Φρίκη στην Κύπρο: Παππούς βίαζε την ανήλικη εγγονή του – Ποινή φυλάκισης 20 χρόνων

86
Ρούλα Κοτσέτα

 

Την ποινή φυλάκισης των 20 χρόνων επέβαλε το το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας – Αμμοχώστου, στον παππού που βίαζε την ανήλικη εγγονή του.

Αναλυτικότερα, ο 53χρονος κρίθηκε ένοχος για αδικήματα σεξουαλικής κακοποίησης ανήλικης, συμπεριλαμβανομένων του βιασμού, άσεμνης επίθεσης και επίθεσης με πραγματική σωματική βλάβη στα πλαίσια βίας στην οικογένεια με θύμα την τότε εντεκάχρονη εγγονή του.

Στην απόφαση του, το Κακουργιοδικείο αναφέρει ότι “στην προκειμένη περίπτωση αντί ο κατηγορούμενος (παππούς) να, φυλάσσει, προσέχει, επιβλέπει και να φροντίζει την παραπονούμενη και να της φέρει την χαρά, το χαμόγελο, την ευτυχία και τα πιο πάνω αναφερθέντα συναισθήματα, συνεπικουρούμενα από συμβουλές για προστασία της από ξένους και άγνωστους, έφερε την ανηθικότητα, την καταρράκωση της ψυχής και του σώματος της, την δυστυχία, την βεβήλωση και τον εξευτελισμό της αγνής και ανόθευτης ψυχής και υπόστασης του προσώπου της παραπονούμενης, που έχει ως εκ της ηλικίας της και προκάλεσε διά των πράξεων του, ως άνω περιγράφουμε, ψυχική πληγή, ίσως ανεξίτηλη, τραυματίζοντας την ψυχικά με τον πιο άθλιο τρόπο, εκμεταλλευόμενος από τη μια την παιδική αθωότητα της και από την άλλη την απλόχερη αγάπη και εμπιστοσύνη που έδειξε σε αυτόν και ευρισκόμενος εντός και εκτός σπιτιού του, αντί για παιχνίδι προέβαινε στις επαίσχυντες, ανώμαλες, αποτρόπαιες, κατακριτέες, βδελυρές και άνομες ενέργειες που περιγράψαμε ανωτέρω.”

“Από φύλακας – άγγελος που έπρεπε να ήταν ο κατηγορούμενος, ως παππούς της παραπονούμενης, έγινε εφιάλτης. Σίγουρα και χωρίς αμφιβολία, η διάπραξη αυτών των αδικημάτων από τον παππού της παραπονούμενης φέρνει στην επιφάνεια μια αρρωστημένη και απεχθή συμπεριφορά εκ μέρους του κατηγορουμένου η οποία υποσκάπτει τα θεμέλια της οικογένειας όπως τα γνωρίζουμε και είναι κοινωνικά αποδεκτά και καθιερωμένα και καθιστά τα αδικήματα πιο σοβαρά. …»

Το δικαστήριο επισημαίνει ότι: «πρέπει όμως να λεχθεί εμφαντικά ότι παρόλο που επιβάλλονται αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές γι΄ αυτού του είδους τα αδικήματα και οι ποινές γίνονται όλο και πιο αυστηρές, εντούτοις αυτές δεν κατέστη δυνατό να αναχαιτίσουν τη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων σε βάρος παιδιών, για τα οποία θεσπίστηκαν, διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές νομοθεσίες προκειμένου να τα προστατέψουν.

“Ως εκ τούτου, όσο συνεχίζεται η διάπραξη αυτού του είδους των αδικημάτων σε βάρος των παιδιών με αυξητική τάση σε σημείο ανησυχητικής, αμείωτης, έντασης, τόσο πιο αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές πρέπει να επιβάλλονται (αύξηση των ποινών), έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επιτυχία όχι μόνο της αποτροπής του ίδιου του παραβάτη από την επανάληψη του αδικήματος ή άλλων παρόμοιων, αλλά και της αποτροπής άλλων, επίδοξων εγκληματιών”.