Το Δικαστήριο της Χάγης δικαίωσε Ολλανδό δικηγόρο που προσέφυγε και ζήτησε να του αναγνωριστεί ως μη υποχρεωτικό το test PCR!

2065

Υπόθεση Jeroen Poels : η άρνηση του test PCR, απασχόλησε το  Ολλανδικό επαρχιακό πρωτοβάθμιο δικαστήριο της Χάγης, σε δίκη ασφαλιστικών μέτρων. 

Δημιουργείται έτσι νομολογία την ώρα που διάφοροι προτείνουν τη μαζικοποίηση διαδικασίας.

Το Δικαστήριο αποφάνθηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση πως απαιτείται συναίνεση αφού τον απάλλαξε από την υποχρεωτικότητα που είχε προσδώσει στο τεστ η χώρα του για την προκείμενη ομάδα πληθυσμού-ταξιδιώτες.

Μπορεί να ερμηνευθεί και ως βέτο της Χάγης στην υποχρεωτική υποβολή στο τεστ του όποιου πολίτη;

Σε συνεργασία με το BonSens.org η France soir πήρε συνέντευξη από τον δικηγόρο: υποδεχόμαστε τον Jeroen Poels, Ολλανδό δικηγόρο που είδε την οικογένειά του μέσα στην αδυνατότητα να επιστρέψει από την Τανζανία γιατί η Ολλλανδία επέβαλε ένα test PCR. Ο κ. Poels θεωρούσε ότι αυτό το test ήταν παρεμβατικό και δεν δέχθηκε αυτή την σωματική ξένη εισαγωγή που αποτελεί μια παραβίαση της ατομικής ελευθερίας.

Επέλεξαν να φύγουν στην Τανζανία γιατί ο Πρόεδρος της χώρας αυτής δεν αναγνώρισε την πανδημία και προτίμησε ο πληθυσμός του να συνεχίσει να ζει κανονικά. Ο πρόεδρος επίσης ζήτησε στα médias της χώρας να μην μιλούν για την πανδημία! Άσκησε κριτική στην κοινωνική αποστασιοποίηση και στο να φορά κανείς μάσκα και αμφισβήτησε τα tests του coronavirus αφού υπέβαλε σε αυτά ζώα και φρούτα κι ανακοίνωσε πως μια παπάγια, ένα ορτύκι κι ένα κατσίκα ήταν “θετικά” στον coronavirus. Ο πρόεδρος εξηγεί έπειτα ότι δεν μπορεί να δεχθεί να θυσιάσει την οικονομία κι ασκεί κριτική στις γειτονικές χώρες που το έκαναν.

Ο Jeroen Poels απέκτησε μια γρήγορη απόφαση από το Δικαστήριο της La Haye,που τον δικαιώνει στο γεγονός ότι δεν έχει υποχρέωση για tests και ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιτεθεί στην επιστροφή ενός πολίτη της σε αυτή τη χώρα.

αυτόματη μετάφραση της απόφασης :

COUR LA HAYE Ομάδα Ανταλλαγών κι Εμπορίου – Πρόεδρος

Ετυμηγορία στη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων της 31ης Δεκεμβρίου 2020

ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ

  1. ISABEL,
  2. JOËLLE MARIE, ΟΙ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΑΣΥΛΟΥ, και 3. AXEL, LOUIS, ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ, όλοι κάτοικοι του Vogelenzang, αιτούντες μέσω του δικηγόρου,κ. G. C. L., van de Corput στην Breda, Ολλανδία, από: …
  • συνιστά στο κράτος να εξουσιοδοτήσει τους αιτούντες. να επιστρέψουν στην Ολλανδία αεροπορικώς από τη Ζανζιβάρη (Τανζανία) περίπου στις 3 Ιανουαρίου 2021 χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από ένα αρνητικό τεστ PCR ή / και να παρουσιάσουν ή να υποβάλουν δήλωση σχετικά μ’ ένα τέτοιο τεστ ·
  • επιδικάζει στο κράτος στο κόστος των διαδικασιών, από την πλευρά των εναγόντων, έως ότου η απόφαση προϋπολογιστεί στο 304ο, λόγω του δικαστικού κόστους 980 ευρώ αμοιβές δικηγόρου ·
  • δηλώνει ότι η απόφαση είναι εκτελεστή,
  • απορρίπτει τα άλλα αιτήματα.

Αυτή η απόφαση εκδόθηκε από τον κ. H.J. Vetter και δημοσιοποιήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2020.FranceSoir 3/1/20

Η υπόθεση (κατ’ αναλογία προς το ελληνικό δικονομικό σύστημα «διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων» ή «προσωρινής δικαστικής προστασίας») υπ’ αριθμόν C/09/604963/ KG ZA 20-1256, κρίθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2020 από τον Δικαστή Προσωρινής Προστασίας (ή «Προσωρινό Δικαστή») του Rechtbank Den Haag (πηγή: απόφαση ECLI:NL:RBDHA:2020:13643).

Το Rechtbank Den Haag είναι ένα από τα κατά τόπους αρμόδια πρωτοβάθμια δικαστήρια του ολλανδικού (εθνικού δηλαδή) δικαστικού συστήματος, και δεν έχει καμία σχέση με τα, ομοίως εδρεύοντα στη Χάγη, διεθνή δικαστήρια Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) ή Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης (ICJ), γνωστό ως Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο ως όργανο των Ηνωμένων Εθνών έχει αρμοδιότητες σε θέματα δημοσίου διεθνούς δικαίου, δηλαδή κυρίως διαφορών μεταξύ κρατών.

Η ετυμηγορία του προσωρινού δικαστή ανέφερε, επί της ουσίας, ότι η ισχύουσα νομοθετική ρύθμιση δεν παρείχε επαρκή εξουσιοδότηση και στέρεα νομική βάση για να θεσπιστεί υποχρεωτικό αρνητικό τεστ για τους επιβάτες διεθνών αεροπορικών πτήσεων, δίνοντας έμφαση και στο γεγονός ότι περιόριζε αδικαιολόγητα Ολλανδούς υπηκόους από το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στην ίδια τους τη χώρα. Δεν ανέφερε δηλαδή ότι γενικά είναι απαράδεκτη η υποχρεωτικότητα για τα διαγνωστικά μοριακά τεστ.

Επισημαίνουμε ότι δεν πρόκειται περί απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, αλλά τοπικού Δικαστηρίου της Ολλανδίας.