυνομικό να ρισκάρει τη ζωή του και τελικά να σώζει τη γυναίκα. Όμως στην προσπάθειά του αυτή δυστυχώς τραυμάτισε θανάσιμα έναν από τους απαγωγείς ο οποίος όπως αποδείχθηκε ήταν σεσημασμένος για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Η πράξη του αυτή οδήγησε στην καταδικαστική απόφαση της δικαιοσύνης.

Ο δικηγόρος του, Θανάσης Ζαμάνης χαρακτηρίζει την απόφαση αυτή ως επικίνδυνη λέγοντας ότι «αφοπλίζει τα χέρια του αστυνομικού να συνδράμει όποτε βλέπει να τελείται μπροστά του κάποιο αδίκημα, κάποιο έγκλημα…». Ο αστυνομικός συνεχίζει να υπηρετεί στην ομάδα ΔΙΑΣ και καθημερινά να θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο για την προστασία του πολίτη. Άνθρωποι από το περιβάλλον του μιλώντας στο newsbomb.gr δηλώνουν πως: «Είναι πολύ απογοητευμένος και μόνη πρόθεσή του ήταν να σώσει τη γυναίκα που είχαν απαγάγει οι Ρομά και να μην τραυματιστεί κανείς…». Ο ειδικός φρουρός είναι πατέρας 2 παιδιών και υπηρετεί στην ΕΛ.ΑΣ 13 χρόνια. Αυτό που ελπίζει είναι στο εφετείο η απόφαση να αλλάξει.

Αλλαγές στους Κώδικες: Δεν θα καταθέτουν ως μάρτυρες οι αστυνομικοί στα δικαστήρια- Θα διαβάζονται οι καταθέσεις τους

Η διάταξη που περιλαμβάνεται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, προκαλεί ήδη αντιδράσεις μεταξύ των νομικών της χώρας καθώς θεωρείται ότι – σε κάποιες περιπτώσεις- αφαιρεί τη δυνατότητα από την υπεράσπιση να αναδείξει κενά και αντιφάσεις σε, κυρίως, επιβαρυντικές για τους κατηγορουμένους, καταθέσεις.

Σε μια αλλαγή που ήδη προκαλεί αντιδράσεις μεταξύ των νομικών της χώρας, προχωρεί το νομοσχέδιο με τις υπό διαβούλευση διατάξεις για τις 102 αλλαγές στον Ποινικό και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Με αυτή προβλέπεται η εξαίρεση της υποχρέωσης των αστυνομικών που έχουν καταθέσει στη διάρκεια της προδικασίας, από την παρουσία τους και την δια ζώσης κατάθεση ενώπιον του δικαστηρίου και των υπερασπιστών του κατηγορουμένου.

Συγκεκριμένα η προσθήκη παραγράφου 5 στο άρθρο 215 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αναφέρει:

«5. Αστυνομικοί και λοιποί προανακριτικοί υπάλληλοι που έχουν καταθέσει στην προδικασία δεν καλούνται στο ακροατήριο αλλά αναγιγνώσκονται οι καταθέσεις τους. Ο εισαγγελέας και το δικαστήριο μπορούν κατ’ εξαίρεση να παραγγείλουν την κλήτευσή τους, αν η εξέτασή τους στο ακροατήριο είναι αναγκαία για την ασφαλή διάγνωση της κατηγορίας.».

Η διάταξη προκαλεί αντιδράσεις σε νομικούς, δεδομένου ότι θεωρούν πως αφαιρούνται υπερασπιστικά “όπλα” από τον κατηγορούμενο , όπως π.χ η δυνατότητα να αναδειχτούν τυχόν αντιφάσεις ή να διευκρινιστούν τυχόν κενά. Δίδεται πάντως η δυνατότητα στον εισαγγελέα και το δικαστήριο να ζητήσουν, αν κρίνουν, την εξέτασή τους.

Εξαίρεση υποχρέωσης αστυνομικών που έχουν καταθέσει

freepik

Εξαίρεση υποχρέωσης αστυνομικών που έχουν καταθέσει: Πάγιο αίτημα

Αντίθετα η ύπαρξη της συγκεκριμένης δυνατότητας ήταν πάγιο αιτημα των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αστυνομικών. Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται πως “η προσθήκη της παρ. 5 κρίθηκε επιβεβλημένη και θεωρείται πως θα συμβάλλει τόσο στην επιτάχυνση της ποινικής δίκης που συνίσταται στη συντομότερη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και στην αποφυγή αναβολών οφειλομένων στην απουσία μαρτύρων, όσο και στην αποφυγή της υποστελέχωσης υπηρεσιών μέσω της άσκοπης και δαπανηρής για το δημόσιο, μετακίνησης αστυνομικών ή άλλων προανακριτικών υπαλλήλων, που έχουν ήδη καταθέσει ενόρκως κατά την προδικασία για ζητήματα που άπτονται της εκκρεμούς κατηγορίας και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν έχουν να εισφέρουν αποδεικτικά, τίποτα το επιπρόσθετο. 

Για τις εξαιρετικές περιπτώσεις που ο εισαγγελέας ή το δικαστήριο κρίνουν πως η εξέτασή τους στο ακροατήριο είναι αναγκαία για την ασφαλή διάγνωση της αλήθειας, η διάταξη επιφυλάσσει τη δυνατότητα κλήτευσής τους”.

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 288/2020 ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΑΠΟ ΦΩΤΟΒΟΛΙΔΑ

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά το άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ.«Αν ο εκκαλών διαμένει στην Ελλάδα η προθεσμία της έφεσης είναι τριάντα ημέρες, αν διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, εξήντα ημέρες, και στις δύο περιπτώσεις η προθεσμία αρχίζει από την επίδοση της απόφασης που περατώνει τη δίκη». Η ως άνω  προθεσμία  αρχίζει από την επομένη ημέρα μετά την επίδοσή της εκκαλουμένης (άρθρο 144 παρ.1 ΚΠολΔ). Τέλος, κατά τις διατάξεις των άρθρων 152 έως 158 του ΚΠολΔ, αν κάποιος διάδικος δεν μπόρεσε να τηρήσει την προθεσμία για την άσκηση της εφέσεως, εξαιτίας ανώτερης βίας, έχει το δικαίωμα να ζητήσει την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση , η σχετική δε αίτηση ασκείται με τα δικόγραφα, που κοινοποιεί ο ένας διάδικος στον άλλον ή με τις προτάσεις ή με χωριστό δικόγραφο, που κατατίθεται σύμφωνα με τις διατάξεις για την άσκηση της αγωγής και κοινοποιείται στον αντίδικο.ΙΙ. Εν προκειμένω ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν οι : α) με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018 και  β) ……………../2018 αντίθετες εφέσεις  κατά της   με αριθμό 4265/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου  Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την  τακτική διαδικασία. Εξ αυτών η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………/2018 έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου  Δικαστηρίου στις 16-10-2018,  δηλαδή  εντός της νόμιμης προθεσμίας του άρθρου 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ, καθόσον όπως προέκυψε αντίγραφο της εκκαλουμένης επιδόθηκε στην εκκαλούσα στις 25-9-2018 (βλ. τη σχετική επισημείωση του δικ. επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, …………., επί του επιδοθέντος αντιγράφου, που προσκομίζεται με επίκληση).  Επιπλέον, για αυτήν έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο, ποσού 100 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. το e-παράβολο ………../2018). Αντιθέτως, η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./…/2018 έφεση, το  δικόγραφο της οποίας κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου  Δικαστηρίου στις 26-10-2018 (ημέρα Παρασκευή), ασκήθηκε εκπρόθεσμα, μετά την πάροδο της προβλεπόμενης από το άρθρο 518 παρ. 1 εδ. α’ ΚΠολΔ προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης στις 25-9-2028, που συμπληρώθηκε στις 25-10-2018. Η έφεση όμως αυτή, κατά το άρθρο 523 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, ισχύει ως αντέφεση ως προς τα κεφάλαια της αποφάσεως που προσβάλλονται με την ως άνω αντίθετη έφεση και συνέχονται αναγκαστικά με αυτά, αφού προέρχονται από την ίδια ιστορική και νομική αιτία. Η ως άνω έφεση και αντέφεση πρέπει να συνεκδικαστούν για λόγους πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ), και ακολούθως να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).ΙΙΙ. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 270, 524 παρ. 1 και 2 και 528 ΚΠολΔ (ως ισχύουν)  προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον όλων των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, ενώ ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων η προφορική συζήτηση είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο, που δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης (ΑΠ 394/2011 ΧρΙΔ 2012.55, ΕφΠειρ 727/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και έτσι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνο πληρεξουσίων ότι δεν θα παρασταθούν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Η ως άνω δε απαγόρευση της παράστασης με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ, ισχύει όχι μόνο για το διάδικο, ο οποίος δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, αλλά και για τον αντίδικό του, ο οποίος είχε παρασταθεί κανονικά στον πρώτο βαθμό. Τούτο σαφώς προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις, γιατί διαφορετικά, χωρίς δηλαδή την πραγματική παράσταση όλων των διαδίκων, προφορική συζήτηση δεν νοείται, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακρόασης και κατ` αντιδικία συζήτησης της υπόθεσης για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της Ε.Σ.Δ.Α. (ΑΠ 1040/2013 ΧρΙΔ 2014.128, ΑΠ 280/2012 και ΑΠ 251/2009 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).  IV. Στην προκειμένη περίπτωση, από τα διαδικαστικά έγγραφα της υπόθεσης προκύπτουν τα ακόλουθα : Με την εκκαλουμένη απόφαση, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, συνεκδικάστηκαν η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2014 κύρια αγωγή, αντιμολία των διαδίκων , και η  με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2015 παρεμπίπτουσα αγωγή, ερήμην της παρεμπιπτόντως ενάγουσας. Εξ αυτών η μεν πρώτη έγινε μερικώς δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, ενώ η δεύτερη απορρίφθηκε λόγω πλασματικής ερημοδικίας της παρεμπιπτόντως ενάγουσας, επειδή δεν καταβλήθηκε το δικαστικό ένσημο. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο  στη σημερινή δικάσιμο από τη σειρά του οικείου πινακίου, η εκκαλούσα  της υπό στοιχ. Α΄ έφεσης (εναγομένη-παρεμπιπτόντως ενάγουσα) και η δεύτερη εφεσίβλητη (παρεμπιπτόντως εναγομένη) παραστάθηκαν με δήλωση, κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ, του πληρεξούσιου δικηγόρου τους. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, είναι υποχρεωτική η ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου προφορική συζήτηση της υπόθεσης ως προς την ως άνω έφεση μεταξύ των ανωτέρω διαδίκων, διότι αυτή ασκήθηκε από την ως άνω εκκαλούσα,  που δικάσθηκε ερήμην πρωτοδίκως ως προς την ασκηθείσα εκ μέρους της παρεμπίπτουσα αγωγή, με συνέπεια   να μην έχει εφαρμογή εν προκειμένω η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ για τους εν λόγω διαδίκους, που πρέπει για αυτό το λόγο να δικασθούν ερήμην, δεδομένου ότι  η απαγόρευση  της παράστασης με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου ισχύει, όπως εκτέθηκε στην ίδια νομική σκέψη, όχι μόνο για το διάδικο, ο οποίος δικάσθηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, αλλά και για τον αντίδικό του, ο οποίος είχε παρασταθεί κανονικά στον πρώτο βαθμό. Κατόπιν τούτου, η συζήτηση της υπό στοιχείο Α’ έφεσης μεταξύ της εκκαλούσας και της δεύτερης εφεσίβλητης λογίζεται ως ματαιωμένη, ενώ αυτή προχωρά κανονικά μεταξύ της εκκαλούσας και του πρώτου εφεσίβλητου, δηλαδή κατά το σκέλος,  που βάλλει κατά της ουσιαστικής παραδοχής της κύριας αγωγής,  κατά την εξέταση της οποίας στον πρώτο βαθμό, όπως αναφέρθηκε, οι ως άνω διάδικοι   είχαν παρασταθεί κανονικά.

ΙΙΙ. Α) Ο ενάγων στην από 10-6-2014 και με αριθμό κατάθεσης …./2014 αγωγή εξέθετε, ότι είναι  αστυνομικός και ότι την 18-4-2010, ενώ  βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία ως βοηθός Διμοιρίτη στα μέτρα ασφαλείας, που λάμβανε η υπηρεσία του στο πλαίσιο ποδοσφαιρικού αγώνα έξω από το στάδιο …., με γηπεδούχο ομάδα την εναγομένη, τραυματίστηκε, από τη ρίψη φωτοβολίδας, που έφεραν φίλαθλοι της τελευταίας εντός του γηπέδου, κατά τα ειδικότερα αναγραφόμενα στο δικόγραφο. Ότι η  προστηθείσα από την εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία “……………….”, στην οποία αυτή είχε αναθέσει  τον έλεγχο των εγκαταστάσεων του γηπέδου πριν την είσοδο σε αυτό των φιλάθλων καθώς και τον έλεγχο  των τελευταίων  κατά την είσοδο τους εντός του σταδίου, κατά τα ειδικότερα προβλεπόμενα στον αθλητικό νόμο,  δεν επέδειξε τη δέουσα επιμέλεια κατά την άσκηση των καθηκόντων της  με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν επικίνδυνες για τους παρευρισκόμενους συνθήκες, δεδομένου ότι παρεισέφρησαν εντός του αγωνιστικού χώρου επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία αντικείμενα, τα οποία τελικώς χρησιμοποιήθηκαν  από τους φιλάθλους της εναγόμενης κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα, προκαλώντας στον ίδιο τις αναφερόμενες στην αγωγή σωματικές βλάβες, όπως και σε άλλους έξι συναδέλφους του, οι οποίοι τραυματίσθηκαν ελαφρύτερα. Ζητούσε δε  να υποχρεωθεί η εναγομένη, με απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, να του καταβάλει το ποσό των 30.000,00 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση.  Β) Περαιτέρω, η εναγόμενη  με την από 21-12-2015 και με αριθμό κατάθεσης …../2015 παρεμπίπτουσα αγωγή και προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση, ιστορούσε ότι  δυνάμει του από 1-8-2007 ιδιωτικού συμφωνητικού συνεργασίας, που υπεγράφη μεταξύ της ιδίας και της παρεμπτιπτόντως εναγομένης, η τελευταία ανέλαβε δια των υπαλλήλων της και έναντι χρηματικού ανταλλάγματος τον έλεγχο ασφαλείας των χώρων του σταδίου «…………..» και την εφαρμογή των μέτρων ασφαλείας αγώνων και ευταξίας του γηπέδου κατά την έννοια του αθλητικού νόμου κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των ποδοσφαιρικών αγώνων της, και ζητούσε, στην περίπτωση ευδοκίμησης της σε βάρος της υπό στοιχείο Α αγωγής να υποχρεωθεί αυτή  να της καταβάλει όποιο ποσό υποχρεωθεί η ίδια (παρεμπιπτόντως ενάγουσα) να καταβάλει στον κυρίως ενάγοντα, πλέον τόκων.  Οι ως άνω κύρια και παρεμπίπτουσα αγωγή συνεκδικάστηκαν από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση του απέρριψε την (υπό στοιχείο Β) παρεμπίπτουσα αγωγή, λόγω πλασματικής ερημοδικίας της παρεμπιπτόντως ενάγουσας, επειδή  δεν καταβλήθηκε το δικαστικό ένσημο, ενώ έκανε δεκτή μερικώς ως ουσιαστικά βάσιμη την (υπό στοιχείο Α) κύρια αγωγή και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 5.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.  Κατά της απόφασης αυτής  παραπονούνται με τις υπό κρίση αντίθετες εφέσεις τους :α)  η εναγόμενη της κύριας αγωγής  και  β) ο ενάγων της κύριας αγωγής, οι οποίοι  ζητούν, για τους λόγους που εκθέτουν σ` αυτές και αφορούν στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, την εξαφάνιση της, ώστε κατά μεν το αιτητικό της  έφεσης της εναγομένης να  απορριφθεί η σε βάρος της αγωγή, και κατά το αιτητικό της  έφεσης του  ενάγοντος να γίνει αυτή  δεκτή καθ’ολοκληρίαν.

  1. V. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Από τη διάταξη αυτή, συνδυαζόμενη με εκείνες των άρθρων 297, 298, 299, 300, 330 και 932 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι προϋποθέσεις της ευθύνης για αποζημίωση από αδικοπραξία, αλλά και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που αποτελεί μη περιουσιακή ζημία, είναι: α) ζημιογόνος συμπεριφορά (πράξη ή παράλειψη), β) παράνομος χαρακτήρας της πράξης ή παράλειψης, γ) υπαιτιότητα, που περιλαμβάνει τον δόλο και την αμέλεια, και δ) πρόσφορη αιτιώδης συνάφεια μεταξύ ζημιογόνου συμπεριφοράς και αποτελέσματος, δηλαδή ζημίας. Η παράνομη συμπεριφορά, ως όρος της αδικοπραξίας, μπορεί να συνίσταται όχι μόνο σε θετική πράξη, αλλά και σε παράλειψη. Ο χαρακτηρισμός της παράλειψης ως παράνομης προϋποθέτει την ύπαρξη νομικής υποχρέωσης για επιχείρηση θετικής ενέργειας πού παραλείφθηκε. Τέτοια νομική υποχρέωση μπορεί να προκύψει είτε από δικαιοπραξία είτε από ειδική διάταξη νόμου είτε από προηγούμενη συμπεριφορά του δράστη είτε από την αρχή που απορρέει από τα άρθρα 281 και 288 ΑΚ, ήτοι από την αρχή της καλής πίστης, όπως αυτή διαμορφώνεται κατά την παρούσα κοινωνική αντίληψη (ΑΠ 1796/2012, ΑΠ 1535/2011 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1302/2011 ΕπισκΕΔ 2012.79, ΑΠ 831/2005 ΕλλΔνη 2006.95, ΑΠ 996/2004 ΕλλΔνη 2004.1348, ΑΠ 926/2004 ΕλλΔνη 2005.1658, ΑΠ 50/2002 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 44/2007 ΕπισκΕΔ 2007.486). Η υπαιτιότητα υπάρχει με τη μορφή είτε του δόλου (άμεσου ή ενδεχόμενου), όταν ο δράστης θέλει ή αποδέχεται την παραγωγή του επιζήμιου αποτελέσματος, είτε της αμέλειας (ενσυνείδητης ή ασυνείδητης), όταν κατά την έννοια του άρθρου 330 ΑΚ δεν καταβάλλεται η επιμέλεια που απαιτείται στις συναλλαγές, δηλαδή εκείνη που πρέπει να καταβάλλεται κατά τη συναλλακτική πίστη από τον δράστη στον κύκλο της αρμοδιότητας του, ακόμη κι αν δεν υπάρχει προς τούτο σαφώς νομικό καθήκον, αρκεί αυτός να συμπεριφέρθηκε κατά τρόπο αντίθετο από τον επιβαλλόμενο από τις περιστάσεις. Τέλος, η αιτιώδης συνάφεια υπάρχει, όταν η πράξη ή η παράλειψη του ευθυνόμενου προσώπου, που μπορεί να είναι και ο ζημιωθείς, στην περίπτωση που συντέλεσε (και) ο ίδιος στην πρόκληση ή την επαύξηση της ζημίας, ήταν ικανή κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και μπορούσε να επιφέρει κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων το επιζήμιο αποτέλεσμα, το οποίο και επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση (ΑΠ 363/2012 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 1535/2011 ό.π., ΑΠ 1302/2011 ό.π., ΕφΠειρ 577/2011 ΠειρΝομ 2012.150). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ ο κύριος ή ο προστήσας άλλον σε υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρετών ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του. Κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης, προστηθείς, για την αδικοπραξία του οποίου ευθύνεται κατά τους όρους της διάταξης αυτής το πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του, είναι εκείνος που με τη βούληση του τελευταίου ως προστήσαντος απασχολείται διαρκώς ή παροδικώς με τη διεκπεραίωση υπόθεσης και γενικά με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτού κάτω από τις οδηγίες και τις εντολές τούτου ως προς τον τρόπο εκπλήρωσης των καθηκόντων του. Από τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ προκύπτει ότι, για την ίδρυση ευθύνης του προστήσαντος από την αδικοπραξία του προστηθέντος, πρέπει ο τελευταίος να τελεί υπό τις οδηγίες και τις εντολές του προστήσαντος ως προς τον τρόπο εκπλήρωσης των καθηκόντων του, προς τις οποίες και είναι υποχρεωμένος να συμμορφώνεται. Από το ίδιο άρθρο συνάγεται ότι ο προστήσας ευθύνεται για τις ζημίες που προξένησε ο προστηθείς σε τρίτον όχι μόνον κατά την εκτέλεση της ανατεθείσας σΛ αυτόν υπηρεσίας, αλλά και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του, η οποία υφίσταται, όταν η ζημιογόνος πράξη τελέστηκε εντός των ορίων των καθηκόντων που ανατέθηκαν στον προστηθέντα ή επ’ ευκαιρία ή εξ αφορμής της υπηρεσίας, αλλά κατά παράβαση των εντολών και οδηγιών που δόθηκαν σ’ αυτόν ή καθ’ υπέρβαση των καθηκόντων του, εφόσον μεταξύ της ζημιογόνου ενέργειας του προστηθέντος και της υπηρεσίας που ανατέθηκε σ’ αυτόν υπάρχει εσωτερική συνάφεια, υπό την έννοια ότι η επιβλαβής ενέργεια δεν θα ήταν δυνατό να υπάρξει χωρίς την πρόστηση ή ότι η τελευταία ήταν το αναγκαίο μέσο για την επιχείρηση της ζημιογόνου πράξης (ΑΠ 1485/2010 ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 22/2004 ΕλλΔνη 2004.715, ΑΠ 957/2003 ΕλλΔνη 2003.1558). Περαιτέρω, το άρθρο 41Δ του ν. 2725/1999 («Ερασιτεχνικός-επαγγελματικός αθλητισμός κλπ»), όπως αυτό ίσχυε κατά τον επίδικο χρόνο, στις παραγράφους 1 και 11 όριζε ότι η αρμοδιότητα για την τήρηση της τάξης κατά τις αθλητικές συναντήσεις εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων ανήκει στην Ελληνική Αστυνομία. Οι διοργανώτριες αρχές αθλητικών εκδηλώσεων, τα εκάστοτε διαγωνιζόμενα αθλητικά σωματεία, Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε., οι σύνδεσμοι φιλάθλων και γενικά οι αθλητικοί φορείς, υποχρεούνται να συνεργάζονται με την αρμόδια αστυνομική αρχή και να συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις και αποφάσεις της, ιδίως για θέματα που αποβλέπουν στην εξασφάλιση ομαλής τέλεσης μιας αθλητικής συνάντησης, στη μετακίνηση, προσέλευση και αποχώρηση των φιλάθλων, στον τρόπο διάθεσης των εισιτηρίων στους διαγωνιζομένους, στον καθορισμό των θέσεων των οπαδών τους στις κερκίδες και των μεταξύ τους κενών τμημάτων και γενικά στη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης. (παρ. 11). Οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες (ΠΑΕ) που αγωνίζονται στα εθνικά επαγγελματικά πρωταθλήματα Α’ και Β’ εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου […] από την αγωνιστική περίοδο 2004-2005 υποχρεούνται να προσλαμβάνουν ικανό για την ασφάλεια των αγώνων προσωπικό για την εφαρμογή μέτρων ευταξίας των γηπέδων […]. Το προσωπικό ασφαλείας των γηπέδων συνεργάζεται με την αστυνομική αρχή για την επιβολή των λαμβανομένων μέτρων ευταξίας. Σε εφαρμογή της τελευταίας αυτής διάταξης εκδόθηκε και η ΥΑ 37914/2006 (ΦΕΚ Β 1120/2006) «όροι, προϋποθέσεις παρουσίας κλπ στα γήπεδα ιδιωτικού προσωπικού ασφαλείας των ΠΑΕ Α’ & Β’ Εθνικής», η οποία ρυθμίζει τις ειδικότερες λεπτομέρειες της παρουσίας, εμφάνισης και δραστηριότητας του ανωτέρω προσωπικού. Ειδικότερα στο άρθρο 8 παρ.1 αυτής ορίζεται ότι «τα καθήκοντα του προσωπικού ασφαλείας σε κάθε συγκεκριμένο αγώνα ή αθλητική εκδήλωση ορίζονται από τον υπεύθυνο ασφαλείας αγώνων της Π.Α.Ε. ή Κ.Α.Ε., που προβλέπεται στο άρθρο 41Δ παράγραφος 4 του ν. 2725/1999, όπως αυτός σήμερα ισχύει, τηρουμένων σε κάθε περίπτωση των υποχρεώσεων που τίθενται από τα άρθρα 4, 5, 6 και 7 του ν. 2518/1997.και στη παράγραφο 2: Ειδικότερα τα καθήκοντα του προσωπικού ασφαλείας ιδίως είναι τα ακόλουθα: … (θ)Ο έλεγχος εισόδου και παραμονής των δικαιούμενων ατόμων στον αγωνιστικό χώρο, (ι) Η έρευνα των χώρων της αθλητικής εγκατάστασης, πριν την είσοδο σε αυτή των φιλάθλων, προς εντοπισμό απαγορευμένων αντικειμένων (βεγγαλικά, καπνογόνα, πυροτεχνήματα κλπ).(ιβ) Η αποτροπή εισαγωγής στις αθλητικές εγκαταστάσεις μη επιτρεπομένων αντικειμένων από τους φιλάθλους. Εξάλλου, σύμφωνα με την Υ.Α. 38404/2009 (Φ.Ε.Κ. Β-1780/26.8.2009). που εκδόθηκε κατά εξουσιοδότηση της παραγράφου 5 του άρθρου 41 ν. 2725/1999, ορίζεται (άρθρο 5 παρ.3) ότι   «Πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου και για όλη τη διάρκεια της οι διοργανώτριες αρχές αθλητικών συναντήσεων αθλημάτων, τα αθλητικά σωματεία, τα Τ.Α.Α. και οι Α.Α.Ε. ορίζουν υπεύθυνο ασφάλειας αγώνων με τον αναπληρωτή του αρμόδιο για θέματα αντιμετώπισης της βίας με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις, τον οποίο γνωστοποιούν στη διοργανώτρια, στη Δ.Ε.Α.Β. και στην αστυνομική αρχή της έδρας τους. Ο Υπεύθυνος Ασφαλείας του γηπεδούχου συλλόγου ή του εκάστοτε αρμόδιου για την συγκεκριμένη εκδήλωση φορέα ελέγχει και συντονίζει το Προσωπικό Ασφάλειας του Γηπέδου (Ι.Ε.Π.Υ.Α.) και συνεργάζεται με τους επικεφαλής αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας, υπεύθυνους για την λήψη των μέτρων τάξης, ασφάλειας και τροχαίας στις αθλητικές εγκαταστάσεις και παρίσταται στο Κέντρο Ελέγχου Αστυνομίας της αθλητικής εγκατάστασης, ενώ  σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου  « 7.1 Οι εμπλεκόμενοι Φορείς εκτελούν τα θεσμικά τους καθήκοντα κάθετα και οριζόντια. Όταν απαιτηθεί να υπάρξει διαλειτουργικότητα και συντονισμός μεταξύ των εμπλεκόμενων, τότε όλοι εντάσσονται κάτω από τις οδηγίες του αρμόδιου για την αντιμετώπιση συγκεκριμένου κάθε φορά θέματος, όπως αυτός καθορίζεται στην ισχύουσα νομοθεσία, ο οποίος κατά περίπτωση είναι: α) Για θέματα ασφάλειας και πρόληψης αναταραχών, η Ελληνική Αστυνομία, β) Για τη διατήρηση της ευταξίας  – ταξιθεσίας αποφυγή συνωστισμού, ελέγχου εισόδου των  θεατών, το ιδιωτικό προσωπικό ασφαλείας, και εφόσον χρειασθεί και το αστυνομικό προσωπικό». Τέλος, στο από 9-10-2009 Κανονισμό Γηπέδων και Ασφάλειας και Προστασίας των Αγώνων της ΕΠΟ καθιερώνεται άμεση υποχρέωση της γηπεδούχου ομάδας τόσο για τη φύλαξη του γηπέδου, όσο και για τη σάρωση ασφαλείας αυτού προ της εισόδου των θεατών για την εύρεση απαγορευμένων αντικειμένων  (άρθρο 42).  Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται σαφώς, ότι η γηπεδούχος ποδοσφαιρική ομάδα έχει ιδιαίτερη νομική υποχρέωση για τη φύλαξη του γηπέδου, όσο και για τη σάρωση ασφαλείας αυτού προ της εισόδου των θεατών για την εύρεση απαγορευμένων αντικειμένων, για την εκπλήρωση της οποίας προσλαμβάνει προσωπικό ασφαλείας (ιδιωτική εταιρία παροχής ασφάλειας), το οποίο  συντονίζει και ελέγχει διαμέσου του οριζόμενου  από την ίδια  υπεύθυνου ασφαλείας αγώνων, προκειμένου οι φίλαθλοι να μην φέρουν εντός του γηπέδου επικίνδυνα για τους παρευρισκόμενους στο γήπεδο αντικείμενα, με δυνατότητα διεξαγωγής ακόμη και σωματικής έρευνας στους φιλάθλους, ενώ σε περίπτωση άρνησης των τελευταίων να συναινέσουν σε αυτήν, το ως άνω προσωπικό ασφαλείας δύναται  να καλέσει τα αστυνομικά όργανα για τη διενέργεια της, ή και να τους αρνηθεί την είσοδο στο γήπεδο.
  2. Από την επανεκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου  και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται νομίμως, άλλα προς άμεση απόδειξη και άλλα ως δικαστικά τεκμήρια, μεταξύ των οποίων και αντίγραφα από τη σχηματισθείσα ποινική δικογραφία, καθώς επίσης και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, ήδη απόστρατος, με τον βαθμό του Αστυνόμου Β’, αστυνομικός,  στις 18-4-2010 υπηρετούσε ως Ανθυπαστυνόμος στην ………. της ΔΑΕΑ (Διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής/ Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης), και βρισκόταν σε διατεταγμένη υπηρεσία  ως βοηθός Διμοιρίτη στην ανωτέρω ΔΥΜΕΤ, στην οποία είχε ανατεθεί η τήρηση των μέτρων τάξης και ασφαλείας στο Στάδιο .. στο ……….., ενόψει της ποδοσφαιρικής αναμέτρησης μεταξύ των ομάδων με τις επωνυμίες «…………..». και «……..», που είχε ορισθεί για ώρα 19.00 της ημέρας εκείνης. Η ως άνω διμοιρία ενεργώντας σύμφωνα με τις διαταγές που ελάμβανε, βρισκόταν ήδη από ώρα  17.30’ έξω από τις θύρες 5-7 του Σταδίου και επιτηρούσε την είσοδο των οπαδών της γηπεδούχου ομάδος (εναγομένης). Περί ώρα 18.40’ οπαδοί της τελευταίας, που βρίσκονταν ήδη εντός του γηπέδου και συγκεκριμένα στις θύρες 5 και 6, άρχισαν να  βάλλουν  εναντίον των Αστυνομικών Δυνάμεων, που βρίσκονταν εκτός του γηπέδου, δηλαδή κατά της διμοιρίας του ενάγοντος και των Δι.Με.Τ. …. και …………. ΔιΑ.Τ, και συγκεκριμένα να εκτοξεύουν φωτοβολίδες, μεταλλικά αντικείμενα και πλακάκια εναντίον των αστυνομικών, ενώ ταυτόχρονα, μια ομάδα 300 ατόμων περίπου, κατέβηκε από τη θύρα 6, έσπασε την πόρτα, και βγαίνοντας από το Στάδιο κινήθηκε εναντίον τους . Η διμοιρία του ενάγοντος αμυνόμενη  άρχισε  να υποχωρεί προς την οδό ………….., όταν φωτοβολίδα προερχόμενη από το εσωτερικό της θύρας 5, εξερράγη σε χαμηλό ύψος τραυματίζοντας τον ενάγοντα στη δεξιά του κνήμη. Με την βοήθεια των συναδέλφων του αυτός αποχώρησε από το σημείο, ακολούθως  δε, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο 401 ΓΣΝΑ, όπου εισήχθη στη Β’ Χειρουργική Κλινική. Εκεί, έγινε συρραφή του τραύματος και παρέμεινε νοσηλευόμενος μέχρι και τις 21-4-2010 έχοντας λάβει 15μερη αναρρωτική άδεια. Σύμφωνα δε, με τις διαπιστώσεις της με αριθμό πρωτ. …/4-5-2010 ιατροδικαστικής έκθεσης του Ιατροδικαστή, ……………, στα πλαίσια διενέργειας διαταχθείσας προανάκρισης για το συμβάν  από το Τμήμα Ασφαλείας Πειραιώς,  ο ενάγων έφερε «σχεδόν επίμηκες θλαστικό τραύμα 3 εκ. περίπου, το οποίο είχε συρραφεί χειρουργικώς, στη μεσότητα της οπίσθιας επιφάνειας της δεξιάς κνήμης, με εγκαυματικού τύπου βλάβη περίξ αυτού σε αποδρομή». Ο ενάγων λόγω του ως άνω τραυματισμού του παρέμεινε ανίκανος  για εργασία επί συνολικά 49 ημέρες (βλ. την από 13-8-2012  έκθεση πορίσματος ενεργηθείσας ΠΔΕ και τις αναφερόμενες σε αυτήν ιατρικές γνωματεύσεις και αποφάσεις της Επιτροπής Αναρρωτικών Αδειών), ήτοι μέχρι την 5-6-2010, οπότε  και επανήλθε στα υπηρεσιακά του καθήκοντα. Επισημαίνεται δε, ότι πέραν του ενάγοντος την ίδια ημέρα στα εν λόγω επεισόδια τραυματίστηκαν, ελαφρύτερα, και άλλοι έξι συνάδελφοι του, από τη ρίψη των αναφερόμενων αντικειμένων (πλακάκια και μεταλλικά αντικείμενα). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι για τον ως άνω τραυματισμό του ενάγοντος ευθύνεται η προστηθείσα από την εναγόμενη, εταιρία  με την επωνυμία «…………» και τον διακριτικό τίτλο «…………..», που τυγχάνει πιστοποιημένη ιδιωτική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας,  και στην οποία η τελευταία, ενεργώντας κατά την οριζόμενη στο άρθρο 41Δ του άνω Ν. 2725/1999 υποχρέωση της, είχε αναθέσει, δυνάμει του από 1-8-2007, Ιδιωτικού Συμφωνητικού Ελέγχου Ασφαλείας (η ισχύς του οποίους ανανεώθηκε με την από 1-9-2009 πρόσθετη πράξη και υπό τους ίδιους όρους για ένα ακόμη έτος, δηλαδή μέχρι 31-7-2010),  τον έλεγχο, δια του ένστολου προσωπικού της, της  ασφάλειας των χώρων του σταδίου της «………….» και την εφαρμογή, κατά την έννοια του Αθλητικού Νόμου, των μέτρων ασφαλείας των αγώνων και ευταξίας του γηπέδου, κατά τη διάρκεια των διεξαγομένων σε αυτό  ποδοσφαιρικών αγώνων της (εναγόμενης). Μεταξύ  δε των ως άνω καθηκόντων της εν λόγω εταιρίας ήταν, εκτός των άλλων, η έρευνα των χώρων της αθλητικής εγκατάστασης, πριν την είσοδο σε αυτή των φιλάθλων, προς εντοπισμό απαγορευμένων αντικειμένων (βεγγαλικά, καπνογόνα, πυροτεχνήματα κλπ), και ο επιμελής έλεγχος, κατά την είσοδο στο στάδιο των φιλάθλων της γηπεδούχου ομάδος, ώστε να αποφευχθεί  η εισαγωγή σε αυτό  επικίνδυνων αντικειμένων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την άσκηση πράξεων βίας. Για τον λόγο δε, αυτό άλλωστε, το προσωπικό της είχε δικαίωμα να προβαίνει  σε σωματική έρευνα των φιλάθλων, με τη συναίνεση των τελευταίων, κατά ρητή πρόβλεψη στο ως άνω άρθρο 41 Δ του ν., 2725/1999, ενώ σε περίπτωση  άρνησης τους, μπορούσε να ζητήσει προς τούτο τη συνδρομή των αστυνομικών οργάνων, που βρισκόταν στο γήπεδο, επιφορτισμένα με την ευθύνη  για την τήρηση της τάξης. Ωστόσο, η ως άνω εταιρία, το προσωπικό της οποίας, ελέγχεται κατά την άσκηση των καθηκόντων του και συντονίζεται από τον οριζόμενο από την ίδια (ενάγουσα) υπεύθυνο ασφαλείας αγώνων, εκτέλεσε πλημμελώς τα καθήκοντα που της είχε αναθέσει η ως άνω προστήσασα αυτήν, εργοδότρια της, εναγόμενη,  και συγκεκριμένα δεν προέβη, δια των υπαλλήλων της, σε επιμελή έρευνα των χώρων της αθλητικής εγκατάστασης, πριν την είσοδο σε αυτή των φιλάθλων, προς εντοπισμό απαγορευμένων αντικειμένων (βεγγαλικά, καπνογόνα, πυροτεχνήματα κλπ), αλλά ούτε και σε επιμελή έλεγχο των εισερχόμενων στο στάδιο οπαδών της εναγομένης, και με τον τρόπο αυτό οι τελευταίοι βρήκαν την ευκαιρία να φέρουν μαζί τους εντός του γηπέδου αντικείμενα επικίνδυνα γα την ζωή και τη δημόσια ασφάλεια, τα οποία ακολούθως χρησιμοποίησαν επιτιθέμενοι σε βάρος των αστυνομικών δυνάμεων, που βρίσκονταν εκτός του σταδίου, και συγκεκριμένα τη φωτοβολίδα, που μαζί με άλλα αντικείμενα ερρίφθη από το εσωτερικό του σταδίου, και τραυμάτισε τον ενάγοντα, κατά τα προαναφερόμενα.

Η εκκαλούσα- εναγόμενη, με τον πρώτο λόγο της έφεσης της παραπονείται για την εσφαλμένη απόρριψη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο του ισχυρισμού της, ότι ουδεμία ευθύνη την βαρύνει για τον τραυματισμό του ενάγοντος, διότι η προστηθείσα από αυτήν εταιρία ασφάλειας δεν ήταν υπεύθυνη για τον έλεγχο των εισερχομένων στον χώρο του Σταδίου φιλάθλων, αλλά αντιθέτως,  υπεύθυνη για αυτό ήταν  η Ελληνική Αστυνομία. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, η εναγόμενη με το από 1-8-2007 ιδιωτικό συμφωνητικό Ελέγχου Ασφαλείας, που ήταν σε ισχύ κατά τον επίδικο χρόνο του τραυματισμού του ενάγοντος, είχε αναθέσει στην ως άνω εταιρία ιδιωτικής ασφάλειας τον έλεγχο, δια του ένστολου προσωπικού της, της  ασφάλειας των χώρων του σταδίου της «…………» και την εφαρμογή, κατά την έννοια του Αθλητικού Νόμου, των μέτρων ασφαλείας των αγώνων και ευταξίας του γηπέδου, κατά τη διάρκεια των διεξαγομένων σε αυτό  ποδοσφαιρικών αγώνων της (εναγόμενης), στα οποία, σύμφωνα με το  άρθρο 41 Δ παρ.11 περ. ε’ ν. 2725/1999, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων και ο έλεγχος των εισερχομένων στο γήπεδο θεατών. Ως εκ τούτου αυτή όφειλε, δια του προσωπικού της,  να ελέγχει επιμελώς τους εισερχόμενους στο στάδιο φιλάθλους της εναγόμενης, και σε περίπτωση μη συναινέσεως τους, να ζητήσει τη συνδρομή της Ελληνικής Αστυνομίας, γεγονός το οποίο δεν αποδείχθηκε ότι έπραξε. Περαιτέρω η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι τα επεισόδια έλαβαν χώρα από ταραξίες εκτός του γηπέδου, τα ίδια δε κατέθεσε και ο εξετασθείς πρωτοδίκως μάρτυς  αυτής, προϊστάμενος της προστηθείσας εταιρίας ιδιωτικής ασφάλειας. Αυτό, όμως, δεν ευσταθεί, διότι όπως προκύπτει και από τις προσκομιζόμενες προανακριτικές καταθέσεις των εξετασθέντων  Αστυνομικών,  ……. (19-4-2010), ………. (20-4-2010), ………. (21-4-2010), ………… (21-4-2010) ……….. (21-4-2010), αλλά και το από με αριθμό πρωτοκόλλου ………. αντίγραφο βιβλίου Συμβάντων, και την προαναφερόμενη έκθεση πορίσματος ενεργηθείσας προκαταρκτικής Διοικητικής Εξέτασης, η φωτοβολίδα, που προκάλεσε τον τραυματισμό του ενάγοντος προήλθε από το εσωτερικό του Σταδίου. Αξίζει, εξάλλου, να σημειωθεί ότι η εναγομένη, για την πρόκληση των παραπάνω επεισοδίων εκ μέρους των φιλάθλων της, τιμωρήθηκε από την αρμόδια πρωτοβάθμια πειθαρχική επιτροπή της Super League Ελλάδας με συνολική χρηματική ποινή ύψους 25.000,00 Ευρώ. Κατά συνέπεια, ο ερευνώμενος λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος.

Κατόπιν τούτου, καθόσον αποδείχθηκε η ως άνω  αμελής συμπεριφορά των υπαλλήλων της προστεθείσας  από την εναγόμενη εταιρείας ασφάλειας, που συνδέεται αιτιωδώς με την προκληθείσα σωματική βλάβη  του ενάγοντος, για αυτήν ευθύνεται αντικειμενικά κατ’ άρθρο 922 ΑΚ και η τελευταία, ως εκ της σχέσης πρόστησης, η οποία  συνακόλουθα υπέχει  υποχρέωση για ανόρθωση κάθε  ζημίας, που ο ενάγων υπέστη  λόγω του τραυματισμού του. Εν προκειμένω δε, λαμβανομένων υπόψιν της δικαιολογημένης ψυχικής του ταλαιπωρίας, ενόψει και των συνθηκών του  τραυματισμού του, της ηλικίας του κατά τον επίδικο χρόνο (49 ετών), του είδους, της έντασης και της έκτασης των σωματικών κακώσεών του,   της αδυναμίας του να συνεχίσει τον συνήθη τρόπο ζωής του και να εργασθεί για μακρύ χρονικό διάστημα, της αποκλειστικής υπαιτιότητας των προστηθέντων της εναγομένης στην πρόκληση του τραυματισμού του και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 5.000 ευρώ, το οποίο, μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων, κρίνεται εύλογο (αρ. 932 ΑΚ) για την αποκατάσταση της ψυχικής του δοκιμασίας, δηλαδή ανάλογο με τις ως άνω συγκεκριμένες περιστάσεις της ένδικης περίπτωσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρ. 25 παρ.1 του Συντάγματος και 2,9 παρ.2 και 10 παρ.2 της ΕΣΔΑ), όπως η αρχή αυτή, χωρίς να έχει άμεση εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, εξειδικεύεται με την πιο πάνω διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποιήσεως. Επομένως, εφόσον και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ομοίως και καθόρισε την οφειλόμενη στον ενάγοντα χρηματική ικανοποίηση στο  ίδιο ως άνω χρηματικό ποσό, δεν έσφαλε, αλλά ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και τις αποδείξεις επιμελώς εκτίμησε, όσα δε αντίθετα με τις συγκεκριμένες παραδοχές προβάλλονται από την εναγόμενη – εκκαλούσα με το δεύτερο λόγο της εφέσεώς της,   επιδιώκοντας την επιδίκαση ποσού μικρότερου αυτού που επιδικάστηκε πρωτοδίκως, πρέπει να απορριφθούν στο σύνολό τους ως αβάσιμα. Ομοίως, πρέπει να απορριφθεί και ο σχετικός  μοναδικός λόγος της αντέφεσης του ενάγοντος, με τον οποίο αυτός παραπονείται για την επιδίκαση μικρότερου του αιτηθέντος με την αγωγή του ποσού. Κατόπιν τούτου, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι   έφεσης και  αντέφεσης προς έρευνα, αυτές πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες, τα  παράβολα που κατέθεσαν οι εκκαλούντες στις εκατέρωθεν εφέσεις κατά την άσκηση τους  να εισαχθούν στο Δημόσιο Ταμείο, και τέλος,  τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας για τον μεν εφεσίβλητο στην με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2018 έφεση να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας και  για την αντεφεσίβλητη στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018  αντέφεση   να επιβληθούν σε βάρος του αντεκκαλούντος  λόγω της ήττας τους (176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας .

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΘΕΩΡΕΙ ματαιωθείσα τη συζήτηση μεταξύ της εκκαλούσας και της δεύτερης εφεσίβλητης στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………./2018 έφεση.

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ :α) τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2018 έφεση αντιμολία της εκκαλούσας και του πρώτου εφεσίβλητου και β) τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………./2018 αντέφεση, αντιμολία  των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την έφεση και την αντέφεση κατά της με αριθμό 4265/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου  Πειραιώς.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των ηλεκτρονικών παραβόλων με αριθμούς …………../2018 , και …………../2018, ποσού 100 ευρώ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ  σε βάρος της εκκαλούσας στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………../2018 έφεση τα δικαστικά έξοδα του πρώτου εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, και τα ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του αντεκκαλούντος στη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018 αντέφεση  τα δικαστικά έξοδα της αντεφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, και τα ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις  13 Απριλίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Τέλος η εμφάνιση μαρτύρων αστυνομικών και λοιπών προανακριτικών υπαλλήλων σε δίκες

Π.Ο.ΑΣ.Υ.:Ικανοποιείται ένα πάγιο αίτημά μας για την εξαίρεση της καταχρηστικής εμφάνισης μαρτύρων αστυνομικών σε δίκες

Ένα πάγιο αίτημα των αστυνομικών ικανοποιείται στο νομοσχέδιο για τον Ποινικό Κώδικα που έχει ήδη τεθεί σε Δημόσια Διαβούλευση, που αφορά τις καταθέσεις μαρτύρων αστυνομικών ενώπιον των Δικαστηρίων.

Με τη ρύθμιση κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας οι μάρτυρες Αστυνομικοί και λοιποί προανακριτικοί υπάλληλοι που έχουν καταθέσει στην προδικασία δεν θα  καλούνται στο ακροατήριο αλλά αναγιγνώσκονται οι καταθέσεις τους.

Σύμφωνα με την Έκθεση Ανάλυσης Συνεπειών του Σχεδίου Νόμου:

“Η προσθήκη της παρ. 5 κρίθηκε επιβεβλημένη και θεωρείται πως θα συμβάλλει τόσο στην επιτάχυνση της ποινικής δίκης που συνίσταται στη συντομότερη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και στην αποφυγή αναβολών οφειλομένων στην απουσία μαρτύρων, όσο και στην αποφυγή της υποστελέχωσης υπηρεσιών μέσω της άσκοπης και δαπανηρής για το δημόσιο, μετακίνησης αστυνομικών ή άλλων προανακριτικών υπαλλήλων, που έχουν ήδη καταθέσει ενόρκως κατά την προδικασία για ζητήματα που άπτονται της εκκρεμούς κατηγορίας και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν έχουν να εισφέρουν αποδεικτικά, τίποτα το επιπρόσθετο. Για τις εξαιρετικές περιπτώσεις που ο εισαγγελέας ή το δικαστήριο κρίνουν πως η εξέτασή τους στο ακροατήριο είναι αναγκαία για την ασφαλή διάγνωση της αλήθειας, η διάταξη επιφυλάσσει τη δυνατότητα κλήτευσής τους”.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 63

Πρόβλεψη εξαίρεσης εμφάνισης μαρτύρων στην ακροαματική διαδικασία – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 215 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας

Στο άρθρο 215 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 5 ως εξής:

«5. Αστυνομικοί και λοιποί προανακριτικοί υπάλληλοι που έχουν καταθέσει στην προδικασία δεν καλούνται στο ακροατήριο αλλά αναγιγνώσκονται οι καταθέσεις τους. Ο εισαγγελέας και το δικαστήριο μπορούν κατ’ εξαίρεση να παραγγείλουν την κλήτευσή τους, αν η εξέτασή τους στο ακροατήριο είναι αναγκαία για την ασφαλή διάγνωση της κατηγορίας.».

 

Τι λέει η ΠΟΑΣΥ

Π.Ο.ΑΣ.Υ.:Ικανοποιείται ένα πάγιο αίτημά μας για την εξαίρεση της καταχρηστικής εμφάνισης μαρτύρων αστυνομικών σε δίκες

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Μετά από εμπεριστατωμένη πρόταση της Ομοσπονδίας μας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης υιοθέτησε και συμπεριέλαβε στο υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιό του ένα πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού μας κινήματος.

Ειδικότερα στο νομοσχέδιο υπό τον τίτλο «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης κλπ», συμπεριελήφθη η ρύθμιση που αφορά την εξαίρεση εμφάνισης μαρτύρων αστυνομικών στην ακροαματική διαδικασία.

Συγκεκριμένα, με το Άρθρο 63, στο άρθρο 215 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παρ. 5, ως εξής:

«5. Αστυνομικοί και λοιποί προανακριτικοί υπάλληλοι που έχουν καταθέσει στην προδικασία δεν καλούνται στο ακροατήριο αλλά αναγιγνώσκονται οι καταθέσεις τους. Ο εισαγγελέας και το δικαστήριο μπορούν κατ’ εξαίρεση να παραγγείλουν την κλήτευσή τους, αν η εξέτασή τους στο ακροατήριο είναι αναγκαία για την ασφαλή διάγνωση της κατηγορίας».

Η Ομοσπονδία μας, ευελπιστώντας και στην ψήφιση του νομοσχεδίου από τη Βουλή των Ελλήνων, εκφράζει την ικανοποίησή της για αυτήν την εξέλιξη, διότι με την ως άνω ρύθμιση, θα αποφευχθούν οριστικά οι γνωστές επιπτώσεις των δυσλειτουργιών της δικαιοσύνης στην αστυνομική καθημερινότητα, όπως αυτές έχουν επισημανθεί από το συνδικαλιστικό μας κίνημα και αφορούν τις άσκοπες μετακινήσεις εξαιτίας των συχνών αναβολών των δικών, την αποδιοργάνωση της αστυνόμευσης, την καταπάτηση του πλαισίου εργασίας – υπηρεσίας των αστυνομικών, την ψυχική τους καταπόνηση, τη μη αποζημίωση των οδοιπορικών εξόδων και πολλών άλλων προβλημάτων.

 

Κατεβάστε εδώ το Σχέδιο Νόμου

Για συμμετοχή στη Δημόσια Διαβούλευση : http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=17064

Ποινή φυλάκισης σε αστυνομικό για ψευδή καταμήνυση και ψευδή κατάθεση σε βάρος Λιμενικού

Η 41χρονη στην κατάθεσή της επισήμανε ότι η ίδια δέχθηκε φραστική επίθεση από τον απόστρατο αστυνομικό, ο οποίος τη θεώρησε υπεύθυνη για την αποστολή μιας επιστολής, ενώ ο κατηγορούμενος στην απολογία του τόνισε, μεταξύ άλλων, πως η λιμενικός του επιτέθηκε αναίτια.

Ποινή φυλάκισης 9 μηνών με τριετή αναστολή επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Λάρισας σε συνταξιούχο αστυνομικό για ψευδή καταμήνυση και ψευδή κατάθεση σε βάρος μιας Λιμενικού.

Όλα ξεκίνησαν μετά από επεισόδιο που προκλήθηκε μεταξύ τους την Πρωτοχρονιά του 2017, και συγκεκριμένα μετά από μια φραστική επίθεση του αστυνομικού κατά της Λιμενικού, αλλά και μια επιστολή για προσωπικά θέματα.

Όπως μεταδίδει το eleftheria.gr, και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο συνταξιούχος αστυνομικός μετά την αρχική μήνυση της λιμενικού καταμήνυσε στη συνέχεια, ψευδώς όπως αποδέχθηκε, τη 41χρονη.

Τι υποστήριξαν στις καταθέσεις τους

Υποστήριξε ότι στη Σκόπελο και στις αρχές Ιανουαρίου του 2017 εκείνη τον πλησίασε «ασκεπής και με πολιτικό μπουφάν» και με επιτακτικό ύφος του είπε «πάρε το αμάξι αμέσως», «κάνοντας τα χέρια της γροθιές», εξυβρίζοντάς τον.

Η 41χρονη στην κατάθεσή της επισήμανε ότι η ίδια δέχθηκε φραστική επίθεση από τον απόστρατο αστυνομικό, ο οποίος τη θεώρησε υπεύθυνη για την αποστολή μιας επιστολής, ενώ ο κατηγορούμενος στην απολογία του τόνισε, μεταξύ άλλων, πως η λιμενικός του επιτέθηκε αναίτια.

Θάνατος διαδηλωτή από πυροβολισμό στο κεφάλι! Ανεπαρκής έρευνα και περιττή χρήση όπλων κατά των διαδηλωτών. Παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή

ΚΡΙΣΗ

Νίκα κατά Αλβανίας 14.11.2023 (αρ. εφ. 1049/17)

Δες εδώ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η υπόθεση αφορούσε τον θάνατο του συζύγου και του πατέρα των προσφευγόντων μετά από πυροβολισμό στο
κεφάλι το 2011 κατά τη διάρκεια διαδήλωσης μπροστά από το γραφείο του Αλβανού πρωθυπουργού. Η διαμαρτυρία
είχε ως αποτέλεσμα βίαιες συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αρχών. Οι προσφεύγοντες
ισχυρίστηκαν ειδικότερα ότι ο αρχιστράτηγος της Εθνικής Φρουράς, υπεύθυνος για την προστασία του
γραφείου του Πρωθυπουργού, είχε διατάξει τους άνδρες του να ανοίξουν πυρ εναντίον των διαδηλωτών.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι το ερώτημα της πιθανής ευθύνης διοίκησης δεν είχε απαντηθεί στην
έρευνα που ακολούθησε, η οποία είχε επικεντρωθεί στην ατομική ευθύνη των αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς
και όχι στη σειρά ή τη φύση των εντολών που δόθηκαν από εκείνους στην αλυσίδα διοίκησης τους. Υπήρξαν
επίσης μια σειρά από άλλες ελλείψεις στην έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της διαγραφής βιντεοσκοπήσεων
του περιστατικού και της μη παρακολούθησης βασικών γραμμών έρευνας, όπως σημάδια από σφαίρες που βρέθηκαν σε
ανθρώπινο ύψος στον σιδερένιο φράκτη που περιβάλλει το γραφείο του Πρωθυπουργού. Τέτοιες ελλείψεις δημιούργησαν
αμφιβολίες ως προς το εάν οι αρχές προσπάθησαν να εκτρέψουν ή να παρέμβουν ακατάλληλα στην
έρευνα.

Διαπίστωσε επίσης ελλείψεις στο τότε νομικό πλαίσιο που διέπει τη χρήση πυροβόλων όπλων στο πλαίσιο
επιχειρήσεων ελέγχου πλήθους και σοβαρά ελαττώματα στον σχεδιασμό και τον έλεγχο της διαμαρτυρίας. Οι
αρχές δεν είχαν δείξει ότι η χρήση θανατηφόρας βίας από τους αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς που είχε
ως αποτέλεσμα τον θάνατο του συγγενή του αιτητή ήταν απολύτως απαραίτητη. Πράγματι, η
ίδια η αλβανική κυβέρνηση αποδέχτηκε ότι η χρήση βίας ήταν υπερβολική.

Τέλος, έκρινε βάσει του άρθρου 46 (δεσμευτική ισχύς και εφαρμογή) ότι οι αρχές πρέπει να
συνεχίσουν να προσπαθούν να διαλευκάνουν τις συνθήκες του θανάτου του συγγενή των προσφευγόντων και να εντοπίσουν
και να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ

Άρθρο 2

ΚΥΡΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Οι αιτούντες, Rajmonda, Amelia και Mentila Nika, είναι Αλβανοί υπήκοοι που γεννήθηκαν το 1984,
το 2009 και το 2010, αντίστοιχα, και ζουν στο Lezhë (Αλβανία). Πρόκειται για τη σύζυγο και τις κόρες του Α.Ν.,
ο οποίος πυροβολήθηκε στο κεφάλι στις 21 Ιανουαρίου 2011 κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας μπροστά από το
γραφείο του πρωθυπουργού της Αλβανίας στα Τίρανα. Πέθανε στο νοσοκομείο στις 4 Φεβρουαρίου 2011.

Η διαμαρτυρία οργανώθηκε από το Αλβανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκείνη την εποχή. Είχε
ενημερώσει τις αρχές για τα σημεία συγκέντρωσης των διαδηλωτών και το δρομολόγιό τους αρκετές
ημέρες νωρίτερα. Η Εθνοφρουρά ήταν σε επιφυλακή και η αστυνομία είχε ετοιμάσει σχέδιο για
τη διασφάλιση της τάξης.

Την ίδια μέρα, η κατάσταση εκφυλίστηκε γρήγορα όταν ορισμένοι από τους διαδηλωτές άρχισαν να πετούν
πέτρες στον πρώτο από τους δύο κλοιούς των αστυνομικών. Παρά το γεγονός ότι η αστυνομία εκτόξευσε δακρυγόνα και ένα
κανόνι νερού, μια ομάδα διαδηλωτών εισέβαλε σε μια σιδερένια πύλη στα βόρεια του κτιρίου και μπήκε στην
αυλή. Ομάδα αξιωματικών, εξοπλισμένοι με ασπίδες και ρόπαλα, κατάφερε να απωθήσει τους
διαδηλωτές έξω από το προαύλιο.

Ωστόσο, πολύ σύντομα, αρκετοί αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς άρχισαν να χρησιμοποιούν τα πυροβόλα όπλα τους,
εκτοξεύοντας λευκές και αληθινές σφαίρες. Τρεις διαδηλωτές πέθαναν επί τόπου και ο συγγενής των προσφευγόντων χτυπήθηκε στο
κεφάλι με σφαίρα. Κανένα από τα τέσσερα θύματα δεν βρισκόταν στην αυλή του
γραφείου του Πρωθυπουργού. ήταν σε ένα κοντινό πεζοδρόμιο. Ούτε είχαν εμπλακεί στη βία.
Οι συγκρούσεις είχαν ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν άλλοι 45 πολίτες, καθώς και 82 αξιωματικοί της Εθνικής
Φρουράς και 27 αστυνομικοί.

Οι διωκτικές αρχές άνοιξαν έρευνα την ίδια μέρα, εκδίδοντας εντάλματα σύλληψης για έξι
υπόπτους, αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς. Όταν ρωτήθηκαν, οι αστυνομικοί αρνήθηκαν κατηγορηματικά ότι πυροβόλησαν
απευθείας στο πλήθος, υποστηρίζοντας ότι πυροβόλησαν στον αέρα μόνο για αποτρεπτικούς σκοπούς. Υποστήριξαν
επίσης ότι δεν είχε δοθεί καμία εντολή να πυροβοληθεί στον αέρα ή με άλλο τρόπο και
ότι κάθε αξιωματικός είχε πάρει αυτή την απόφαση μόνος του.

Τελικά, το 2013 δύο από τους αστυνομικούς κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε σχέση με δύο
από τα θύματα. Καταδικάστηκαν, αντίστοιχα, σε φυλάκιση ενός και τριών ετών. Το
Εφετείο Τιράνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση βίας από τους αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς ήταν υπερβολική και ότι
έπρεπε να είχαν προβλέψει τις συνέπειες της απόφασής τους να ρίξουν αληθινές σφαίρες στον αέρα. Ωστόσο, το δικαστήριο
δεν θεώρησε αποδεδειγμένο ότι οι αστυνομικοί πυροβόλησαν απευθείας κατά των δύο θυμάτων, τα οποία πιθανότατα είχαν
σκοτωθεί από σφαίρα ρισχέτ. Σε κάθε περίπτωση, οι πυροβολισμοί στον αέρα αποτελούσαν νόμιμο
μέσο για την απώθηση των διαδηλωτών που προσπαθούσαν να εισβάλουν στο γραφείο του Πρωθυπουργού.
Η έρευνα για τον θάνατο του Α.Ν. αποκόπηκε από την κύρια υπόθεση και συνεχίζεται ακόμη. Έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες
βαλλιστικές αναφορές σχετικά με τη σφαίρα που εξήχθη από το κεφάλι του AN, αλλά ήταν
αδύνατο να αντιστοιχιστεί με το όπλο από το οποίο εκτοξεύτηκε επειδή υπέστη ζημιά.

Οι προσφεύγοντες άσκησαν διαδικασίες αποζημίωσης και το 2017 επιδικάστηκαν στον καθένα πάνω από
100.000 ευρώ ως αποζημίωση. Σε αυτές τις διαδικασίες, το Διοικητικό Δικαστήριο των Τιράνων έκρινε ότι οι
αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς είχαν χρησιμοποιήσει τα όπλα τους στις 21 Ιανουαρίου 2011 κατά παράβαση του
νόμου περί πυροβόλων όπλων. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κρατικές αρχές ήταν υπεύθυνες για τον θάνατο του AN.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ…

Ερευνα

Αν και η απάντηση των αρχών στο περιστατικό ήταν άμεση, το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρχαν
ορισμένες ελλείψεις που δημιούργησαν αμφιβολίες ως προς το εάν οι αρχές είχαν
προσπαθήσει να εκτρέψουν ή να παρέμβουν ακατάλληλα στην έρευνα.

Πρώτον, ανώτεροι αξιωματούχοι είχαν κάνει βιαστικές δημόσιες δηλώσεις αμέσως μετά το περιστατικό λέγοντας ότι τα
θύματα πυροβολήθηκαν από κοντινή απόσταση και με όπλα διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιούσαν η
Εθνική Φρουρά και η αστυνομία. Ο Γενικός Εισαγγελέας είχε δεχθεί σφοδρή κριτική
από τον τότε πρωθυπουργό και σε κοινοβουλευτική έρευνα που είχε ξεκινήσει παράλληλα με την
εν εξελίξει ποινική έρευνα. Μια τέτοια προσέγγιση έπρεπε να είχε αρνητικό αντίκτυπο στην
αποτελεσματικότητα της έρευνας, κυρίως λόγω της δυνατότητας αποτροπής των μαρτύρων από
τη συνεργασία.

Επιπλέον, αν και είχαν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης για τους ύποπτους αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς
, δεν είχαν εκτελεστεί, προφανώς λόγω γραφικών λαθών. Ήταν οι
ίδιοι οι αξιωματικοί που είχαν παραδοθεί 18 ημέρες αργότερα, πράγμα που σημαίνει τόσο απώλεια πολύτιμου
χρόνου όσο και μια ευκαιρία να ελαχιστοποιηθεί η συμπαιγνία ή η διαστρέβλωση της αλήθειας.

Το πιο σημαντικό, οι βιντεοσκοπήσεις του περιστατικού, που ήταν αποθηκευμένες σε εξωτερικό δίσκο που βρισκόταν στο server
room του πρωθυπουργικού γραφείου, είχαν διαγραφεί. Οποιεσδήποτε ανησυχίες σχετικά με το εάν αυτό ήταν
σκόπιμα δεν είχαν διαλυθεί στη διαδικασία που ασκήθηκε κατά ενός Υπαλλήλου Τεχνολογίας Πληροφορικής,
ο οποίος δεν είχε αποδείξει ποιος διέγραψε τις ηχογραφήσεις και πώς.

Άλλες αδυναμίες της έρευνας περιελάμβαναν την αποτυχία των αρχών να διερευνήσουν την πιθανότητα
ότι οι διαδηλωτές, συμπεριλαμβανομένου του συγγενή των αιτούντων, είχαν στοχοποιηθεί άμεσα και σε ποιο βαθμό
οι διοικητές ήταν υπεύθυνοι για την εξέλιξη των γεγονότων.
Δεν είχε καθοριστεί ακριβές χρονοδιάγραμμα για τα γεγονότα , συμπεριλαμβανομένης της σειράς και της φύσης των εντολών που δόθηκαν από εκείνους στην αλυσίδα
διοίκησης και της ακριβούς στιγμής που πυροβολήθηκαν τα διάφορα θύματα. Πράγματι, ορισμένες βασικές γραμμές
έρευνας, όπως σημάδια από σφαίρες που βρέθηκαν σε ανθρώπινο ύψος στον σιδερένιο φράκτη που περιβάλλει το
γραφείο του Πρωθυπουργού, δεν είχαν δοθεί συνέχεια.

Τέλος, όσον αφορά τις ελλείψεις στην έρευνα για το θάνατο του συγγενή του προσφεύγοντος, το
Δικαστήριο διαπίστωσε ότι οι αρχές δεν είχαν πραγματοποιήσει έγκαιρα έκθεση πραγματογνωμοσύνης για το σώμα του θύματος
και οι προσφεύγοντες είχαν διαμαρτυρηθεί για παραγκωνισμό. η κυβέρνηση
δεν είχε διαψεύσει με στοιχεία.

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκρινε, συνολικά, ότι η έρευνα για την υπόθεση δεν ήταν αποτελεσματική καθώς
δεν είχε αποδείξει την αλήθεια ή δεν είχε οδηγήσει στον εντοπισμό και την τιμωρία των υπευθύνων, κατά
παράβαση του άρθρου 2.

Χρήση βίας και θάνατος συγγενούς των προσφευγόντων

Παρόλο που τα εθνικά δικαστήρια είχαν κρίνει το κράτος υπεύθυνο για τον θάνατο του
συγγενή των προσφευγόντων και είχαν λάβει αποζημίωση, οι συνθήκες του πυροβολισμού δεν έχουν
εξακριβωθεί με σαφήνεια. Ειδικότερα, δεν έχει αποδειχθεί σε εθνικό επίπεδο ότι ο συγγενής τους πέθανε ως αποτέλεσμα της χρήσης πυροβόλου όπλου από μεμονωμένο αξιωματικό της Εθνικής Φρουράς. Ούτε έχει εξακριβωθεί η ταυτότητα αυτού του αξιωματικού ή οποιουδήποτε άλλου εμπλεκόμενου ατόμου. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα της Κυβέρνησης ότι οι αιτούντες είχαν χάσει την ιδιότητά τους ως θύματος.

Το Δικαστήριο συνέχισε διαπιστώνοντας ότι υπήρχαν τρεις κύριοι τομείς αδυναμιών στη χρήση βίας
και ο επακόλουθος θάνατος του συγγενή των προσφευγόντων.

Πρώτον, υπήρχαν τότε ελλείψεις στο νομικό πλαίσιο που διέπει τη χρήση πυροβόλων όπλων
στο πλαίσιο επιχειρήσεων ελέγχου πλήθους. Το Δικαστήριο έκρινε προβληματικό το γεγονός ότι η σχετική
εσωτερική νομοθεσία επέτρεπε τη χρήση πυροβόλων όπλων για την προστασία της ιδιοκτησίας χωρίς να
προσδιορίζει με σαφήνεια ποιες περιστάσεις θα δικαιολογούσαν ακριβώς μια τέτοια ενέργεια. Έκτοτε ο νόμος άλλαξε για να συμπεριλάβει
τον όρο ότι οι ζωές όσων είναι υπεύθυνοι για την υπεράσπιση μιας περιουσίας έπρεπε να κινδυνεύουν.

Στη συνέχεια, το Δικαστήριο εντόπισε σοβαρά ελαττώματα στον σχεδιασμό και τον έλεγχο της διαμαρτυρίας,
παρά το γεγονός ότι οι αρχές είχαν χρόνο να προετοιμαστούν, όπως είχε ανακοινωθεί αρκετές ημέρες
νωρίτερα. Επισήμανε ειδικότερα ότι δεν υπήρχαν σαφείς οδηγίες ούτε για τη χρήση θανατηφόρου
βίας ούτε για τον έλεγχο του πλήθους, ούτε επαρκή συντονισμό μεταξύ της Εθνικής Φρουράς και της αστυνομίας
ούτε σαφή αλυσίδα διοίκησης. Η διαθέσιμη ποσότητα δακρυγόνων και μόνο ένα κανόνι νερού ήταν
ανεπαρκή για να διαλύσει το πλήθος και η τακτική αστυνομία δεν είχε λάβει
μάσκες με δακρυγόνα, που σημαίνει ότι έπρεπε να υποχωρήσουν και να αφήσουν την Εθνική Φρουρά για να χειριστεί το πλήθος μόνοι τους
.

Τέλος, το Δικαστήριο έκρινε ότι οι αρχές δεν απέδειξαν ότι η χρήση θανατηφόρας βίας που
είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του συγγενή των προσφευγόντων ήταν απολύτως απαραίτητη υπό τις
περιστάσεις. Η εθνική διαδικασία δεν εξέτασε κατά πόσον οι δυνάμεις ασφαλείας θα μπορούσαν να είχαν
κάνει μεγαλύτερη χρήση άλλων μέσων ελέγχου του πλήθους, τα οποία το Δικαστήριο σημείωσε ότι είχαν χρησιμοποιηθεί μόνο
με φειδώ την ημέρα των γεγονότων και για τα οποία οι αρχές δεν είχαν δώσει καμία εξήγηση. Ούτε
είχε ποτέ υποστηριχθεί ότι ο συγγενής των προσφευγόντων είχε αποτελέσει σοβαρή απειλή για την Εθνοφρουρά
και το Δικαστήριο δεν μπορούσε να δεχτεί το επιχείρημα ότι η υπεράσπιση ενός κτιρίου ήταν νόμιμος
λόγος για τη χρήση θανατηφόρου βίας. Ακόμη και αν αποδεχόταν το επιχείρημα ότι οι αξιωματικοί είχαν μόλις πυροβολήσει
προειδοποιητικούς πυροβολισμούς στον αέρα, ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς κάτι τέτοιο υπό συνετή γωνία θα μπορούσε να είχε χτυπήσει
στο κεφάλι τον συγγενή των προσφευγόντων, ακόμη και ως αποτέλεσμα ρισχέτ, όταν στεκόταν στο
επίπεδο του δρόμου. Πράγματι, η ίδια η αλβανική κυβέρνηση είχε αποδεχθεί ότι η χρήση βίας ήταν
«δυσανάλογη».

Ως εκ τούτου, υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 2 όσον αφορά τον θάνατο του συγγενή των προσφευγόντων.

Άρθρο 41 (δίκαιη ικανοποίηση)

Οι αιτούντες δεν υπέβαλαν αξίωση για δίκαιη ικανοποίηση.

Άρθρο 46 (δεσμευτική ισχύς και εφαρμογή)

Έχουν γίνει τροποποιήσεις στους νόμους που ρυθμίζουν τη χρήση πυροβόλων όπλων αφού το περιστατικό και
οι πυροβολισμοί στον αέρα ως μέσο διασποράς πλήθους απαγορεύονται πλέον. Το Δικαστήριο έκρινε ότι εναπόκειται στην
Επιτροπή Υπουργών, το εκτελεστικό σκέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, να αξιολογήσει εάν αυτά τα
γενικά μέτρα, και άλλα, που πρότεινε η αλβανική κυβέρνηση ήταν αποτελεσματικά και να δώσει συνέχεια
στην εφαρμογή.

Θεώρησε επίσης ότι οι αρχές θα πρέπει να συνεχίσουν να προσπαθούν να αποσαφηνίσουν τις συνθήκες του
θανάτου του συγγενή των προσφευγόντων και να εντοπίσουν και να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους.

Λαμία: Ποινή φυλάκισης σε 43χρονο που κατηγορείται για επίθεση σε αστυνομικούς κατά τη διάρκεια ελέγχου

Ο 43χρονος κρίθηκε ένοχος για τις πράξεις βίας κατά υπαλλήλων, καθώς και για την παραμέληση της εποπτείας ανηλίκου, ενώ στην πρώτη κατηγορία συγχωνεύτηκαν και οι πράξεις της εξύβρισης και της απειλής κατά συρροή.

Στα δικαστήρια έφτασε υπόθεση με επίθεση σε αστυνομικό στη Λαμία από έναν 43χρονο άνδρα, κατά τη διάρκεια ελέγχου για κλοπή από έναν 6χρονο.

Το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον 43χρονο και του επέβαλε ποινή φυλάκισης 9 μηνών, χωρίς η έφεσή του να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, καθώς εκκρεμούσαν σε βάρος του αρκετές ακόμη καταδικαστικές αποφάσεις από προηγούμενες παραβάσεις για τις οποίες είχε πάρει 3ετη αναστολή

Συγκεκριμένα, ο 43χρονος κρίθηκε ένοχος για τις πράξεις βίας κατά υπαλλήλων, καθώς και για την παραμέληση της εποπτείας ανηλίκου, ενώ στην πρώτη κατηγορία συγχωνεύτηκαν και οι πράξεις της εξύβρισης και της απειλής κατά συρροή.

Επίθεση σε αστυνομικούς στη Λαμία: Το χρονικό

Σύμφωνα με το lamiareport.gr, το συγκεκριμένο επεισόδιο έλαβε χώρα το πρωί της Τετάρτης στο κέντρο της Λαμίας, στην πλατεία Πάρκου. Οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ ειδοποιήθηκαν ότι μικρό παιδί Ρομά είχε κλέψει αξεσουάρ από κατάστημα, το οποίο το φορούσε ο 43χρονος.

Στον έλεγχο που επιχειρήθηκε, ο 43χρονος άρχισε να βρίζει τους αστυνομικούς και στη συνέχεια αντιστάθηκε στη σύλληψη, ενώ προσπάθησε να τους χτυπήσει.

Νέες ψηφιακές υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας μέσω gov.gr

Υποβολή ένστασης επί πράξης βεβαίωσης παράβασης και καταγγελιών οικονομικών εγκλημάτων, αντίγραφα δελτίου οδικού τροχαίου ατυχήματος υλικών ζημιών, ημερήσιου δελτίο οχήματος ΕΛ.ΑΣ, τηλεφωνικής κλήσης στην Άμεση Δράση και πράξης βεβαίωσης παράβασης

 

Κοινό δελτίο τύπου των Υπουργείων Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Προστασίας του Πολίτη δημοσιεύθηκε αναφορικά με τις 6 νέες ψηφιακές υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, που είναι διαθέσιμες μέσω της ιστοσελίδας www.gov.gr.

Πιο αναλυτικά, τη δυνατότητα να αιτούνται και να παραλαμβάνουν ηλεκτρονικά αντίγραφα από τα Βιβλία-Έντυπα της Ελληνικής Αστυνομίας, να υποβάλουν ένσταση για παράβαση που έχει βεβαιωθεί, καθώς και να υποβάλουν καταγγελία για οικονομικά εγκλήματα, έχουν πλέον οι πολίτες μέσω του gov.gr.

Συνολικά, πρόκειται για έξι νέες υπηρεσίες, οι οποίες είναι ήδη σε παραγωγική λειτουργία ύστερα από την Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου και Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Οικονόμου.

Πιο συγκεκριμένα, οι υπηρεσίες που παρέχονται πλέον μέσω του gov.gr είναι:

  • Υποβολή ένστασης επί πράξης βεβαίωσης παράβασης
  • Υποβολή καταγγελιών οικονομικών εγκλημάτων – (Επώνυμη ή Ανώνυμη)
  • Αντίγραφο δελτίο οδικού τροχαίου ατυχήματος υλικών ζημιών
  • Αντίγραφο ημερήσιου δελτίο οχήματος ΕΛ.ΑΣ
  • Αντίγραφο τηλεφωνικής κλήσης στην Άμεση Δράση
  • αντίγραφο πράξης βεβαίωσης παράβασης

Οι πολίτες μπορούν με τρόπο φιλικό και απλό να υποβάλλουν αίτηση, ένσταση ή καταγγελία ηλεκτρονικά μέσω του gov.gr, στην αρμόδια Υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, αφού συνδεθούν με κωδικούς Taxisnet ή web banking. Συγχρόνως, μέσα από τις ηλεκτρονικές θυρίδες του gov.gr που έχουν αποδοθεί στις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ μπορούν άμεσα, με ακρίβεια και διαφάνεια να παρακολουθούν την πορεία του αιτήματός τους, χωρίς να χρειάζεται να επισκεφθούν καμία υπηρεσία.

Το σύνολο των έξι νέων υπηρεσιών βρίσκεται στην κατηγορία «Πολίτης και καθημερινότητα» και πιο συγκεκριμένα:

Στο γεγονός ζωής «Βεβαιώσεις και αντίγραφα», οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν:
– Ένσταση για πράξη βεβαίωσης παράβασης
– Αντίγραφο πράξης βεβαίωσης παράβασης
– Αντίγραφο τηλεφωνικής κλήσης στην Άμεση Δράση
– Αντίγραφο δελτίου οδικού τροχαίου ατυχήματος

Στο γεγονός ζωής «Μετακινήσεις» οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν:
– Αντίγραφο ημερήσιου δελτίου οχήματος

Στο γεγονός ζωής «Καταγγελίες», οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν:
– Καταγγελία για οικονομικά εγκλήματα

Μετά την ολοκλήρωση της επεξεργασίας του αιτήματος από την ΕΛ.ΑΣ, το αντίγραφο αποστέλλεται ηλεκτρονικά στη θυρίδα του πολίτη στο my.gov.gr, ο οποίος ταυτόχρονα ειδοποιείται με μήνυμα στο κινητό του τηλέφωνο (SMS) και μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email).
Επισημαίνεται ότι το αντίγραφο ενσωματώνει όλα τα χαρακτηριστικά εγκυρότητας (Κωδικός QR, Κωδικό επαλήθευσης, προηγμένη ηλεκτρονική σφραγίδα της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης του Δημοσίου) και μπορεί να προσκομιστεί για κάθε νόμιμη χρήση. Τα στοιχεία του πολίτη για την υποβολή αίτησης, ένστασης ή καταγγελίας αντλούνται αυτόματα από το Κέντρο Διαλειτουργικότητας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Οι 6 νέες ψηφιακές υπηρεσίες έρχονται να προστεθούν στις κοινές δράσεις που υλοποιούν τα Υπουργεία Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Προστασίας του Πολίτη για την ψηφιοποίηση υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας.
Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη των υπηρεσιών πραγματοποιήθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία, τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης και το Εθνικό Δίκτυο Υποδομών Τεχνολογίας και Έρευνας (ΕΔΥΤΕ ΑΕ – GRNET) του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

Πηγή :

Απίστευτο περιστατικό στη Χαλκιδική – Δάγκωσε αστυνομικό που πήγε να της κόψει κλήση

Είχε σταθμεύσει το αυτοκίνητό της παράνομα για να κάνει… ψώνια

Ένα απίστευτο περιστατικό σημειώθηκε στην περιοχή της Νέας Καλλικράτειας, στη Χαλκιδική, με «πρωταγωνίστρια» μια 65χρονη γυναίκα που επιτέθηκε και δάγκωσε αστυνομικό όταν εκείνος πήγε να της βεβαιώσει παράβαση, επειδή στάθμευσε το αυτοκίνητό της παράνομα για να κάνει… ψώνια.

Όλα έγιναν στις 12.30 το μεσημέρι της Τρίτης και η γυναίκα οδηγήθηκε σήμερα για να δικαστεί στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης. Το δικαστήριο της επέβαλε ποινή φυλάκισης 11 μηνών, με τριετή αναστολή, καθώς κρίθηκε ένοχη για απλή σωματική βλάβη από πρόθεση και βία κατά υπαλλήλων.

Σύμφωνα με όσα κατέθεσε το θύμα – αστυνομικός στο δικαστήριο, όλα ξεκίνησαν όταν η κατηγορούμενη στάθμευσε το αυτοκίνητό της στην άκρη του δρόμου, παρόλο που ο δήμος είχε τοποθετήσει πασαλάκια που απαγόρευαν την στάση και την στάθμευση. Το πλήρωμα του περιπολικού βρίσκονταν ακριβώς πίσω από το αυτοκίνητο της κατηγορούμενης και όταν κατέβηκε από το όχημά της, της ζήτησαν να αποχωρήσει γιατί δε μπορούσαν να περάσουν τα υπόλοιπα οχήματα.

«Αυτό που μας απάντησε ήταν “όχι, εγώ θα πάω στο κατάστημα να πάρω τα ψώνια”. Την ενημέρωσα ότι θα της βεβαιωθεί παράβαση και τότε πήγε να φύγει. Μπήκε στο αυτοκίνητο, άνοιξα την πόρτα και την ρώτησα “που πάτε”. Τότε ξεκίνησε να με χτυπάει με μπουνιές στο σώμα, όμως φορούσα το αλεξίσφαιρο. Προσπαθούσα να την απωθήσω και φώναζε “εσύ δε θα με γράψεις”. Τότε άνοιξε το στόμα και με δάγκωσε στο δάχτυλο του χεριού”, περιέγραψε ο αστυνομικός.

Άμεσα ο συνάδελφός του πλησίασε τη γυναίκα και της πέρασε χειροπέδες ενώ ο αστυνομικός που δέχθηκε τη δαγκωνιά χρειάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο προκειμένου να του χορηγηθούν τα εμβόλια που προβλέπονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η γυναίκα δε συμμορφώθηκε ούτε μετά τη σύλληψή της, καθώς στο αστυνομικό τμήμα συνέχισε να είναι εριστική και αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία κατοικίας της και να συνεργαστεί με τους αστυνομικούς. Ύστερα από έλεγχο που έγινε στο όχημα διαπιστώθηκε ότι δεν έφερε ούτε ασφάλεια οδήγησης, ούτε είχε περάσει ΚΤΕΟ.

Στην απολογία της η κατηγορούμενη, η οποία δήλωσε ότι έχει υπεύθυνη θέση σε αμερικάνικη εταιρία, ισχυρίστηκε ότι αντέδρασε ενστικτωδώς καθώς αισθάνθηκε φόβο όταν την πλησίασε το αστυνομικό όργανο. “Ήταν αντίδραση της στιγμής”, υποστήριξε, επιμένοντας ότι μπορούσε να στάθμευση το αυτοκίνητό της και να πάει για ψώνια καθώς, σύμφωνα με την ίδια, δεν ενοχλούσε τα υπόλοιπα οχήματα. «Τους είπα ότι θα πεταχτώ στο κατάστημα και θα γυρίσω, δεν ενοχλούσα», είπε, επιχειρώντας μάταια να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά της στο δικαστήριο.