ΤρΠλημΠειρ 4901/2013   Απάτη σε δικαστήριο – Επιτρεπτή μεταβολή κατηγορίας από τετελέσμενη απάτη σε δικαστήριο σε απόπειρα απάτης σε δικαστήριο – Αμεση συνέργεια σε απόπειρα απάτης σε δικαστήριο -.

59

Αγωγή εργαζομένου κατά εργοδότη για αναγνώριση ακυρότητας απόλυσης και επιδίκαση μισθών υπερημερίας με συνυπολογιζόμενο επίδομα 3ετίας, ενώ δεν διέθετε 3ετή προϋπηρεσία. Προσκόμιση ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ψευδούς βεβαίωσης 3ετούς προϋπηρεσίας. Επιδίκαση από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο μισθών υπερημερίας με συνυπολογιζόμενο επίδομα 3ετίας, κατόπιν παραπλάνησης του δικαστή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ως προς την προϋπηρεσία του ενάγοντος. Ασκηση έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης. Μη παραπλάνηση των δικαστών του Εφετείου από την ψευδή βεβαίωση προϋπηρεσίας. Εξαφάνιση της διάταξης της πρωτόδικης απόφασης που είχε επιδικάσει επίδομα 3ετίας. Μη επέλευση περιουσιακής βλάβης στον εργοδότη. Τέλεση απόπειρας απάτης στο δικαστήριο.

 

 

Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά

Αριθμός 4901/2013

… Από τη διάταξη του άρθρου 386 παρ. 1 ΠΚ προκύπτει ότι το έγκλημα της απάτης τελείται με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών, συνεπεία των οποίων πάρα πλανάται άλλος και προβαίνει, με πράξη, παράλειψη ή ανοχή, σε περιουσιακή διάθεση, η οποία έχει ως άμεσο αποτέλεσμα περιουσιακή βλάβη στον πλανηθέντα ή άλλον, με σκοπό να αποκομίσει ο δράστης ή άλλος αντίστοιχο παράνομο όφελος, χωρίς να προσαπαιτείται πραγματοποίηση του σκοπού αυτού. Εκείνος που εξαπατήθηκε δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται με αυτόν που ζημιώθηκε. Αποτέλεσμα του τελευταίου είναι ότι απάτη μπορεί να τελεσθεί και με την παραπλάνηση του δικαστηρίου σε πολιτική δίκη, όταν υποβάλλεται σ’ αυτό ψευδής ισχυρισμός, υποστηριζόμενος με προσαγωγή εν γνώσει αναληθών αποδεικτικών μέσων, από τα οποία παραπλανάται το δικαστήριο και εκδίδει απόφαση, που συνεπάγεται βλάβη στην περιουσία του αντιδίκου του δράστη. Απάτη στο δικαστήριο διαπράττεται και όταν η δίκη διεξάγεται κατ’ ειδική διαδικασία, στην οποία δεν δεσμεύεται το δικαστήριο από αποδεικτικούς κανόνες, ως προς τα αποδεικτικά μέσα και την αποδεικτική τους δύναμη. Απάτη επί δικαστηρίου είναι τελεσμένη όταν. με τους ψευδείς ισχυρισμούς και με την προσαγωγή αναληθών αποδεικτικών μέσων, εκδίδεται απόφαση υπέρ των απόψεων του δράστη της απάτης και σε βάρος του αντιδίκου του. Σε αντίθετη περίπτωση, παραμένει αυτή στο στάδιο της απόπειρας. Ως περιουσιακή βλάβη νοείται κάθε μείωση της συνολικής αξίας της περιουσίας, αλλά και η απειλή μειώσεως της, όταν δημιουργείται χειροτέρευση της ενεστώσας περιουσιακής καταστάσεως, όπως και η απειλή ή ο κίνδυνος της περιουσίας στο μέλλον λόγω εμπλοκής σε δαπανηρό δικαστικό αγώνα. Τέλος, από τη διάταξη του άρθρου 46§1 εδ. β’ ΠΚ, προκύπτει ότι, για την ύπαρξη άμεσης συνέργειας στην τελούμενη από άλλον αξιόποινη πράξη, απαιτείται παροχή άμεσης συνδρομής από το συνεργό κατά τη διάρκεια της κύριας πράξεως και κατά την εκτέλεση αυτής από τον αυτουργό, έτσι ώστε, χωρίς τη συνδρομή εκείνου, να μην ήταν δυνατή με βεβαιότητα η διάπραξη του εγκλήματος υπό τις περιστάσεις που τελέσθηκε (βλ. ΑΠ 318/2011 Α’ Δημ. ΝΟΜΟΣ).

 

Στην προκειμένη περίπτωση, αποδείχθηκε ότι πρώτος κατηγορούμενος …… προσλήφθηκε απο τον πολιτικώς ενάγοντα …. την 1-7-2006 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου για να εργασθεί ως μηχανικός αυτοκινήτων στη διατηρούμενη από τον τελευταίο επιχείρηση (συνεργείο αυτοκινήτων) στον Πειραιά επί της οδού ….. Σε εκτέλεση της παραπάνω εργασιακής σύμβασης ο πρώτος κατηγορούμενος εργάσθηκε μέχρι την 4-10-2007, οπότε ο πολιτικώς ενάγων κατήγγειλε προφορικά τη σύμβασή του χωρίς να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση. Την επόμένη ημέρα της καταγγελίας, ήτοι την 5-10-2007, ο πρώτος κατηγορούμενος, προσέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας στον Πειραιά, καταγγέλοντας τις συνθήκες της απόλυσής του. Επιπλέον, ο πρώτος κατηγορούμενος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία εργατικών διαφορών) την από 21-12-2007 αγωγή του με την οποία ζήτησε να αναγνωρισθεί η ακυρότητα της από 4-1–2007 καταγγελίας καθώς και να υποχρεωθεί ο πολιτικώς ενάγων να του καταβάλει νομικοτόκως και με προσωρινά εκτελεστή απόφαση το συνολικό ποσό των 14.354,62 ευρώ για μισθούς υπερημερίας, για διαφορές δεδουλευμένων αποδοχών, για αποδοχές και επίδομα αδείας, για επιδόματα εορτών των ετών 2006 και 2007, για δεδουλευμένα ημερομίσθια, για παρασχεθείσα υπερεργασία, για παράνομη υπερωριακή απασχόληση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Προς υποστήριξη της αγωγής του ο πρώτος κατηγορούμενος κατέθεσε με τις προτάσεις του κατά τη συζήτηση της αγωγής την 20-5-2008 και την χωρίς ημερομηνία βεβαίωση του δεύτερου κατηγορούμενου που ανέφερε εν γνώσει του ψευδώς ότι ο πρώτος κατηγορούμενος διέθετε τριετή προϋπηρεσία και επομένως, δικαιούνταν να λαμβάνει και επίδομα τριετίας. Ειδικότερα, η ως άνω βεβαίωση ανεγράφη ως εξής: “Ο ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ …. ΒΕΒΑΙΩΝΩ ΟΤΙ ΕΡΓΑΖΟΤΑΝ ΣΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΒΟΗΘΟΣ ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΑΝ ΤΕΧΝΗΤΗΣ Ο … ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2002 ΕΩΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2005, ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΉΤΑΝ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ Ο ΒΕΒΑΙΩΝ Υπογραφή”. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε, η υπ’ αριθ. 4704/2008 απόφαση η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή επιδικάζοντας στον πρώτο κατηγορούμενο το ποσό των 4.150,57 ευρώ με συνυπολογιζόμενο επίδομα τριετίας. Την ως άνω απόφαση προσέβαλαν ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς και τα δύο διάδικα μέρη (πρώτος κατηγορούμένος και εγκαλών) με εφέσεις τους. Όμως οι Δικαστές του Εφετείου Πειραιώς δεν παραπλανήθηκαν από την ως άνω ψευδή βεβαίωση, επί των παραπάνω εφέσεων εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 911/2009 απόφαση, η οποία έκρινε μεταξύ άλλων, ότι ο πρώτος κατηγορούμενος δεν διέθετε τριετή προϋπηρεσία και συνεπώς δεν δικαιούται επίδομα τριετίας και ακολούθως εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση ως προς τη διάταξη της αυτή. Στη συνέχεια το Εφετείο Πειραιώς με την ως άνω απόφαση επιδίκασε στον πρώτο κατηγορούμενο το ποσό των 7.710,36 ευρώ, στο οποίο όμως δεν συμπεριλαμβανόταν το ως άνω επίδομα τριετίας, με συνέπεια ο πρώτος κατηγορούμενος να μην ωφεληθεί και σντίστοιχα ο πολιτικώς ενάγων να μην σπαστεί περιουσιακή βλάβη αναφορικά με αυτό (επίδομα τριετίας). Επομένως πρέπει κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας να κηρυχθούν ένοχοι οι κατηγορούμενοι ο μεν πρώτος της απόπειρας απάτης στο Δικαστήριο και ο δεύτερος για άμεση συνεργεία στην ανωτέρω πράξη κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

Δικάζει παρόντες τους κατηγορούμενους 1)…. και 2)….

 

Δέχεται τυπικά την έφεσή τους κατά της υπ’ αρ. ΒΜ 360/2012 απόφασης του Β’ Μον. Πλημ/κείου Πειραιά.

 

Α. Κήρυσσει τον πρώτο κατηγορούμενο ένοχο για την πράξη της απόπειρας απάτης στο Δικαστήριο του ότι: Στον Πειραιά στις 20-5-2008, αφού αποφάσισε να εκτελέσει το πλημμέλημα της απάτης ενώπιον του δικαστηρίου, δηλ. με σκοπό να αποκομίσει ιδιαίτερα μεγάλο παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτοντας αντίστοιχα ξένη περιουσία, πείθοντας κάποιον σε πράξη με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, επιχείρησε πράξη που περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης του πλημμελήματος τούτου, πλην η πράξη του αυτή δεν ολοκληρώθηκε για λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση του, δεδομένου ότι οι δικαστές δεν παραπλανήθηκαν από τις ψευδείς παραστάσεις του και απέρριψαν την αγωγή του. Συγκεκριμένα, παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς στο Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τη συζήτηση της από 21-12-2007 αγωγής του (διαδικασία εργατικών διαφορών) κατά του εργοδότη του και νυν εγκαλούντος …. με τις προτάσεις του, που κατέθεσε ενώπιον του ανωτέρω δικαστηρίου, ότι εργαζόταν στο συνεργείο του συγκατηγορουμένου … επί της οδού

… στον Πειραιά ως βοηθός τεχνίτη και τεχνίτης από τον Αύγουστο του έτους 2002 έως τον Αύγουστο του 2005, επικαλούμενος και την υπογεγραμμένη βεβαίωση του ως άνω συγκατηγορουμένου, ενώ αυτό ήταν ψευδές καθόσον ο πρώτος κατηγορούμενος   εργάσθηκε στα συνεργείο του δευτέρου κατηγορουμένου από τον 11ο του έτους 2004 έως τον 8ο του -έτους 2005, παριστάνοντας έτσι ψευδώς στον δικάσαντα Πρωτοδίκη ότι δικαιούνταν να λαμβάνει επίδομα τριετίας. Η πράξη του αυτή δεν ολοκληρώθηκε νια λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση του, δεδομένου ότι οι δικαστές του Εφετείου Πειραιώς δεν παραπλανήθηκαν από την ως άνω βεβαίωση, του συγκατηγορουμένου του …., καθόσον κατόπιν άσκησης Εφέσεων και από τα δύο διάδικα μέρη κατά της υπ’ αριθ. 4704/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που είχε επιδικάσει στον πρώτο κατηγορούμενο το ποσό των 4.150 ευρώ με συνυπολογιζόμενο επίδομα τριετίας, εκδόθηκε η υπ αριθ. 911/2009 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς που εξαφάνισε τη διάταξη της πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε επιδικασθεί υπέρ του πρώτου κατηγορουμένου επίδομα τριετίας και έτσι αφενός ο ίδιος δεν ωφελήθηκε με αυτό, αφετέρου δεν υπέστη περιουσιακή βλάβη ο εγκαλών αναφορικά με το ως άνω επίδομα τριετίας.

 

Β. Κηρύσσει τον δεύτερο κατηγορούμενο ένοχο για άμεση συνεργεία σε απόπειρα απάτης στο Δικαστήριο του ότι: Στον Πειραιά στις 20-5-2008 έδωσε με πρόθεση άμεση βοήθεια στον αυτουργό κατά την τέλεση της κύριας πράξης και για την εκτέλεση της. Ειδικότερα έδωσε με πρόθεση στον πρώτο κατηγορούμενο άμεση βοήθεια στην τέλεση από αυτόν της απόπειρας απάτης όταν χορήγησε σε αυτόν την παραπάνω βεβαίωση για να χρησιμοποιηθεί αρχικά ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και αργότερα ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς γιο την ευδοκίμηση της από 21-12-2007′ αγωγής του πρώτου κατηγορουμένου σε βάρος του νυν εγκαλούντος (διαδικασία εργατικών διαφορών) στην οποία βεβαιώνονταν εν γνώσει του τα ψευδή περιστατικά που προαναφέρθηκαν με σκοπό να ωφελήσει παράνομα τον πρώτο κατηγορούμενο ώστε να πεισθούν οι Δικαστές και να του καταβάλει ο εγκαλών επίδομα τριετίας.

 

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

 

Πειραιάς 27/09/2013

 

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

 

Μετά την απαγγελία της πιο πάνω αποφάσεως.

 

Αφού άκουσε την Εισαγγελέα που πρότεινε να επιβληθεί εις βάρος των

κατηγορουμένων που κηρύχθηκαν ένοχοι σε ποινή φυλάκισης ενός 1 έτους στον καθένα,

 

Τους κατ/νους που ζήτησαν το ελάχιστο της ποινής και της χρηματικής ικανοποίησης

 

 

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη του τη βαρύτητα του εγκλήματος που οι κατηγορούμενοι έχουν τελέσει και αφετέρου την προσωπικότητα των κατηγορουμένων κρίνει ότι πρέπει να τους επιβληθεί η ποινή που αναφέρεται στο διατακτικό.

 

Το Δικαστήριο οδηγήθηκε στην κρίση του αυτή, αφού έλαβε υπόψη του, κατά την εκτίμηση που έκανε όσον αφορά τη βαρύτητα του εγκλήματος και τα ακόλουθα αξιόλογα στοιχεία. Τη βλάβη που προξένησε το έγκλημα καθώς και τον κίνδυνο που προκλήθηκε εξαιτίας του εγκλήματος τη φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος, τις περιστάσεις (χρόνος, τόπος, τρόπος) κάτω από τις οποίες προπαρασκευάστηκε και τελέστηκε το έγκλημα τον βαθμό της αμέλειας των κατηγορουμένων.

 

Το Δικαστήριο έλαβε ακόμη υπόψη του, για την εκτίμηση της προσωπικότητας των κατηγορουμένων, τα αίτια που τους ώθησαν να τελέσουν το έγκλημα, την αφορμή που το προκάλεσε τον σκοπό που οι κατηγορούμενοι επεδίωξαν, τον χαρακτήρα τους και τον βαθμό της αναπτύξεως τους, τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και τον πρότερο βίο τους καθώς και την κατά τη διάρκεια της πράξης αλλά και την μετά την πράξη διαγωγή τους. Τέλος το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του τους οικονομικούς όρους των κατηγορουμένων και των μελών της οικογενείας τους.

 

Τέλος η περί χρηματικής ικανοποίησης αίτηση του παθόντα πολιτικώς ενάγοντα είναι νόμιμη και πρέπει να γίνει δεκτή εν όλο για ηθική βλάβη.

 

Το ποσό αυτό κρίνεται εύλογο ως χρηματική του ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί ο πολιτικώς ενάγων εξαιτίας του αδικήματος.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθένα κατηγορούμενο σε φυλάκιση τριών μηνών (3)

 

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριο του σε δημόσια συνεδρίαση του στον Πειραιά στις 27/09/2013

 

Η Πρόεδρος         Η Γραμματέας